Merhaba arkadaşlar. Ya ben şu olayı çok uzun zamandır düşünüyorum sizlerede sormak istedim. Öncelikle bağımlılıklarla hayatımı doldurup mahfettim çok uzun bı süre sosyal ortamlara, arkadaş ortamlari vs vs girmeden o bağımlılıklarla takılıyordum, bunu belirtmek istiyorum. Şimdi şöyle söyleyeyim kendime baktigim zaman normalde kıpır kıpır bı insanım espri seviyem çok yüksekti eskiden ancak bu yeteneğimi kaybettim, veya aşırı samimi olduğum insanlarla otururken Cat pat geliyor desem daha iyi olur. Sorum şu, insanlarla konuşurken düşünüp mu konuşuyoruz, yoksa düşünmeden mi? Konuşurken bile Cat diye bu soru aklıma geliyor ve bi anda düşünmeye başlıyorum, her neyse diyip konuşmaya devam edeceğim ama konu olduğu yerde kalmamış, derken zaten beynim kopmaya başlıyor kafamın içinde konuşmaya başlıyorum ve aynı zamanda kafamın içinde susturmaya. Her neyse ben bunu merak ediyorum arkadaşlar, Düşünmeden mı konuşuruz? Düşünerek mı konuşuruz...?

Toplumdaki insanların çoğunun düşünmeden konuştuğuna eminim. Ardından yaşanan pişmanlıklar ve gece "ne demiştim ben ya" anları aslında çok boş konuştuğumuzu gösteriyor. Bazen öyle oluyor ki aniden gelen kafa düşünceleri çok mantıklı olabiliyor. Genellikle düşünmeden kalıplara bağlı olarak konuşuyoruz. İşte bu yüzden yönlendiriliyoruz.