Merhabalar
Bu süreçle yıllardır mücadele ediyorum. 17 yaşımdan beri bu sorunlarla baş etmeye çalışıyorum. Sürecim boyunca defalarca düştüm, birçok sorun yaşadım ama hep bir şekilde devam etmeye çalıştım. Şimdiye kadar en fazla 30 gün dayanabildim ve o 30 gün hayatımda en keyif aldığım, en verimli geçen günlerdi.
Aslında bu sürece başlamamın temel nedeni, PMO’nun bana zarar verdiğini fark etmemdi. Küçüklükten beri hafıza sorunlarım ve DEHB teşhisim vardı. Aynı zamanda çocukluğumdan bu yana yaşadığım birçok travma da var. Ancak artık yeni bir sayfa açmak istiyorum.
Şu an sürecimin kaçıncı gününde olduğumu tam olarak bilmiyorum ama tahminen 7 ile 10. gün arasındayım. Bu gün sayısı benim için önemli çünkü hayatım boyunca yaşadığım birçok sorunu PMO’yla bastırmaya çalıştım. Hâlâ zaman zaman onu bir çözüm gibi görme eğilimim var. Sanki bir ilaç gibi: “PMO yap, uyu.” “PMO yap, rahatla.” “PMO yap, başın ağrısı geçsin.” Ne yaşarsam yaşayayım hep ona sığındım.
Ama aslında bu çözüm değil. Sadece anlık bir kaçış ve sonunda kendimi daha zavallı hissettiren bir döngü. Sorunları nasıl çözmem gerektiğini teoride biliyorum ama pratikte uygulamak her zaman kolay olmuyor. Bu yüzden buraya yazarak sürecimi daha sağlam temellere oturtmak istiyorum.
Son zamanlarda en büyük korkum, tekrar aynı tuzağa düşmek. Çünkü artık kaybetmek istemiyorum. Artık yükselmek istiyorum. Bitmeyen bir enerji, keskin bir zihin, yüksek özgüven ve sıfır erteleme alışkanlığı... Bunları gerçekten istiyorum.
Ben artık küçük oyunlarla vakit kaybetmek istemiyorum. Küçük kumarlardan değil, büyük masalarda oynamak istiyorum. Artık küçük balık olmak zevk vermiyor. İnsanların acıdığı biri değil, “Bu adam sağlamdır, zekidir.” denilen biri olmak istiyorum. Artık kaybedecek vaktim yok. Ya kazanacağım, ya kazanacağım. Tek çarem, düşeş gelmesi.
Bu süreçle yıllardır mücadele ediyorum. 17 yaşımdan beri bu sorunlarla baş etmeye çalışıyorum. Sürecim boyunca defalarca düştüm, birçok sorun yaşadım ama hep bir şekilde devam etmeye çalıştım. Şimdiye kadar en fazla 30 gün dayanabildim ve o 30 gün hayatımda en keyif aldığım, en verimli geçen günlerdi.
Aslında bu sürece başlamamın temel nedeni, PMO’nun bana zarar verdiğini fark etmemdi. Küçüklükten beri hafıza sorunlarım ve DEHB teşhisim vardı. Aynı zamanda çocukluğumdan bu yana yaşadığım birçok travma da var. Ancak artık yeni bir sayfa açmak istiyorum.
Şu an sürecimin kaçıncı gününde olduğumu tam olarak bilmiyorum ama tahminen 7 ile 10. gün arasındayım. Bu gün sayısı benim için önemli çünkü hayatım boyunca yaşadığım birçok sorunu PMO’yla bastırmaya çalıştım. Hâlâ zaman zaman onu bir çözüm gibi görme eğilimim var. Sanki bir ilaç gibi: “PMO yap, uyu.” “PMO yap, rahatla.” “PMO yap, başın ağrısı geçsin.” Ne yaşarsam yaşayayım hep ona sığındım.
Ama aslında bu çözüm değil. Sadece anlık bir kaçış ve sonunda kendimi daha zavallı hissettiren bir döngü. Sorunları nasıl çözmem gerektiğini teoride biliyorum ama pratikte uygulamak her zaman kolay olmuyor. Bu yüzden buraya yazarak sürecimi daha sağlam temellere oturtmak istiyorum.
Son zamanlarda en büyük korkum, tekrar aynı tuzağa düşmek. Çünkü artık kaybetmek istemiyorum. Artık yükselmek istiyorum. Bitmeyen bir enerji, keskin bir zihin, yüksek özgüven ve sıfır erteleme alışkanlığı... Bunları gerçekten istiyorum.
Ben artık küçük oyunlarla vakit kaybetmek istemiyorum. Küçük kumarlardan değil, büyük masalarda oynamak istiyorum. Artık küçük balık olmak zevk vermiyor. İnsanların acıdığı biri değil, “Bu adam sağlamdır, zekidir.” denilen biri olmak istiyorum. Artık kaybedecek vaktim yok. Ya kazanacağım, ya kazanacağım. Tek çarem, düşeş gelmesi.
