B
Blue_Ocean
Misafir
Merhaba dostlar, dün verimli bir geçen günün ardından krize girdim ve sebebini sordum kendime. Sebep olarak irademi çok fazla yorduğumu fark ettim. Çok fazla kötü alışkanlığı bir anda bırakmak, gün içinde çok fazla ani karar alıyor oluşum, hayatıma yeni alışkanlıklar katmak ve ulaşmak istediğim çok fazla hedefimin olması hepsi birden irademi çok fazla zorluyordu. Düşündükçe geçmişte süreçlerimin bozulmasının sebepleri belki de bunlardı. Bir söz vardır hani:
“Her yerde olmak isteyen, hiçbir yerde olamaz. Belli bir hedefe dümen kırmayan gemiye hiçbir rüzgar yardım edemez.” | Stefan Zweig
Bende bu söze istinaden irademe bir düzen getirmek istiyorum ve araştırdıklarımı bir yere toplayıp sizinle burada paylaşmak istiyorum.
İrade kas gibidir: Kullanıldıkça yorulur, yoruldukça gelişir
Pmo ve diğer alışkanlıkları bırakmak için irademizi kullanıyoruz ama birden fazlasını bir anda bırakınca irademizi çok fazla yoruyoruz ve diğer yapmak istediğimiz şeyleri yapamıyoruz. Dayanılmayacak noktaya gelince süreçlerimizi bozuyoruz. Bu 50 kilo kaldıran bir insanın bir anda 100 kilo kaldırmasına benziyor. Bunun için ufak adımlarla başlamak lazım. Bunun için bir alışkanlığı bırakırken aradan 2 hafta ya da 1 ay süre geçtikten sonra diğer kötü alışkanlığı bırakmak daha istikrarlı gitmeyi sağlıyor.
İradenin de bir sınırı, bir kapasitesi var
İradeyi bir bardak suya benzetebiliriz. Biz onu kullandıkça o su azalacak. O yüzden irademizi idareli ve verimli kullanmalıyız. Bir anda Pmo, şeker, müzik, bilgisayar oyunları, kahve vs. (bunları aynı anda bırakmaya çalıştığımızı varsayıyorum) bırakırken, bir yandan erken kalk, günde ... soru çöz, her gün ... kadar kitap oku, spor yap vs. vs. (bunları rutin olarak yapmadığımızı, alışkanlık haline getirmeye çalıştığımızı varsayıyorum) irademizi tüketir ve tabiri caizse spor salonunda bazı hareketleri atlamamıza sebep olur.
Bırakmak istediğimizi hayatımızdan uzak tutarsak daha az irade göstermek zorunda kalırız
Anton Çehov'un öykü sanatı ile ilgili çok sevdiğim bir sözü var: "Duvarda asılı silah varsa oyunun sonunda mutlaka patlar." Eğer siz çevrenizde çikolata bulundurursanız eninde sonunda biri onu yiyecektir. İşin ilginç yanı şu: o çikolata orada durduğu sürece onu yememek için daha fazla irade göstermek durumunda kalacağız ve bu da irademizi daha çok tüketmeye sebebiyet verecek. Kahveyi bırakmaya çalıştığım zamanlardan hatırlıyorum. Çok fazla kahve tüketiyordum(günde 3-4 kupa). Bende bu alışkanlığımı kırmak için eve kahve paketi almamaya başladım ve eğer kahve canım çekerse markete gidip tekli olanlardan almam gerekecekti o da en fazla iki tane olacak şekilde. Hem de yürüyüş yapmış olacağım diye düşündüm. Bir süre sonra bu durum sıkıcı gelmeye başladı ve kahve almayı bıraktım.
İrade kendi kendini üretme kapasitesine sahiptir
Bir deney yapıyorlar: 100 kişiyi iki gruba ayırıyorlar ve ekranda görünen harfleri tanımlamaları isteniyor. Ardından test bittiğinde bir gruba arka plandaki renklerden dolayı zihin gücünüz zayıfladı, diğer gruba da arka plandaki renkler bilinçaltınızı etkileyip zihin gücünüzü arttırdı deniliyor. Daha sonra bulmaca veriyorlar ve zihin gücü azaldığı söylenen grup daha çabuk pes ediyor, zihin gücü arttı denen grup daha uzun süre çabalıyor.
Yani motivasyon irade gücünü arttırıyor.
İnsan iradesi hem fizyolojik hem zihinsel hem de psikoloji kaynaklara sahip. Birkaç farklı pili bulunan telefon gibiyiz yani. Deneyi yapan araştırmacı şunu söylüyor: "İrade gücümüz sıfırlanmadığı sürece, kendimizi özdenetimimizin güçlü olduğuna inandırırsak, daha iradeli olmamız mümkün!" Yani iradenin gücüne inanmak, irade gücünü artırıyor. Kendine güvenmek iradeyi besliyor ama tabi tamamen ona yaslanmak yetmiyor. Yani "Benim iradem güçlüdür." diyerek belki bir yere kadar gidebiliriz ama eğer onu doğru şekilde kullanmazsak limitli bir kaynak olduğu için önünde sonunda tükenecektir. İrade gücünü "idareli" ve verimli bir şekilde kullanmak gerekiyor.
“Her yerde olmak isteyen, hiçbir yerde olamaz. Belli bir hedefe dümen kırmayan gemiye hiçbir rüzgar yardım edemez.” | Stefan Zweig
Bende bu söze istinaden irademe bir düzen getirmek istiyorum ve araştırdıklarımı bir yere toplayıp sizinle burada paylaşmak istiyorum.
İrade kas gibidir: Kullanıldıkça yorulur, yoruldukça gelişir
Pmo ve diğer alışkanlıkları bırakmak için irademizi kullanıyoruz ama birden fazlasını bir anda bırakınca irademizi çok fazla yoruyoruz ve diğer yapmak istediğimiz şeyleri yapamıyoruz. Dayanılmayacak noktaya gelince süreçlerimizi bozuyoruz. Bu 50 kilo kaldıran bir insanın bir anda 100 kilo kaldırmasına benziyor. Bunun için ufak adımlarla başlamak lazım. Bunun için bir alışkanlığı bırakırken aradan 2 hafta ya da 1 ay süre geçtikten sonra diğer kötü alışkanlığı bırakmak daha istikrarlı gitmeyi sağlıyor.
İradenin de bir sınırı, bir kapasitesi var
İradeyi bir bardak suya benzetebiliriz. Biz onu kullandıkça o su azalacak. O yüzden irademizi idareli ve verimli kullanmalıyız. Bir anda Pmo, şeker, müzik, bilgisayar oyunları, kahve vs. (bunları aynı anda bırakmaya çalıştığımızı varsayıyorum) bırakırken, bir yandan erken kalk, günde ... soru çöz, her gün ... kadar kitap oku, spor yap vs. vs. (bunları rutin olarak yapmadığımızı, alışkanlık haline getirmeye çalıştığımızı varsayıyorum) irademizi tüketir ve tabiri caizse spor salonunda bazı hareketleri atlamamıza sebep olur.
Bırakmak istediğimizi hayatımızdan uzak tutarsak daha az irade göstermek zorunda kalırız
Anton Çehov'un öykü sanatı ile ilgili çok sevdiğim bir sözü var: "Duvarda asılı silah varsa oyunun sonunda mutlaka patlar." Eğer siz çevrenizde çikolata bulundurursanız eninde sonunda biri onu yiyecektir. İşin ilginç yanı şu: o çikolata orada durduğu sürece onu yememek için daha fazla irade göstermek durumunda kalacağız ve bu da irademizi daha çok tüketmeye sebebiyet verecek. Kahveyi bırakmaya çalıştığım zamanlardan hatırlıyorum. Çok fazla kahve tüketiyordum(günde 3-4 kupa). Bende bu alışkanlığımı kırmak için eve kahve paketi almamaya başladım ve eğer kahve canım çekerse markete gidip tekli olanlardan almam gerekecekti o da en fazla iki tane olacak şekilde. Hem de yürüyüş yapmış olacağım diye düşündüm. Bir süre sonra bu durum sıkıcı gelmeye başladı ve kahve almayı bıraktım.
İrade kendi kendini üretme kapasitesine sahiptir
Bir deney yapıyorlar: 100 kişiyi iki gruba ayırıyorlar ve ekranda görünen harfleri tanımlamaları isteniyor. Ardından test bittiğinde bir gruba arka plandaki renklerden dolayı zihin gücünüz zayıfladı, diğer gruba da arka plandaki renkler bilinçaltınızı etkileyip zihin gücünüzü arttırdı deniliyor. Daha sonra bulmaca veriyorlar ve zihin gücü azaldığı söylenen grup daha çabuk pes ediyor, zihin gücü arttı denen grup daha uzun süre çabalıyor.
Yani motivasyon irade gücünü arttırıyor.
İnsan iradesi hem fizyolojik hem zihinsel hem de psikoloji kaynaklara sahip. Birkaç farklı pili bulunan telefon gibiyiz yani. Deneyi yapan araştırmacı şunu söylüyor: "İrade gücümüz sıfırlanmadığı sürece, kendimizi özdenetimimizin güçlü olduğuna inandırırsak, daha iradeli olmamız mümkün!" Yani iradenin gücüne inanmak, irade gücünü artırıyor. Kendine güvenmek iradeyi besliyor ama tabi tamamen ona yaslanmak yetmiyor. Yani "Benim iradem güçlüdür." diyerek belki bir yere kadar gidebiliriz ama eğer onu doğru şekilde kullanmazsak limitli bir kaynak olduğu için önünde sonunda tükenecektir. İrade gücünü "idareli" ve verimli bir şekilde kullanmak gerekiyor.