BAŞLIYORUZ Kısaca kendimi tanıtayım 2 kez mezuna kaldım 3.kez üniversite sınavına gireceğim burayı ilk mezuna kaldığım sene kendimi toparlayacağım düşünceleriyle girmiştim bir kaç ay çabaladım ardından forumdan uzak kaldım.
12.SINIF(İlk hazırlandığım yıl) İlk yıl sadece dershaneye gittim o yıl depreme yakalandık ben dersleri saldım zaten disiplinim yoktu başarılı bir lise ortaokul hayatım yoktu çocukluktan kalma travmalarım vardı derslerle alakalı hayatımda ilk kez saatlerce masada oturup ders çalışmaya çalışıyordum ve sınava girdim lakin istediğim bölüm üni gelmedi yanına bile yaklaşamadım. Pmo sorunlarım kız arkadaşın olmasını istiyordum başarısızlıklarımı bir şeylere bağlıyor o olsa olur diye düşünüyordum.
Ailenin en büyüğüm 2 kardeşim var ve ailemin çevremin benden beklentileri yüksek çocukluktan beri yüksekti bulunduğum sınıflar başarılıydı onlardan geri kalmamak için kopya çeker sadece notları yüksek göstermeye çalışırdım beni de başarı zannederlerdi.
12 ye kadar sayısaldım 12 de eşit ağırlık bölümüne geçip sınava oradan hazırlanmaya başladım.
İlk mezun yılım(2.kez hazırlanıyorum): Aileme de bunca zaman yük olduğumdan dolayı maddi manevi kendim bir şeyleri başarmak istiyorum yardım olmadan lakin benim için bu sadece bir hayal di bu yılda etüt salonuna, kütüphaneye gidip ders çalışmaya çalıştım özel ders ve koçluk alıyordum. Konuları bitiriyordum lakin soru çözmem lazımdı bende yeterince soru pratiği yapmıyordum yaptıysam bile yapıyormuş gibi yapıyormuşum. Hocalarıma yaparım ederim diyordum lakin onları kandırıyor her şeyi tam yapmıyordum kısaca kendi kendimi kandırıyordum ve kaçıyordum her zaman yaptığım gibi. Velhâsılıkelâm ben sınava girdim ve ilk yıl elde ettiğim sonuçtan daha geride bi sonuç geldi.
Ben hayallerde yaşar oldum tüm arkadaşlarım kazandı gitti psikolojim bitti ben çok yoruldum çok sıkıldım başarısızlıktan hüzünden ailemi mutlu edememekten kendimi mutlu edememekten kendime düşman oldum çok şey yaşadım.
2.Mezun yılım(2024-2025 3.kez sınava hazırlanıyorum) 2024 eylül ayında Üni hazırlık için yatılı yurda yerleştim cemaat yurdu ailemde bende inançlıyız lakin tarikattı cemaatti çok yakın değiliz her yolu denedik evde yapamıyordum çözüm olarak önüme bu sunuldu kabullendim. 8 Aydır kendi memleketimde evden uzak yurtta kalıyorum.
2 Ay sonra 20 yaşında olacağım ve ben henüz elle tutulur bir başarı elde edemedim.
Yurdu anlatayım 16-21 yaş arası üniversite sınavına hazırlanan oğlanların bulunduğu aynı odada 4 kişi dairede 12 binada 30-36 kişi kalıyoruz telefon yok dışarı çıkmak yasak internet yok bir program var ve ona uymak zorundasın başında her dairenin bir abisi var namazlara o kaldırıyor ve günde 1 saat bu cemaatin kitabını okuyoruz risale-i nur(kuran tefsiri) dili ağır(içinde Arapça farsça Osmanlıca Türkçe anlatım var). Ben genellikle dalıp gidiyorum takip ediyormuş gibi yapıyorum. Dershane yurdun içinde sadece cuma günleri denemeden sonra akşam namazına kadar bir iznimiz var telefonu o vakit alabiliyoruz.
Ben buraya gelince pmo dan uzaklaştım aklıma bile gelmiyordu yine tek tük krizler oluyordu o da sıkıntı ve stresten kaynaklı alışkanlıktan dolayıydı. Manevi olarak bana çok iyi geldi. Teknoloji ve gündemden dışarıdaki hayattan soyut kalmak dersi çalışmamı daha kolaylaştırdı. Kafamdaki karı kız sevgili düşünceleri ertelenmişti henüz zamanı olmadığını anladım bir çok şeyi anladım.
Ben herkesle iyi geçinen biriyim her ortama kolayca uyum sağlayan genelde herkesle ilişkisi olan sosyal biriyim. Lakin kendimi iyilik meleği zannediyorum herkese yardım ediyor öğrendiğim şeyleri arkadaşlarımla paylaşıyorum gerektiğinde öğüt verip dertleşiyorum. Tamam hadi insan 1 arkadaşına yapar 2 sine yapar ama ben durmuyorum.
Ben ne fazla iyiyim ne çok kötü biriyim yeri geliyor klasik erkek ortamı ortamdakileri zorbalıyorum yeri geliyor onlar beni zorbalıyor sonrasında empati kurup o çocuğun yaşamını yaşadıklarını hayatını göz önüne getiriyor ve kendimi kötü hissediyor gönlünü alıyorum.
Yurt ortamı güzel insanlara alıştıkça kardeş gibiyiz yine anlaşamadıklarımız var. Ama ortamı güzel kafa dengi insanlar olduğu sürece oradaki insanlar türkiyenin 4 bir yanından gelmiş farklı kültür ve hayatlar kyk yurdu gibi ama kimse serbest değil
.
Toparlarsak şuan ki durumum Benim yine yks konularım bitti lakin denemelerim aynı 3. yıldır net aralığım aynı max 60 a çıkıyor min 40 lara düşüyor 50 civarlarında dolaşıp duruyorum tyt de ayt de 20-35 arası gidip geliyorum benim bu yıl kazanmam lazım başka çarem yok yapabileceğim gideceğim bir yer kalmadı artık. Olmazsa ne yaparım bilmiyorum düşünmek istemiyorum hayalini kurduğum hedefim olan bölümden başka bölüme gitmek istemiyorum o konuda her hangi bir b planım yok o olmazsa bu bölüm olur diye.
Başarısızlıktan korkuyorum. Öğrenilmiş çaresizliği yaşamaktan korkuyorum. Hayatımı nasıl yönlendireceğim bundan sonra ne yapacağım bu düşünceler başlayınca çıkamıyorum.
Cuma tatillerinde geliyordum dönemin başında. Şu Bir kaç haftadır eve gelmiyordum ailemin yüzüne bakamıyorum rahat rahat göz önünde bulunmak istemiyorum aynı sözlerden lafları işitmekten bıkmış bunalmış ve sıkılmış durumdayım. Lakin hastaydım ve eve geldim 2 gündür dinleniyorum ve hiç bir şey yapmadım sıkıntıdan prn içeriği tüketim mast. dalaletine tutulduk. ARTIK İSTEMİYORUM GERÇEKTEN bağımlısı da değilim ama hayatım bomboş geçiyorum 3 yıldır aynı şeyleri yaşıyorum aynı aktiviteler aynı sözler her şeyim sıradan yer mekan insanların yüzleri değişiyor geriye kalan her şey aynı geliyor
Kardeşimde bu yıl üni sınavına hazırlanıyor o çoktan saldı bu yıl kazanamaz benden daha kötü iyi bir abi olup yol gösterici olamadım aileme hayırlı bir evlat olamadım 20 yaşıma bastım arkadaşlarım üni bitirecek seneye kimisi evlendi ben daha yolun başına adım atamadım cebimde ailemden gelen 3-5 harçlığım var başkada bir şeyim yok.
Kazanabilecek miyim ? Kazandıktan sonra her şey düzelecek mi? Gerçekten her şey daha mı güzel olacak? Kazanamazsam ne yapacağım? B planım ne? Askerliğim geldi ne yapacağım ? Nereye kadar kaçacağım? Nereye kadar bahanelerin arkasına sığınacağım?
NEREYE KADAR? NE ZAMANA KADAR? NEREYE KADAR KAÇACAĞIM?
12.SINIF(İlk hazırlandığım yıl) İlk yıl sadece dershaneye gittim o yıl depreme yakalandık ben dersleri saldım zaten disiplinim yoktu başarılı bir lise ortaokul hayatım yoktu çocukluktan kalma travmalarım vardı derslerle alakalı hayatımda ilk kez saatlerce masada oturup ders çalışmaya çalışıyordum ve sınava girdim lakin istediğim bölüm üni gelmedi yanına bile yaklaşamadım. Pmo sorunlarım kız arkadaşın olmasını istiyordum başarısızlıklarımı bir şeylere bağlıyor o olsa olur diye düşünüyordum.
Ailenin en büyüğüm 2 kardeşim var ve ailemin çevremin benden beklentileri yüksek çocukluktan beri yüksekti bulunduğum sınıflar başarılıydı onlardan geri kalmamak için kopya çeker sadece notları yüksek göstermeye çalışırdım beni de başarı zannederlerdi.
12 ye kadar sayısaldım 12 de eşit ağırlık bölümüne geçip sınava oradan hazırlanmaya başladım.
İlk mezun yılım(2.kez hazırlanıyorum): Aileme de bunca zaman yük olduğumdan dolayı maddi manevi kendim bir şeyleri başarmak istiyorum yardım olmadan lakin benim için bu sadece bir hayal di bu yılda etüt salonuna, kütüphaneye gidip ders çalışmaya çalıştım özel ders ve koçluk alıyordum. Konuları bitiriyordum lakin soru çözmem lazımdı bende yeterince soru pratiği yapmıyordum yaptıysam bile yapıyormuş gibi yapıyormuşum. Hocalarıma yaparım ederim diyordum lakin onları kandırıyor her şeyi tam yapmıyordum kısaca kendi kendimi kandırıyordum ve kaçıyordum her zaman yaptığım gibi. Velhâsılıkelâm ben sınava girdim ve ilk yıl elde ettiğim sonuçtan daha geride bi sonuç geldi.
Ben hayallerde yaşar oldum tüm arkadaşlarım kazandı gitti psikolojim bitti ben çok yoruldum çok sıkıldım başarısızlıktan hüzünden ailemi mutlu edememekten kendimi mutlu edememekten kendime düşman oldum çok şey yaşadım.
2.Mezun yılım(2024-2025 3.kez sınava hazırlanıyorum) 2024 eylül ayında Üni hazırlık için yatılı yurda yerleştim cemaat yurdu ailemde bende inançlıyız lakin tarikattı cemaatti çok yakın değiliz her yolu denedik evde yapamıyordum çözüm olarak önüme bu sunuldu kabullendim. 8 Aydır kendi memleketimde evden uzak yurtta kalıyorum.
2 Ay sonra 20 yaşında olacağım ve ben henüz elle tutulur bir başarı elde edemedim.
Yurdu anlatayım 16-21 yaş arası üniversite sınavına hazırlanan oğlanların bulunduğu aynı odada 4 kişi dairede 12 binada 30-36 kişi kalıyoruz telefon yok dışarı çıkmak yasak internet yok bir program var ve ona uymak zorundasın başında her dairenin bir abisi var namazlara o kaldırıyor ve günde 1 saat bu cemaatin kitabını okuyoruz risale-i nur(kuran tefsiri) dili ağır(içinde Arapça farsça Osmanlıca Türkçe anlatım var). Ben genellikle dalıp gidiyorum takip ediyormuş gibi yapıyorum. Dershane yurdun içinde sadece cuma günleri denemeden sonra akşam namazına kadar bir iznimiz var telefonu o vakit alabiliyoruz.
Ben buraya gelince pmo dan uzaklaştım aklıma bile gelmiyordu yine tek tük krizler oluyordu o da sıkıntı ve stresten kaynaklı alışkanlıktan dolayıydı. Manevi olarak bana çok iyi geldi. Teknoloji ve gündemden dışarıdaki hayattan soyut kalmak dersi çalışmamı daha kolaylaştırdı. Kafamdaki karı kız sevgili düşünceleri ertelenmişti henüz zamanı olmadığını anladım bir çok şeyi anladım.
Ben herkesle iyi geçinen biriyim her ortama kolayca uyum sağlayan genelde herkesle ilişkisi olan sosyal biriyim. Lakin kendimi iyilik meleği zannediyorum herkese yardım ediyor öğrendiğim şeyleri arkadaşlarımla paylaşıyorum gerektiğinde öğüt verip dertleşiyorum. Tamam hadi insan 1 arkadaşına yapar 2 sine yapar ama ben durmuyorum.
Ben ne fazla iyiyim ne çok kötü biriyim yeri geliyor klasik erkek ortamı ortamdakileri zorbalıyorum yeri geliyor onlar beni zorbalıyor sonrasında empati kurup o çocuğun yaşamını yaşadıklarını hayatını göz önüne getiriyor ve kendimi kötü hissediyor gönlünü alıyorum.
Yurt ortamı güzel insanlara alıştıkça kardeş gibiyiz yine anlaşamadıklarımız var. Ama ortamı güzel kafa dengi insanlar olduğu sürece oradaki insanlar türkiyenin 4 bir yanından gelmiş farklı kültür ve hayatlar kyk yurdu gibi ama kimse serbest değil
.Toparlarsak şuan ki durumum Benim yine yks konularım bitti lakin denemelerim aynı 3. yıldır net aralığım aynı max 60 a çıkıyor min 40 lara düşüyor 50 civarlarında dolaşıp duruyorum tyt de ayt de 20-35 arası gidip geliyorum benim bu yıl kazanmam lazım başka çarem yok yapabileceğim gideceğim bir yer kalmadı artık. Olmazsa ne yaparım bilmiyorum düşünmek istemiyorum hayalini kurduğum hedefim olan bölümden başka bölüme gitmek istemiyorum o konuda her hangi bir b planım yok o olmazsa bu bölüm olur diye.
Başarısızlıktan korkuyorum. Öğrenilmiş çaresizliği yaşamaktan korkuyorum. Hayatımı nasıl yönlendireceğim bundan sonra ne yapacağım bu düşünceler başlayınca çıkamıyorum.
Cuma tatillerinde geliyordum dönemin başında. Şu Bir kaç haftadır eve gelmiyordum ailemin yüzüne bakamıyorum rahat rahat göz önünde bulunmak istemiyorum aynı sözlerden lafları işitmekten bıkmış bunalmış ve sıkılmış durumdayım. Lakin hastaydım ve eve geldim 2 gündür dinleniyorum ve hiç bir şey yapmadım sıkıntıdan prn içeriği tüketim mast. dalaletine tutulduk. ARTIK İSTEMİYORUM GERÇEKTEN bağımlısı da değilim ama hayatım bomboş geçiyorum 3 yıldır aynı şeyleri yaşıyorum aynı aktiviteler aynı sözler her şeyim sıradan yer mekan insanların yüzleri değişiyor geriye kalan her şey aynı geliyor
Kardeşimde bu yıl üni sınavına hazırlanıyor o çoktan saldı bu yıl kazanamaz benden daha kötü iyi bir abi olup yol gösterici olamadım aileme hayırlı bir evlat olamadım 20 yaşıma bastım arkadaşlarım üni bitirecek seneye kimisi evlendi ben daha yolun başına adım atamadım cebimde ailemden gelen 3-5 harçlığım var başkada bir şeyim yok.
Kazanabilecek miyim ? Kazandıktan sonra her şey düzelecek mi? Gerçekten her şey daha mı güzel olacak? Kazanamazsam ne yapacağım? B planım ne? Askerliğim geldi ne yapacağım ? Nereye kadar kaçacağım? Nereye kadar bahanelerin arkasına sığınacağım?
NEREYE KADAR? NE ZAMANA KADAR? NEREYE KADAR KAÇACAĞIM?
