Herkese selamlar.
Bu hikaye 110 günlük bir başarı hikayesidir ama aynı zamanda da pmo'yu bıraktıktan sonra yaşadığım psikolojik durumun ve süreçte yaşadığım ilginç durumun özetidir.
Forumda yeniyim bu yüzden başlık açtığım kısımda bir sıkıntı olduysa kusuruma bakmayın. Forumda yeniyim ama süreçte değilim. Neverfap akademi ile yaklaşık 6 ay önce tanıştım ve şuan 110. günümdeyim. Sürece başlamadan önceki pmo bağımlılığı çukurunda geçirmiş olduğum hayatın bende yaratmış olduğu aşırı sıkıntılı ve sorunlu hayat tarzı, psikolojik sorunlar, duyarsızlık , sevgi gösterememe ve sağlıksal sorunlardan dolayı artık bırakmam gerektiğine karar verdim ve yola koyuldum bundan 6 ay önce. İlk başta pmo'nun beynimde yaratmış olduğu yıkamanın oldukça yoğun olduğunu fark ettim ve sapkınca düşünceleri beynimden çıkarmam ve tamamen kurtulmam gerekiyordu. Bunun için neverfap akademinin sunmuş olduğu blog yazıları , paylaşımları ve en önemlisi PBKY kitabını okudum. En önemlisi dememin sebebi beni bu konuda çok ciddi bir şekilde aydınlattı ve pmo hakkındaki gerçekleri kanıtlarıyla sundu ve farkına varmamı sağladı, 2 kez baştan sona okudum kesinlikle öneriyorum. İlk başlarda bende sürecimde amatörce hatalar yaptım tetikleyicileri serbest bırakmak, hiç beklenmedik anda karşıma çıkacak olacak gerçeğini umursamamak , belirli bir günden sonra 1 kez baksam bir şey olmaz, en saf ve masum olanını bulur bir kez bakarım diye düşünceler tabi ki beni relapselere soktu ama edindiğim tecrübeler relapse olmanın kesinlikle hiçbir faydası olmadığı ve pmo'nun ne kadar tehlikeli ve masum görünen lanet bir tuzak olduğuydu. Tetikleyicilerden kurtulmak bana çok faydalı oldu ve relaps periyodlarımı uzatmaya başladım ve en sonunda da bir daha pmo bağımlılığına yenik düşmemek üzere yola koyuldum.
Başlarda her şey çok iyi gidiyordu artık karşı cins hakkındaki düşüncelerim değişmeye , insani duygularım artmaya , enerjimi daha düzgün kullanmaya başladım vs. Fakat hiç beklenmedik anlarda sosyal medyada , internette vs. tetikleyicilere maruz kaldım ve tabi ki krizler meydana gelmeye başladı. Bu krizler arzulamanın ötesinde aşırı heyecanlanma görüldüğünden çarpıntı ve baş dönmesi gibi sorunlar meydana getirdi. Bu sorunları daha önce relaps olduğumda da yaşamıştım ve bunun korkusu bile çok kötü hissettiriyordu. Gördüğüm tetikleyiciler çok abartılacak kadar değildi belki de ama ben sürecim hakkında çok hassas ve kararlı olduğum ve daha önce belirttiğim psikolojik panik atar benzeri durumları yaşadığım için kesinlikle taviz vermek istemiyordum. (Daha önce geçmişte panik atak ve anksiyete sorunu yaşadığım için psikolojik danışmandan yardım almış kısa bir süre antidepresan kullanmıştım ondan sonra geçmişti. Enteresan bir şekilde tetikleyiciler gördüğümün gecesi bende rüyalanma etkileri yaratmaya başladı ve bu durum beni mahvetti. Sürecimi bozmadım ama neden hala bu tarz istek ve duygulardan arzulardan kurtulamadığım gerçeği, ben istemesem bile bu duygunun gece zorla beni rüyalandırdığı gerçeği aklımı almıyordu. Bununla ilgili çok yazı okudum, araştırdım fakat birçok yerde (neverfap dahil) rüyalanmanın süreci bozmadığı, korkulacak bir şey olmadığı ve elimizde olmayan bir durum olduğu yönündeydi. Sürecimin ilk ayında olduğum için çok takılmadım ama tetikleyici olabilitesi olan yerlerde dikkatli olmam gerektiğinin farkındaydım bu yüzden sosyal medyada geçirdiğim vakti azalttım , bir süre sonrada hiç geçirmemeye başladım. Bunun çok faydası oldu tabi ki ve irademi güçlendirdi ve sürecim devam etti.
Relapse olmadım fakat istemeden gözümün önüne gelen şeylerin geceleri uykumu bölmesi ve bu durumları yaşatıyor olması beni çok ürkütüyor ve sinirlendiriyordu. Üstelik bu rüyalarda benim için bir tetikleyiciydi ve görmek istemediğim şeylerdi ve irademi bozuyordu. Rüyalanmanın ertesi gününde geçen 1-2 günden sonra krizler yine geçiyor normale dönüyordum. Aradan 1 aya yakın uzun zaman geçtikten sonra gayet masum bir şekilde internette gezinirken saçma bir şekilde maruz kaldığım aşırı tetikleyiciler beni yine mahvetmiş , krize ve derin korkuya sokmuş panik atak durumunda yaşadığım şikayetleri ( çarpıntı , aşırı heyecanlanmadan kaynaklı sıkışmalar , nefes darlığı , elde titreme) vs. durumları yaşadım ve bu bir fobi durumuna dönüştü. Artık internet kullanımı, girdiğim siteler, telefon kullanımını çok ciddi şekilde kısıtlamaya başladım. Durup dururken haber sitesinin kenarında, youtube' de video aralarında çıkan manasız tetikleyici reklamlar bile beni bir anda heyecanlandırıyor ve sıkışmaya sebep oluyordu. Bazen rüyalanmalar 4 günde 2 defa oluyordu fakat tetikleyicilerden uzak durunca düzeliyordu. Tetikleyici kavramı artık yaşadığım bu durumdan ve rüyalanma sorunundan dolayı çok başka bir duruma sahipti beynimde. Artık yolda yürürken gördüğüm birileri bile benim için tetikleyici olabiliyordu. Tabiki rüyalanma o kadar sık ve bundan dolayı olmuyordu ama krize sokuyor, irademi zayıflatıyor ve acaba tekrar pmo kurbanı olacak mıyım korkusuna kapılıyor uykularımı kaçırıyor.
Hiçbir tetikleyiciye maruz kalmamak için ve rüyalanmamak için kendimi epey şeyden kısıtladım ve soyutladım. Bu krizlere rağmen ısrarla ayakta durdum sürecimde 110. güne geldim. Fakat artık çok hassas bir haldeyim. Sürekli bir yerden tetikleyici çıkacağı korkusu arkadaş grubuna biri bir şey atacak, haber sitesinde kenarda tetikleyici bir fotoğraf göreceğim korkusu beni mahvetti ve en küçük bir şeye bile bakamıyorum artık. Baktığım zaman daha önce belirttiğim psikolojik durum, krizleri ve bu beni pmo'ya tekrar düşürebilir korkusu yaşıyorum. 110.günde rüyalanmaya hala çare bulamadım sadece tetikleyicilerden uzak durmaya çalışıyorum ama en küçük bir şey yine aynı sorunu bana yaşatıyor. Sürecimi kesinlikle bitirmek istemiyorum terapiste tekrar gitsem bu durumu açıklamak bile insanı çok kötü ve utandırıcı hissettiriyor. Artık karşı cinsten birisiyle konuşmak bile beni aşırı tedirgin ediyor. Geçmişte pmo ile iç içe olan dönemlerde yaptıklarım aklıma gelince bile beni mahvediyor derin korkulara sürüklüyordu. Sosyal anlamda bu durumlar beni çok ciddi etkiledi ve bu dönemde konuştuğum karşı cinsten kişilerle bile iletişimimi bitirdim. Pmo'yu bıraktığım için çok mutluyum ve sayısız olumlu etkisini gördüm fakat süreçte geldiğim psikolojik noktada neden bunları yaşadığımı inanın hiç anlayamıyorum. Bu dönemde cinsellikten de ciddi anlamda soğudum ve birileri ile bir şeyler paylaşmak, cinsel duygular beslemek bile artık imkansız ve korkutucu hale geldi...
Bu hikaye 110 günlük bir başarı hikayesidir ama aynı zamanda da pmo'yu bıraktıktan sonra yaşadığım psikolojik durumun ve süreçte yaşadığım ilginç durumun özetidir.
Forumda yeniyim bu yüzden başlık açtığım kısımda bir sıkıntı olduysa kusuruma bakmayın. Forumda yeniyim ama süreçte değilim. Neverfap akademi ile yaklaşık 6 ay önce tanıştım ve şuan 110. günümdeyim. Sürece başlamadan önceki pmo bağımlılığı çukurunda geçirmiş olduğum hayatın bende yaratmış olduğu aşırı sıkıntılı ve sorunlu hayat tarzı, psikolojik sorunlar, duyarsızlık , sevgi gösterememe ve sağlıksal sorunlardan dolayı artık bırakmam gerektiğine karar verdim ve yola koyuldum bundan 6 ay önce. İlk başta pmo'nun beynimde yaratmış olduğu yıkamanın oldukça yoğun olduğunu fark ettim ve sapkınca düşünceleri beynimden çıkarmam ve tamamen kurtulmam gerekiyordu. Bunun için neverfap akademinin sunmuş olduğu blog yazıları , paylaşımları ve en önemlisi PBKY kitabını okudum. En önemlisi dememin sebebi beni bu konuda çok ciddi bir şekilde aydınlattı ve pmo hakkındaki gerçekleri kanıtlarıyla sundu ve farkına varmamı sağladı, 2 kez baştan sona okudum kesinlikle öneriyorum. İlk başlarda bende sürecimde amatörce hatalar yaptım tetikleyicileri serbest bırakmak, hiç beklenmedik anda karşıma çıkacak olacak gerçeğini umursamamak , belirli bir günden sonra 1 kez baksam bir şey olmaz, en saf ve masum olanını bulur bir kez bakarım diye düşünceler tabi ki beni relapselere soktu ama edindiğim tecrübeler relapse olmanın kesinlikle hiçbir faydası olmadığı ve pmo'nun ne kadar tehlikeli ve masum görünen lanet bir tuzak olduğuydu. Tetikleyicilerden kurtulmak bana çok faydalı oldu ve relaps periyodlarımı uzatmaya başladım ve en sonunda da bir daha pmo bağımlılığına yenik düşmemek üzere yola koyuldum.
Başlarda her şey çok iyi gidiyordu artık karşı cins hakkındaki düşüncelerim değişmeye , insani duygularım artmaya , enerjimi daha düzgün kullanmaya başladım vs. Fakat hiç beklenmedik anlarda sosyal medyada , internette vs. tetikleyicilere maruz kaldım ve tabi ki krizler meydana gelmeye başladı. Bu krizler arzulamanın ötesinde aşırı heyecanlanma görüldüğünden çarpıntı ve baş dönmesi gibi sorunlar meydana getirdi. Bu sorunları daha önce relaps olduğumda da yaşamıştım ve bunun korkusu bile çok kötü hissettiriyordu. Gördüğüm tetikleyiciler çok abartılacak kadar değildi belki de ama ben sürecim hakkında çok hassas ve kararlı olduğum ve daha önce belirttiğim psikolojik panik atar benzeri durumları yaşadığım için kesinlikle taviz vermek istemiyordum. (Daha önce geçmişte panik atak ve anksiyete sorunu yaşadığım için psikolojik danışmandan yardım almış kısa bir süre antidepresan kullanmıştım ondan sonra geçmişti. Enteresan bir şekilde tetikleyiciler gördüğümün gecesi bende rüyalanma etkileri yaratmaya başladı ve bu durum beni mahvetti. Sürecimi bozmadım ama neden hala bu tarz istek ve duygulardan arzulardan kurtulamadığım gerçeği, ben istemesem bile bu duygunun gece zorla beni rüyalandırdığı gerçeği aklımı almıyordu. Bununla ilgili çok yazı okudum, araştırdım fakat birçok yerde (neverfap dahil) rüyalanmanın süreci bozmadığı, korkulacak bir şey olmadığı ve elimizde olmayan bir durum olduğu yönündeydi. Sürecimin ilk ayında olduğum için çok takılmadım ama tetikleyici olabilitesi olan yerlerde dikkatli olmam gerektiğinin farkındaydım bu yüzden sosyal medyada geçirdiğim vakti azalttım , bir süre sonrada hiç geçirmemeye başladım. Bunun çok faydası oldu tabi ki ve irademi güçlendirdi ve sürecim devam etti.
Relapse olmadım fakat istemeden gözümün önüne gelen şeylerin geceleri uykumu bölmesi ve bu durumları yaşatıyor olması beni çok ürkütüyor ve sinirlendiriyordu. Üstelik bu rüyalarda benim için bir tetikleyiciydi ve görmek istemediğim şeylerdi ve irademi bozuyordu. Rüyalanmanın ertesi gününde geçen 1-2 günden sonra krizler yine geçiyor normale dönüyordum. Aradan 1 aya yakın uzun zaman geçtikten sonra gayet masum bir şekilde internette gezinirken saçma bir şekilde maruz kaldığım aşırı tetikleyiciler beni yine mahvetmiş , krize ve derin korkuya sokmuş panik atak durumunda yaşadığım şikayetleri ( çarpıntı , aşırı heyecanlanmadan kaynaklı sıkışmalar , nefes darlığı , elde titreme) vs. durumları yaşadım ve bu bir fobi durumuna dönüştü. Artık internet kullanımı, girdiğim siteler, telefon kullanımını çok ciddi şekilde kısıtlamaya başladım. Durup dururken haber sitesinin kenarında, youtube' de video aralarında çıkan manasız tetikleyici reklamlar bile beni bir anda heyecanlandırıyor ve sıkışmaya sebep oluyordu. Bazen rüyalanmalar 4 günde 2 defa oluyordu fakat tetikleyicilerden uzak durunca düzeliyordu. Tetikleyici kavramı artık yaşadığım bu durumdan ve rüyalanma sorunundan dolayı çok başka bir duruma sahipti beynimde. Artık yolda yürürken gördüğüm birileri bile benim için tetikleyici olabiliyordu. Tabiki rüyalanma o kadar sık ve bundan dolayı olmuyordu ama krize sokuyor, irademi zayıflatıyor ve acaba tekrar pmo kurbanı olacak mıyım korkusuna kapılıyor uykularımı kaçırıyor.
Hiçbir tetikleyiciye maruz kalmamak için ve rüyalanmamak için kendimi epey şeyden kısıtladım ve soyutladım. Bu krizlere rağmen ısrarla ayakta durdum sürecimde 110. güne geldim. Fakat artık çok hassas bir haldeyim. Sürekli bir yerden tetikleyici çıkacağı korkusu arkadaş grubuna biri bir şey atacak, haber sitesinde kenarda tetikleyici bir fotoğraf göreceğim korkusu beni mahvetti ve en küçük bir şeye bile bakamıyorum artık. Baktığım zaman daha önce belirttiğim psikolojik durum, krizleri ve bu beni pmo'ya tekrar düşürebilir korkusu yaşıyorum. 110.günde rüyalanmaya hala çare bulamadım sadece tetikleyicilerden uzak durmaya çalışıyorum ama en küçük bir şey yine aynı sorunu bana yaşatıyor. Sürecimi kesinlikle bitirmek istemiyorum terapiste tekrar gitsem bu durumu açıklamak bile insanı çok kötü ve utandırıcı hissettiriyor. Artık karşı cinsten birisiyle konuşmak bile beni aşırı tedirgin ediyor. Geçmişte pmo ile iç içe olan dönemlerde yaptıklarım aklıma gelince bile beni mahvediyor derin korkulara sürüklüyordu. Sosyal anlamda bu durumlar beni çok ciddi etkiledi ve bu dönemde konuştuğum karşı cinsten kişilerle bile iletişimimi bitirdim. Pmo'yu bıraktığım için çok mutluyum ve sayısız olumlu etkisini gördüm fakat süreçte geldiğim psikolojik noktada neden bunları yaşadığımı inanın hiç anlayamıyorum. Bu dönemde cinsellikten de ciddi anlamda soğudum ve birileri ile bir şeyler paylaşmak, cinsel duygular beslemek bile artık imkansız ve korkutucu hale geldi...
Moderatörün son düzenlenenleri:
