Arkadaşlar yeni bir sürece girdim. Krizlere karşı önlemlerimi aldım. Amma bir boşluk var, problemlerin bazılarını çözemiyorum ve desteğinize ihtiyacım var. Problemlerin ilki çok uzun olduğu için buna özel ayrı konu açtım.

Uzun bir relapse depresyonu geçirdim. 2 hafta sadece odamdan çıkmadım, fap yaptım, porno izledim, anlamsız videolar izledim, sonra bunlara sinirlenip krizlere girdim. Ben bu değilim diye diye deliye döndüm. Hayat sanki durmuş gibi odadan dışarı çıkmadım. Yemekleri hayvan gibi yedim. Bu kadar şeyden sonra sanki normala dönemiycekmişim gibi hissediyorum. Mesela hep yıldızlara bakıp hayal kurmağı severdim, amma bu dönemde yapmadım. Şimdi garip geliyor, sanki yine eskiye dönücem hissediyorum. Geçmiş aklımdan çıkmıyor. Sanki bütün bu insani davranışlar eskiden olduğu gibi kısa sürecek hissi var. Ciddi durmağa, yemek az yemeye çalışıyorum amma yaparken sanki bunları bir gün yine yapmayıp eskisi gibi olucam gibi hissediyorum. Sanki bunları kendim ve hedeflerim için değilde anlamadığım bir şey için yapıyorum. Hep içimde kaybetme korkusu var. Sanki eski hayat tarzım, hep çalışma, az yiyen insan olmayacak bir daha. Daha geniş ifadeyle sanki hayattan kopmuşum. Sürece yeni başladım belki bundandır bilmiyorum amma soru bu:
Bunlar neden ve nasıl baş ederim? Kafamdan atmağa çalışmalı mıyım yoksa arkasında önemli sebep mi var onun üstüne mi gitmeliyim?
Şöyle söyleyim eger kapıda bir aslan varsa onu görmezden gelemem. Sorunu çözmeliyimki beni yemesin. Bu böyle bir şey mi? yoksa anlamsız ve geçicimi zamanla? Eger aslan meselesi gibiyse üstüne gitmeliyim.

Keşke o yıldızlara bakıp onların yaratıcısından yardım istesen, onu tanısan. Ben büyük bir gücün beni koruduğunu, gördüğünü düşününce daha mutlu oluyorum. Çok motive ediyor beni

uzun süredir dinsizim diyebilirim, ne namaz kılardım ne de gerekli dini vecibeleri yerine getirirdim. bende kendimi boşlukta hissediyorum , bazen ne için yaşıyorum ?neden yaşıyorum? gibi sorular soruyorum. dün gecenin kadir gecesi olduğu öğrendim, belki bu boşluk duygusu geçebilir diye düşünüp namaz kılmaya karar verdim. Abdest alıp namaz kılınca o kadar fazla huzurlu hissettim ki kendimi, uzun süredir böyle huzur hissetmemiştim. Belki benim durumumda olup da yapmak isteyen olursa ne mutlu bana. Müslüman olan olmayan herkesin kadir gecesi mübarek olsun.

O bilgisayarın fişini çek ve duygularına odaklan. Sabahları erken kalkıp gündoğumunu izle balkonda. Ailenle otur sıcak bir sohbet et. Relapse olmanı sağlayan her şeyi hayatından çıkar (her şeyi). Geçmişini düşünüp durmak yerine şu anına ve geçmişteki başarılarına odaklan. Boş vakitlerinde kendini ve ilgi alanlarını keşfet. Spora başla, 10 mekikle 10 şınavla başla gerekirse. Tek tek sorunlarını listele ve tek tek çöz. Çözemediğin zaman buraya veya googlea yaz, bir büyüğüne sor yardım al utanma insanlar iyilik yapmayı sever. Geçmişi düşünmeye başladığın zaman ''oldu bitti bir önemi yok'' de ve şu ana odaklan git güzel bir kahve yap iç balkonda otur doğayı izle güneşin tenine değmesini hisset. Rüzgarı hisset. İçtiğin suyu hisset. Duş alırken rahatlamanı hisset. Kafanı yastığa koymanın huzurunu, güzel şarkılar dinlemenin huzurunu hisset. Kendine bu kadar kafayı takma ve kendinle uğraşma, yaptığın basit işlere odaklan. İnsan sürekli sorunlarını düşünürse kafayı yer ve hiçbirini çözemez. Yemek konusunda kendine kızma ve sınırlandır ne kadar yiyeceğini sen seç sen kat. Karbonhidratı azaltman faydalı olabilir. Eskiye dönmeyeceksin boş durmaktan beynin saçma korkulara odaklanıyor sadece vaktini doldur. Krizleri de dert etme her kriz seni geliştirir. Her relapse bir şeyler öğretir üzülme yüzlerce kez relapse olmuşumdur ama başardım. Bir düşünceyi kafandan atmanın tek yolu başka şeylere odaklanmaktır beyin eninde sonunda unutur. Boş durursan aklından çıkmaz. Boş boş yatakta yatma sadece dinlenmek için gir ve dinlen. Birsürü hobi edin farklı müzikler dinle. Hedef belirle kendimi keşfetmek, kendimin en iyi hali olmak vs gibi o zaman yaptıkların boş gelmez kendin için yaptığını bilirsin. Bu süreci de o kadar umursama fap olayını unutmaya çalış uykunu iyi al. Kendini sevmek için kendi sevdiğin şeyleri yap, kendinle sohbet et kendini keşfet çocukluğunu düşün öyle davran. Birsürü pratik tavsiye verdim emin ol hepsi hayat tecrübesi ve dolu dolu bilgiler. Zaman zaman bu yazıyı okuyabilirsin.

Mahmut K.' Alıntı:

uzun süredir dinsizim diyebilirim, ne namaz kılardım ne de gerekli dini vecibeleri yerine getirirdim. bende kendimi boşlukta hissediyorum , bazen ne için yaşıyorum ?neden yaşıyorum? gibi sorular soruyorum. dün gecenin kadir gecesi olduğu öğrendim, belki bu boşluk duygusu geçebilir diye düşünüp namaz kılmaya karar verdim. Abdest alıp namaz kılınca o kadar fazla huzurlu hissettim ki kendimi, uzun süredir böyle huzur hissetmemiştim. Belki benim durumumda olup da yapmak isteyen olursa ne mutlu bana. Müslüman olan olmayan herkesin kadir gecesi mübarek olsun.

Genişletmek için tıklayın ...

Çok mutlu oldum senin adına. Youtube da güzel kanallar var risale-i nur adında bir kitabın derslerini yapıyorlar o tarz kanallar izlemen sürecinde ve hayatında eminim ki sana yardımcı olacaktır. Ben küfür etmeyen, insanlarla dalga geçmeyen ve kızlardan uzak olmayı tercih eden bir insanım ne zaman yanlız kaldığımı düşünsem açarım o kanalları seyrederim, tefekkür ederim. Her zaman mutlu olurum. Şu zamanda ki insanlar çok acımasız ve kalp kırıcıyorlar ama beni seven büyük bir gücün olduğuna inanmak ve bilmek beni her zaman dimdik tutuyor.

Mahmut K.' Alıntı:

uzun süredir dinsizim diyebilirim, ne namaz kılardım ne de gerekli dini vecibeleri yerine getirirdim. bende kendimi boşlukta hissediyorum , bazen ne için yaşıyorum ?neden yaşıyorum? gibi sorular soruyorum. dün gecenin kadir gecesi olduğu öğrendim, belki bu boşluk duygusu geçebilir diye düşünüp namaz kılmaya karar verdim. Abdest alıp namaz kılınca o kadar fazla huzurlu hissettim ki kendimi, uzun süredir böyle huzur hissetmemiştim. Belki benim durumumda olup da yapmak isteyen olursa ne mutlu bana. Müslüman olan olmayan herkesin kadir gecesi mübarek olsun.

Genişletmek için tıklayın ...

Dr altay cem meriç kanalında neden müslüman oldum videosunu izleyebilirsin kesinlikle vaktin boşa gitmeyecektir.

Yusufz' Alıntı:

Çok mutlu oldum senin adına. Youtube da güzel kanallar var risale-i nur adında bir kitabın derslerini yapıyorlar o tarz kanallar izlemen sürecinde ve hayatında eminim ki sana yardımcı olacaktır. Ben küfür etmeyen, insanlarla dalga geçmeyen ve kızlardan uzak olmayı tercih eden bir insanım ne zaman yanlız kaldığımı düşünsem açarım o kanalları seyrederim, tefekkür ederim. Her zaman mutlu olurum. Şu zamanda ki insanlar çok acımasız ve kalp kırıcıyorlar ama beni seven büyük bir gücün olduğuna inanmak ve bilmek beni her zaman dimdik tutuyor.

Genişletmek için tıklayın ...

evet doğrudur öğrenci yurdunda kalırken nurcuların arasındaydım. güzeldi ortam sakin ve huzurluydu.kanalın ismini verebilir misin ?

Mahmut K.' Alıntı:

evet doğrudur öğrenci yurdunda kalırken nurcuların arasındaydım. güzeldi ortam sakin ve huzurluydu.kanalın ismini verebilir misin ?

Genişletmek için tıklayın ...

Hayalhanem, Sözler Köşkü, Maksat 114, Son Liman(özellikle tavsiyemdir)

Mahmut K.' Alıntı:

evet doğrudur öğrenci yurdunda kalırken nurcuların arasındaydım. güzeldi ortam sakin ve huzurluydu.kanalın ismini verebilir misin ?

Genişletmek için tıklayın ...

Dr altay cem meriç der tek geçerim KESİNLİKLE AMA KESİNLİKLE PİŞMAN OLMAYACAKSIN KARDEŞİM.

ToStars' Alıntı:

Arkadaşlar yeni bir sürece girdim. Krizlere karşı önlemlerimi aldım. Amma bir boşluk var, problemlerin bazılarını çözemiyorum ve desteğinize ihtiyacım var. Problemlerin ilki çok uzun olduğu için buna özel ayrı konu açtım.

Uzun bir relapse depresyonu geçirdim. 2 hafta sadece odamdan çıkmadım, fap yaptım, p**** izledim, anlamsız videolar izledim, sonra bunlara sinirlenip krizlere girdim. Ben bu değilim diye diye deliye döndüm. Hayat sanki durmuş gibi odadan dışarı çıkmadım. Yemekleri hayvan gibi yedim. Bu kadar şeyden sonra sanki normala dönemiycekmişim gibi hissediyorum. Mesela hep yıldızlara bakıp hayal kurmağı severdim, amma bu dönemde yapmadım. Şimdi garip geliyor, sanki yine eskiye dönücem hissediyorum. Geçmiş aklımdan çıkmıyor. Sanki bütün bu insani davranışlar eskiden olduğu gibi kısa sürecek hissi var. Ciddi durmağa, yemek az yemeye çalışıyorum amma yaparken sanki bunları bir gün yine yapmayıp eskisi gibi olucam gibi hissediyorum. Sanki bunları kendim ve hedeflerim için değilde anlamadığım bir şey için yapıyorum. Hep içimde kaybetme korkusu var. Sanki eski hayat tarzım, hep çalışma, az yiyen insan olmayacak bir daha. Daha geniş ifadeyle sanki hayattan kopmuşum. Sürece yeni başladım belki bundandır bilmiyorum amma soru bu:
Bunlar neden ve nasıl baş ederim? Kafamdan atmağa çalışmalı mıyım yoksa arkasında önemli sebep mi var onun üstüne mi gitmeliyim?
Şöyle söyleyim eger kapıda bir aslan varsa onu görmezden gelemem. Sorunu çözmeliyimki beni yemesin. Bu böyle bir şey mi? yoksa anlamsız ve geçicimi zamanla? Eger aslan meselesi gibiyse üstüne gitmeliyim.

Genişletmek için tıklayın ...

Yemek konusunu es geçersek şu an aynı durum bende de var. Hep aynı şeyleri yaşıyorum. Hep pişman oluyorum. Ve sanki hiçbir başarım kalıcı olmayacak ve hep aynı noktaya geri döneceğim gibi hissediyorum. Önceki relapselerim pişmanlıklarım moralimi bozuyor ve motivasyonumu kırıyor. Geçmiş ister istemez aklıma gelince kendimden nefret ediyor ve asla kalıcı olarak başarılı olamayacağımı düşünüyorum. Şimdi geçmişi boşver falan diyebilirsiniz ama öyle değil ister istemez aklıma geliyor ve zihnimi kemiren ve beni korkutan vesveselerden kurtulamıyorum. Aklım o kadar yoğun ve derin düşünüyor, vesveseler o kadar fazla üstüme geliyor ki en basitinden 4 rekat namazı bile doğru düzgün kılamıyorum. Özellikle online eğitim süreci beni fape yönlendiriyor. Fapin sonucuda malumumuz: Pişmanlık. Hep aynı kısır döngü içerisindeyim. Hep aynı ezikliği aynı geri kalmışlık duygusunu yaşıyorum. Diğer insanlara o kadar imreniyorum ki...

ToStars' Alıntı:

Arkadaşlar yeni bir sürece girdim. Krizlere karşı önlemlerimi aldım. Amma bir boşluk var, problemlerin bazılarını çözemiyorum ve desteğinize ihtiyacım var. Problemlerin ilki çok uzun olduğu için buna özel ayrı konu açtım.

Uzun bir relapse depresyonu geçirdim. 2 hafta sadece odamdan çıkmadım, fap yaptım, p**** izledim, anlamsız videolar izledim, sonra bunlara sinirlenip krizlere girdim. Ben bu değilim diye diye deliye döndüm. Hayat sanki durmuş gibi odadan dışarı çıkmadım. Yemekleri hayvan gibi yedim. Bu kadar şeyden sonra sanki normala dönemiycekmişim gibi hissediyorum. Mesela hep yıldızlara bakıp hayal kurmağı severdim, amma bu dönemde yapmadım. Şimdi garip geliyor, sanki yine eskiye dönücem hissediyorum. Geçmiş aklımdan çıkmıyor. Sanki bütün bu insani davranışlar eskiden olduğu gibi kısa sürecek hissi var. Ciddi durmağa, yemek az yemeye çalışıyorum amma yaparken sanki bunları bir gün yine yapmayıp eskisi gibi olucam gibi hissediyorum. Sanki bunları kendim ve hedeflerim için değilde anlamadığım bir şey için yapıyorum. Hep içimde kaybetme korkusu var. Sanki eski hayat tarzım, hep çalışma, az yiyen insan olmayacak bir daha. Daha geniş ifadeyle sanki hayattan kopmuşum. Sürece yeni başladım belki bundandır bilmiyorum amma soru bu:
Bunlar neden ve nasıl baş ederim? Kafamdan atmağa çalışmalı mıyım yoksa arkasında önemli sebep mi var onun üstüne mi gitmeliyim?
Şöyle söyleyim eger kapıda bir aslan varsa onu görmezden gelemem. Sorunu çözmeliyimki beni yemesin. Bu böyle bir şey mi? yoksa anlamsız ve geçicimi zamanla? Eger aslan meselesi gibiyse üstüne gitmeliyim.

Genişletmek için tıklayın ...

Önce odadan çıkmakla başlamalısın sakin kal sakinlğini daima koru aklını kullan en önemlisi bu aklın ne diyorsa onu yap iç güdülerinle hareket etme emin ol aklın seni doğru yola teşvik edicektir bu forumda herkesin problemleri var bir bağımlılığı kendini yalnız hissetme bizde senin gibiyiz ben farklıyım aptalın tekiyim kimse sevmez beni modunada girme bu doğru değil aksine çok yalnış bir tutum ve mümküünse spora başla fiziksel olarak kendini iyi gördüğün zaman duygusal anlamdada iyileşeceksin emin ol

Okuduğum kaçıncı yazı. Nedir bizim derdimiz. Herkes depresyonda ben de dahil. Benim sebeplerim var ama. Cok haklı sebepler. Sizi bilmem herkes haklıdır kendince.

Herkes şöyle düşünüyor. Bu *oktan hayat hep böyle mi gidecek yoksa çaba harcayıp biraz biseyler mi yapsam.. gaza geldikten sonra biraz çaba harcanılır.. Hmm çaba harcamak çok zor lan *oktan hayatıma küfrederek yaşarım daha iyi gibi sanki. Sonra forumda ağlamalar. İçinizi dönmeniz iyi hoş çünkü bunları anlatacak dertleşecek arkadaşımız yok. Ama çaba kişide bitiyor. Kendimden biliyorum emin sayılırım.

Merhabalar. Yeme içmeyi azaltma fikri çok güzel. Sakın bundan vazgeçme. İçinden gelen ses seni vazgeçirmeye çalışıyor. Sendeki cevheri faketti. Sakın kulak asma ve ümidini kaybetme. Uyku ve yemeği düzenlersen zamanla iyiye gideceksin. Sana tavsiyem öğünler harici atıştırmalık yeme. Unutmayalım nefis mideden beslenir. Çok beslenen nefis söz dinlemez

ToStars' Alıntı:

Arkadaşlar yeni bir sürece girdim. Krizlere karşı önlemlerimi aldım. Amma bir boşluk var, problemlerin bazılarını çözemiyorum ve desteğinize ihtiyacım var. Problemlerin ilki çok uzun olduğu için buna özel ayrı konu açtım.

Uzun bir relapse depresyonu geçirdim. 2 hafta sadece odamdan çıkmadım, fap yaptım, p***o izledim, anlamsız videolar izledim, sonra bunlara sinirlenip krizlere girdim. Ben bu değilim diye diye deliye döndüm. Hayat sanki durmuş gibi odadan dışarı çıkmadım. Yemekleri hayvan gibi yedim. Bu kadar şeyden sonra sanki normala dönemiycekmişim gibi hissediyorum. Mesela hep yıldızlara bakıp hayal kurmağı severdim, amma bu dönemde yapmadım. Şimdi garip geliyor, sanki yine eskiye dönücem hissediyorum. Geçmiş aklımdan çıkmıyor. Sanki bütün bu insani davranışlar eskiden olduğu gibi kısa sürecek hissi var. Ciddi durmağa, yemek az yemeye çalışıyorum amma yaparken sanki bunları bir gün yine yapmayıp eskisi gibi olucam gibi hissediyorum. Sanki bunları kendim ve hedeflerim için değilde anlamadığım bir şey için yapıyorum. Hep içimde kaybetme korkusu var. Sanki eski hayat tarzım, hep çalışma, az yiyen insan olmayacak bir daha. Daha geniş ifadeyle sanki hayattan kopmuşum. Sürece yeni başladım belki bundandır bilmiyorum amma soru bu:
Bunlar neden ve nasıl baş ederim? Kafamdan atmağa çalışmalı mıyım yoksa arkasında önemli sebep mi var onun üstüne mi gitmeliyim?
Şöyle söyleyim eger kapıda bir aslan varsa onu görmezden gelemem. Sorunu çözmeliyimki beni yemesin. Bu böyle bir şey mi? yoksa anlamsız ve geçicimi zamanla? Eger aslan meselesi gibiyse üstüne gitmeliyim.

Genişletmek için tıklayın ...

Kapıda yatanın ne olduğunu farketmen için geçmişinde "normal bu geçici" diyip yaptığın eylemlere bakabilirsin.Allah'tan Bende bazen istiyorum kendiliğinden geçsin bi sihirli değnek değsin : ama ellerimizle yaptıklarımız sadece bizim yönümüzü belirliyor. Bazen bende "4 saat uyucam günde 18 saat çalışcam günde 1 öğün yicem" gibi olmadık hedefler koyarım kendime ; fakat bi bakmışımki yarım gün uyuyup , kitap defter kapagı acmayıp 18 ögün yemişim ve uyumadan önce boş boş pc ekranında yenile yapıyorum.Mausun karesini win simgesiyle birleştirmeye çalışıyorum.Ama böyle zamanlar da Allah ın bir rahmeti ;ne kadar sınırlı ve aciz bi varlık olduğumu öğrenebiliyorum böylece. Yani 18 saat çalışabildiğimi öğrenebilmek kadar önemli bence her istediğimi yapamadığımı öğrenmek : bir önceki kendimden emin iddalı halime bakıpta o başarısız anı kıyaslayıp kim olduğumu öğrenmeye yaklaşmak.

"Sözün özü: zorlukla beraber tarifsiz bir kolaylık vardır." 94/5