The King
Deneyimli Üye
- Katılım
- 7 Eki 2020
- Mesajlar
- 303
- Tepki puanı
- 783
- Puanları
- 160
merhaba.. Çok yakın arkadaşımla çoğu kez aramızdan geçen bir muhabbete dair fikirlerinizi almak istiyorum. Arkadaşımla aynı bölümden mezun olduk, yakında aynı işi yapacağız. Ancak çevremizde bizimle aynı işi yapmakta olan insanları gördükçe bizi tatsız duruma sürükleyen bir gerçekle karşılaşıyoruz. Destek görememek gerçeği.
Bizimle aynı seviyede olmalarına rağmen, anne-baba, abi/abla gibi çevre bireylerden aldıkları katkılara sahip olamayışımız. Bu parasal olarak düşünülmemeli. Bizim daha çok hayıflandığımız nokta mesleki destek. Ayrıca aile bireylerinin açtığı o yol. Buna sahip değiliz. Ne yaparsak yapalım, sadece kendi başımıza yapmak zorundayız. Bu biraz hüzne, biraz karamsar bir ruha sokuyor. Elbette yer yer motivasyon da sağlıyor ancak tekdüze bir hissiyatı yok bu durumun.
Destek görememek, kendi başına mücadele etmek, her şeyini tek başına sağlamak zorunda kalmak... Bunlara dair yorumunuz ne olur?
Bizimle aynı seviyede olmalarına rağmen, anne-baba, abi/abla gibi çevre bireylerden aldıkları katkılara sahip olamayışımız. Bu parasal olarak düşünülmemeli. Bizim daha çok hayıflandığımız nokta mesleki destek. Ayrıca aile bireylerinin açtığı o yol. Buna sahip değiliz. Ne yaparsak yapalım, sadece kendi başımıza yapmak zorundayız. Bu biraz hüzne, biraz karamsar bir ruha sokuyor. Elbette yer yer motivasyon da sağlıyor ancak tekdüze bir hissiyatı yok bu durumun.
Destek görememek, kendi başına mücadele etmek, her şeyini tek başına sağlamak zorunda kalmak... Bunlara dair yorumunuz ne olur?