Yaşım 24 . 2 sene önce 110 günlük bir sürecim oldu . Ondan öncesinde 20li 30lu süreçlerim oluyordu sürekli. Bağımlılığım 8-9 senelikti ve 110 günde çok sıkıntı çektim. Git-gellerim oluyor bazen aşırı düşüyor bazen de yükseliyordum . Ancak hayat kalitemi artırmıştım. Hayatımda spor + sosyalleşme girişimleri (üniverisitede kulüpler vesaire)+ kız arkadaş + yazılım öğrenme süreci vardı. Hayatımı doldurmaya çalışsam da kendimi iteklesem de o süreçte psikolog arayışına girmiştim yani hiçbir şey 4 4lük değildi. Gel gelelim dibe batışıma. Süreci bozduktan sonra hafif bi chaser ' a girmiştim. Bozma sebebim depresyondu. 113. gündü. Ancak toparlanmam lazım diyip 35 günü devirdim. Yine dengesizlik vardı ancak ben hayatımı güzelleştirmeye çalışıyordum. Depresyona girsem bile yapmam gerekenleri yapmaya çalışıyordum.

35. gün 3 haftalık karantina dediler , öğrenci evinden aile evine geçtim ve karantinada can sıkıntısı diyip süreci bozdum. O günden beri yani 1.5 senedir nofap yapamıyorum. Hayat normalleşse de ben normalleşemiyorum. Karantina saçmalığı başlamadan önce kilom 71.5 yağ oranım %11.5 'tu . Fiziğim iyiydi. Şu an 81 kiloyum , yağ oranımı ölçmedim ancak önümde benden 5 metre ötede giden göbeğimden tahmin ediyorum 18-19'dur. Normalleşiyoruz diyorlar ancak benim normalleşmek için motivasyonum yok. Okulumun son 1.5 senesi *** oldu ve okulum bitti. Mezunum, vasfım çok düşük iş bulmam için en az 3 ay bir dalda uzmanlaşmam gerek. Ortamım 0'a indi. Karantina öncesi yaptığım tüm sosyal çevre 0'a indi. Takılabileceğim toplam 3-4 arkadaşım var . Ve onlar da bir zaman sonra bayıyorlar. Kız ortamım 0'a indi. Tüm konuştuğum / takıldığım kızlarla ilişiğim kesildi ve yenilerini yapabileceğime zerre inanmıyorum. Aşağılık kompleksi / overtihnking /odak sorunu / asosyallik / fazla kilolar / fap bağımlılığı gibi tonla sorunum var. Karantina sürecinde teknik analiz öğrenip kripto borsasına girmiştim. Ancak o da hezimet ile sonuçlandı. İradesizliğim ve sinir kontrolümü kaybettiğimden dolayı, uzun zamanda ine çıka/ hata yapa yapa / kafa yora yora kazandığım 40 bin tl 'nin hepsini kaybettim. Ana paramdan kaybım yok ancak sorun şu ki; kaybetme sebebim psikolojimdi. Yemek kontrolü, fap kontrolü olmadığından iradesizlik borsadaki işlemlerime de yansıdı. Biraz sağlıklı kafada olsaydım şu an cebimde 300-500 bin tl para vardı. Aslında bu olayı çok takmıyorum artık ancak en vasıflı olduğum şey buydu ve artık elimde yok. Bu hayat nasıl düzelir hiçbir fikrim yok. Hiçbir şeye 0'dan başlayasım yok gibi. İnancım da.

Geçmiş olsun. Osmanlı gibi çökmüşsün diyebilirim ama hala umudun var. Eğer PBKY okumadıysan işini görecektir. Eğer okuduysan tekrar oku, yine etkili. Bir şekilde farkındalığının bu umutsuzluğun önüne geçmesi lazım. Ayrıca uğraş gerektiren bilgisayar oyunları, müzik-resim, bir süreliğine de olsa film izleyebilirsin. Bunlar kendini iyi hissettirebilir.