Günlük tutmak hiçbir zaman hobim olmadı.
Ama gelecekte dönüp bakınca geleceğe bir iz bırakmış olacağım.
O yüzden hayatımı değiştiren monk mode sürecine devam ettiğim 9 Mayıs gününü yazmakla başlayalım.

Uzun zamandır sosyal fobiyle boğuşmadan geçirdiğim ilk gündü. Kadınlarla bakışmaya korkmadım, insanların hakkımda ne düşündüğü aklıma bile gelmedi.
Şeker, pmo, oyun vs.den boşa çıkan enerjiyi derslere vermiştim. Gündem, haberler, sosyal medya, insan ve ders sonrası eğlence bağımlılığımı da aştıktan sonra boşa çıkan enerjiyi hayatımdaki sorunları düzeltmeye verdim.
Bayağıdır savsakladığım spora çok sağlam tekrar başladım. Barfiks çekip kaslar erimesin diye ufak antrenmanlar yaparken sporcu kafasıyla gelişime odaklandım.
Sosyal fobi sorununu çözmek için dışarıda ve insanların olduğu yerlerde bol bol vakit geçirip yavaş yavaş dozu artırıyorum ve çok iyi geliyor.
Uykumu hafiften düzenledim. Planım az uyuyup bunu gece verimli saatte yapmak. 4.30 veya 6 saat falan yani. Normalde gündüz ışıkla uyuyorum gözlerim ağrıyor.
Onun dışında yeni bir çanta aldım, dar geliyor diye giymediğim ama sevdiğim bir şortu giydim. Açlık süreciyle birlikte 6 7 kilo vermiştim faydası oldu. Yemek yemeyi unuttum, akşam uyuyakaldım çünkü. Gerçek hayattaki eğlenceleri tadınca insanın oyun oynayası gelmiyor. Mesela bir kitap okuyup gerçek hayatta kendini geliştirmek varken neden arkadaşımla lol oynayayım diye düşünüyorum. Gerçek hayattaki karakterimi geliştirmek daha eğlenceli. Bir de bir arkadaş bira içmeye çağırdı, kimya çözüyordum ilgilenmedim. Alkolün de ne tadını severim ne verdiğim paraya değer. Normal kafam zaten sarhoşdan güzel, lüzumsuz ağrılar ve kusma isteği veya baş dönmesinin nesi eğlenceli anlamış değilim.
Neyse günlük bugünlük bu kadar olsun. Bu neverfap bana çok yaradı. Hayatımı değiştiren ilk neverfap sürecime çok benziyor. Hoş 80 gün sonra o süreç 3. yaşına girecek. Sormayın bozalı çok oldu. Belki ağustosta kutlarım. Hayatımı en çok etkileyen süreçti. İlk defa aşık olmuştum, ilklerimi o süreçte yaşadım. Lanet pandemide bitti işte.
Pmo gerçekten hayatımı mahvetti.

Dün 10 saat 30 dakika dışarıdaydım. Dersimi çalıştım, gezdim. Hayal bile edemeyeceğim kadar çok bakıştım. Cesaretimi toplayıp gidip konuşacağım sıra kitlendim. Far görmüş tavşana döndüm. Ve acayip iyi hissettirdi, yaşadığımı hissettim. Kendimi gerçekten sevmeye ve beğenmeye başladım. Kendime karşı aşırı pozitifim. Arkadaşımla da buluşup biraz muhabbet ettik. Konuşma becerim de artmış.
Canım artık oyun oynamak istemiyor, sosyal medyaya girmek de. 1 2 Habere bakıp çıkıyorum, sıkılıyorum çünkü canım dışarı çıkmak istiyor. Hayat dışarıda cidden...
Onun dışında 98 100 civarı başladığım yolculukta 90 kiloya düştüm bugün. Tam 20 günde yaklaşık 8 10 kilo verdim. Kıyafetlerin bol geldiğini söylememe gerek yok. Erimem gerekirken daha kaslı görünüyorum, kollarım omuzlarım acayip iri. Bicepsim de kalın. Kilolar full yağdan gidiyor galiba. 2 Yıldır ilk cut dönemim ve evde spor yapan biri olarak bu kadar kaslı olacağımı düşünmemiştim.
Bugün derse oturmak için hevesim yüksek sabahtan beri. Dün gazımı dışarıda attığım için bugün çok rahatım yürüyüşe bile çıkasım yok. Mutluyum.
Kadınlarla konuşmak için öz güvenimin arttığını hissediyorum. Spor, ders ve kitap okuma dışında planım yok. Sınava kadar siteye yazasım da yok. Sadece gördüğüm birkaç başlığa yorum yapıp, yardım isteyen kişilere yardım edip sizden akıl danışmayı düşünüyorum. Kahve içerken falan girmek ve günlük yazmak hoşuma gidiyor. Bu günlük de bu kadar olsun.

Sınav bitti.
Beklediğimden iyi geçti. Kitap okumanın faydasını gördüm Türkçe ve Sosyal full, mattan 10 fenden 1 boş var. Ayt de fena değil. Biyoloji çok iyi.
Son günler uyumadığım için hastalandım, bugün bayağı iyiyim. Uykum 8 saat, kitap okumaya daha başlamadım. Fap zaten aklıma gelmiyor sıkıntı yok. Kadınlar basit gelip hoşuma gitmiyor, toplu alanlarda da pek bulunasım gelmiyor içimdeki aciz ortaya çıkıp karı kız peşinde perişan olmak istiyor. Kadına doyulmadığını bildiğimden sağlam bir ilişki yakalayana kadar o taraklarda bezim olmaz diye düşünüyorum.
Onun dışında iyileşince spora başlayacağım, sınav sürecinde tam hakkını veremesem de çok iyi sırt çalıştım. Barfiks sırtı gerçekten çok seksi ve hoşuma gidiyor. Biraz göbek yağı verip kas kütlemi artırmam lazım. Birde bicepsim çok iyi durumda. Kas kaybetmemem şaşırtmadı desem yalan olur yüzeysel çalışıp her kası yordum sadece.
Onun dışında cinsel ilişki, arkadaşlık vs işlerini rafa kaldırdım ve kendime dev bir vakit kaldı. Arada lol maçı falan giriyorum o da sıkıyor gerçek hayatın zevklerini aldığım için nostalji tadında oluyor. Bir de rakibi kudurtmak zevkli, yetenekli oyuncuyduk eskiden.
Okumak istediğim kitaplar var, bir de para kazanmam lazım. Ama tl değil dolar türünden. Üni için lazım. Aklımda birkaç şey var. 20 üzeri çalışma saatime güveniyorum desem yalan olmaz. Ve inanılmaz canım sıkılıyor, amaç belirleyip saldırmam lazım dopamin reseptörleri boşta bekliyor ve av seç avlayalım diyor. Basit hazlara değil gerçek başarılara odaklı dopamin sisteminin artısı işte. Neyse canım karı kız istemediği için yeni büyük amaca atmam gerekiyor kendimi. Bu da kolay zaten plan yapıyorum şu an.
Dev bir vaktim yok en fazla birkaç ay. Birkaç uçuk plan dahil 4 5 planım var. Fizibilite lazım o da detaylarını öğrendikçe gelecek. Ama en önemlisi başaranları incelemek. Sekman'ın kitapları ve okuyacağım diğer başarı kitapları buna fazlasıyla yetecektir. Çok okuyacağım ve açıkçası 3 günlük dev tatil bana yetti. Haha, sınavdan sonraki gün canım deli gibi geo çalışmak istiyordu, dün de türkçe falan. Vücut alışmış ben de şaşırdım. Neyse sınavlar açıklanana kadar takılcam öyle, korkuyorum da bir yandan. Başarmak istediğim bir şey var çünkü. Eskiden yoktu bende bu. Karı kız peşinde hayatımı mahvetmiştim. Basit 2 damla haz için. Sırf o yüzden güzel kızlarla arkadaş bile değilim, konuşmuyorum bile, bakmıyorum bile. O kaygan çukurun ne kadar kötü olduğunu gördüm yemin olsun merak edip 1 adım bile atamıyorum. Dopaminim ve diğer mutluluk hormonlarım (oksitosin, serotonin, endorfin) başka kaynaklardan gelse daha iyi. 12. sınıf ve geçen yılım neler uğruna rezil oldu bir bilseniz.
Neyse günlük, bu günlük bu kadar olsun. Yazacağım.

Keyifliydi. Sosyal fobimin üzerine gittim biraz. Arkadaşımla buluştuk akşam da oyun oynadık. Toplu taşımada da 1 2 tetikleyici vardı bilerek bakmadım. Bir de demin twitterda gördüm ve fena sinir oldum şikayet ettim umarım hesabı yakın zamanda kapanır. Çok hesap kapattırdım böyle. Az çok iyileştiğim için 10 15 barfiks çektim. Yeni oyunlar aldım gayet keyifli stresimi azaltmama yardımı oluyor. Tembelliğim azaldı yürüyüş ve spor çok iyi geliyor tembel bir patates yerine aktif ve mutlu hissediyorum. Sırt omuz biceps triceps göğüs kaslarımı bugün toplu taşımada giderken oldukça iri hissettim. XXL tişörtü zorluyordu yani. Sorsam evde ve parkta spor yaptığıma inanmazlar. Kası son tekrara kadar yor ve dinlendirip proteine boğ bu kadar basit aslında. 1 dakika süren de 1 saat 30 dk süren de antrenmanım oluyor. Prensibi bildikten sonra günde 5 10 dk ile kas yapılabiliyor.
Ve kitap okumak... Yine bugün yolda fark ettim ben aşırı hızlı okuyorum. TYTde de 109 soru işaretlememden bellidir herhalde. Ulan eski tytlerde yarısını zor görüyordum soruların. Yapamadığımdan da değil yavaş okuduğumdan. Bir de az şey biliyordum.
Okumak zaman kaybı gibi geliyordu eskiden. Ama şimdi kısa sürede fazlaca okuyabildiğim için muazzam bir yetenek olarak görüyorum. Ve hayır romanlar kitap değildir. Kurgu ve felsefe yerine bilim okumak daha mantıklı. Hayatı değiştirmek açısından. Beyni tek bir bilinçten çıkan kurguyla değil kolektif bir çalışma sonucu ortaya konan gerçeklerle beslemek gerekiyor. Yani dayanağımız gerçekler ve bilim olmalı başarı istiyorsak.
Onun dışında testosteronum çok fazla. Sinirden ziyade güç, kendine güven ve testislerimde bir ağırlık hissediyorum. Herhangi bir kızdan korkarken şimdi korkumu yenip cesaret etmek ve onunla beraber olmak istiyorum. Beyin korkularımı bastırıyor ve haftalardır üreyemediğim için bir problem olduğunu düşünüyor. Sırf pmo yapmamanın pasif yararı işte, korkular gidiyor kızlara karşı olan. Gerçekten hiç yere hayatımızı cehennem etmişiz. O kadar pişmanım ki. Üst beyin devreden çıkıyor acı üzüntü ve diğer kötü duygulardan. "kalpten" nefret ediyorum pmodan. Her şeyimi aldı lan benden. Hiç uğruna. Ama gladiator döndü ve intikamını alacak. Az kaldı...

Yüz üstü yattığım için rüyalandım. Fiziksel olarak rahatlattı açıkçası. Psikolojik olarak da aklım oradan uzaklaştı. Kendi içime döndüğüm bir zamandayım şu an. Pek anlatacak bir şeyim yok açıkçası. Savaşa gitmek veya savaşa hazırlanmak gibi değil de evini düzenlemek veya komşularınla birlikte bahçe işlerini yapmak gibi. O kadar savaştım dinlenmek benim hakkım sanırım. Neyse pek bir şey yok işte. Olursa coştururuz buraları. Chill out!

Uzun saçlı asosyal bir çocuktum. Hırs yaptım spora yazıldım birsürü kıza yürüdüm ve bir sevgilim oldu. Pandemi başında sevgilim terk etti; hırs yaptım, vücut yaptım, boy uzattım 190 cm oldum, kilo aldım, sakalım sıklaştı, giyimimi düzelttim, testosteron sayesinde yüz şeklim oturdu, sınava çalıştım muhtemelen iyi bir bölüm kazanacağım, kendimi psikoloji nöroloji tarih ve felsefe alanlarında çok geliştirdim, yaşım 20 olmasına rağmen 18 - 25 arası kadınlarla tanışıyorum hem görünüş hem davranış olarak 26 27 gösteriyorum. Testosteronun etkisi çoktur. Yatırım yapıyorum kendi paramı kazanıyorum iyi kötü telefon bilgisayar falan kendi paramla aldım. Şimdi dönüp bakınca arkasından ağladığım kız (aynı kız başka birisi olarak yani eski sevgilim olarak değil) gelip yavşasa muhtemelen bahane bulup uzaklaşırım. İlgileri için ölüp bittiğim arkadaşlarım yanımda çocuk gibi duruyor (her anlamda).
Şimdi eskisi gibi acı çekmiyorum, yüzüm daha çok gülüyor, her dışarı çıktığımda en az 3 kızın ilgisini çekiyorumdur (çok gezersem 15 20), dersler konusunda da sıkıntım yok çalışkan birisiyim artık. Yalnızlık da beni daha çok mutlu ediyor.
Yani dönüp baktığımda yıkık sefil bir oğlan çocuğundan... Kendini tanımış bulmuş bir erkek adama. Neden peki? Hırs yaptım diye, yani o hataları yapmasaydım o kız bana tekmeyi koymasaydı aynı sefil adam olacaktım belki. Arkadaşlarım beni sikleseydi kendimi geliştirip kültürel olarak tecrübe olarak yaşanmışlık olarak ve çalışma potansiyeli olarak onları geçemeyecektim. Arkadaşlar vakit kaybıdır, aşk potansiyel kaybıdır... Bunları da öğrendim.
Peki ne kaldı geriye? Yani neler yapacağım.
Açıkçası ben bunların hiçbirinin olacağına ihtimal vermezdim. Belki ben okusam iyi sallıyor 4q çocuğu falan derdim. Ama bunlar gerçekleştiyse gelecekte yapacağım işler muhtemelen pek basit olacaktır.
Önce kütüphanemdeki tüm kitapları temizleyeceğim. 140 Kitap falan vardır. Dolu kitaplar öyle roman falan yok.
Ardından spora devam edip vücudumu bir sonraki levele aktaracağım. Biraz boşladık.
Son olarak gelirimi artıracağım. Ve bir kız arkadaş da bulmak istiyorum. Kısa değil uzun bir ilişki olsun. Öyle daha tatlı oluyor.
Yani durumlar böyle... Paylaşmak istedim...

Manita işini askıya aldım. Baktım yine geçen yılki gibi aklımı kaybediyorum kızlara takıntı yaptım ben de şimdilik rafa kaldırdım. Eskiden böyle değildi ya. Hem aklımı kullanır hem de kızlarla aramı iyi tutardım. Son 2 yılda böyle oldu. Bakalım yeni çareler arayacağım. Bilim benim yanımda ama. Bu yüzden umudum yüksek.

Gladiator' Alıntı:

hırs yaptım, vücut yaptım, boy uzattım 190 cm oldum

Genişletmek için tıklayın ...

Boyunu tam olarak nasıl uzattın, anlatabilir misin?

Bir şeyler değişiyor. Hissediyorum. Hiç bu kadar ben gibi hissetmemiştim. Hiç bu kadar canlı ve ayık hissetmemiştim. KELİMELERE DÖKEMİYORUM HİSLERİMİ AMA YAŞIYORUM
İLK DEFA
AYLAR SONRA

Delifisek' Alıntı:

Boyunu tam olarak nasıl uzattın, anlatabilir misin?

Genişletmek için tıklayın ...

1- Kemiklere baskı yapmak gerekiyor ben bol bol zıpladım
2- İyi uyku
3- İyi beslenme
4- Bunun yanında spor da yaptım spor büyüme hormonu salgılar (ağırlık sporu)
Ha bide kemiklerinin uzama diskinin açık olması lazım kapalıysa uzamaz.

Kızları özlememişim. Tesadüfen bi kızla 20 30 dk muhabbet ettik. Pasif ilgiliydi ama sıkıntıdan öldüm. Yemin ederim cinsel ilişki bile aklıma gelmedi. Hani sevmediğiniz bir insan yanınıza gelir moraliniz ve iqnuz aynı oranla düşer ya. Espri falan yaptım eğlenmedim, güldürdüm sıkıldım falan en son kalkıp gittim. Kızlar konusunda tecrübem ve bilgim çok fazla. Ama bu isteksizlik devam ederse iş nereye varır bilmiyorum. Ayrıca boşalmak da muhtemelen son istediğim şey. Bir de oyunları bıraktım, kalıcı olarak. Spora da geri döndüm, bide hayvan gibi kitap okuyorum. Kız meselesi üzdü ama X( . Nasıl bir beyinsin sen ya abazlıktan ölüyorduk 2 ay önce noldu şimdi.

Tamam oruç işi kesinleşti. Güzel bir diyete girdim: Şeker, oyunlar, boş zaman, alkol (arada içiyordum), internette boşa vakit harcama vs. Bunun yanında spora da başladım dün itibariyle bugün de güzel bir antrenman yaptım. Kaslarımın erimemesi ve cafedeyken kollarımın hayvan gibi şişik olması beni çok motive etti. Testosteronun etkisiyle 30 mayıs civarından beri adam akıllı antrenman yapmamama rağmen minimal kas kaybı yaşadım. Çok daha fazlasının geri geleceğini biliyorum vücut dinlendi çünkü. Bir de yaralarım aşırı hızlı iyileşiyor, saçım sakalım hızlı uzuyor vücudum şu an acayip bir yapım modunda. Hastalık bile 2 3 gün sürmüyor gün içinde geçiyor. Ayrıca inanılmaz bir enerjim var günde 20k adım atsam ertesi gün rahat yürüyebiliyorum.
Sınav da açıklandı az çok beklediğim gibi geldi o konuya pek girmek istemiyorum.
Cafede güzel bir kızla bakıştım 10 15 saniye, gidip konuşacaktım baktım yanında sevgilisi var. Sevgilisi olmasına rağmen beden dili ve diğer ilgi işaretleri + 2. bakışmayı kendisinin başlatması net ilgilendiğinin belirtisiydi. Dünkü sıkıcı kız muhabbetinden sonra daha olgun ve güzel gözüken bir kız ilgimi çekti. Belki de yaşıtlarım çok boş gelip tatmin etmiyordur, 2-3 yaş üstüme yürücem artık. Testosteronun hediyesi olan hayvani sakal gelişimi görünürdeki yaş farkını kapatacaktır. Zaten hayattaki her şey bir illüzyon değil midir? Veya yaratılan bir algı. Çok yazasım var ama içimdeki kaynak kurudu, yapılacak işlerim var. Bu günlük bu kadar.

Sanırım farklı bir yola çıkıyoruz. Sisli, meşakatli ve uzun bir yola. Eğlenceli, tehlikeli, korkutucu ve de ihtiyacım olan bir yola...
Kış vakti sıcacık evine yürür gibi veya tatlı bir kurabiye kokusunu takip eder gibi yumuşak ve güzel bir hissi takip ederek bir yerlere ulaştım.
Şimdi ise açlık ve susuzluktan kırılıyormuşum gibi bir yere koşmam gerekiyor. Sonu nereye varıyor umrumda değil, ormanda gezinirken bir cennet mekan veya çölde yürürken bir vaha bulmuş gibi hissedeceğimi biliyorum. Sizi çağıran yolculuklar genelde iyi yerlere çıkar. Bana cenneti yaşatan ilk yolculuğum da böyleydi. Hayat durmadan bir şeyler öğretme ve gösterme derdinde. Bakalım bu sefer nelerle karşılaşacağız...

Kitap okumaktan başka yaptığım bir şey yok. Uyku diye bir şey yok zaten 3 saat uyuyorum beyin kaldırıyor. Kaçıncı gündeyim onu bile hatırlayamıyorum ama 2 ayı çoktan geçtiğime eminim. Yürüyüş, spor, kitap, planlama ve yemek yapmak. Gün içinde 1 2 kere vakit ayırıp mevcut sorunlar üzerine düşünüp çözmek ortalama yılda 700 800 sorun çözmenize yol açıyor tavsiye ederim. Bel ve boyun ağrımı dün gece biraz vakit ayırıp çözdüm. Onun dışında ev işlerini kendi yemeğimi falan yapmaya başladım. Markete fırına hayatta gitmezdim ona da gitmeye başladım. Arkadaşımı da uzun süreli bir manipülasyonla oyunları falan bırakıp kızlara yürümesi için ikna ettim. O da beni gururlandırdı. İflah olmaz denen bir arkadaştı öyle bir öz güven akıttım ki.
Gelelim etkilere.
Oyun bağımlılığını ve şekeri ve internetteki gereksiz vakti bıraktıktan sonra:
Aşırı mutluluk sürekli gülümseme, sosyallikten hayvan gibi haz alma, kızlara daha bir yakınlık, sporda dayanıklılık, sürekli dışarı çıkma isteği, müziklerden aşırı zevk alma, rahatlık ve mutluluk.
Aşırı cinsellik isteği ve sinir(testosteronla alakalı, şeker testosteronu öldürür), fazla enerji (gerçekten fazla), uykusuzluk, beynin sürekli analiz yapması bir şeyler düşünmesi, boyun ağrısı (masa başında kitap okumaktan), bir de zayıflayan bağışıklık (az uyku ve kalori).
Biraz kendime bakıp uyku işini düzenlersem (enerji bitmiyor nasıl uyuyacaksam) hallolur gibi.
Son olarak çok fazla kitap okuduğum için zekam arttı. Çok daha farklı düşünüyorum ve içimdeki p** geri döndü. Yeni bir yola girdiğimden söz etmiştim, aslında eski bir yolmuş. Ortaokulda da tam bir p**tim, aşırı eğlenir her şeyle dalga geçerdim arkadaşım çoktu. Öz güvenim de büyük oranda arttı.
Son olarak gelelim aktif sorunlara. Bel ve boyun kaslarım fazla güçsüzleşmiş. Bu yüzden çok ağrı yapıyor. Aktif sorunum bu sanırım, antrenman yaptıkça iyileşeceğine eminim. Daha iyi bir koltuğa geçtim ve düzgün oturuyorum. Bel ağrım %80 çözüldü. Boyun da aynı şekilde. Kafam çok büyük ve ağır bunun üstüne yanlış pozisyonda durunca boyun düzleşmesi yapmış. Bayağıdır musdaripim ama antrenman yapınca ağrı kesiliyor. Kaslar güçlenince tamamen çözülecekmiş. Umarım düzelir. Hastalanınca aşırı ağrıyor hasta değilken pek sorun değil de, hastalığın en çileli yanı boyun ağrısı benim için.
Bu günlük de bu kadar, görüşmek üzere...

Sınav sonucunu merak ettim

Uzun bir süreç sona erdi.
inkar 3 ay
öfke bilmiyorum
pazarlık çok uzun bir süre
depresyon 6 - 8 ay
kabullenme bugün
toplamda 2.5 yıla yakın bir süre.
neden bir kızla ilişkiye giremediğim
sevişirken neden saniyesinde iğrenerek boşaldığım
uzun süre sadece kızlara bakabildiğim
fiziksel e psiklljkik hastlaıklar
hepsi
neden odluğunu bugnü enladım
öfke patlamaları kontrolsüzlükler borderline boyun düzleşmesi çeşitli hastalıklar zayıf bağışıklık düşük öz güven falan filan böyle sayarım gider.
geri dönmeyeceğini bugün kabullendim
hep beraber gezdiğimiz yerde gezdim
sonra bir kaldırım taşına oturdum
"galiba boşuna uğraşıyorum, geri gelmeyecek" diye geçti aklımdan
o anda bulunduğum yerin konumun hiçbir önemi kalmadı
ve o saatten beri arada ağlıyorum arada aklıma geliyor canım yanıyor arada da seviniyorum yeni şeyler olacak diye
ama benden çok şey alıp götürdü
yaklaşık 3 yıla mâl oldu mesela
KENDİMİ hayvan gibi zorlayarak yavşayıp etkilediğim kızla bile çıkamadım o aklıma geldiği için
belki onunla sevgili olduğum zamanlar takıldığım insanlar dışında yeni arkadaş edinmemem
şehirden göçmemem
hep birlikte olduğumuz yerlere gidip yeni mekanlara gitmemem
onu yaşatma arzumdandı onunla yaşadıklarımı
sürekli sarmalayıp başa sarmam sürekli yeniden düşünmem sürekli aklıma gelmesi sürekli ama sürekli
stalklamam
bittiğini kabullenememem
bitti
birkaç saat önce yolda yürürken aklımda şu vardı "galiba hayatımı baştan sona değiştirmeliyim"
ilk planım kız arkadaş bulmak
sonuçta buna ihtiyacım var ve iyi bir boşalmaya da
bu da son olsun

Görev başarılı arkadaşlar. Tamamen toparladım

Süpersiniz hocam devam... Biz de umarım başarılı oluruz. Bir ara iyi gidiyordum ama bozunca ardı ardına geldi. Şimdi tekrar odaklanmaya çalışıyorum.