Gönül yorgunluğu üzerinde düşünmeye, sebepleri, çareleri, ve sonuçları bakımından ele almaya devam ediyorum. Daha önce gönül yorgunluğu tabirinden ve kısaca bendeki izleniminden bahsetmiştim. Gönül yorgunluğuna sebep olan, olduğum adam ile olmak istediğim adam arasında kalmaktan söz etmiştim. Gönül yorgunluğu hali itibari ile birden fazla sebebi bulunan, çözümleri de sebepleri gibi çoğul olan bir sıkıntıdır.
Sebeplerinden biri kuşkusuz mazi tahassürü ile istikbal kaygısıdır. Mazi tahassürü; geçmişte yapılan eylemler hakkında nedamet duymak, keşke böyle yapsaydım keşke şöyle yapmasaydım gibi sözlerle hüzünlenmek, tahassür altında kalmaktır. İstikbal kaygısı ise, gelecek hakkında işlerin kötü gideceği, yahut istediği gibi olmayacağı zannıyla telaşlanmaktır.
Mazi tahassürü, insanın fıtratında bulunan bir reflekstir fakat bu davranışı iyi yönlendirme becerisi olmazsa çoğu zaman kişinin pişmanlık duyup üzülmesine, gönlünün yorulmasına sebep olur. İyiye yönlendirme ise kişinin geçmişte yaptığı hatalardan ders çıkarıp bir daha tekrarlamamak adına yöntemler geliştirip önlemler almasıyla ve yoluna devam etmesiyle olur. Ancak hatanın üzerinde dönüp dolaşmak kişiyi yıpratır ve içinde bulunduğu anı layıkıyla değerlendirmesine engel olur.
İstikbal kaygısı ise tıpkı mazi tahassürü gibi fıtratta olan gerekli bir özelliktir, fakat aynı şekilde iyiye sevk edilmediği taktirde insanı yıpratır ve gönül yorgunluğuna sebep olur. İstikbal kaygısını iyiye yönlendirmek ise geleceğe dair planlar yapmak, hedefler koymakla, hedeflere giden yolu çizmekle mümkün olur. Geleceğin dilediği gibi gitmeyeceği üzerinde takılan kimse ilerleme kaydedemez, mazi tahassüründe olduğu gibi içinde bulunduğu anı iyi değerlendiremez.
İki halin sebeplerini, sonuçlarını, çarelerini bildirdikten sonra sıra geldi nihai çözümü bildirmeye. Kuşkusuz en nihai çözüm, anı değerlendirmektir. Çünkü elimizde bulunan, değiştirme imkanımızın olduğu tek an, şu andır. Anı değerlendirmeye büyük insanlar “ibn-ül vakit” olmak derler. Yani vaktin oğlu olmak. İçinde bulunduğu anın oğlu gibi olup oğlun babasına yaptığı gibi ana hürmet göstermek. Nihai çözümü iki kelimeyle özetleyen geniş manalı bir tabirdir. Umarım yazı faydalı olmuştur, gönül yorgunluğu üzerinde düşüncelerime devam edeceğim inşaAllah.
Sebeplerinden biri kuşkusuz mazi tahassürü ile istikbal kaygısıdır. Mazi tahassürü; geçmişte yapılan eylemler hakkında nedamet duymak, keşke böyle yapsaydım keşke şöyle yapmasaydım gibi sözlerle hüzünlenmek, tahassür altında kalmaktır. İstikbal kaygısı ise, gelecek hakkında işlerin kötü gideceği, yahut istediği gibi olmayacağı zannıyla telaşlanmaktır.
Mazi tahassürü, insanın fıtratında bulunan bir reflekstir fakat bu davranışı iyi yönlendirme becerisi olmazsa çoğu zaman kişinin pişmanlık duyup üzülmesine, gönlünün yorulmasına sebep olur. İyiye yönlendirme ise kişinin geçmişte yaptığı hatalardan ders çıkarıp bir daha tekrarlamamak adına yöntemler geliştirip önlemler almasıyla ve yoluna devam etmesiyle olur. Ancak hatanın üzerinde dönüp dolaşmak kişiyi yıpratır ve içinde bulunduğu anı layıkıyla değerlendirmesine engel olur.
İstikbal kaygısı ise tıpkı mazi tahassürü gibi fıtratta olan gerekli bir özelliktir, fakat aynı şekilde iyiye sevk edilmediği taktirde insanı yıpratır ve gönül yorgunluğuna sebep olur. İstikbal kaygısını iyiye yönlendirmek ise geleceğe dair planlar yapmak, hedefler koymakla, hedeflere giden yolu çizmekle mümkün olur. Geleceğin dilediği gibi gitmeyeceği üzerinde takılan kimse ilerleme kaydedemez, mazi tahassüründe olduğu gibi içinde bulunduğu anı iyi değerlendiremez.
İki halin sebeplerini, sonuçlarını, çarelerini bildirdikten sonra sıra geldi nihai çözümü bildirmeye. Kuşkusuz en nihai çözüm, anı değerlendirmektir. Çünkü elimizde bulunan, değiştirme imkanımızın olduğu tek an, şu andır. Anı değerlendirmeye büyük insanlar “ibn-ül vakit” olmak derler. Yani vaktin oğlu olmak. İçinde bulunduğu anın oğlu gibi olup oğlun babasına yaptığı gibi ana hürmet göstermek. Nihai çözümü iki kelimeyle özetleyen geniş manalı bir tabirdir. Umarım yazı faydalı olmuştur, gönül yorgunluğu üzerinde düşüncelerime devam edeceğim inşaAllah.
