Ragnar Odinson
Mezun
- Katılım
- 10 Mar 2021
- Mesajlar
- 390
- Tepki puanı
- 884
- Puanları
- 160
Herkese merhaba. Bu başlığı açmamın nedeni ilk sürecimden itibaren bana gelebilecek bütün tehditlere karşı kendimi korumam ve böylelikle de uzun vadede sürecin bozulmasını önlemekti. Bu yaklaşık 3 sene önceydi. Ve hala bu yöntemi kullanıyorum.
Mesela kızlarla aram hiç iyi olmamıştır. Konuşmaya özgüvenim bile yok. Ama ne enteresandır ki kızların ilgisini istemeden de çekiyorum. Ve doğal olarak bakışları üstüme alıyorum. Okulda iken ders esnasında yanıma oturanlar, yemekhanede karşıma oturanlar...Bu örnekler genişletilebilir. Ve onlarla konuşmamak için elimden gelen her şeyi yapıyorum. Yanımda olmalarına rağmen konuşmuyorum ve temel ilkelerimden vazgeçmiyorum. Aynı şey dersler için, süreç için de geçerli.Başka bir örnek ise dışarı çıktığımda "Hiçbir şekilde tetikleyicilere bakmayacağım!" diyorum ve dışarıda iken tetikleyici gördüğüm anda yolun karşısına bile geçerek tehdidi kendimden uzaklaştırırım.Sürekli olarak bu durumdayım. Ve kafa olarak bu savaş halinden çıkabilmiş değilim.
Böyle yaparak kendime bir iyilik mi yapıyorum yoksa kendimi bu kadar strese sokarak kötülük mü yapmış oluyorum emin değilim. Bu yazıyı yazarken verdiğim örneklerden dolayı gösteriş mi yapmış oluyorum onu bile düşünüyorum. Çünkü gösteriş iyi bir şey değil. Ama bu derdimi de sizinle paylaşarak belki siz de bir görüş verirsiniz bu konu ile ilgili.
Her türlü görüşünüze açığım.
Mesela kızlarla aram hiç iyi olmamıştır. Konuşmaya özgüvenim bile yok. Ama ne enteresandır ki kızların ilgisini istemeden de çekiyorum. Ve doğal olarak bakışları üstüme alıyorum. Okulda iken ders esnasında yanıma oturanlar, yemekhanede karşıma oturanlar...Bu örnekler genişletilebilir. Ve onlarla konuşmamak için elimden gelen her şeyi yapıyorum. Yanımda olmalarına rağmen konuşmuyorum ve temel ilkelerimden vazgeçmiyorum. Aynı şey dersler için, süreç için de geçerli.Başka bir örnek ise dışarı çıktığımda "Hiçbir şekilde tetikleyicilere bakmayacağım!" diyorum ve dışarıda iken tetikleyici gördüğüm anda yolun karşısına bile geçerek tehdidi kendimden uzaklaştırırım.Sürekli olarak bu durumdayım. Ve kafa olarak bu savaş halinden çıkabilmiş değilim.
Böyle yaparak kendime bir iyilik mi yapıyorum yoksa kendimi bu kadar strese sokarak kötülük mü yapmış oluyorum emin değilim. Bu yazıyı yazarken verdiğim örneklerden dolayı gösteriş mi yapmış oluyorum onu bile düşünüyorum. Çünkü gösteriş iyi bir şey değil. Ama bu derdimi de sizinle paylaşarak belki siz de bir görüş verirsiniz bu konu ile ilgili.
Her türlü görüşünüze açığım.