10senedenberi
Yeni Fapstronot
- Katılım
- 19 Ağu 2021
- Mesajlar
- 12
- Tepki puanı
- 18
- Puanları
- 4
2. paragrafa yanıt: bence onlardan ayrılman arkadaş olmaman daha iyi olmuş hayatta sana gülmeyen seni destekleyen kız arkadaş/sevgili bulabilirsin sevgilim olmadı ama. beni destekleyen çok fazla kız arkadaşa sahiptim.Selamun aleyküm beyler. Olmuyor. Forumdan uzaklaştıktan sonra çok şey yaptım , birkaç hobi edindim , yatırıma girip biraz para kaybettim , okulla ilgili brkaç proje yaptım internete koydum, belki 6-7 farklı kıza daha yürümüşümdür hatta birinde insta aldım ama mesajlaşırken batırdım red yedim. Bi ara 30 , bi ara 45 günlük sürecim oldu onlar da gitti. Şimdi staj yapıyorum ama hayatım iyice b..a sarıyor. Ne yapmak istesem terslik çıkıyor elim kolum bağlı oturuyorum. Yalnızlık iyice damarıma basmaya başladı , giyimimi bile değiştirdim ama yok. Çoğu insanı ben istemiyorum sanırım , diğerleri de beni. Yemekhaneye gidince kulaklığı takıp film izliyorum , millet sohbet ederken tek yaşıyorum. İki gün kulaklığım bozuldu , adeta kafayı yedim.
Kız konusu da berbat. O kadar kıza yürüdüm ama son tanışmaya gittiğimde üç kız vardı , merhaba dedikten sonra biri hemen reddetti ve ve peki deyip gittim , giderken uzun uzun arkamdan güldüler ondan beri içimden gelmiyor kızlara merhaba deyip tanışmak falan.
Aynaya bakıyorum , gerçekten ciddiyim hep pes etmemeye odaklandım , ne zaman düşsem s.. et kalkıp yeniden deneyeceğim dedim. Belki inanmazsınız ama 2017 yılından beri ağlamadığım hafta yoktur. Başta sırf sevdiğim kıza kavuşamıyorum diyeydi ama psikolojim bozuldukça kaldıramaz oldum. Kendimi hep geliştirsem de günün sonunda boş boş gezip içen arkadaşlarım mutluydu ben ise tek başımaydım. Ailemle düzgün iletişim kuramıyorum , insanlarla da öyle. Ezik görünmemek için kırk takla atıyorum ama kimse sallamıyor , bazı kişiler sevse de muhabbet etmiyorlar. Sıkıc geliyorum.
Bilmiyorum beyler , bari buraya yazayım dedim. Yarın sabah uyanırsam yine pes etmeden devam ederim ama git gide umudum azalıyor. Başarısız ola ola artık umudumu kabetmeye başladım. Bilmiyorum belki de kaderim budur , sürekli yanlış anlaşılmam da ayrı canımı sıkıyor. Adama birşey diyorum art niyet arıyor kötü oluyorum. Hayatımda iyi giden birşey yok sanırım , insanlar için değerim sıfır. Seven üç beş akrabam var ama onlar da sırf akrabayız diye. Ailem de aynı şekilde , kendi oğulları olmasam selam verdiğimde duymazlardı bile.
3. paragraf yanıt : hayatta hep kendimi kanıtlama içersindeydim kanıtlardımda . şuan bir konuda bazen yanıp tutuşuyorum benim düşüncemi bir bilseler ne kadar şaşırıcaklar ne kadar etklenecekler derdim ama sonra dedim ki neden bunu kendime kanıtlamak isteyeyim ki diye düşündüm bazen yalnız olmak iyidir.
4.paragrafa yanıt : bende çok yanlış anlaşıldım defalarca ve bir zaman sonra bunlar bana dokunmamaya başladı çünkü ben bendim. onlar öyle yanlış
anlattığı gibi yanlış bir insan deyildim
bazen hayatı gözlemlememiz gerekir oturup sadece düşünmek gözlemlemek ben nerde hata yapıyorum demek belki bazı yerlerde yanlış yapıyosundur bazı problemler vardır bu pürüzleri bulup hayatının iplerini tekrar kazanmak senin elinde
ben şuan olduğum konumda bile umudu görebiliyorsam çoğu kişi o umudu görebilmeli diye düşünüyorum.