İyi akşamlar forum ahalisi! Bu yazı serisi düşüncelerimi aktardığım bir seri olacak. Her konuda yazmayı düşünüyorum, düşüncelerinizi eksik etmezseniz memnun olurum.
Sevgisizlik beni o kadar yaraladı ki. Gerçekte ne hissettiğimi kimseye anlatamıyorum, çoğunluk beni severken en çok sevmesini istediğim kişinin yokluğu beni oldukça yok ediyor. O yok artık, biliyorum. Onsuz hayatıma devam etmek zorundayım, belki bir gün tekrar karşılaşırız bilmiyorum. Bir kere gördüm onu üniversitede, onu hiç aramadım üniversite içinde, birkaç kere karşılaştığımı sandım ve her seferinde kalbim burkuldu ancak herkes ona benziyor ama hiç kimse onun yarattığı hissi veremiyordu. Onunla tesadüfen karşılaştığımı da sonrasında fark ettim. Anlamamıştım bile o olduğunu, muhtemelen işim gücüm daha önemliydi. Bugün anladım, ben artık onu değil, bir hayali seviyorum. Hep böyle değil midir zaten aşk da, her seferinde bir hayale saplanıp kalmak, her şeyin onunla düzeleceğini düşünmek. Düzelmeyeceğini anladım, onu çok sevmeme rağmen hayatıma yeni bir yön çizmem gerektiğini anladım. Sayısız kızla date'e çıktım ve hepsinde onu aradım, bir tanesiyle sevgili oldum, yine onu arıyorum. Bunun alçaklığının farkındayım ama bir yandan yine yalnız kalmaktan korkuyorum. Artık hayallerde buluşuruz biz de o zaman...
Not: Çok romantizm iyi değil, genel olarak aşk gibi bir duygu sağlıklı değil. Biraz karmaşık olduysa affola...
Sevgisizlik beni o kadar yaraladı ki. Gerçekte ne hissettiğimi kimseye anlatamıyorum, çoğunluk beni severken en çok sevmesini istediğim kişinin yokluğu beni oldukça yok ediyor. O yok artık, biliyorum. Onsuz hayatıma devam etmek zorundayım, belki bir gün tekrar karşılaşırız bilmiyorum. Bir kere gördüm onu üniversitede, onu hiç aramadım üniversite içinde, birkaç kere karşılaştığımı sandım ve her seferinde kalbim burkuldu ancak herkes ona benziyor ama hiç kimse onun yarattığı hissi veremiyordu. Onunla tesadüfen karşılaştığımı da sonrasında fark ettim. Anlamamıştım bile o olduğunu, muhtemelen işim gücüm daha önemliydi. Bugün anladım, ben artık onu değil, bir hayali seviyorum. Hep böyle değil midir zaten aşk da, her seferinde bir hayale saplanıp kalmak, her şeyin onunla düzeleceğini düşünmek. Düzelmeyeceğini anladım, onu çok sevmeme rağmen hayatıma yeni bir yön çizmem gerektiğini anladım. Sayısız kızla date'e çıktım ve hepsinde onu aradım, bir tanesiyle sevgili oldum, yine onu arıyorum. Bunun alçaklığının farkındayım ama bir yandan yine yalnız kalmaktan korkuyorum. Artık hayallerde buluşuruz biz de o zaman...
Not: Çok romantizm iyi değil, genel olarak aşk gibi bir duygu sağlıklı değil. Biraz karmaşık olduysa affola...