Arkadaşlar merhaba

Bu konuyu dertleşmek, hasbihal etmek için açtım, sanki içimi döksem rahatlayacakmış gibi hissediyorum. Bir konu seyri, giriş gelişme sonuç olmayacak içimden geldiği gibi yazacağım. Tavsiyelerinizi, düşüncelerinizi bekliyorum.

Arkadaşlar hepimiz bir şeyler için mücadele ediyoruz, başarılı zamanlarımız oluyor başarısız zamanlarımız oluyor. Kimi zaman hayat istediğimiz gibi gidiyor bizden mutlusu olmuyor kimi zaman da zor zamanlar geçiriyoruz. Son birkaç yılıma baktığımda bir çaba, bir uğraş görüyorum. Kesinlikle iyi zamanlarım oldu. Düzenli ders çalıştığım, spor yaptığım, soğuk duş aldığım, erken kalktığım zamanlar oldu. En mutlu günlerim hep en disiplinli olduğum günlerimdi. Burada size ağlanmayacağım çünkü bunun kimseye faydası yok. Kendime de ağlanmayacağım, neden sürekli başarısız oluyorum, neden mutsuzum demenin de kimseye faydası yok tıpkı pmo'nun hiçbir sorunumuzu çözmediği gibi bunlar da hiçbir sorunu çözmeyecek. Yalnızca anlamaya çalışıyorum

Yks'ye son 3 ay kaldı ancak ne adam akıllı ders çalışıyorum ne de bu zamana kadar çalıştım, kaç kere relapse oldum Allah bilir, erken kalkmam gerektiğini, spor yapmam gerektiğini, soğuk duş almam gerektiğini vb. biliyorum ancak düzenli yaptığım faydalı bir alışkanlık yok. Sosyal anksiyetem var. Sürekli stres ve kaygı hissediyorum ve artık vücudum alarm vermeye başladı fiziksel ve zihinsel sağlığım iyiye gitmiyor. İnsanların ne düşündüğünü, nasıl göründüğümü fazla önemsiyorum. İnanın şuan şikayetçi olmak için yazmıyorum yalnızca olan biteni size ve kendime itiraf ediyorum. Doğru istikamette yanlış hareketler yapıyorum. Tüm içtenliğimle söylüyorum kendime koyduğum başarı skalasında başarısız oldum. Peki ne yapayım şuan? Kendimi yerden yere mi vurayım. Büyüttüğüm sorunları daha da büyütüp içinde mi boğulayım ne yapayım?

Kendime haksızlık etmiş gibi hissediyorum, şüphesiz hiçbirimiz bunları hak etmiyoruz. Kendimize kendi ellerimizle işkence ediyoruz. Yalnızca nefes alabildiğimize sevinmek, kuş cıvıltılarını dinlemek gün batımını, bir ağacı izleyip zevk almak lüks mü olmalı. Çözülecek tonla sorunum var hepsini kabul ediyorum ancak gerçekten yoruldum, sorunlardan değil, kendime ettiklerimden yoruldum. Sürekli relapse, başarısızlık artık bir alışkanlık olmuş sanki.

Acaba diyorum tüm bu benim hayatımdaki ve sizin hayatınızdaki başarısızlıklar bir şeyleri yanlış anlamamızdan mı kaynaklanıyor. Yoksa pmo'dan kurtulmak, ders çalışmak, soğuk duş almak, düzenli spor yapmak vs gerçekten bu kadar zor mu olmalı? Sürekli bir başarısızlık döngüsü içerisindeyiz. Böyle olmaması gerektiğin sanki içten içe hissediyoruz ancak aynı şeyleri yapmaya devam ediyoruz. Başarısızlıkları yenilmez bir canavara çevirmiyor muyuz. Kendimize sürekli kırbaçlanmayı, aç bırakılmayı hak eden bir hayvan muamelesi yapıyoruz gibi geliyor. Bir hayvan bile bunu hak etmezken şüphesiz yanlış yapıyoruz.

Tabii bunca yazdıklarım günün sonunda yine hiçbir şeyi çözmüş olmuyor, tüm bu başarısızlıkları, geçmişi unutup bugünden başlasam sanki daha başarılı olacağım gibi geliyor, sırtımda 2-3 yılın yükü var. Her şeyi bırakıp sakince sağlam adımlarla acele etmeden, en önemlisi de kendime eziyet etmeden yeniden hayata başlasam daha mı iyi olur yoksa bu da bir kendimi kandırış biçimi mi? Düşüncelerinizi bekliyorum. Gerçekten bu kadar stres beni kötü etkiliyor elimden gelse bu yıl değil seneye girerim yks ye 3 ayda ne kadar başarılı olunabilir ki... Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ediyorum hepinize iyi günler diliyorum

Selamlar dostum, hayat bir inişli bir çıkışlı seyreder ve asla istediğin gibi tamamen gitmez. Başarılı da olursun başarısız da bu her alan için geçerli olabilir. NoFap ve Neverfap'i çok abartmanı tavsiye etmem ve buna o kadar da bağlanma hayatındaki gerçek sorunlara odaklan. PMO bir dert olabilir senin için evet ama gerçek sorunun ders çalışmaksa dersini çalış veya her neyse.

Relapse olmak tecrübe edinmektir bir şeyler öğrenebildin mi süreçten ona bak sen ister 3. yılda relapse ol ister 10. yılda önemli olan bir şeyler çıkartmak bundan. İnsanlar birçok şeyini Neverfap'e bağlıyor ve hatalı olan bu PMO ya da MO yapıp ne başarılı olan insanlar var bir bilsen ( burada pmo ya da mo yap demiyorum yanlış anlama ) herifler sadece hayattaki gerçek sorunlarına odaklanıyor.

Eğer başarılı olmak yönünde bir şüphen varsa olmasın bir şekilde başarılı olursun tek yapman gereken oturup çalışmak başka bir şey değil sadece çalış çalışınca her şey yoluna girecek. Eğer Relapse olmayı, NoFap'i takıntı haline getirdiysen bu akımdan belirli bir süre uzakta durman faydalı olur.

Çok teşekkür ederim yanıtın için. Sen benden daha iyi ifade etmişsin. Kendime küçücük bir başarısızlık kabuğu oluşturdum ve onun içinde debelenip duruyorum hayatın merkezinde pmo olunca insan gerçekten de mutluluğunu ve başarıyı pmo ya indirgiyor. Insanin biraz sakinleşmesi ve duygularıyla değil, mantığıyla hareket etmesi gerekiyor. Galiba yapmam gereken en iyi şey kalan 90 günde elimden geldiğince çalışmak, kafamı toplamak, biraz dinlenmek ve bu kadar takıntılı olmaktan uzaklaşmak olmalı. Teşekkür ederim tekrardan

(Uzun yazmışım vaktiniz yoksa sonra okuyun uyarim dedim)Kardeşim öncelikle yaşadıklarını bende yaşadım çoğunu ve sana ilk önce söyleyeceğim şey bu zihinx kanalının tembellik ten kurtulma adlı videosunu izleyip not alıp bu yazımı okumaya devam etmeni istiyorum bakın hepimiz mesela kendimden örnek verim 1 haftadır yapmam gereken bir iş vardı ve inanır mısınız erteledim ve başlayamadım bile peki sebebi vaktimmi yoktu hayır boş işlerle uğrasıp zamanımı çöp ettim bunu kendime söylüyorum ( olum varya bütün bu mutsuzluğun hatalarının hepsinin sebebi sensin olum yapman gereken işleri yapmayarak boş boş bahaneler üretiyorsun yaptığın şey sadece tembellik kendime bunu söyleyerek rahatladım) ve işime başlayamadım ve buda sonucunda mutsuzluk doğuruyor 1 2 ncisi yapman gereken işi yapmayıp bahaneler üreterek ertelediğim için o iş bende normalde olduğundan daha fazla baskı oluşturdu halbuki normalde kalkıp yapacaksın enerji harcayacaksın (başarı için enerji harcamak zorundasın) normalde o kadar zor değil yapman gereken iş ama ertelediğim için o kadar zor geldi. Sonra o videoya denk geldim izledim ve (bu konu hakkında yazılar okuyup videolar izledim) ve sanki beni anlatıyormuş gibi hissettim baya sonra da anladımki bizler bir işe başlarken bu ders çalışmak , ibadet etmek,spor yapmak,çalışmak olabilir başlangıç ta bir motivasyon bekliyoruz veyahut içimize bir istek, heves gelmesini doğru anın gelmesini bekliyoruz halbuki işe başlamak için doğru an tamda o an ve arkadaşlar size acı birşey söylim bunlar varya boş boş bahane olduğunu anladım yapman gereken bir iş varsa onu ya şimdi yada hiçbir zaman yok şu videodan sonra başlarım yok şunada bakım başlarım bunlar tam bir tembellikten başka birşey değil sonrada bir kavramı öğrendim önceden bildiğim ama tam olarak araştırmadığım bir kavram Disiplin,Öz disiplin peki bu ne demek Disiplin=Bir işi yaparken o işi yapmaktan keyif almasan bile yapmak zorunda olduğunu idrak edip ondan sonra kendinizi bu işi başlamaya ve devam ettirmeye zorlamanızdır yani istemeye istemeye bir işi yaptırtmaya çalışmak kendinize disiplindir.Bunu öğrendikten sonra kendimde olan sorunu farkettim disiplinimin eksik olması ve geliştirmemem disiplin aynı bir kasa benziyor onu sürekli olarak geliştirmemiz lazım ve geliştirdiğimizde beyler artık birşeyleri yapmaya başlıyorsunuz ve artık sizin için sıkıcı olan işleri yapmak (mesela bu hergün kitap okumaya kendini zorlamak) olabilir motivasyonunuza ve isteğinize bağlı olmayıp otomatikleşiyor hergün diş fırçalamak mesela sabah kalktiginizda acaba bugün diş fırçalasammı diye kendinize sormuyorsunuz dimi aynen öyle mesela eskiden kendim bu 12 saat ders çalışanlara imrenirdim yani derdimki bu 12 saat boyunca nasıl adam masa başında kalabiliyor işte bu kavramı öğrendikten sonra kafamda ampul patladı ama bu şey değil yani bir sihirli değnek değil kişi kendini zorladığı zaman mesela hergün kalkıp sabah 8 de masa başına oturup akşam 6 ya kadar mesela kendini ders çalışmaya zorladığı zaman artık belli bir zaman sonra bu işi yapmak onun motivasyonunu isteğine bağlı olmuyor onun için bir alışkanlığa dönüşüyor anladınızmi yani disiplin ile kazandığımız şeyler alışkanlığa dönüşüp hayatımızı kolaylaştırıyor (fazla uzatmicam umarım anlamışsınizdir) yani kardeşim geçmişte sende tembellik yapıp benim gibi bahaneler üretmiş olabilirsin ama bundan sonra sana tavsiyem geçmişte yaptığın hatalardan ders alıp aynı hataya birdaha düşmemeye çalış mesela arabaya bindiğimizde neden dikiz aynaları küçüktür bak bitir işini ve önüne bak ondan sonra (abi sen sürekli dikiz aynasına bakarak ileriye gidebilirmisin) yani sende dersini hatalarından al ve önüne bak yardır hatalarımız bizim için böyle olması lazım onda kalıp saplanmamamız lazım ve unutma sızlanmayı hepimizin bırakması gerekiyor çünkü zaman durmuyor vaktimiz geçiyor ve ömür çok kısa yapmamız gerekenler ise çok bu hatalarının farkında olman zamanının boşa gittiğinin farkında olman çok güzel ilk önce yapman gereken bir kendini hedeflerin için yavaş yavaş zorlamaya başla!! Unutma bir söz var çok güzel " Bugün bizi biz yapan geçmişte aldığımız kararlardır, bugün vereceğimiz kararlar ise gelecekte nasıl biri olacağımızı belirleyecektir" yani dediğim gibi çok fazla uzattım hatta bu en uzun yazımdı umarım faydalı olmuştur düzgün yazmamışsam şimdiden kusuruma bakmayın biraz kötüyüm ve yeniyim. Umarım o son sorduğun sorunun yani 3 ay var 3 ayda çalışsam ne olur sorusunun cevabını almışsındır benimde senin gibi çok zamanım çöp oldu ama bu saatten sonra vaktimi verimli geçirmek için elimden geleni yapacağım İnşallah hepimiz başarılı oluruz kendine iyi bak Allah'a emanet ol.