HASBİHÂL

Bir çay koy azizim biraz dertleşelim
Seninle şöyle geçmişten hasbihal edelim
Gönlümüze neler birikmiş bir bilelim
Sen söyle azizim şimdi biz nereye gidelim

Geçiyor ömürden bir bir mevsimler
Bizler insanoğluyuz be azizim
Bu dünyanın hep sahte yüzüne kandık
Dertlerimiz hiç bitmez sandık

Oysaki burası üç günlük dünya idi
Bir gün sabır çekecektik , bir gün şükredecektik
Son günde ise herkesle vedalaşıp gidecektik
Ne ara bu hale geldik anlayamadım

Sende haklısın be azizim Allah'tan başkasına kim güvenmişte hüsrana uğramamış
Bu dünyanın yalanı da daha kimler kanmış
Bizler derviş değiliz ki tesbihimizi kırıp atalım
Azizim

Şu dünyada gönül almayı bilemedik
Arz-ı hâlimizi bir türlü dile getiremedik
Biriktirdik sürekli içimize cümlelerimizi
Son nefese sakladık en güzel gülüşlerimizi

Bana artık müsade azizim bak şafakta söküyor
Güneş yine bu şehre umutla doğuyor
Öyle ise umutla yaşamaya devam edelim
Gökyüzüne kırmızı güller ekelim ,

Kırmızı güllerin kokusunu ciğerlerimize çekelim
Son nefesimizi verene kadar yaşamaya devam edelim
Mademki yürüdüğümüz bu ömür yolunun sonu yaz, o halde neden isyan edelim
Bize verilenlere sürekli şükredelim
Giderken bu yalan dünyaya da elvaeda diyelim
İçten bir elveda çekelim azizim...