SlaveToMaster' Alıntı:

Bu yazıyı yazarken şu anda içerisinde bulunduğum sakin yazlık ortamından esinlendim. Etrafta sadece kuş cıvıltıları var, site henüz tam dolmamış (11 hane var ve daha 2 komşumuz tatile gelmiş), konuşmalar tek tük duyuluyor. Sessizlik gerçekten de büyük bir lüks. Şehir hayatı bize sessiz kalmamız için çok fazla fırsat tanımıyor ama biz kendi kendimize sessiz kalmayı becerebiliriz yalnız olduğumuz zamanlarda.

Yapman gereken basit: Başlangıçta günde sadece 2 dakika sessiz kal. Her hafta bunu 1 dakika arttır. Çıkabildiğin kadar çık. Bu süreç içerisinde sosyal medyada da hiçbir şey yazma. Sadece etrafına bak. Neler olup bitiyor? Kimler iletişim/etkileşim halinde? İnsanların yüz ifadeleri ve ses tonları nasıl? Bunlara dikkat kesil. Evet, senden tek istediğim bu. O süreyi sadece buna ayır. Seninle konuşmak isteyen olursa da "Sen anlat, ben sadece seni dinleyeceğim" de. Göreceksin ki o kişi sana minnet duyacak onun lafını kesmeden dinlediğin için.

Genişletmek için tıklayın ...

JailBreak' Alıntı:

Modern hayatın bize kaybettirdiği en büyük şey.

Genişletmek için tıklayın ...

SlaveToMaster' Alıntı:

Sessiz bir ortama gidince nasıl bir huzur olduğunu anlıyorsun sessizliğin. Ben açıkçası bazen kimseyle konuşmak istemiyorum. Sadece etrafımı dinliyorum. Sohbet etmek son zamanlarda gereksiz gelmeye başladı bana. Bilemiyorum, belki de insan yaşlandıkça yalnız kalmayı daha çok istiyor diyedir. Ama ben hep böyle oldum, çocukken diğer çocuklar sokakta oyun oynarken ben evde kitap okurdum (okuma yazmayı 3 yaşındayken öğrendim).

Genişletmek için tıklayın ...

JailBreak' Alıntı:

Abi elbette yaşla alakası vardır ama senin gerçekten çocukluğunda da öyleymiş. Tam olarak empati kurmam mümkün olmasa da yalnızlığın verdiği o tadı anlayabiliyorum.

Genişletmek için tıklayın ...

nofapman' Alıntı:

O kuş sesleri inanılmaz oluyor ya. Bir yandan kumru, karga ve serçe sesleri. Bulutsuz bir hava masmavi deniz , mukemmel bir sey ya.

Genişletmek için tıklayın ...

SlaveToMaster' Alıntı:

Bu yazıyı yazarken şu anda içerisinde bulunduğum sakin yazlık ortamından esinlendim. Etrafta sadece kuş cıvıltıları var, site henüz tam dolmamış (11 hane var ve daha 2 komşumuz tatile gelmiş), konuşmalar tek tük duyuluyor. Sessizlik gerçekten de büyük bir lüks. Şehir hayatı bize sessiz kalmamız için çok fazla fırsat tanımıyor ama biz kendi kendimize sessiz kalmayı becerebiliriz yalnız olduğumuz zamanlarda.

Yapman gereken basit: Başlangıçta günde sadece 2 dakika sessiz kal. Her hafta bunu 1 dakika arttır. Çıkabildiğin kadar çık. Bu süreç içerisinde sosyal medyada da hiçbir şey yazma. Sadece etrafına bak. Neler olup bitiyor? Kimler iletişim/etkileşim halinde? İnsanların yüz ifadeleri ve ses tonları nasıl? Bunlara dikkat kesil. Evet, senden tek istediğim bu. O süreyi sadece buna ayır. Seninle konuşmak isteyen olursa da "Sen anlat, ben sadece seni dinleyeceğim" de. Göreceksin ki o kişi sana minnet duyacak onun lafını kesmeden dinlediğin için.

Genişletmek için tıklayın ...

Olllie35' Alıntı:

Ah eskiden bir sakinlik huzur vardı, bugün yolda giderken lavuğun biri salak salak telefonda bağıra bağıra birader falan filan hey aşkım diye diye arkamdan tam 5 dk telefonla konuşarak yürüdü, modern dünya insanlara çok gereksiz özgüven verdi ve her yere sayısız ses kaynağı yarattı, durmadan aşırı özgürlük verilirse böyle olur. Şehirde gece 12 bile olsa gece 1 bile olsa ses kesilmiyor.

Genişletmek için tıklayın ...

SlaveToMaster' Alıntı:

Yazlıkları o yüzden çok sevmeye başladım. Bizim sitenin özelliği, çıkmaz sokağın dibinde olması, yani trafik 0. Sokak ortasında da değil. Komşularla da aramız iyi, zaten az hane olunca sıkı fıkı oluyorsun. Sıklıkla bahçeye masa sandalye atıp hasbihal ediyoruz kalabalıklaşınca.

Genişletmek için tıklayın ...

Olllie35' Alıntı:

İnşAllah benimde ilerde yazlığım olur, umarım evim sakin ve nezih bir yerde olur..

Genişletmek için tıklayın ...

SlaveToMaster' Alıntı:

Alacağın zaman ya doğanın içinden al ya da dağın taşın olduğu bir yerden al. Gürültü olmaması çok önemli.

Genişletmek için tıklayın ...

Olllie35' Alıntı:

Dediklerine katılıyorum dostum tamamen sakinliği seven biriyim, şehirler gerçekten bazen bunaltıyor

Genişletmek için tıklayın ...

SlaveToMaster' Alıntı:

Bu yazıyı yazarken şu anda içerisinde bulunduğum sakin yazlık ortamından esinlendim. Etrafta sadece kuş cıvıltıları var, site henüz tam dolmamış (11 hane var ve daha 2 komşumuz tatile gelmiş), konuşmalar tek tük duyuluyor. Sessizlik gerçekten de büyük bir lüks. Şehir hayatı bize sessiz kalmamız için çok fazla fırsat tanımıyor ama biz kendi kendimize sessiz kalmayı becerebiliriz yalnız olduğumuz zamanlarda.

Yapman gereken basit: Başlangıçta günde sadece 2 dakika sessiz kal. Her hafta bunu 1 dakika arttır. Çıkabildiğin kadar çık. Bu süreç içerisinde sosyal medyada da hiçbir şey yazma. Sadece etrafına bak. Neler olup bitiyor? Kimler iletişim/etkileşim halinde? İnsanların yüz ifadeleri ve ses tonları nasıl? Bunlara dikkat kesil. Evet, senden tek istediğim bu. O süreyi sadece buna ayır. Seninle konuşmak isteyen olursa da "Sen anlat, ben sadece seni dinleyeceğim" de. Göreceksin ki o kişi sana minnet duyacak onun lafını kesmeden dinlediğin için.

Genişletmek için tıklayın ...

oldschool' Alıntı:

Bunu ilk Sinan Canan dan duymuştum özellikle o zamanlar süteçte değildim. 2 dakika hiç bir şey yapmadan durmanın imkansız veya çok çok zor olduğunu söylüyordu. Ben 8 dakika durmuştum.

Şunu belirtmek isterim, pmo yapıyorken insanlar hayattan kopmuyor tamamen mahvolmuyor, pmo sürecindeyken de kendi işimi kurdum, bir çok kitap bitirdim, sosyal etkinlikler düzenledim. Ancak hep bir sis perdesi arkasından yapıyor gibi hissettiriyordu. Ve daha zordu.

Süreç içindeyken çok daha kolay ve motive yapabiliyorsun.

Belki bunum nedeni birçok kez uzun süreçler bitirmiş olmamdan kaynaklı olabilir. Belki bu süreçler beni bu hale getirdi.

Genişletmek için tıklayın ...