NoFap yazılarında karşı cinse bakışta cinsel çekimin hiç yeri olmaması gerektiği, hatta karşı cinsle ilgilenmeyi hayatımızın merkezine koymak sapkınlık gibi bir mesaj verildiğini görüyorum. NoFap'in gayesi hayatın merkezini insanın beşeri yeteneklerine odaklamak ve karşı cinse duyulan ilgiyi azaltmak gibi anlıyorum.
Açıkçası bu bende karşı cinse bir zaafiyetim mi var taa çocukluktan hasta biri miyim gibi sorular oluşturdu. Açıkçası bu NoFap sürecimi de etkiliyor ve bunu cevaplandırmam gerekiyor. Çünkü PMO öncesi çocukluğuma gittiğimde o yaşta bile karşı cinsle çok ilgileniyordum hatta ilgi odağımdı. Anaokulunda o çocukluk halleriyle flört ettiğimizi ve -tuhaf gelebilir- anaokulu öğretmenimizden hoşlandığımızı hatırlıyorum. İnternetin ve dolayısıyla YouTube'un ilk zamanları mankenlere, şarkıcılara baktığımızı hatırlıyorum ve henüz daha ortaokula başlamamıştık. Karşı cins hep ilgi odağıydı cinsellik yoktu bilmiyorduk cinsel şakaları bazı küfürleri bile yeni öğreniyorduk ama zaten bu ilgi sebebiyle PMO'ya yaş ilerleyince geçişimiz oldu. Şimdi ben PMO'yu hayatımdan çıkarmaya çalışıyorum çünkü bi hastalık olduğunun farkındayım fakat bana teklif edilen esas zihnimizde karşı cinse önemli yer vermememiz, onlarla ilgilenmeyi bırakmalı belki azaltmamız gerektiği.
Acaba bunu tedavi sürecinin bir gereği olarak mı almalıyım yoksa kökten bir zihin dönüşümü olarak mı?
Dediğim gibi PMO öncesi çocukluğumda dahi yeri olduğu için ben karşı cinsle çokca ilgilenen biriyim ve bunu doğal görüyorum. Evlenmeyi isteyen biriyim bu sebeple. Sık sık aklıma evlilik bahisleri ve birliktelikler de geliyor.
İşte benim zihniyetimde çocukluktan gelen bir sıkıntı mı var yoksa cinselliğin ve karşı cinsin her boyutunu PMO bırakma sürecinin gereği olarak mı ele almalıyız?
Açıkçası bu bende karşı cinse bir zaafiyetim mi var taa çocukluktan hasta biri miyim gibi sorular oluşturdu. Açıkçası bu NoFap sürecimi de etkiliyor ve bunu cevaplandırmam gerekiyor. Çünkü PMO öncesi çocukluğuma gittiğimde o yaşta bile karşı cinsle çok ilgileniyordum hatta ilgi odağımdı. Anaokulunda o çocukluk halleriyle flört ettiğimizi ve -tuhaf gelebilir- anaokulu öğretmenimizden hoşlandığımızı hatırlıyorum. İnternetin ve dolayısıyla YouTube'un ilk zamanları mankenlere, şarkıcılara baktığımızı hatırlıyorum ve henüz daha ortaokula başlamamıştık. Karşı cins hep ilgi odağıydı cinsellik yoktu bilmiyorduk cinsel şakaları bazı küfürleri bile yeni öğreniyorduk ama zaten bu ilgi sebebiyle PMO'ya yaş ilerleyince geçişimiz oldu. Şimdi ben PMO'yu hayatımdan çıkarmaya çalışıyorum çünkü bi hastalık olduğunun farkındayım fakat bana teklif edilen esas zihnimizde karşı cinse önemli yer vermememiz, onlarla ilgilenmeyi bırakmalı belki azaltmamız gerektiği.
Acaba bunu tedavi sürecinin bir gereği olarak mı almalıyım yoksa kökten bir zihin dönüşümü olarak mı?
Dediğim gibi PMO öncesi çocukluğumda dahi yeri olduğu için ben karşı cinsle çokca ilgilenen biriyim ve bunu doğal görüyorum. Evlenmeyi isteyen biriyim bu sebeple. Sık sık aklıma evlilik bahisleri ve birliktelikler de geliyor.
İşte benim zihniyetimde çocukluktan gelen bir sıkıntı mı var yoksa cinselliğin ve karşı cinsin her boyutunu PMO bırakma sürecinin gereği olarak mı ele almalıyız?
Son düzenleme: