Başlık uzun olmaması adına tam istediğim gibi yazmadım içeriği anlasanız yeterli pek kafa açıcı, bilgilendirici bir yazı olmayacak amacım basit hatırlatmalar ve uyarılarda bulunmak.

2 ay sonra nofap/neverfap ta 5. yılımı dolduracağım tabi bu sürecin büyük bir kısmı "yesfap" olarak geçti benim için üzücü elbette. Nofap olayını ilk farkettiğim zamanları artık pek hatırlayamıyorum aklımda sadece baş ağrısı ve düşük enerji yüzünden internetten araştırma sonucunda bulduğum kalmış tabii bir de "hayatınızı kökten değiştirecek olan şey" yazısı var.

Nofapı ergenlik döneminde keşfetmem en azından o yıllarda kendime bir farkındalık oluşturmayı sağladı. Kendimce "ben farklıyım" imajı oluştu. Misyonerlik faaliyeti olarak bazı yakın arkadaşlarıma da nofapdan bahsettim ve pek ciddiye alınmamıştım ve bu durumu normal karşılıyordum çünkü ben farklıydım. Cinsellik kafamda oturmaya başlamıştı ve doğru-yanlışları ayırt edebiliyordum. Mesela pornografi aldatmakla neredeyse aynıydı ve uyuşturucu gibi etkileri vardı öyleyse cinsellik gibi doğal bir etkileşime ters olmalıydı. Keza mastürbasyon da öyle. Nofapla bu kadar erken tanışmasaydım şuanda büyük ihtimalle mast. ehe şakaları yapan bir ergen olup çıkardım.

Ancak nofapın kişinin gelişimini yeni başlarken keşfetmesinin zararı da var. İlk başlarda nofapı çok önemsemezken sonradan pmo yaptıktan sonra aşırı yorgunluk, baş ağrısı ve vicdan azabı çektiğimi fark ettim. Şimdileri anlıyorum ki bu durum büyük oranda psikolojik. Pmo nun zararlarını okuduktan sonra kendimi şartlandırmıştım ve olaylar bu yönde gelişmişti. Yani pmo nun yorgunluk yaptığını okumuş ve yapmasa bile pmo dan sonra yorulduğumu fark etmiştim. Şuanda durum pek de farklı değil. Günah keçisi bulmak daha kolay. En ufak problemde suçu pmo ya yüklemek ve hiçbir şey olmamış gibi devam etmek.

Bir başka mesele; nofaptan bu kadar uzun süre haberdarsın neden bırakamadın? Cevabı yukarıdakiyle aynı: yanlış şartlandırma. Nofaptan bihaber olduğum zamanlarda haftada 1-2 kez pmo yapardım. Lise 2-3 e geçtiğimde pmo sıklığım da artmıştı. İlk başlarda kendimi iradesiz görüyordum, bazı konularda yeterli özgüvenim yoktu ve kendimi geliştirmeliyim diye düşündüm. Kişisel gelişimle de böylece tanışmış oldum ve kendimce bir şeyler yapmaya çalıştım. Farkındalık iyidir ancak bahaneler ve şartlandırmalar farkındalığın önüne geçer. Şöyle ki ders çalışacaksınızdır şu hafta sonu gelsin, şu kitabı alayım dersiniz veya nofap yapacaksınızdır o zaman son kez pmo yapayım, pazartesi başlarım dersiniz burası işin bahaneler kısmı. Şartlandırma ise iyi ve kötü olarak basitçe ikiye ayrılabilir. Nofap yaparsam kendi benliğimi bulurum, daha özgüvenli, mutlu biri olurum deyip de nofapa başlamak varken ben ve benim gibi bazı kişiler nofap yapmazsam biterim gibi bir düşünceyle hareket ediyor. Bu benim 4 yıldır yesfap yapmamı sağlayan en temel neden. Peki iyi şartlandırma veya zararsız şartlandırma denemek? Bu da herkeste aynı sonucu vermeyebilir. Örneğin pmo yapmayı azaltan şeyleri ele alalım. Mesela spor yapmak enerjinizi dengelediği için pmo isteğinizi düşürebilir veya daha az öğün yemek olabilir, arkadaşlarla takılıp zaman geçirmek, meditasyon yapmak, hobi edinmek vs. Tüm bunları kendi üstümde denedim spor ve oruç bir dönem işe yaradı ancak normal yaşantıya döndüğümde daha çok pmo isteği olarak geri dönüş yaptı.

Bazılarına ortam değiştirmek de iyi gelir. Ben sırf pmo dan uzaklaşmak azaltmak için haftalarca köyde yaşadım işe yaradı da ancak şehre geldiğimde hop tekrar başa döndüm. İşte işin kilit noktası da burada devreye giriyor forumda hemen hemen herkesin bildiği "kafada bitirme" felsefesi. Kafada bitirmek aslında o kadar güzel ki.. yapmayacağım diyorsun ve yapmıyorsun. Kimisi bunu iradesiyle yapıyor kimi de düşünce şekliyle. Babam askerdeyken başlamış sigaraya ve askerdeyken de bırakmış. Nasıl bıraktın diyorum bilmiyorum diyor . Bir gün sigara içerken ben bunu niye içiyorum ki ne tadı var ne faydası deyip bırakmış. Bu açıdan düşününce pmo da farklı değil sahte bir zevk ve sonrasında dertler, endişeler.

Bu yazıyı bir mezun veya gün sayısında ilerlemiş birisi olarak yazmayı isterdim ancak bu yazıyı daha yeni pmo yapmış olan ben yazıyor. Yazının burasına kadar geldiysen unutma! Kendini kötü şartlandırma, pmo yu kendi iyiliğin için bırak, neden bıraktığını neden pmo dan uzak kalman gerektiğini bil ve kendine hatırlat. Şu sınavlar bitsin başlarım, pazartesi başlarım, başım çok ağrıyor yarın başlarım deyip güzelim sürecini mahvetme. Ben ortaokul ve lise yıllarımı pmo ile geçirdim ve tüm dürüstlüğümle söylüyorum ki hiçbir şey kazandırmıyor.

İçimi döktüğüm ve kendimce de iyi hatırlatmalar yaptığımı düşündüğüm bir yazı oldu. Nf tr de olmasa nereye yazardım bunları . Süreciniz daim olsun dostlar, en kısa zamanda pmo illetinden kurtulmanız dileğiyle.