Hepimiz hayatımızın bağımlı olarak giden seyrinin bize ne kadar zarar verdiğini anlayıp fapi bırakmaya çalışıyoruz. Ama ne yararı var ki bedenimizin zarar görmemesinin yani amacımız yoksa ne işe yarar ki bi şeyler yapmak.

Amacımız yoksa yaşamamıza da gerek yoktur ve amacımız yoksa nofap yapmanın bi mantığı da yok. Amaçsız olarak kendini geliştirmenin de bir mantığı yok. Önemli olan o hayat amacımızı bulmak. İnsanlığın bir ortak amacı (bana göre) var bir de kendine özgü amaçlarımız da var.

Ama amaçlar öyle hemen bulunacak şeyler değiller amaçsızlık cehennemse amaç bulmak cennettir. Bu hayatı kendinize cehennem edebilir ya da cennet edebilirsiniz. Fakat bu ikisi arasındaki Araf neredeyse cehennemle aynı hisleri verir. Çünkü amacı ararken varoluş sancısı yaşayabilir, ve şüphe edebiliriz. Ve bu şüphe ve sancıyı çektikten sonra amacımızı bulduğumuzda her şey size çok mükemmel gelmeye başlar. Sabah dörtte tam motive bir şekilde kalkabilir, günde bin kitap okuyabilir, yorulmadan spor yapabilirsiniz. Tabii bunlar amacınıza götürüyorsa ya da yardım ediyorsa.

Hedefler amaca götüren şeyler olurlar, tutkularımız yapmayı çok sevdiğimiz şeyler. Amaç ise tüketilemeyen ve bizim uğraşmak istediğimiz, bize mutlu hissettiren şey

Evet tüm olay işte amacımızı bulmakta. Buraya bir de yukarıdaki bazı bilgileri aldığım videoyu bırakıyorum bunu izlerseniz daha çok bilgilenirsiniz