B
Müzik Dinlemeyi Bırakma Sürecim
Arkadaşlar merhaba, bugün benim müzik dinlemeyi bırakmış olmamın 90. günü. Belki yok daha neler diyorsunuz, belki bunu da mı bırakmak lazım diyorsunuzdur. Ama bu bende tam anlamıyla bir bağımlılık olduğu için ve aynı zamanda bırakmam ile nasıl bir etki göreceğimi merak ettiğim için denemek istedim. Bunun bir bağımlılık olabileceğini ilk önce Neverfap Akademi'nin bir blog yazısında diğer bağımlılıklardan da kurtulun tavsiyesini görüp düşününce anladım. Orada müziği bırakın yazmıyordu ama ben yine de bir yapay dopamin olarak nitelendirdiğim için bırakmak istedim. Ancak bende tam anlamıyla bağımlılıktı. Yatağa yattığımda 2 saat müzik dinlerdim ve hayallere dalardım, her yere gittiğimde müzik dinlerdim. En dinlenilmeyecek zamanda bile dinlerdim. Kısaca müzik benim günümün büyük bir kısmı alıyordu.Müzikten gördüğüm yararlar
Ortada konuşmam lazım, müzikten fayda gördüm. Müzik ve müzik türleri konusunda kendimi çok geliştirmiştim. Benim için bir genel kültür halini almıştı. Birkaç müzik türü haricinde hepsini dinlemiştim. Daha erken yaşlarda surround ses ayarları yapıyordum, ekolayzer benim için gözüm kapalı yapacağım bir durum halini almıştı. İnsanların müzik listelerine bakıp hangi müziklerden hoşlanabileceğine ve genel psikolojik durumlarını anlayıp onlara yardımcı olabiliyordum. Modayı 1 2 sene önden takip ediyordum. Ancak şarkıları daha single halleri(müzisyenlerin piyasa çıkarmayı düşündükleri şarkıları) iken dinlemeye başladığım için klip çekilip piyasaya sürdüklerinde benim için modası geçmiş oluyordu. Fakat zararı yararından daha fazlaydı.Müziğin bana verdiği zararlar
- Aşırı depresif ve melankolik bir ruh hali içindeydim.
- İçine kapanık bir ruh hali içindeydim.
- Çok fazla hayalperesttim. Öyle ki müzik dinlerken hayallere dalmamak benim için imkansız bir hal almıştı.
- Aşkı çok fazla ön plana çıkarıyordum. Sanki o olmadan yaşayamam gibi, sanki hayatımızdaki en büyük problem sevdiğimiz insanın bize hayır demesiymiş veya bir sevgilimizin olmamasıymış gibi.
- Müzik dinlemeyi bırakınca canımı çok sıkkın hissediyordum.
- Duygularımı müziğe göre yaşamaya başlamıştım. Müzik türüne göre kendimi ya çok neşeli ya çok üzgün hissediyordum. Yani müzik benim duygularımı belirlemeye başlamıştı.
- Duygularımı sözlü veya yazıyla ifade etmek yerine müzik açarak ifade ediyordum.
- Müzik benim için anılar demekti bir yandan. Yani geçmişi hatırlatıyordu. Hani vardır ya bir müzik dinlersin sonra bir anda geçmişe gidersin. Tam olarak onu yaşıyordum. Bulunduğum anın tadını çıkaramıyordum.
- Müzik ile normal sesleri ister istemez kıyaslıyordum. Dolayısıyla müzik haricindeki sesler dayanılmaz geliyordu. Tıpkı videolardaki kadınları görüp gerçek hayattakiler ile kıyaslamak gibiydi.
- Doğum günü kutlaması deyince aklına pasta gelmesi neyse aynı o durumdaydım. Pasta olmadan kutlanmaz sanki.
- Duygusal olarak bir çok mutlu bir çok üzüntülüydüm. Yani duygusal olarak denge falan kalmamıştı, çok fazla inişli çıkışlıydım.
- Beynimde müzik çok fazla yer kaplamıştı. Kafamda bir playlist varmış gibiydi. Bazen istemsiz kafamda müzik çalıyordu.
- Odaklanmam 5-10 dk ile sınırlıydı. Odaklanmam çok aza inmişti.
- Yüksek sesle müzik dinlediğim için bazen kısık sesleri duymuyordum ve bir ortamda bir konu hakkında hayallere dalıp gitmişim durumu oluyordu.
Müzik dinlemeyi nasıl bıraktım, bırakınca nasıl etkiler aldım?
Bırakırken önce belli müzik türlerini dinlerim, diğerlerini dinlemem dedim. Bu benim için hem seçici olmamı hem de özenli bir müzik listesi yapmamı sağladı. Kendime sordum, hayatım boyunca sadece 3 tane müzik dinlesem bunlar hangileri olurdu? Zor bir soruydu ama müzik dinlemeyi bırakmak için çok faydalı olmuştu. Daha sonra kendime şunu dedim (bundan sonra sürecim başladı) : Müzik dinleyeceğime sessizliği dinlerim daha iyi. İşte o zaman büyük bir kırılma anı olmuştu benim için. Büyük bir farkındalık yaşamıştım. Düşüncelerimin, duygularımın, yapmak istediğim şeylerin, hayatta ufak mucizeler olup hayatın yoğunluğunda fark edemediğimiz güzelliklerin, sorunlarımın altında yatan sebeplerin hep farkına varmaya başladım. Örneğin beni şok eden bir durumlardan biri şuydu: Gece saat 3 gibi meditasyon müzikleri dinliyordum (hani daha az zarar verir, klasik müzik faydalıdır derler ya onun gibisinden). Kuş cıvıltıları vardı. Dinledikten sonra kapatınca dışarıdan bir ses duydum. Kuş cıvıltılarıydı. Telefonda açık mı kaldı dedim, açık değildi. Yani biz dostlar burnumuzun dibindeki sesleri duymayıp dışarıdaki sesleri görmezden geliyoruz. Yağmur sesi dinleriz, şehir gürültüsü diye meditatif müzik var ama biz bunları görmezden geliriz. Bu tarz durumlar ile karşılaştığım oldu. Bazen dışarıda bir yerde müzik çalan yerler duyabiliyorsunuz, onu kapatamayacağınız için sürecime dahil etmedim ama odağımı da ona çevirmedim.Müzik dinlemeyi bırakınca;
- Farkındalığım ciddi bir şekilde arttı. Kişilere, olaylara karşı daha anlayışlı oldum, özellikle de kendime.
- Depresyon ve melankolik hallerim yok artık.
- Daha az stresliyim. Çünkü müzik dinleyip sorunlarımı duymamazlıktan gelmiyorum artık.
- Odaklanmam ciddi bir şekilde arttı. Şimdi bazı dostlarımız abartıyor diyebilir ama 6 - 7 saat civarında bir süreydi, ihtiyaç molalarını saymazsak dinlenmeden aralıksız çalıştığımı bilirim.
- Duygusal dalgalanmam ortadan kalktı. Artık bir üzüntülü bir mutlu hissetmiyorum.
- Kendimle olan bağım arttı. Bazen içinizden çok depresif ve olumsuz bir düşünce geçer. Bunun sebebinin neden olduğunu hemen anlayabiliyorum.
- Bilinçaltım sesleri kıyaslamadığı için hayat daha yaşanır yer halini aldı.
- Yağmur sesi, rüzgar sesi gibi sesler o an var olduğu için anı yaşamak ve tadını çıkarmak çok kolay oldu.
- Hafızam çok keskinleşti, hatırlamak ve ne yapmam gerektiği konusunda hızlıca karar alabiliyorum.
- Dinlemek daha zevkli hale geldi. Özellikle sohbet esnasında karşındakini dinlemek çok zevkli bir hal aldı.
- Hiç bir uyarı olmadan nasıl eğleneceğimi öğrendiğim için can sıkıntısı sorunum ortadan kalktı.
- İkide bir hayallere dalmıyorum. Hayalperest olmaktan çıktım artık.
Moderatörün son düzenlenenleri:
