Bu yazıyı yazarken şu anda içerisinde bulunduğum sakin yazlık ortamından esinlendim. Etrafta sadece kuş cıvıltıları var, site henüz tam dolmamış (11 hane var ve daha 2 komşumuz tatile gelmiş), konuşmalar tek tük duyuluyor. Sessizlik gerçekten de büyük bir lüks. Şehir hayatı bize sessiz kalmamız için çok fazla fırsat tanımıyor ama biz kendi kendimize sessiz kalmayı becerebiliriz yalnız olduğumuz zamanlarda.
Yapman gereken basit: Başlangıçta günde sadece 2 dakika sessiz kal. Her hafta bunu 1 dakika arttır. Çıkabildiğin kadar çık. Bu süreç içerisinde sosyal medyada da hiçbir şey yazma. Sadece etrafına bak. Neler olup bitiyor? Kimler iletişim/etkileşim halinde? İnsanların yüz ifadeleri ve ses tonları nasıl? Bunlara dikkat kesil. Evet, senden tek istediğim bu. O süreyi sadece buna ayır. Seninle konuşmak isteyen olursa da "Sen anlat, ben sadece seni dinleyeceğim" de. Göreceksin ki o kişi sana minnet duyacak onun lafını kesmeden dinlediğin için.
Yapman gereken basit: Başlangıçta günde sadece 2 dakika sessiz kal. Her hafta bunu 1 dakika arttır. Çıkabildiğin kadar çık. Bu süreç içerisinde sosyal medyada da hiçbir şey yazma. Sadece etrafına bak. Neler olup bitiyor? Kimler iletişim/etkileşim halinde? İnsanların yüz ifadeleri ve ses tonları nasıl? Bunlara dikkat kesil. Evet, senden tek istediğim bu. O süreyi sadece buna ayır. Seninle konuşmak isteyen olursa da "Sen anlat, ben sadece seni dinleyeceğim" de. Göreceksin ki o kişi sana minnet duyacak onun lafını kesmeden dinlediğin için.
