İsteksizlik, üşengeçlik, mutsuzluk

coomonster · 17 Ocak 2021

Herkese selamlar. Neverfap ten önceside böyleydi şuan 21. gündeyim şuanda böyle ve daha önce biraz daha uzun süreçlerimde oldu onlarda da böyleydi. Sabah kalkmak hayata karışmak istemiyorum, gün içinde sürekli yaptığım eylemleri istemeyerek zoraki yapıyorum ve canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Zaten sabah uykumu alsamda almasamda farketmiyor söylenerek istemeyerek yataktan kalktığım için gün negatif başlıyor ve genelde böylede sürüyor. Bunların depresyon belirtisi olduğunu biliyorum fakat herhangi bir ilaçta kullanmak istemiyorum açıkçası. Sizin bu durum için önerebileceğiniz şeyler veya bende böyleydim 3-4 ay sonra daha iyiye gidiyor vs şeklinde söyleyip yardımcı olabilecek arkadaşlar varsa merak içinde cevaplarınızı bekliyorum. Fakat yataktan pozitif kalk ozaman gibisinden cevaplar işime yaramayacak zaten onu beceremediğim için sizden yardım istiyorum. Şimdiden çok teşekkürler..

MR.NO FAP · 3 Şub 2021

coomonster' Alıntı:
bir kaç senedir bütün hobilerimi, aktivitelerimi bıraktım aslında. Ama şöyle bir durumda var eskiden çok keyif aldığım hobilerimi, aktivitelerimi yapmayı denediğimde de, bir tat alamıyorum ve tekrar yapasım gelmiyor. Yapsam bile eskisi gibi keyif alarak değilde öyle vakit geçsin maksat diyerek yapıyorum. Asıl sorunlarım bunlar sanırım zaten

Dostum tekrar eski haline dönmek senin elinde. Hiç istemeden de bir şeye başla. En basitinden sevdiğin türden bir program bile izleyebilirsin sonrası gelir zaten

NeXLife · 3 Şub 2021

O keyifsizlik, isteksizlik, umutsuzluk bende de var. Relqpse olunca bir kendime geliyordum dopamin bulduğum için. Ama dışarı bakıyorum millette böyle bir dert yokmuş gibi gayet canlı, sosyal halde devam ediyorlar. Anlamıyorum biz mi ağır vakayız. Kendimi yaşlılar gibi hissediyorum.

coomonster · 3 Şub 2021

TWENTYSIX' Alıntı:
O keyifsizlik, isteksizlik, umutsuzluk bende de var. Relqpse olunca bir kendime geliyordum dopamin bulduğum için. Ama dışarı bakıyorum millette böyle bir dert yokmuş gibi gayet canlı, sosyal halde devam ediyorlar. Anlamıyorum biz mi ağır vakayız. Kendimi yaşlılar gibi hissediyorum.

yaşlı gibi bile değil artık bu dünyada yapacak birşeyi kalmamış sadece zamanını tüketmeye çalışan biri gibiyim. En basitinden şuan dizileri, filmleri bile izlerken sıkılıyorum. İzleyesim gelmiyor. Ne biliyim normalde dopamin vermesi gereken bilgisayar oyunlarını bile oynayamıyorum, sıkılıyorum.

Noneverrrr+impasıbıl · 3 Şub 2021

coomonster' Alıntı:
Herkese selamlar. Neverfap ten önceside böyleydi şuan 21. gündeyim şuanda böyle ve daha önce biraz daha uzun süreçlerimde oldu onlarda da böyleydi. Sabah kalkmak hayata karışmak istemiyorum, gün içinde sürekli yaptığım eylemleri istemeyerek zoraki yapıyorum ve canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Zaten sabah uykumu alsamda almasamda farketmiyor söylenerek istemeyerek yataktan kalktığım için gün negatif başlıyor ve genelde böylede sürüyor. Bunların depresyon belirtisi olduğunu biliyorum fakat herhangi bir ilaçta kullanmak istemiyorum açıkçası. Sizin bu durum için önerebileceğiniz şeyler veya bende böyleydim 3-4 ay sonra daha iyiye gidiyor vs şeklinde söyleyip yardımcı olabilecek arkadaşlar varsa merak içinde cevaplarınızı bekliyorum. Fakat yataktan pozitif kalk ozaman gibisinden cevaplar işime yaramayacak zaten onu beceremediğim için sizden yardım istiyorum. Şimdiden çok teşekkürler..

Biraz değişik gelebilir, İnan depresyonda değilim ama bende öyleyim pandemi nedeniyle böyle olmuş olabilir misin?

coomonster · 3 Şub 2021

Noneverrrr+impasıbıl' Alıntı:
Biraz değişik gelebilir, İnan depresyonda değilim ama bende öyleyim pandemi nedeniyle böyle olmuş olabilir misin?

Pandemiden öncesinde de böyleydim özellikle son 2 yıldır böyleyim diyebilirim aslında. Pandemiden önce akmasada damlayan arkadaşlarla 2 çay içip ettiğimiz muhabbetlerde yok oldu tabi, iyice dibe battık yani

wou · 6 Şub 2021

Bak dostum mutlu hissetmeyi hedef olarak edinmemelisin (çünkü düşün şu hayatta mutlu geçen uzun süre yok genelde bir andır mutluluk denen şey anlıktır)
Bunu amaç edinme yipranirsin.

Ancak mutsuzluk denen şey an değil uzun surectir genelde.

Sen mutlu değil de normal hissetmeye bak yani.

Yani mutlu olmaya çalışma.Mutsuz olmamayı hedefle yeter.

Sonrasında maalesef deli gibi acı çeksen de iradesiz hissetsen de o işi yapacaksın.Kimse gelip senin yerine yapmayacak.

Bunlar hep bagimliliklardan.Oncelerden hicbir insan bugun isteksizim diyip inekleri otlatmaya tarlaya gitmeyi erteliyo muydu??