Aledwin' Alıntı:

Hepinize Merhabalar.

Sosyalleşme konusunda bi problemim var.
Bu problemi bugün yaşadığım bir olayla anladım (en azından tahmin ettiğimden daha büyük olduğunu anladım) Normalde çok fazla dışarı çıkan biri değilim ve küçük bi şehirde okuduğum için bu durum normalden çok daha fazla yaşanmaya başladı.
Olaya gelicek olursak, arkadaşım, beni bi kaç arkadaşıyla beraber, tanışıp-kaynaşmak için cafe ye çağırdı. Oturduk mekâna. İsimler,bölümler, kaçıncı senemiz olduğu falan filan söylendi. Sonra grubun içinde bi muhabbet dönmeye başladı. Herkes konuşuyor, ben sadece onları izleyip dinliyorum.Muhabbetler değişirken, 1 saat oldu 2 saat oldu ses yok bende (çünkü ne söyleyeceğimi bilmiyorum)
Arada bana pas atmaya calişıyolar bir iki cümle söyleyip devam ediyorum.
Ve günüm böyle geçti. İlerleyen saatlerde arkadaşım bana: kanka afk mı kaldın? Hiç sesin çıkmıyodu dedi. Benimde bu laf ağrıma gitti. Ben arkadaşa kızmıyorum kesinlikle o beni konuş diye zorlayamaz. Ben kendime kızıyorum, hemde çok kızıyorum. Bende onlar gibi insanım. Ben niye yapamıyorum. Ben erkeklerle konuşamazken daha kızlarla konuşma işini nasıl halledicem diye düşünüyorum.
Oku, ders çalış,fap yap, oyun oyna derken. Benim sosyal becerilerim hiç gelişmedi. İleride iş hayatına atılınca ne yapıcam ben?
Onu geçtim iletişim zaten hayatın merkezinde olan bi şey. Ve bende insanlarla iletişimi kuramıyosam, ne yapiyim ben?
Müzik prodüktörlüğü yapıyorum,fotoğraf editleme coloring vs yapıyorum, photoshop yapıyorum. Yani çok güzel hobilerim var ama yine de bi şeyleri beceremiyorum.
Grubun en alfa adamı (beni çağıran arkadaşım) bile benim için üzülüyorsa yani "acıyorsa bana" ben napiyim diye düşünüyorum.

İşin özeti: Sosyal ortamda konuşamıyorum. Geçmişte böyle olup ileride açılan veya hep böyle konuşkan olan arkadaşlarımın yardımına ihtiyacım var.

Genişletmek için tıklayın ...

Aledwin' Alıntı:

Hepinize Merhabalar.

Sosyalleşme konusunda bi problemim var.
Bu problemi bugün yaşadığım bir olayla anladım (en azından tahmin ettiğimden daha büyük olduğunu anladım) Normalde çok fazla dışarı çıkan biri değilim ve küçük bi şehirde okuduğum için bu durum normalden çok daha fazla yaşanmaya başladı.
Olaya gelicek olursak, arkadaşım, beni bi kaç arkadaşıyla beraber, tanışıp-kaynaşmak için cafe ye çağırdı. Oturduk mekâna. İsimler,bölümler, kaçıncı senemiz olduğu falan filan söylendi. Sonra grubun içinde bi muhabbet dönmeye başladı. Herkes konuşuyor, ben sadece onları izleyip dinliyorum.Muhabbetler değişirken, 1 saat oldu 2 saat oldu ses yok bende (çünkü ne söyleyeceğimi bilmiyorum)
Arada bana pas atmaya calişıyolar bir iki cümle söyleyip devam ediyorum.
Ve günüm böyle geçti. İlerleyen saatlerde arkadaşım bana: kanka afk mı kaldın? Hiç sesin çıkmıyodu dedi. Benimde bu laf ağrıma gitti. Ben arkadaşa kızmıyorum kesinlikle o beni konuş diye zorlayamaz. Ben kendime kızıyorum, hemde çok kızıyorum. Bende onlar gibi insanım. Ben niye yapamıyorum. Ben erkeklerle konuşamazken daha kızlarla konuşma işini nasıl halledicem diye düşünüyorum.
Oku, ders çalış,fap yap, oyun oyna derken. Benim sosyal becerilerim hiç gelişmedi. İleride iş hayatına atılınca ne yapıcam ben?
Onu geçtim iletişim zaten hayatın merkezinde olan bi şey. Ve bende insanlarla iletişimi kuramıyosam, ne yapiyim ben?
Müzik prodüktörlüğü yapıyorum,fotoğraf editleme coloring vs yapıyorum, photoshop yapıyorum. Yani çok güzel hobilerim var ama yine de bi şeyleri beceremiyorum.
Grubun en alfa adamı (beni çağıran arkadaşım) bile benim için üzülüyorsa yani "acıyorsa bana" ben napiyim diye düşünüyorum.

İşin özeti: Sosyal ortamda konuşamıyorum. Geçmişte böyle olup ileride açılan veya hep böyle konuşkan olan arkadaşlarımın yardımına ihtiyacım var.

Genişletmek için tıklayın ...

Savaşçıtefo' Alıntı:

Merhabalar dostum. Müzik ile uğraşan insanlar genellikle sosyal olurlar seni bilemedim yani. Benim yaşım 19 ve 16 yaşımda Tiyatro eğitimi alarak kendimj bayağı geliştirdim;diksiyon,jest,mimik,sosyallik açısından ondan sonra kitaplar okudum dinî ve felsefi yani ufku açacak kitaplar. Ve son olarak Türk ecdadımı araştırıyorum belki konudan bağımsız ama böylesi şeyler beni topluma daha da bağlı yapıyor ve hiç insan içinde zorluk çekmiyorum aksine toplumun kanayan yarası olan özguvensizlikle mücadele dahi ediyorum. Hulâsa olarak en yakın zamanda PMO illetinden kurtul ve daha toplumsal aktivitelere yönel... Ya da kendi içinde kendini keşfet! Benliğini bulman dileğiyle...

Genişletmek için tıklayın ...

dewfrap' Alıntı:

Merhaba dostum kendi fikrimi belirtmek istiyorum.
Öncelikle her insan konuşmayı sevmeyebilir kimisinin doğasında vardır kimisinin yoktur belkide senin doğanda bu yoktur bazı insanlar kendisini kabul ediyor mutlu mutlu yaşamaya devam ediyorlar olmadığım kişiyi taklit edicem kendim olmak istiyorum diyerek böyle mutlu yaşamayan insanlar her yerde. Şimdi klit sorulara gelelim 1. Sen gerçekten konuşmayı seven biri misin ? yoksa baskı altında hissedip insanlar ne der baskının altında kaldığın için mi konuşkan biri olmak istiyorsun bunu senden başka kimse bilemez . Eğer sen konuşkan biri değilsen benim sana tavsiyem kendini kabul et kendi doğanı kavra insanlarında yanında kendin olmaya devam sanırım biraz klasik insanlar ne der baskısı var sende bendede vardı çünkü . Ama yok senin doğan bu değil sadece anksiyete ve çekirgelerinden konuşamıyorsan bu sefer şu 2. Soruyu sor Beni anksiyeteye götüren şey ne ? Neden çekiniyorum büyük ihtimalle bunun cevabını alamıcaksın o yüzden gece odana git ışıklar kapalı olduğunda gözlerini kapat otur ve anksiyete anksiyete çekinge çekinge diye defalarca sayıkla sonra beyninin altından bilinç altından seni bu duruma ne sokuyor onu keşfedip onunla yüzleşiceksin bundan sonra çocukluğuna mı kötü bir anıya mı gidip neden bunun olduğunu bulup kendinle yüzleşmen lazım sonrası basit nofap başla tanrı inancın var ise sık sık yalnız kalarak ibadetini yap mesela atıyorum sunni isen aç kuran dinle yada atıyorum alevi isen saz alevi türkülerini dinle eğer bir inancın yoksa meditasyon yap gözlerini kapa ve meditasyon yap bu eğer sende anksiyete ve korku gibi duygular var ise bunları baskılamanda yardımcı olur . Benim düşüncelerim bu şekilde umarım yararlı yazmışımdır

Genişletmek için tıklayın ...

gordon' Alıntı:

Sosyallikte üzerine çalışılması gereken bir şeydir, üstüne kafa yorman gerekiyor. Bazıları çok aileden kaynaklı çok sosyal ortamdan geldiği için üstüne uğraşmadan bu yeteneğe sahiptir ama küçük yaşlarında çok sosyalleşmemiş kişiler bu beceriden yoksun kalıyorlar. Biraz sosyal ortamlara katılarak her becerinin olduğu gibi bu sosyal zeka denen şey de emin ol ki gelişiyor. Bunun için de korkunun üzerine gitmelisin. Kitaplar, filmler, dizilerden etkilenip sevdiğin özellikleri kendine katmalısın. Örnek vermek gerekirse seveceğin profilde bir arkadaşının modelini çıkar, yazdığın özellikler büyük ihtimalle kendinde de olmasını istediğin özellikler olacak. Bunları kendine katmaya çalış.

Bulduğun fırsatte iletişim kurmaya bak. Fırıncıdır manavdır kuryedir şöfördür... Eline yüzüne bulaştırsan bile tecrübe kazanırsın. Muhabbet döndürmeyi öğrenirsin. Kendimden örnek vereyim: Otobüste birinin yanına oturdum öylesine bir muhabbet başlattım adam da konuşmaya istekli olunca inene kadar havadan sudan konuşurken "Buraları da ben adam ettim" dedi. Başta bir afalladım sonra devam edince adamın eski belediye başkanı olduğunu öğrendim. Bilmediğim birçok şey anlattı bana. Yanında konuşmadan otursam bu fırsatı kaçırmış olacaktım.

Ayrıca hep kişisel gelişim kitapları okumanı tavsiye etmem. Kesinlike roman oku. Yazarın kalemi sana da geçiyor. Dan Brown'u tavsiye ederim.

Genişletmek için tıklayın ...

gordon' Alıntı:

Sosyallikte üzerine çalışılması gereken bir şeydir, üstüne kafa yorman gerekiyor. Bazıları çok aileden kaynaklı çok sosyal ortamdan geldiği için üstüne uğraşmadan bu yeteneğe sahiptir ama küçük yaşlarında çok sosyalleşmemiş kişiler bu beceriden yoksun kalıyorlar. Biraz sosyal ortamlara katılarak her becerinin olduğu gibi bu sosyal zeka denen şey de emin ol ki gelişiyor. Bunun için de korkunun üzerine gitmelisin. Kitaplar, filmler, dizilerden etkilenip sevdiğin özellikleri kendine katmalısın. Örnek vermek gerekirse seveceğin profilde bir arkadaşının modelini çıkar, yazdığın özellikler büyük ihtimalle kendinde de olmasını istediğin özellikler olacak. Bunları kendine katmaya çalış.

Bulduğun fırsatte iletişim kurmaya bak. Fırıncıdır manavdır kuryedir şöfördür... Eline yüzüne bulaştırsan bile tecrübe kazanırsın. Muhabbet döndürmeyi öğrenirsin. Kendimden örnek vereyim: Otobüste birinin yanına oturdum öylesine bir muhabbet başlattım adam da konuşmaya istekli olunca inene kadar havadan sudan konuşurken "Buraları da ben adam ettim" dedi. Başta bir afalladım sonra devam edince adamın eski belediye başkanı olduğunu öğrendim. Bilmediğim birçok şey anlattı bana. Yanında konuşmadan otursam bu fırsatı kaçırmış olacaktım.

Ayrıca hep kişisel gelişim kitapları okumanı tavsiye etmem. Kesinlike roman oku. Yazarın kalemi sana da geçiyor. Dan Brown'u tavsiye ederim.

Genişletmek için tıklayın ...

Aledwin' Alıntı:

Hepinize Merhabalar.

Sosyalleşme konusunda bi problemim var.
Bu problemi bugün yaşadığım bir olayla anladım (en azından tahmin ettiğimden daha büyük olduğunu anladım) Normalde çok fazla dışarı çıkan biri değilim ve küçük bi şehirde okuduğum için bu durum normalden çok daha fazla yaşanmaya başladı.
Olaya gelicek olursak, arkadaşım, beni bi kaç arkadaşıyla beraber, tanışıp-kaynaşmak için cafe ye çağırdı. Oturduk mekâna. İsimler,bölümler, kaçıncı senemiz olduğu falan filan söylendi. Sonra grubun içinde bi muhabbet dönmeye başladı. Herkes konuşuyor, ben sadece onları izleyip dinliyorum.Muhabbetler değişirken, 1 saat oldu 2 saat oldu ses yok bende (çünkü ne söyleyeceğimi bilmiyorum)
Arada bana pas atmaya calişıyolar bir iki cümle söyleyip devam ediyorum.
Ve günüm böyle geçti. İlerleyen saatlerde arkadaşım bana: kanka afk mı kaldın? Hiç sesin çıkmıyodu dedi. Benimde bu laf ağrıma gitti. Ben arkadaşa kızmıyorum kesinlikle o beni konuş diye zorlayamaz. Ben kendime kızıyorum, hemde çok kızıyorum. Bende onlar gibi insanım. Ben niye yapamıyorum. Ben erkeklerle konuşamazken daha kızlarla konuşma işini nasıl halledicem diye düşünüyorum.
Oku, ders çalış,fap yap, oyun oyna derken. Benim sosyal becerilerim hiç gelişmedi. İleride iş hayatına atılınca ne yapıcam ben?
Onu geçtim iletişim zaten hayatın merkezinde olan bi şey. Ve bende insanlarla iletişimi kuramıyosam, ne yapiyim ben?
Müzik prodüktörlüğü yapıyorum,fotoğraf editleme coloring vs yapıyorum, photoshop yapıyorum. Yani çok güzel hobilerim var ama yine de bi şeyleri beceremiyorum.
Grubun en alfa adamı (beni çağıran arkadaşım) bile benim için üzülüyorsa yani "acıyorsa bana" ben napiyim diye düşünüyorum.

İşin özeti: Sosyal ortamda konuşamıyorum. Geçmişte böyle olup ileride açılan veya hep böyle konuşkan olan arkadaşlarımın yardımına ihtiyacım var.

Genişletmek için tıklayın ...

Ragnar Odinson' Alıntı:

Kendini iletişim kurmaya zorlaman gerek. Bunun tek çözümü bu. Belki kendini rahatsız hissedeceksin, belki utancından yerin dibine gireceksin ama konuşman gerek. İletişim ile ilgili kitaplar da genel olarak iletişimi geliştirmeye dayalı kitaplar. Yani iletişime geçmeden kendini geliştiremezsin.

Eğer çok sorun yaşıyorsan aşamalı git. Mesela en yakınındaki insanlarla iletişime geçmeye başla. Annen, baban veya kardeşin. Ya da en yakın arkadaşın. En rahat konuştuğun insanlar ile konuşmaya başla. Kendini rahat hissettiğinde arkadaş çevren ile konuşmaya başla. Hatta markette, toplu taşımada gördüğün insanlar ile konuş. Yaşlı insanların etrafında bir şeyler anlatacakları insan pek olmuyor. Konuşmaya başlarsan saatlerce konuşabilirsin.

Aslında senin çok büyük bir iletişim sorunun yok. Eğer gerçekten iletişim özürlü olsaydın arkadaş bile edinemezdin. Belli bir iletişim düzeyin var. Aşamalı bir şekilde iletişimini arttırarak geliştirebilirsin

Genişletmek için tıklayın ...

Aledwin' Alıntı:

Hepinize Merhabalar.

Sosyalleşme konusunda bi problemim var.
Bu problemi bugün yaşadığım bir olayla anladım (en azından tahmin ettiğimden daha büyük olduğunu anladım) Normalde çok fazla dışarı çıkan biri değilim ve küçük bi şehirde okuduğum için bu durum normalden çok daha fazla yaşanmaya başladı.
Olaya gelicek olursak, arkadaşım, beni bi kaç arkadaşıyla beraber, tanışıp-kaynaşmak için cafe ye çağırdı. Oturduk mekâna. İsimler,bölümler, kaçıncı senemiz olduğu falan filan söylendi. Sonra grubun içinde bi muhabbet dönmeye başladı. Herkes konuşuyor, ben sadece onları izleyip dinliyorum.Muhabbetler değişirken, 1 saat oldu 2 saat oldu ses yok bende (çünkü ne söyleyeceğimi bilmiyorum)
Arada bana pas atmaya calişıyolar bir iki cümle söyleyip devam ediyorum.
Ve günüm böyle geçti. İlerleyen saatlerde arkadaşım bana: kanka afk mı kaldın? Hiç sesin çıkmıyodu dedi. Benimde bu laf ağrıma gitti. Ben arkadaşa kızmıyorum kesinlikle o beni konuş diye zorlayamaz. Ben kendime kızıyorum, hemde çok kızıyorum. Bende onlar gibi insanım. Ben niye yapamıyorum. Ben erkeklerle konuşamazken daha kızlarla konuşma işini nasıl halledicem diye düşünüyorum.
Oku, ders çalış,fap yap, oyun oyna derken. Benim sosyal becerilerim hiç gelişmedi. İleride iş hayatına atılınca ne yapıcam ben?
Onu geçtim iletişim zaten hayatın merkezinde olan bi şey. Ve bende insanlarla iletişimi kuramıyosam, ne yapiyim ben?
Müzik prodüktörlüğü yapıyorum,fotoğraf editleme coloring vs yapıyorum, photoshop yapıyorum. Yani çok güzel hobilerim var ama yine de bi şeyleri beceremiyorum.
Grubun en alfa adamı (beni çağıran arkadaşım) bile benim için üzülüyorsa yani "acıyorsa bana" ben napiyim diye düşünüyorum.

İşin özeti: Sosyal ortamda konuşamıyorum. Geçmişte böyle olup ileride açılan veya hep böyle konuşkan olan arkadaşlarımın yardımına ihtiyacım var.

Genişletmek için tıklayın ...