Yazar: İradÆzim
Tarih: 22 Eylül 2020
Herkese selamun aleyküm arkadaşlar. 99 günü devirmiş bulunuyorum çok şükür, bu mezuniyet yazımı yazıp sizlerle paylaşacağım günü iple çekiyordum, bu güne nasipmiş. içimden geçen hisleri, No-Fap ile ilgili düşüncelerimi paylaşacağım bir yazı olacak. Bu süreçte neler yaşadım neyi yanlış neyi doğru yaptım anlatmaya çalışacağım, sabırla okursunuz umarım :Japon:
Öncelikle kendimden bahsedeyim, yaşım 26 ergenliğe girdiğim andan itibaren (sanırım 12 yaş) pmo ile kendimi ara ara da olsa meşgul etmiş bir insanım. Bahsi geçen burada anlatan çoğu arkadaş gibi ergenliğim ve hayatımın devamı ağır pmo bağımlılığı ile geçmedi. Haftada bir yapıyordum bu işi. ilerleyen zamanlarda lise yıllarına geldiğimde akıllı telefonon hayatıma girmesiyle sbu işin sıklığı ve süresi arttı. Haftada bir kaç kez hatta bazı günler fütursuzca akşama kadar bu iğrençlikleri izlediğim oldu. Günah olduğunu biliyordum ve fıtratıma aykırıydı ki yaptıktan sonraki pişmanlıkla saatlerce ağladığım günler oluyordu.
Gel zaman git zaman üniversiteyi kazandım ve orada farklı bir ortama girdim. Bir çok tetikleyici unsur, liseden çıkmış olmanın verdiği özgürlük beni daha çok pmoya itti. Üniversiteli öğrencilerin kaldığı bir mahallede oturuyordum. Yolda sokakta kızlar gerçekten usturuplu giyinmiyordu. Bunlar gün içinde gözümü gönlümü kirletiyordu ve ben daha fazlasını istiyordum. Her gün bu yüzden eve gidip pmo yapma ihtiyacı hissediyordum. Fakat bir sorun vardı, ben bu işi yaptıkça daha fazla istiyordum. Noarmalde zevk veren resimle tatmin etmiyordu. Bu esnada kendimde cinsel bir bozukluk olan partializm(özellikle bir vücut bölgesine duyulan istek) hasıl oldu.
Günler günleri ayları kovalarken üniversite devam ediyordu.
Okulda çok başarılı olduğum söylenemez, dersleri veriyor geçiyordum. Arkadaş grubu arasında ise genelde silik bir tip olarak tanımlayabilirim. işin garibi tüm arkadaşlarım beni namazında niyazında temiz bir çocuk olarak tanımlıyordu lakin işin iç yüzünde cebelleştiğim bu hastalığın kimse farkında değildi. (Eminim bahsi geçen bütün arkadaşlarım kendi içinde bu savaşı veriyordu o da ayrı mesele...)
Neyse bu şekilde günler geldi geçti. Üniversite 3. sınıfın Şubat tatilini asla unutamam. Şubat tatilinde evdeyim ve boşum, tabii ki ne yaptım gece 3'lere kadar pmoya sardım. Bir gece yine bu işi yaptım ve birden garip bir ruh haletine büründüm. Nasıl anlatayım sanki ölecekmişim bu benim son gecemmiş diye düşündüğüm bir andı. Bunu tarif etmek çok zor. Boş boş etrafa bakarken cep telefonumu elime aldım ve youtubeda bir videoaya denk geldim. Bir adam, trafik kazası geçirdiği anı, sonrasını ve yaşadığı değişimleri anlatıyordu. Dinledim dinledim ve bir sözü beni çok derinden vurdu ''Ölümün soğuk nefesini ensemde hissettim, ölüm herkese gelecek evet ama böyle hissedince hayatımda bir şeylerin ters gittiğini, farklı bir şeyler olması gerektiğini anladım.'' diyordu. O videoyu izledikten sonra bir süre düşündüm, kalktım temizlendim, dua ve tevbe ettim. Fakat biliyordum ki dua ve tövbe tek başına etkili değil. Benim hayatımı değiştirmem lazım ki Allah da beni değiştirsin. Önce dedim hayatımdan bu illeti ne pahasına olursa olsun atmalıyım. internette forumlarda gezinirken bir forumda pmo endüstrisini deşifre eden bir yazıya denk geldim. Okudum okudum , saatlerce hayretle okudum... Ağzım açık kaldı, beynimden aşağı kaynar sular döküldü. işte dedim o anda benim en büyük sorunum hayatımın içine eden şey bu.. Hazine bulmuş kadar sevindim. O yazının altında birtakım yorumlar vardı, bu illetten muzdarip evliliği yıkılan amcalar, eşini tatmin edemediği için eşi onu başkasıyla aldatan abiler... Bunları okudum ve ağladım. Dedim ki kendi kendime 'BEN GERÇEK BiR ADAM OLACAĞIM'.
Bu cümleyi mottom yaparak araştırmaya devam ettim kıymetli arkadaşlarım. Sonunda nofap diye bir kavram buldum ve kendimi bu foruma kaydettim. Siteye ilk kayıt olduğumdan bu yana 3,5 sene geçmiş(daha önce başka bir hesabım vardı onun şifresini kaybettim bunu açtım) ve bu güne kadar aslında 3-4 kere 160-180'li günlere geldim. Yani işin özü foruma kaydolduğumdan itibaren ara ara ayağım takılıp düşsem de bu işin peşini asla bırakmadım.
Nerede kalmıştık evet o gece, o gece benim için büyük insanlık için minik kararlar aldığım mihenk taşı bir geceydi. Ertesi gün forumdaki ünlü, beğenilen yazıları okudum. Bu iş nedir ne değildir iyice öğrenmeye çalıştım. Okuduğum bölüm de insan psikolojisi üzerine olduğu için hem alanımda bilgilendim, hem kendimi tanıdım hem de bağımlılık döngüsünü, beynin nörofizyolojisini iyice özümsemeye çalıştım.
Bu işle ilgili bilgilendikçe okuma azmim gayretim arttı. Öte yandan kendimi iyiden programladım. Her gün yarım saat kitap okuyor, vücut çalışmak için spora gidiyordum. Cep telefonunda whatsapp dahil bütünn uygulamaları sildim. Hayatımda dijital olan tek şey forumdu. Tüm bunlardan arta kalan zamanlarda ALES sınavına çalıştım. Bu döngüyü 40 gün yani tatil bitimine kadar devam ettirmiştim. Daha önce 40 gün bu işten uzak kalmadığım için bu benim için bir mucizeydi. Etkilerini ben anlatmıyım arkadaşlarım anlatsın :Coolv2:
Okulun açıldığı ilk günü çok iyi hatırlıyorum. Müthiş bir özgüvenle yürüyordum. Arkadaşım M. beni gördü ve 'Abi ne oldu sana yüzüne bi nur inmiş dinginleşmişssin' dedi. Başka Arkadaşım F. ile kafeye gittik ve F.'nin arkadaşları geldi. Tabi ben hiç birini tanımıyorum. Normalde eski ben olsam sus pus otururdum. Ama inanın arkadaşlar orada, o ortamda sohbetin merkezinde ben vardım. Sürekli gülümsüyordum, 40 günlük süreçte okuduğum kitaplardan bilgiler veriyor bana hayretle bakmalarını izliyordum. Muhteşem bir andı! Bunun yanısıra o dönem derslerime kendimi çok iyi verdim ve 4 üzerinden 3,75 ortalamayla dönemi kapattım. Peki 40 günlük süreç ne oldu derseniz arkadaşlar, heba ettim. 70'e geldiğimde forumu falan iyice unutmuştum ve süreci bozdum. ilk olması sebebiyle biraz üzüldüm. Bozduğum haftadan sonraki chaser'dan itibaren temiz bir sürece başladım.
Mazi uzun olduğu için tüm detaylara inemiyorum ama biraz hızlandırayım olayı yoksa çok uzayacak. Bu ilk sürecimden sonra 160-180-90-70-40-30-75 günlük süreçlerim tekrar oldu. Hepsinde de bozdum. Burada kısaca şunu söyleyeceğim, yüksek süreçlere ulaştığım günlerde hayata bakışım daha pozitif, özgüvenim daha yüksek ve başarılı parmakla gösterilen bir insan oldum. Ne zamanki zevklerimin peşinde koşup azmi bıraktım, içine kapanık, silik bir tip görünümüne büründüm. Arkadaşlar bu hayat sizin. Ne olmak istiyorsanız, nasıl görünmek istiyorsanız (yapmacık olmadan) öyle davranın. Psikolojide kendini gerçekleştiren kehanet diye bir kavram var. Bunu daha sonra bir yazımda ayrı olarak ele alırım, kısaca olmak istediğiniz kişi için harekete geçin.
Peki şimdi son sürecimle ilgili biraz konuşalım, neler yaptım neler hedefledim ve ne noktadayım. Arkadaşlar beni sürece motive eden bu kadar uzun süreçler yaptıran en önemli husus ders çalışmak oldu.
rofessor: Bakın bu inek asosyal tarzı bir tip gibi değil. Bu süreçte sporda yaptım, gezdim tozdumda, arkadaşlarımla sosyalleştim. Bir kaç kız arkadaşım oldu ama uzun sürmedi ayrıldık. Geldiğim nihai noktayı söyliyeyim 2 sene önce üniversiteyi birincilikle bitirdim. ALES, YDS gibi sınavlardan güzel puanlar aldım ve yüksek lisansa başladım. Mezun olduktan sonra özel bir sektörde işe başladım ama istediğim gibi olmadı. Bu sene son süreçlerimde yani 70+99= 169 gün üstüne 20 günde chaser ekle 189 gün KPSS sınavına çalıştım. Bu sınavlar da iyi geçti inşallah hak ettiğimiz yerlerde oluruz. Bakın fark ettiniz mi ne zaman hayatımda sınav, devamlı bir şey için çaba oldu ben pmodan uzak kaldım. Size en büyük tavsiyem uğrunda uykusuz kalmayı göze aldığınız bir hedefiniz olsun. Bu spor olur, ders olur, kitap olur, dünyayı gezmek olur ne bileyim bu çok kişisel. Bunu yaptığınız an pmo aklınıza bile gelmiyor. 20-30 gün foruma girmeyip sayacın kaç olduğunu unuttuğum günler çoktur.Evet hasılı kelam arkadaşlar çok derli toplu bir yazı olmasa da kendi tecrübelerimi kendi bakış açımla vermeye çalıştım. Mezuniyet yazımı 97. günde yazma sözüm vardı ama malum sınav vs anca vakit oldu. (@Greypilgrim dostum 2 gün gecikmeli oldu kusura bakmayın artık)
SÖZÜN ÖZÜ bu işten uzak durmak isteyen birisi için bahanelere yer yoktur arkadaşlar.
Bende biraz ya hep ya hiç düşüncesi vardır hafifte mükemmelliyetçi kişiliğe sahibim. Bu işten kurtulamıyorum demek büyük bir bahane.. insan isteyince her şeyi yapabiliyor. Bu işi kafaya takmak yerine hedef koyup onları başarmaya çalışın.
Ha bu arada bundan sonra ne yapacağım; mezun oldum bitti mi her şey??
Hayır arkadaşlar. Benim için yeni başlıyor. Bu işten sonsuza kadar uzaklaşmak nihai hedefim. Nasipse evlilik düşünüyorum yakın zamanda, çünkü cinsellik normal ve gerekli bir duygu. Bu da yemek yemek gibi. Nasıl ki acıkınca üzerine bal sürülmüş sunta kemirsem yerken bana tat verse de aslında bana zararı olacak, o yüzden bunu yapmıyorum. Normal Allahın envai çeşit verdiği helal yiyeceklerden yiyorum. Cinsellikte öyle, bana zarar verecek şekilde değilde yarar sağlayacak, huzur verecek şekilde bunu karşılamanın en güzel, helal olan doğru şekli evlenmek arkadaşlar. Bu görüşüme katılır veya katılmazsınız, ben böyle düşünüyorum :wings:
Son olarak bu site için emek veren admin kurucu üye herkese çok teşekkür ediyorum. JakeDunn kardeşim senin de mezun olman yakındır. Benim adımı da mezun listesine eklersen çokk sevinirim motive olurum. :Mezun:
Ve bu yazıyı okuyan değerli kardeşlerim, güzel bir yoldasınız, irademizin ipini gevşetmeden tutabilmek çok önemli. Hepimiz burada bunun için buradayız. Ben tüm sorularınızı cevaplamaya hazırım. Forumda bir süre daha takılırım, sonra ne olur bilmiyorum ama inşallah bunu okuyan herkesin son süreci olur ve kurtuluruz.
Rabbim yardımcımız olsun, herkese selam olsun :Japon:
