-Üşenmeden birkaç dakikanızı ayırıp okumanızı ve sonrasında sorularınızı sormanızı çok isterim.-
Arkadaşlar, bundan birkaç ay önce bir gönderi paylaşmıştım. Orada birkaç konu üzerine aklımdaki soruları sormakla birlikte öncelik olarak öğrenmek istediğim şey ''kalıcı hasar''ın olup olamayacağı ihtimaliydi. Ve kalıcı bir etki olma ihtimali beni içten içe yiyip bitirmeye devam ediyordu. Fakat pes etmedim, çalkantılı da olsa sürece devam etti ve evet SANIRIM HER ŞEY BÜYÜK ÖLÇÜDE İSTEDİĞİM HALE GELDİ.
Önceki gönderimi paylaştığımda sürecin yaklaşık 20-25. günündeydim. Ama o zaman hiçbir şey tam istediğim düzeyde değildi. Hala düzelemediğimi ve belki de düzelemeyeceğimi düşünüyordum. Yine önceki gönderimde bahsettiğim üzere ben lise başlarındayken p*rn* izleyip orgazm olduktan sonra beynimin düzeldiğini şöyle anlardım: relapse olduktan sonraki günün sabahı ders çalışmaya başladığımda -normal bir günün aksine- soruya/konuya odaklanamazdım -bunun sebebinin önceki günkü relapse olduğunu biliyordum- sonra çok agresifleşirdim, gene soruya odaklanamazdım sonra gene agresifleşirdim.. Bu döngü öğlene kadar devam ederdi ve öğlenden sonra/ikindi vakti normal halime dönerdim. Fakat bu lise sonlara doğru değişmeye başladı. Sonraki günün sabahı o değişik döngüyü yaşayıp ardından eski halime dönmemeye başladım. Bu yenilenme şekline yenilenme 1 diyelim, bundan sonraki söyleceğim de yenilenme 2 olsun. Bu yenilenme 1 yerini karıncalanmalara(yenilenme 2'ye) bıraktı. Relapse olduktan sonraki 3-4 gün boyunca ara sıra beynimin arka sağ ve sol tarafı karıncalanırdı ve 3-4 gün sonra bu karıncalanmalar kesilirdi, benim de her şeyim normale dönerdi. Ardından ben relapse olup daha çok pornografik içerik tükettikçe yenilenme 2 de değişmeye başlamıştı. Artık relapse'tan sonraki 3-4 gün boyunca karıncalanma olmuyordu da 7-8 gün sonra oluyordu fakat eskisine göre çok daha az süren karıncalanmalar. Ardından bu da olmamaya başladı ve ben de şöyle bir kafaya girdim: ''beyin düzelmeden derslere odaklanamıyorum zaten, o yüzden düzeldiğimi hissedene kadar ders çalışmıyım''. Fakat bu hiçbir zaman gerçekleşmedi, resmen döngü halini almıştı. Tam düzelecek gibi oluyordum ama sonra tekrardan relapse oluyordum (çünkü hiçbir şeyle uğraşmayıp sadece beynin düzelmesini bekliyordum ve beni meşgul eden bir şey olmadığı için de bir süre sonra pmo'ya yöneliyordum).
Ve sonra bu yılın mart ayında bu döngüyü kırıp üniversite sınavı için ders çalışmam gerektiğine karar verdim ve relapse olduktan 3 gün sonra çok ama çok sıkı şekilde ders çalışmaya başladım. En başlarda elbette çok kötü haldeydim çünkü odaklanamıyordum, çözemiyordum, anlayamıyordum ama gene de motivasyonum vardı çünkü dersler sayesinde beynimi çok çalıştırıp kısa sürede eski hallerime döneceğime inanıyordum. Fakat kısa sürede bir düzelme olmadı. Çok yoğun şekilde çalışmayla 1 hafta geçti istediğim şekilde düzelme yok, 2 hafta geçti istediğim şekilde düzelme yok, 3 hafta geçti istediğim şekilde düzelme yok, ve sonrasında işte o önceki gönderimi paylaşmıştım ''acaba kalıcı bir etki mi oldu diye''. Ve o yazımda bahsettiğim gibi o yazıdan 5-6 gün önce ders çalışırken çok yoğun bir şekilde beynimde karıncalanma olmuştu ve ağrısı 2-3 gün devam etmişti. O karıncalanma da bana düzelme sürecimin kısa olmayacağını göstermişti çünkü eskiden 2-3 gün içinde hafif şekilde olan karıncalanma yerini 20 gün boyunca çok sıkı ders çalışmanın sonucunda oluşan çok şiddetli bir karıncalanmaya bırakmıştı, yani beynimdeki bazı şeyleri hasara uğratmıştım. Ve o gönderiyi paylaştığım günlerde kendimi çok kötü, depresif hissediyordum ve kalıcı hasar olabileceği ihtimalinden dolayı vicdan azabı da vardı.
AMA işte bundan sonraki günlerde düzeldiğimi yavaş yavaş hissetmeye başladım. 1-2 gün sonra sosyal anlamda daha iyi olmaya başlamıştım. Günler geçtikçe ben kendimi pek çok konuda daha iyi hissediyordum. Fakat tabii bir süre sonra daha iyi hissetmenin rehavetine kapılıp relapse oldum fakat relapse olduktan birkaç gün sonra öncekinden daha hızlı iyileşmeye başladığımı hissetmeye başladım. Ve işte o zamandan sınav gününe kadar birkaç kere daha relapse oldum ama sınavdan 2 hafta önceki zamandan bu yana pmo konusunda temizim ve karıncalanmalar da eskisi gibi - 2-3 günde başlayan karıncalanmalar gibi - olmaya başlamıştı. Ve şuan büyük ölçüde düzeldiğimi hissediyorum. Arkadaşlarımla dışarı çıktığımda güzel, kaliteli espriler yapıp onları güldürebiliyorum, sosyal anlamda hiçbir çekincem olmuyor, rahat rahat konuşuyorum. Algım nispeten yüksek. Önceki yazımda ''günlük hayatta birisiyle sohbet ederkenki anda düşünsen sürecimin eskisi kadar açık, net ve mantıklı olmadığını'' söylemiştim ve o da büyük ölçüde düzeldi. Daha fazla merak ettiğiniz şey varsa sorabilirsiniz.
Bu süreçte edindiğim tecrübelerden bazılarını kısa kısa önermek istiyorum:
Relapse olduktan sonra kös kös oturup düzelmeyi beklemeyin, kesinlikle ama kesinlikle beyni çalıştırıp yorun.
Sosyal bir etkileşimdeyken bir şey yapmaktan çekindiğiniz an düşünmeyi kesip o çekindiğiniz şeyi yapın. Zaten sonrasında korkulacak/çekinilecek bir şey olmadığını anlayıp yoğun bir şekilde özgüven elde ediyorsunuz.
Sürekli relapse olduğunuz bir dönemdeyseniz, relapse olduktan sonraki 1 hafta boyunca kafein tüketmenizi tavsiye etmem. Çünkü ben relapse olduktan 4-5 gün sonra tam kendimi iyi hissetmeye başlarken bir kahve içiyorum ve sanki her şey relapse olduktan sonraki ana dönüyor gibi oluyor ve kendimi çok kötü hissetmeye başlıyorum. Ama tabii 1-2 hafta geçtikten sonra kahve içmeniz size çok fayda sağlayacaktır. (normal bir insan üzerindeki kafein etkilerine bakabilirsiniz, günde 2-3 bardak içmek uzun vadede faydalı oluyormuş.)
Şimdilik söylemek istediklerim bunlar. Lütfen aklınıza gelen soruları çekinmeden sorun çünkü bu süreçte o kadar fazla şey yaşadım ki hepsini tek tek ayrıntısıyla yazsam sayfalar sürebilir. Okuduğunuz için teşekkürler.
Arkadaşlar, bundan birkaç ay önce bir gönderi paylaşmıştım. Orada birkaç konu üzerine aklımdaki soruları sormakla birlikte öncelik olarak öğrenmek istediğim şey ''kalıcı hasar''ın olup olamayacağı ihtimaliydi. Ve kalıcı bir etki olma ihtimali beni içten içe yiyip bitirmeye devam ediyordu. Fakat pes etmedim, çalkantılı da olsa sürece devam etti ve evet SANIRIM HER ŞEY BÜYÜK ÖLÇÜDE İSTEDİĞİM HALE GELDİ.
Önceki gönderimi paylaştığımda sürecin yaklaşık 20-25. günündeydim. Ama o zaman hiçbir şey tam istediğim düzeyde değildi. Hala düzelemediğimi ve belki de düzelemeyeceğimi düşünüyordum. Yine önceki gönderimde bahsettiğim üzere ben lise başlarındayken p*rn* izleyip orgazm olduktan sonra beynimin düzeldiğini şöyle anlardım: relapse olduktan sonraki günün sabahı ders çalışmaya başladığımda -normal bir günün aksine- soruya/konuya odaklanamazdım -bunun sebebinin önceki günkü relapse olduğunu biliyordum- sonra çok agresifleşirdim, gene soruya odaklanamazdım sonra gene agresifleşirdim.. Bu döngü öğlene kadar devam ederdi ve öğlenden sonra/ikindi vakti normal halime dönerdim. Fakat bu lise sonlara doğru değişmeye başladı. Sonraki günün sabahı o değişik döngüyü yaşayıp ardından eski halime dönmemeye başladım. Bu yenilenme şekline yenilenme 1 diyelim, bundan sonraki söyleceğim de yenilenme 2 olsun. Bu yenilenme 1 yerini karıncalanmalara(yenilenme 2'ye) bıraktı. Relapse olduktan sonraki 3-4 gün boyunca ara sıra beynimin arka sağ ve sol tarafı karıncalanırdı ve 3-4 gün sonra bu karıncalanmalar kesilirdi, benim de her şeyim normale dönerdi. Ardından ben relapse olup daha çok pornografik içerik tükettikçe yenilenme 2 de değişmeye başlamıştı. Artık relapse'tan sonraki 3-4 gün boyunca karıncalanma olmuyordu da 7-8 gün sonra oluyordu fakat eskisine göre çok daha az süren karıncalanmalar. Ardından bu da olmamaya başladı ve ben de şöyle bir kafaya girdim: ''beyin düzelmeden derslere odaklanamıyorum zaten, o yüzden düzeldiğimi hissedene kadar ders çalışmıyım''. Fakat bu hiçbir zaman gerçekleşmedi, resmen döngü halini almıştı. Tam düzelecek gibi oluyordum ama sonra tekrardan relapse oluyordum (çünkü hiçbir şeyle uğraşmayıp sadece beynin düzelmesini bekliyordum ve beni meşgul eden bir şey olmadığı için de bir süre sonra pmo'ya yöneliyordum).
Ve sonra bu yılın mart ayında bu döngüyü kırıp üniversite sınavı için ders çalışmam gerektiğine karar verdim ve relapse olduktan 3 gün sonra çok ama çok sıkı şekilde ders çalışmaya başladım. En başlarda elbette çok kötü haldeydim çünkü odaklanamıyordum, çözemiyordum, anlayamıyordum ama gene de motivasyonum vardı çünkü dersler sayesinde beynimi çok çalıştırıp kısa sürede eski hallerime döneceğime inanıyordum. Fakat kısa sürede bir düzelme olmadı. Çok yoğun şekilde çalışmayla 1 hafta geçti istediğim şekilde düzelme yok, 2 hafta geçti istediğim şekilde düzelme yok, 3 hafta geçti istediğim şekilde düzelme yok, ve sonrasında işte o önceki gönderimi paylaşmıştım ''acaba kalıcı bir etki mi oldu diye''. Ve o yazımda bahsettiğim gibi o yazıdan 5-6 gün önce ders çalışırken çok yoğun bir şekilde beynimde karıncalanma olmuştu ve ağrısı 2-3 gün devam etmişti. O karıncalanma da bana düzelme sürecimin kısa olmayacağını göstermişti çünkü eskiden 2-3 gün içinde hafif şekilde olan karıncalanma yerini 20 gün boyunca çok sıkı ders çalışmanın sonucunda oluşan çok şiddetli bir karıncalanmaya bırakmıştı, yani beynimdeki bazı şeyleri hasara uğratmıştım. Ve o gönderiyi paylaştığım günlerde kendimi çok kötü, depresif hissediyordum ve kalıcı hasar olabileceği ihtimalinden dolayı vicdan azabı da vardı.
AMA işte bundan sonraki günlerde düzeldiğimi yavaş yavaş hissetmeye başladım. 1-2 gün sonra sosyal anlamda daha iyi olmaya başlamıştım. Günler geçtikçe ben kendimi pek çok konuda daha iyi hissediyordum. Fakat tabii bir süre sonra daha iyi hissetmenin rehavetine kapılıp relapse oldum fakat relapse olduktan birkaç gün sonra öncekinden daha hızlı iyileşmeye başladığımı hissetmeye başladım. Ve işte o zamandan sınav gününe kadar birkaç kere daha relapse oldum ama sınavdan 2 hafta önceki zamandan bu yana pmo konusunda temizim ve karıncalanmalar da eskisi gibi - 2-3 günde başlayan karıncalanmalar gibi - olmaya başlamıştı. Ve şuan büyük ölçüde düzeldiğimi hissediyorum. Arkadaşlarımla dışarı çıktığımda güzel, kaliteli espriler yapıp onları güldürebiliyorum, sosyal anlamda hiçbir çekincem olmuyor, rahat rahat konuşuyorum. Algım nispeten yüksek. Önceki yazımda ''günlük hayatta birisiyle sohbet ederkenki anda düşünsen sürecimin eskisi kadar açık, net ve mantıklı olmadığını'' söylemiştim ve o da büyük ölçüde düzeldi. Daha fazla merak ettiğiniz şey varsa sorabilirsiniz.
Bu süreçte edindiğim tecrübelerden bazılarını kısa kısa önermek istiyorum:
Relapse olduktan sonra kös kös oturup düzelmeyi beklemeyin, kesinlikle ama kesinlikle beyni çalıştırıp yorun.
Sosyal bir etkileşimdeyken bir şey yapmaktan çekindiğiniz an düşünmeyi kesip o çekindiğiniz şeyi yapın. Zaten sonrasında korkulacak/çekinilecek bir şey olmadığını anlayıp yoğun bir şekilde özgüven elde ediyorsunuz.
Sürekli relapse olduğunuz bir dönemdeyseniz, relapse olduktan sonraki 1 hafta boyunca kafein tüketmenizi tavsiye etmem. Çünkü ben relapse olduktan 4-5 gün sonra tam kendimi iyi hissetmeye başlarken bir kahve içiyorum ve sanki her şey relapse olduktan sonraki ana dönüyor gibi oluyor ve kendimi çok kötü hissetmeye başlıyorum. Ama tabii 1-2 hafta geçtikten sonra kahve içmeniz size çok fayda sağlayacaktır. (normal bir insan üzerindeki kafein etkilerine bakabilirsiniz, günde 2-3 bardak içmek uzun vadede faydalı oluyormuş.)
Şimdilik söylemek istediklerim bunlar. Lütfen aklınıza gelen soruları çekinmeden sorun çünkü bu süreçte o kadar fazla şey yaşadım ki hepsini tek tek ayrıntısıyla yazsam sayfalar sürebilir. Okuduğunuz için teşekkürler.