Bir önceki günlüğü 3-4 ay önce yazmaya başlamama rağmen tekrar okurken kendimden çok utandım o yüzden silineceği için üzüldüm diyemem. Yazdıklarımın çoğu şeyin de anlık duygularımdan etkilenerek yazdığımı farkettim.Bundan dolayı sabahları günlük yazmayı alışkanlık edinmeye çalışacağım, çoğu günlük yazarı (ben de dahil) relapse olmadan bir şey yazmıyor ama yanlış bir şey bu bence. Adı üstüne günlük, gün gün yazılması gerek. Bizi dinleyen çok insan olmuyor ne bileyim ortamımızda kendi kafamızda çok insan yok veya hiç arkadaşımız yok ama burada buraya yazarak bir nevi kenidimizin arkadaşı oluyormuş gibi hissediyorum bu yüzden de olabildiğince bu günlüğü doldurmak istiyorum.