Bütün memeliler, temel olarak beyinlerinde aynı şekilde işleyen bir ödüllendirme mekanizmasına sahiptir.
Bize yardımcı, menfaatimize olan eylem ve eşyalara yönelmemizi sağlayan bu mekanizma, iki farklı sistem kullanır: birincisi ‘’heyecanlandırma, istek uyandırma’’, ikincisi ise ‘’tatmin olma’’dır.
Birinci sistem, istediğimiz arzuladığımız ihtiyacımız olan şeylere yönelmemiz hususunda bizi motive eder. Bunu yerine getirirken de büyük oranda dopamini yakıt olarak kullanmaktadır. İkinci sistem ise, herhangi bir şeyi başardığımızda, ulaştığımızda, elde ettiğimizde bize tatminiyyet ve mutluluk hissini veren mekanizmadır. Bu sistem ise endorfin hormonu üzerinden çalışmaktadır.
PG, beynimizde bulunan ve ödüllendirme mekanizmasının temeli olan bu iki sistemi de aktive eder. Ancak bir farkla! Oda şu ki, ‘’ istek uyandırma’’ sistemini , ‘’tatmin olma’’ sisteminden daha güçlü bir şekilde uyarmak. PG, her yeni görsel-işitsel materyal ile aşırı miktarda dopamin salgılatarak, ‘’istek uyandırma’’ sistemimizi daha aktif, uyarılmış hale getirmektedir. Sonuç olarak, kullanıcı veya bağımlı kişi kendini sonu olmayan bir döngünün içinde bulur: ‘’ istemek, izlemek, dopamin; istemek, izlemek, dopamin … ‘’
Ödüllendirme mekanizmasının özünde ise: ‘’yemek, cinsellik, aşk, yenilik’’ gibi bileşenleri ihtiva eden yaşamımızı sürdürecek ve ihtiyaçlarımızı idame edebileceğimiz yollara yönlendirmek yer alır.
Dopamin, yaşamak için ihtiyaç duyduğumuz şeylere beynin yeniden bağlanmasını ve onlara olan ihtiyacı hissetmemizi sağlar. Bize memnuniyet ve zevk hislerini verecek şeyleri aramamız ve onları bulmamız için şevk verir, teşvik eder. Alıştığımız şeylerin dışında yeni görsel-işitsel veya herhangi bir materyalle uyarıldığımızda ; bizi şaşırtan bir olayla karşılaştığımızda veya herhangi bir şey için endişelendiğimizde dopamin düzeylerimiz yükselir. Temelde dopamin, isteme ve arzulama durumlarında yükselmektedir.
Araştırmalar gösteriyor ki, yeni materyaller ve ödüllendirilme beklentisi, uyarılma eşiğimizi arttırmakta ve beynimizin ödüllendirme mekanizmasını, devresini yeniden şekillendirmektedir.
Hayal etme veya bir şeyi yapmayı düşünme, sanki o istediğiniz şeyi yapıyormuşçasına beynimizde pek çok mekanizmayı, döngüyü aktive etmektedir.
Belli bir seviyeye kadar, PGic materyaller beynimizi bilinçsiz bir şekilde seksüel olarak uyardı ve gençlerimizi dopamine karşı daha hassas ve duyarlı bir hale getirdi.
Sonuç ne peki? Genç beyinler, tepki olarak daha yüksek düzeylerde DeltaFosB üretmektedir.
Genç beyinler, yetişkinlere nazaran daha ziyade biçimlendirilebilir, yoğurulabilir. Genç PG izleyicileri, PG tarafından beyinlerinde meydana gelen değişikliklere karşı daha hassas, daha duyarlıdırlar.
Orgazm sırasında salınan oksitosin hormonu beynimizde bir silgi gibi vazife görmektedir. Beynimizdeki eski yolakları silip yeniden dizayn etme ve sinirsel bağlantıların yeniden kurulmasını sağlar. Yeni bir ilişkide, var olan eski yolakları silip, çift olarak daha başarılı ve mutlu olacağınız yeni yolakların oluşması için yer açar.
Bir çocuk, 11-12 yaşına geldiğinde beyni, sinirsel bağlantılar sayesinde daha aktif, daha dinç bir hal alır. Bir nevi, tomurcuk olan beyin fonksiyonları o yaşlarda çiçek olup açmaktadır. Daha sonra ise, ergenlik dönemi boyunca daha az kullanılan sinirsel bağlantıları ve fonksiyonları budar, siler. Beyin fonksiyonları kullanıldıkça, bilgi ve veri akımı sağlandıkça daha verimli hal almaktadır. Budanmayıp, elemeden geçen fonksiyonlar ise, miyelinizasyon denilen bir süreçle daha efektif ve etkili hale gelir. Bahsettiğimiz fonksiyonlarda rol alan nöronların aksonları beyaz cevher ile kaplanır.
Ergenlik çağındaki genç beyin, büyüyüp yetişkin hale geldikçe bazı sinirsel devreleri budayıp, silerek daha etkili cevaplar vermeyi sağlar. Yetişkinlik çağına gelindiğinde beyinde oluşan kalıplaşmış mekanizmalar ise, başka yolları veya metotları seçmekte, karar vermekte daha da zorlaştırmaktadır. (PG ile yetişen, beyni PGic materyallerin mekanizmaları ile dolan bir gencin yetişkin olunca onu bırakmakta zorlanması gibi.)
Zaman içinde, sürekli aşırı uyarılmaya bağlı olarak ödüllendirme mekanizmasında yer alan dopamin reseptörleri küçülür, azalır. Araştırmalar esnasında görülmüş ki; PG izleyicisi (PG’ye bağımlılık maddesi olarak baktığımızda kullanıcısı diyebiliriz), PG kullanmayan kişi ile kıyaslandığında, PGic materyallere karşı daha az tepki vermektedir. (Beyinlerinde azalan ve küçülen dopamin reseptörlerinden dolayı)
Bağımlılık tarafından baskılanıncaya kadar, mezolimbik sistem bireyin kendi ve insanlık türünün faydasına çalışacak şekilde uyarlanıp şekillendirilebilir.
Kaynak:
Bize yardımcı, menfaatimize olan eylem ve eşyalara yönelmemizi sağlayan bu mekanizma, iki farklı sistem kullanır: birincisi ‘’heyecanlandırma, istek uyandırma’’, ikincisi ise ‘’tatmin olma’’dır.
Birinci sistem, istediğimiz arzuladığımız ihtiyacımız olan şeylere yönelmemiz hususunda bizi motive eder. Bunu yerine getirirken de büyük oranda dopamini yakıt olarak kullanmaktadır. İkinci sistem ise, herhangi bir şeyi başardığımızda, ulaştığımızda, elde ettiğimizde bize tatminiyyet ve mutluluk hissini veren mekanizmadır. Bu sistem ise endorfin hormonu üzerinden çalışmaktadır.
PG, beynimizde bulunan ve ödüllendirme mekanizmasının temeli olan bu iki sistemi de aktive eder. Ancak bir farkla! Oda şu ki, ‘’ istek uyandırma’’ sistemini , ‘’tatmin olma’’ sisteminden daha güçlü bir şekilde uyarmak. PG, her yeni görsel-işitsel materyal ile aşırı miktarda dopamin salgılatarak, ‘’istek uyandırma’’ sistemimizi daha aktif, uyarılmış hale getirmektedir. Sonuç olarak, kullanıcı veya bağımlı kişi kendini sonu olmayan bir döngünün içinde bulur: ‘’ istemek, izlemek, dopamin; istemek, izlemek, dopamin … ‘’
Ödüllendirme mekanizmasının özünde ise: ‘’yemek, cinsellik, aşk, yenilik’’ gibi bileşenleri ihtiva eden yaşamımızı sürdürecek ve ihtiyaçlarımızı idame edebileceğimiz yollara yönlendirmek yer alır.
Dopamin, yaşamak için ihtiyaç duyduğumuz şeylere beynin yeniden bağlanmasını ve onlara olan ihtiyacı hissetmemizi sağlar. Bize memnuniyet ve zevk hislerini verecek şeyleri aramamız ve onları bulmamız için şevk verir, teşvik eder. Alıştığımız şeylerin dışında yeni görsel-işitsel veya herhangi bir materyalle uyarıldığımızda ; bizi şaşırtan bir olayla karşılaştığımızda veya herhangi bir şey için endişelendiğimizde dopamin düzeylerimiz yükselir. Temelde dopamin, isteme ve arzulama durumlarında yükselmektedir.
Araştırmalar gösteriyor ki, yeni materyaller ve ödüllendirilme beklentisi, uyarılma eşiğimizi arttırmakta ve beynimizin ödüllendirme mekanizmasını, devresini yeniden şekillendirmektedir.
Hayal etme veya bir şeyi yapmayı düşünme, sanki o istediğiniz şeyi yapıyormuşçasına beynimizde pek çok mekanizmayı, döngüyü aktive etmektedir.
Belli bir seviyeye kadar, PGic materyaller beynimizi bilinçsiz bir şekilde seksüel olarak uyardı ve gençlerimizi dopamine karşı daha hassas ve duyarlı bir hale getirdi.
Sonuç ne peki? Genç beyinler, tepki olarak daha yüksek düzeylerde DeltaFosB üretmektedir.
Genç beyinler, yetişkinlere nazaran daha ziyade biçimlendirilebilir, yoğurulabilir. Genç PG izleyicileri, PG tarafından beyinlerinde meydana gelen değişikliklere karşı daha hassas, daha duyarlıdırlar.
Orgazm sırasında salınan oksitosin hormonu beynimizde bir silgi gibi vazife görmektedir. Beynimizdeki eski yolakları silip yeniden dizayn etme ve sinirsel bağlantıların yeniden kurulmasını sağlar. Yeni bir ilişkide, var olan eski yolakları silip, çift olarak daha başarılı ve mutlu olacağınız yeni yolakların oluşması için yer açar.
Bir çocuk, 11-12 yaşına geldiğinde beyni, sinirsel bağlantılar sayesinde daha aktif, daha dinç bir hal alır. Bir nevi, tomurcuk olan beyin fonksiyonları o yaşlarda çiçek olup açmaktadır. Daha sonra ise, ergenlik dönemi boyunca daha az kullanılan sinirsel bağlantıları ve fonksiyonları budar, siler. Beyin fonksiyonları kullanıldıkça, bilgi ve veri akımı sağlandıkça daha verimli hal almaktadır. Budanmayıp, elemeden geçen fonksiyonlar ise, miyelinizasyon denilen bir süreçle daha efektif ve etkili hale gelir. Bahsettiğimiz fonksiyonlarda rol alan nöronların aksonları beyaz cevher ile kaplanır.
Ergenlik çağındaki genç beyin, büyüyüp yetişkin hale geldikçe bazı sinirsel devreleri budayıp, silerek daha etkili cevaplar vermeyi sağlar. Yetişkinlik çağına gelindiğinde beyinde oluşan kalıplaşmış mekanizmalar ise, başka yolları veya metotları seçmekte, karar vermekte daha da zorlaştırmaktadır. (PG ile yetişen, beyni PGic materyallerin mekanizmaları ile dolan bir gencin yetişkin olunca onu bırakmakta zorlanması gibi.)
Zaman içinde, sürekli aşırı uyarılmaya bağlı olarak ödüllendirme mekanizmasında yer alan dopamin reseptörleri küçülür, azalır. Araştırmalar esnasında görülmüş ki; PG izleyicisi (PG’ye bağımlılık maddesi olarak baktığımızda kullanıcısı diyebiliriz), PG kullanmayan kişi ile kıyaslandığında, PGic materyallere karşı daha az tepki vermektedir. (Beyinlerinde azalan ve küçülen dopamin reseptörlerinden dolayı)
Bağımlılık tarafından baskılanıncaya kadar, mezolimbik sistem bireyin kendi ve insanlık türünün faydasına çalışacak şekilde uyarlanıp şekillendirilebilir.
Kaynak:
Ziyaretçiler için gizlenmiş link, görmek için üye olunuz.
Giriş yapın veya üye olun.
Son düzenleme:
