İleride yazmayı planladığım bir yazı için durum güncellemesi olarak bu yazıyı yazma kararı aldım.Yanılmıyorsam 4 Eylülden bu yana Monk mode yapıyorum.Ekimde bir kere bozmam ve yine ekimde relapse olmam dışında hiçbir taviz vermeksizin kesintisiz 3 aydır,ondan önceki süreci de işin içine katarsak 4 aydır keşiş hayatı yaşamaktayım.Şimdi gelelim bu süreci benim nasıl yönettiğime ve neler yaşadığıma.
SAFLIK EVRESİ
Monk Modun ilk haftasını kapsayan saflık evresinde her şey güllük gülistanlıktı.Yeni bir şeyi denemenin verdiği heyecan ve şevkle iyi bir şekilde süreci yönetebildiğimi söyleyebilirim.Monk modun Neverfap sürecinin relapse kilidini açan altın bir anahtar olduğunu düşünüyordum.Çünkü benim gibi chaser zincirlerine vurulmuş biri için ilk haftayı krizsiz atlatmak rüya gibi bir deneyimdi.Muhtemelen yeni bir şey denemek beynime soğuk su etkisi yaptı ve krizleri uzak tuttu.Kendimi yenilenmiş hissediyor,amaçlarımın peşinden koşmanın mutluluğunu yaşıyordum.Saflık evresini takiben anlatılacak bir şeyin olmadığı monotonluk evresi de yaşadım.Ayriyeten monk modun iskeleti ve felsefesi üzerine yoğunlaştım fakat bu diğer yazımın konusu olacağı için şimdilik es geçiyorum.
BUNALIMLAR VE YENİ BENLİK
Takdir edersiniz ki monk mod dediğimiz kendini dış dünyaya kapatma sürecinin sürdürülebilir olması için gerçekten üstün sabır,üstün irade gücü ve üstün hayır diyebilme gücüne ihtiyacımız vardır.30 gündür tabiri caizse kendime cehennemi yaşatmış olduğum için beynim ve vücudum bana yalvarıyordu.Birazcık soluklanmak,birazcık boş vakit geçirmek,birazcık eğlenmek istiyorlardı.Fakat emeksiz zevklerin peşinden ancak ahmaklar koşar bu yüzden sürekli olarak kendimi dizginliyor,hayır deme kapasitemi sonuna kadar zorluyordum ancak ne kadar kendimi zorlarsam beynim o kadar sızlanıyordu.Monk modu bozma noktasına gelmiştim ve bunu engellemek için ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.Bir gün yine bu düşüncelerle boğuşurken bir çözüm yöntemi olduğunu fark ettim.Şimdiye kadar süreç içinde her zaman kendimdim.Daha da açmam gerekirse hiçbir şekilde olmam gereken "İdeal" kişi değildim.Mevcut kişiliğim kaçamaklar yapmaya son derece müsait bir yapıya sahipti.İçimdeki hazcı kişinin sesini bastırmak için tam zıt bir karakter yazmaya başladım.İdealleri olan,kendisini zihin tuzaklarına kapamış,hırslı ve en önemlisi hazcı kişiliğime karşı sert bir tutum benimsemiş bir "İdeal Re'lar" modelini hayata geçirdim.İşlerin bu noktada çözüldüğünü artık monk mod önünde hiçbir engel kalmadığını düşünüyordum.
HAYATIN CİLVELERİ
İnsan kendini yenilmez hissettiği an karşısına çetin bir sınavla geliyor Yaradan.Kasım ayı benim için psikolojik anlamda çürütücü bir aydı.Hayatımda detaya girmek istemediğim pekçok aksilik ve talihsizlik yaşadım.Sevdiklerimin kaybı,arkadaşlarımın kazığı,sağlık sorunlarım,maddi sıkıntılar derken liste uzayıp gider.Tam anlamıyla dibe vurmuştum diyebilirim.Ancak bir önceki paragrafta bahsettiğim oto-kontrol mekanizması beni ayakta tuttu ve bu durumdayken bile durmaksızın çalışmamı sağladı.O zamanlar farkında değildim ama bugün baktığımda hayatımın en kötü zamanlarından birini un ufak olmak yerine durmadan ilerlemeye devam ederek geçirmek benim için inanılmaz bir şey.Tüm sıkıntılara karşı Sıradan Re'lar olsaydı muhtemelen o bir ay boyunca ağlama krizlerine girer,öfkelenir,üzülür kısaca kendini paralardı.Ancak İdeal Re'lar yas tutma sırasının şimdi olmadığını düşünüyordu.Sıradan olanın yerine kontrolü ele aldı ve bu zor zamanları en az hasarı alarak atlatmama yardımcı oldu.Bu yüzden kendisine minnettarım duygularıma kapılıp hayatımın elimden kaymasını engellediği için.Minnettarım da...Bir terslik var gibi sanki.
BIÇAĞIN KESKİN TARAFI
Değişim her yaşta olabilir.İnsanlar alışkanlıklarını ve hayat tarzlarını her zaman hür iradesiyle değiştirebilirler sadece istemek ve bunun için çabalamak gerekir.Benim monk moda girme hikayem de tamamen hayatımda ve alışkanlıklarımda değişimlerin olması içindi.Kötü alışkanlıklarımı geride bırakıp işimi en iyi şekilde yapmaya ve iyi bir insan olmaya giden yolda adım atmak için başladığım bir süreçti.İstediğim şey ergence bir kişilik bozukluğu yaşamak değildi.Kendimi denetlemek için kurguladığım İdeal Re'lar işin sonunda Gerçek Re'lardan daha kuvvetli biri haline geldi.Kendi bedenimde en ufak bir söz hakkım yoktu neredeyse.Rüyalarımda yüzü olmayan insanlarla konuşuyor,sabah kan ter içinde alarmımı kapatmaya koşuyordum.Yüzümü yıkamadan önce dakikalarca kendi kendimi telkin ediyor,ayna karşısında içten içe kendimi görmek istiyordum.Monk modun aralık ayını kapsayan bu dönemde en büyük düşmanım aynalar olmuştu.Anımsamıyordum.Bu yüzü hatırlamıyordum.Bambaşka biri oldum hayatım değişti diyen insanların bunu kastettiğini sanmıyorum.Nefes almak için balkona çıktığımda kafamda kendime ait olmayan bir ses beni işimin başına dönmem için uyarıyor,gözlerimi kapattığımda karıncalanan görüntüler birleşip daha çok çalışmam gerektiğini hatırlatıyor,en basitinden bakkala ekmek almaya giderken bile zamanımın akıp gittiğini bir an önce dönmem gerektiğini söyleyip avucumu yumrukluyordum.Ayna karşısında kim bilir kaç defa "Neden buradasın?Şu an amaçların için çalışıyor olabilirdin." derken yakaladım kendimi.Anlayacağınız balataları yakmış tahtası eksik bilimkurgu klişesi olup çıkmıştım.Yılbaşında deşarj olmak için beni en çok rahatlatan şey olan dağlık bir yere gidip sakince yürümek bile bu düşünceleri kafamdan bir an olsun çıkarmadı.Bağımlılık krizlerimin yerini kabuslar ve gerçek olmayan anlık uyarı sesleri aldı.
SONUÇ
Şimdi yazımı gözden geçirince işin içine epey dramatiklik kattığımı fark ettim ama af buyurun içimden ne geliyorsa doğaçlama şekilde yazdığım bir yazı oldu.Sonuca gelirsek yaşadığım şeyin ne olduğunu bilmiyorum.Gerçekten psikolojik bir sorun mu yaşıyorum yoksa bu sadece bir buhran mı emin değilim.Belki de kasım ayında yaşadığım felaketler zinciri ruh halimi fena şekilde etkiledi de farkında değilim.Alter ego hikayelerini gülünç bulmakla beraber verdiğim kararların gerçek bana ait olduğunu düşündüğüm bu berrak anda monk moda ara verme kararı aldım.En azından bir psikoloğa gidip yaşadığımın gerçek bir rahatsızlık mı yoksa sadece mükemmelliyetçi birinin takıntıları mı olduğunu öğrenene kadar beynimi dinlemeyeceğim.Bu dürüstlükle ve içtenlikle aktardığım 4 aylık monk mod maceramdı.İşin çalışmamda aldığım verim ve başardıklarım kısmına girmedim çünkü tahmin edersiniz ki bu kadar çok çalıştıktan sonra başarısız olmadım.Son olarak benim kötü tecrübelerimi referans alıp monk moddan kaçınmayınız.Esenlikler dilerim.
SAFLIK EVRESİ
Monk Modun ilk haftasını kapsayan saflık evresinde her şey güllük gülistanlıktı.Yeni bir şeyi denemenin verdiği heyecan ve şevkle iyi bir şekilde süreci yönetebildiğimi söyleyebilirim.Monk modun Neverfap sürecinin relapse kilidini açan altın bir anahtar olduğunu düşünüyordum.Çünkü benim gibi chaser zincirlerine vurulmuş biri için ilk haftayı krizsiz atlatmak rüya gibi bir deneyimdi.Muhtemelen yeni bir şey denemek beynime soğuk su etkisi yaptı ve krizleri uzak tuttu.Kendimi yenilenmiş hissediyor,amaçlarımın peşinden koşmanın mutluluğunu yaşıyordum.Saflık evresini takiben anlatılacak bir şeyin olmadığı monotonluk evresi de yaşadım.Ayriyeten monk modun iskeleti ve felsefesi üzerine yoğunlaştım fakat bu diğer yazımın konusu olacağı için şimdilik es geçiyorum.
BUNALIMLAR VE YENİ BENLİK
Takdir edersiniz ki monk mod dediğimiz kendini dış dünyaya kapatma sürecinin sürdürülebilir olması için gerçekten üstün sabır,üstün irade gücü ve üstün hayır diyebilme gücüne ihtiyacımız vardır.30 gündür tabiri caizse kendime cehennemi yaşatmış olduğum için beynim ve vücudum bana yalvarıyordu.Birazcık soluklanmak,birazcık boş vakit geçirmek,birazcık eğlenmek istiyorlardı.Fakat emeksiz zevklerin peşinden ancak ahmaklar koşar bu yüzden sürekli olarak kendimi dizginliyor,hayır deme kapasitemi sonuna kadar zorluyordum ancak ne kadar kendimi zorlarsam beynim o kadar sızlanıyordu.Monk modu bozma noktasına gelmiştim ve bunu engellemek için ne yapmam gerektiğini bilmiyordum.Bir gün yine bu düşüncelerle boğuşurken bir çözüm yöntemi olduğunu fark ettim.Şimdiye kadar süreç içinde her zaman kendimdim.Daha da açmam gerekirse hiçbir şekilde olmam gereken "İdeal" kişi değildim.Mevcut kişiliğim kaçamaklar yapmaya son derece müsait bir yapıya sahipti.İçimdeki hazcı kişinin sesini bastırmak için tam zıt bir karakter yazmaya başladım.İdealleri olan,kendisini zihin tuzaklarına kapamış,hırslı ve en önemlisi hazcı kişiliğime karşı sert bir tutum benimsemiş bir "İdeal Re'lar" modelini hayata geçirdim.İşlerin bu noktada çözüldüğünü artık monk mod önünde hiçbir engel kalmadığını düşünüyordum.
HAYATIN CİLVELERİ
İnsan kendini yenilmez hissettiği an karşısına çetin bir sınavla geliyor Yaradan.Kasım ayı benim için psikolojik anlamda çürütücü bir aydı.Hayatımda detaya girmek istemediğim pekçok aksilik ve talihsizlik yaşadım.Sevdiklerimin kaybı,arkadaşlarımın kazığı,sağlık sorunlarım,maddi sıkıntılar derken liste uzayıp gider.Tam anlamıyla dibe vurmuştum diyebilirim.Ancak bir önceki paragrafta bahsettiğim oto-kontrol mekanizması beni ayakta tuttu ve bu durumdayken bile durmaksızın çalışmamı sağladı.O zamanlar farkında değildim ama bugün baktığımda hayatımın en kötü zamanlarından birini un ufak olmak yerine durmadan ilerlemeye devam ederek geçirmek benim için inanılmaz bir şey.Tüm sıkıntılara karşı Sıradan Re'lar olsaydı muhtemelen o bir ay boyunca ağlama krizlerine girer,öfkelenir,üzülür kısaca kendini paralardı.Ancak İdeal Re'lar yas tutma sırasının şimdi olmadığını düşünüyordu.Sıradan olanın yerine kontrolü ele aldı ve bu zor zamanları en az hasarı alarak atlatmama yardımcı oldu.Bu yüzden kendisine minnettarım duygularıma kapılıp hayatımın elimden kaymasını engellediği için.Minnettarım da...Bir terslik var gibi sanki.
BIÇAĞIN KESKİN TARAFI
Değişim her yaşta olabilir.İnsanlar alışkanlıklarını ve hayat tarzlarını her zaman hür iradesiyle değiştirebilirler sadece istemek ve bunun için çabalamak gerekir.Benim monk moda girme hikayem de tamamen hayatımda ve alışkanlıklarımda değişimlerin olması içindi.Kötü alışkanlıklarımı geride bırakıp işimi en iyi şekilde yapmaya ve iyi bir insan olmaya giden yolda adım atmak için başladığım bir süreçti.İstediğim şey ergence bir kişilik bozukluğu yaşamak değildi.Kendimi denetlemek için kurguladığım İdeal Re'lar işin sonunda Gerçek Re'lardan daha kuvvetli biri haline geldi.Kendi bedenimde en ufak bir söz hakkım yoktu neredeyse.Rüyalarımda yüzü olmayan insanlarla konuşuyor,sabah kan ter içinde alarmımı kapatmaya koşuyordum.Yüzümü yıkamadan önce dakikalarca kendi kendimi telkin ediyor,ayna karşısında içten içe kendimi görmek istiyordum.Monk modun aralık ayını kapsayan bu dönemde en büyük düşmanım aynalar olmuştu.Anımsamıyordum.Bu yüzü hatırlamıyordum.Bambaşka biri oldum hayatım değişti diyen insanların bunu kastettiğini sanmıyorum.Nefes almak için balkona çıktığımda kafamda kendime ait olmayan bir ses beni işimin başına dönmem için uyarıyor,gözlerimi kapattığımda karıncalanan görüntüler birleşip daha çok çalışmam gerektiğini hatırlatıyor,en basitinden bakkala ekmek almaya giderken bile zamanımın akıp gittiğini bir an önce dönmem gerektiğini söyleyip avucumu yumrukluyordum.Ayna karşısında kim bilir kaç defa "Neden buradasın?Şu an amaçların için çalışıyor olabilirdin." derken yakaladım kendimi.Anlayacağınız balataları yakmış tahtası eksik bilimkurgu klişesi olup çıkmıştım.Yılbaşında deşarj olmak için beni en çok rahatlatan şey olan dağlık bir yere gidip sakince yürümek bile bu düşünceleri kafamdan bir an olsun çıkarmadı.Bağımlılık krizlerimin yerini kabuslar ve gerçek olmayan anlık uyarı sesleri aldı.
SONUÇ
Şimdi yazımı gözden geçirince işin içine epey dramatiklik kattığımı fark ettim ama af buyurun içimden ne geliyorsa doğaçlama şekilde yazdığım bir yazı oldu.Sonuca gelirsek yaşadığım şeyin ne olduğunu bilmiyorum.Gerçekten psikolojik bir sorun mu yaşıyorum yoksa bu sadece bir buhran mı emin değilim.Belki de kasım ayında yaşadığım felaketler zinciri ruh halimi fena şekilde etkiledi de farkında değilim.Alter ego hikayelerini gülünç bulmakla beraber verdiğim kararların gerçek bana ait olduğunu düşündüğüm bu berrak anda monk moda ara verme kararı aldım.En azından bir psikoloğa gidip yaşadığımın gerçek bir rahatsızlık mı yoksa sadece mükemmelliyetçi birinin takıntıları mı olduğunu öğrenene kadar beynimi dinlemeyeceğim.Bu dürüstlükle ve içtenlikle aktardığım 4 aylık monk mod maceramdı.İşin çalışmamda aldığım verim ve başardıklarım kısmına girmedim çünkü tahmin edersiniz ki bu kadar çok çalıştıktan sonra başarısız olmadım.Son olarak benim kötü tecrübelerimi referans alıp monk moddan kaçınmayınız.Esenlikler dilerim.
