Ha
Adamın biri bir yola çizgi çekmiş ve demiş ki bu çizgi kaç santim? Biri gelmiş demiş ki 3 cm. Adam da demiş evet doğru 3 cm. Sonrasında demiş ki komşularını da çağır. Bir kaç kişi daha gelmiş 3 cm diye. Ancak koskoca mahallede bir kişi 5 cm demiş. Herkes şaşırmış ve sen körmüsün demiş. Adam ısrar etmiş 5 diye. Komşular madem öyle bize bunu kanıtla demiş. Adam almış cetveli 3 cm çıkmış. Adam demiş ki bir yanlışlık olmalı. Ben bunun bir de atıyorum cos'unu alıcam demiş. Sonuç yine 3 cm'e göre çıkmış. Adam yine inanmamış. Bu sefer de demiş ki mm olark hesaplayayım. Sonuç yine aynı 3 cm. Adam en sonunda 3 cm olduğuna kanaat getirmiş ve itiraz etmemiş. Ancak adamın atladığı bir şey varmış ki o da çizgiye tersten bakmak. İşte benim hikayem bu. Bilmiyorum siz anladınız mı? Ancak benim için çok şey anlatıyor. Çizgiye tersten bakmaktan kastım bir hayat amacı bulmak ve ben halendaha bulamadım ki neverfap te başarılı olayım. Neden bu kadar çok edebiyat yapıyorum ki? Huyum kurusun.
Hayat amacı bulduğunda başarılı olmazsın. İlerleyeceğin yol belli olur. İçsel bir durum tabi.
Ama çok çok çok ciddi problemler gelip seni de bulacak bu yolda ve yere yapışacaksın.
Dr stange dormammu sahnesindeki gibi çok çeşitli şekillerde öleceksin. Bayağı acı dolu olacak. Ama acıyla biz eski dostuz diyebileceksin ve o kaosu kararlılığına hapsedeceksin. Zaman taşı işte. Yeniden. Yeniden. Daha güçlü.
Hah bu çerçevede de başarıdan öncesi tonla başarısızlık. İnsanlar ilahi bir güç kendilerine gelmiş gibi davranmayı ve dünyayı cennet gibi görmek isteme hatasını tekrarlarlar. Bu yüzden acı ve başarısızlığı hep gizlerler. Hepsi de çeker bunu.
Boş bir yanılgı.
Yaşam amacını bulsan bile hiçbir şey altın tepside gelmiyor.
Her şeyini yaşam amacı bulmaya erteliyor ve aramıyorsunuz. Halbuki zaten kendini sana belli ediyor. İçinde olan bir şey neticede.
