Merhabalar. Hayatımda ilk defa bu yıl bu denli belirsizliklerle, iniş-çıkışlarla karşı karşıyayım. Yaşanan olayları yönetmekte ara ara zorluklar çekiyorum ve bazen başarısız oluyorum. Her birimiz hayatın farklı noktalarındayız ve hepimizin ortak bir amacı var ki başarılı olmak. Bu günlerde başarıyla başarısızlık arasındaki farkın tahmin edilenden daha az olduğunu, esasında başarının küçük adımların toplamı olduğunu ve dışarıdan bakıldığında son derece basit görünen bu yapının sonuç vermesi için gerekli olan iki temel kavramın iradenin ve sabrın ne kadar önemli olduğunun farkına varmaya başladım. Az önceki cümle sıradan görülebilir, her gün sosyal medyada izlediğimiz onlarca motivasyonik özlü sözler temel ifadelerin sıradanlaşmasına sebebiyet verdi.
Yine bu günlerde hayattaki rasgeleliğin yani ummadığımız anlarda olumlu veya olumsuz yönde karşımıza birtakım akışı tamamı ile değiştiren olayların çıkabildiğini fark ettim.
Buna karşın hedeflerimiz doğrultusunda verdiğimiz mücadeleyi nötr bir şekilde devam ettirmenin, mental olarak güçlü kalabilmenin vazgeçilmez bir unsur olduğunu fark ediyorum. Esasında sosyal medyanın ve günümüz toplumsal düşünce akımlarının bizlerin mücadele etme yeteneğini çokça düşürdüğünü ve bazı normallerin bizlere uç noktalar gibi göründüğünü kavrıyorum.
Son olarak çevremizdeki bu kadar uyarandan kurtulmadan tam anlamıyla hakkını verdiğimiz bir süreçte olamayacağız.

Bu metin kendim için yazdığım bir silkeleme ve uyarı metnidir.

havadem' Alıntı:

Son olarak çevremizdeki bu kadar uyarandan kurtulmadan tam anlamıyla hakkını verdiğimiz bir süreçte olamayacağız.

Genişletmek için tıklayın ...

Gelişimimize en çok ket vuran şey zaten ilkel beyinlere sahip olup medeni bir çağda yaşıyor olmamız. İnsan beyni bu kadar uyarana adapte olabilecek şekilde evrilmedi. Sadece aynı anda tek bir işe odaklanarak verim alacak şekilde evrimleşti.

İş yaparken radyo/televizyon açmak ya da ders çalışırken müzik dinlemek gibi şeyler aslında biz farkında olmadan bizim sağlığımızı olumsuz yönde etkileyecek türden davranışlar.

Onu da geçtim, bir asır önceki müzikle şimdi adına müzik denilen ama müzikle alakası olmayan endüstriyel teknolojik gürültü kirlilikleri arasında dağlar kadar fark var. Eskiden sadece enstrümental olan eserler sonradan icat edilen birtakım araçlarla kendi doğasından koparıldı.

Başarı denildiğinde benim aklıma Steve Jobs'un ünlü Stanford Üniversitesi Mezuniyet konuşmasındaki kısım aklıma geliyor;

"İleriye bakarak noktaları birleştiremezsiniz; yalnızca geriye dönüp baktığınızda birleştirebilirsiniz.Bu yüzden gelecekte noktaların bir şekilde birleşeceğine güvenmek zorundasınız."

Hayatıma yön veren videoların başında gelir. Ben bunu 21 yaşımda izlemiştim ilk olarak.
Bu videoda Steve Jobs birçok konudan bahsediyor. Henüz izlemediyseniz çok şey kaçırdığınıza emin olabilirsiniz.

İlgili video;