Merhaba arkadaşlar. Benzer problemi yasayan varmı bilmiyorum ama gercek hayatta doğru düzgün konuştuğum oturduğum kalktığım arkadaşlık kurdugum kişi çok nadir. Aslında çok yere girip çıkıyor ve insanlarla etkileşimde bulunuyorum ama vaziyet böyle arayanım soranım oturup kalktığım yakın ilişki içinde oldugum herhangi bi alışverişte bulundugum yok yada çok az.Bazen kendi kendimi yaşımı hatırlatarak avunuyorum ama malesef sanırım büyük coğunlukta tek başıma biyerlerdeyim ve bu normal değil sanırım. Kafamda bişeylee beliriyo ama tam nedeninide kestiremiyorum. Varmı benzer durum yaşayan yoldaslar açıkcası benzer durumdakilerle duygumu paylasmak için açtım başlığı beklentim ark edinmek yada sosyal birinin atıp tutmasi "kardeşim sosyalleş gir" vs demesi değil. Saygılar

birde ekstradan insanların büyük çoğunluğu aptalca sarhos gibi davranıyor gibi geliyor. En basit örnek mesela yemek yemeye gitmişim yemekhaneye "kardeşim yemek ye gel" demesi birisinin afedersiniz bi laf var onu kullanmayim ama babası yapmasaydi diye aklimdan geciyor. Veya bi iş yapıyorum yaptiğım işi söylemesi vs abi kardeş şunu yap hadi birde mesela içime girmesi. Bir anda kardeşim abim vs demesi sanki amcaoğlu gibi davranması. Emrivaki konuşması. Yani böyle çok batıyor bu tip israfca beyinsizce davranışlar. Acaba yanlışmı düşünüyorum diyorum bazen ama gercekten gereksiz davranış bunlar ve çok rastlıyorum.

Kuru kalabalık yerine kaliteli 1-2 insanla beraber olurum daha çok faydası olur.

Ottoman' Alıntı:

Kuru kalabalık yerine kaliteli 1-2 insanla beraber olurum daha çok faydası olur.

Genişletmek için tıklayın ...

Benimki öyle bişey değil tam olarak. Bir iki kişi herzaman rastladığın yerde olur tamam belki. Fakat hayatımın büyük kısmında ben bi taraftayım , sohbet eden birbirine samimi tavırlarda olan kişiler bir tarafta. Acaba yanlış yerlere mi girip çıkıyorum dicem ama evden de adım atmayalımmı. Birde ayrıca mesela karşılıklı güven ilişkisi olan kişi de az bişey rica edebilceğim. Düşmez kalkmaz bi Allah bazen birine bir konuda ricacı olmam gerekince etrafımda kimse bulamıyorum neredeyse

Hocam merhabalar, aslında birkaç kişiyle tanışabilsen arkadaş arkadaşı çekiyor cidden öyle öyle çok daha arkadaş edinmiş oluyorsun. Gençlik kamplarıdır vs ne biliyim öyle etkinliklere imkanın varsa katılabilirsin onların faydası kesinlikle olur

Bende aynı durumdayım yaş 19 ve 5 yıldır arkadaşım yok,dertleştiğim kimse yok, evden dışarı arada çıkıyorum, ailem dışında kimseyle konuşmuyorum. Allah sonumuzu hayır etsin.

seninle benzer fikirlere sahip aynı espiriye gülebildiğin kişiler bulmalısın

bir yandanda pmo seni sosyal makinaya çeviriyor nasıl olduğunu bilmesemde insanlar istemsiz saygı duruyor ve seninle takılmak istiyor sana bir işaret olabilir bu