Bu forumun 6 yıllık üyesiyim, Şubat'ta 7 yıl olacak. Bu yazılacak metin çok tartışmalı olabilecek bir metin ama günün nihayetinde Nofap'te bir şeylerde uzlaşılmasını sağlayacaktır diye umuyorum.
Nofap'i öğrendiğimde yıl 2019. Çok rezil zamanlar geçirdim, bunların detaylarını uzun uzadıya vermeye lüzum yok, gerçekten ölmekten beter bir hayatım vardı. Olay sadece işte sevgilim yok veya çok abazanım veya derslerime odaklanamıyorum gibi bir durum değil, ortada "Loner II" denebilecek bir benlik yoktu. İnsanların içerisinden geçen bir gölge gibiydim. Konuşmaya kalksan konuşacak gücün olmaz, yataktan çıkamazsın, iki şınav çekemezsin, kendini yaratma adına bir haltı beceremezsin. Yok oğlu yoksun yani, ailenin bile ümidi kesmek üzere olduğu bir adamsın sen.
Bu foruma girdiğimden bu yana çok fazla başarı aktardım, hayatın her alanındaki (statü, akademik, finansal, ilişki vesaire) başarılarımı ve tecrübelerimi aktardım. Bunlar peki nasıl elde edildi? Bütün o saygınlık, o arzu, o başarılar nasıl elde edildi? Hayattaki kalıcı hiçbir şeyin pratik bir yolu YOKTUR! YouTube'da adam mesela işte "100 Dolar verin, eğitim alın, para kazanmayı öğrenin, kadın tavlayın sabahlara kadar" falan diyor. İşin bu sadece teorik kısmıdır ve hiçbir kimseye sunulabilecek evrensel bir çözüm yoktur tek bir şey hariç: Yürünmesi gereken o yolu yürümek o da. 2019'da kendime zarar vermeye dair bir düşüncem aşırı baskındı fakat yaşama gidip bakın; geçmişinizi hatırlayın, gününüzü değerlendirin ve geleceğinizi inşa edin. Mevzu asla milyarlar kazanmak değil, mankenlerle yatıp kalkmak değil veya lüks yatlarda şampanya patlatmak değil (bunlar da olabilir) ama günün nihayetinde bir adım olsun o yolu ilerlemek önemli olan.
Forumdaki kimse alınmasın ama "Krizleri nasıl yenerim" veya "Kriz geldi, ne yapayım" veya "Relapse oldum, buhranlardayım" soruları gibi yüzlerce soru sizin o kadar da güçlü olmadığınızı gösterir. Kimse bağımlılıklarda pratik bir yol sunamaz, işin travma boyutunu veya psikolojik derinliği önemli ama insanlar o dopamin krizlerini düşünüp de geçmiş döngülerinden kendilerini kurtaramıyorlarsa (geçmişlerinin ne kadar zorlu olduklarını biliyorlar ve geleceklerinin çok daha kötü olacaklarını öngörüyorlar) ve o zevki tatmayı tercih ediyorlarsa zaten yapılacak bir şey yok. Bu tür bir bağımlılığı yenmek inanılmaz zorlu evet; 2019'un öncesi de çok zordu, sonrası da çok büyük bir zorluklar yaşandı. Yaşanacak şey yaşanacak! PMO yapmanız sadece kaçış yoludur ama günün bitiminde yine gerçeklerin kapısından geçersiniz.
Uzun lafın kısası, ne bir bağımlılıktan kurtulmak kolaydır ne de yeni bir hayatı yaratabilmek. Yapılabilecek yegane şey ise yürünmesi gereken o yolu yürümektir. Hiç değilse yeni şeyler keşfedersiniz, yeni anılar biriktirir, yeni yollar bulursunuz, yeni acılardan tecrübeler edinirsiniz. Bağımlılığın da zamanı geldiğinde esamesini muhtemelen okumazsınız. Pratik bir yol değildir ama yeni bir hayat ve benliğin bilinen en garanti pratiğidir.
Dönüşlerinizi bekliyorum.
Nofap'i öğrendiğimde yıl 2019. Çok rezil zamanlar geçirdim, bunların detaylarını uzun uzadıya vermeye lüzum yok, gerçekten ölmekten beter bir hayatım vardı. Olay sadece işte sevgilim yok veya çok abazanım veya derslerime odaklanamıyorum gibi bir durum değil, ortada "Loner II" denebilecek bir benlik yoktu. İnsanların içerisinden geçen bir gölge gibiydim. Konuşmaya kalksan konuşacak gücün olmaz, yataktan çıkamazsın, iki şınav çekemezsin, kendini yaratma adına bir haltı beceremezsin. Yok oğlu yoksun yani, ailenin bile ümidi kesmek üzere olduğu bir adamsın sen.
Bu foruma girdiğimden bu yana çok fazla başarı aktardım, hayatın her alanındaki (statü, akademik, finansal, ilişki vesaire) başarılarımı ve tecrübelerimi aktardım. Bunlar peki nasıl elde edildi? Bütün o saygınlık, o arzu, o başarılar nasıl elde edildi? Hayattaki kalıcı hiçbir şeyin pratik bir yolu YOKTUR! YouTube'da adam mesela işte "100 Dolar verin, eğitim alın, para kazanmayı öğrenin, kadın tavlayın sabahlara kadar" falan diyor. İşin bu sadece teorik kısmıdır ve hiçbir kimseye sunulabilecek evrensel bir çözüm yoktur tek bir şey hariç: Yürünmesi gereken o yolu yürümek o da. 2019'da kendime zarar vermeye dair bir düşüncem aşırı baskındı fakat yaşama gidip bakın; geçmişinizi hatırlayın, gününüzü değerlendirin ve geleceğinizi inşa edin. Mevzu asla milyarlar kazanmak değil, mankenlerle yatıp kalkmak değil veya lüks yatlarda şampanya patlatmak değil (bunlar da olabilir) ama günün nihayetinde bir adım olsun o yolu ilerlemek önemli olan.
Forumdaki kimse alınmasın ama "Krizleri nasıl yenerim" veya "Kriz geldi, ne yapayım" veya "Relapse oldum, buhranlardayım" soruları gibi yüzlerce soru sizin o kadar da güçlü olmadığınızı gösterir. Kimse bağımlılıklarda pratik bir yol sunamaz, işin travma boyutunu veya psikolojik derinliği önemli ama insanlar o dopamin krizlerini düşünüp de geçmiş döngülerinden kendilerini kurtaramıyorlarsa (geçmişlerinin ne kadar zorlu olduklarını biliyorlar ve geleceklerinin çok daha kötü olacaklarını öngörüyorlar) ve o zevki tatmayı tercih ediyorlarsa zaten yapılacak bir şey yok. Bu tür bir bağımlılığı yenmek inanılmaz zorlu evet; 2019'un öncesi de çok zordu, sonrası da çok büyük bir zorluklar yaşandı. Yaşanacak şey yaşanacak! PMO yapmanız sadece kaçış yoludur ama günün bitiminde yine gerçeklerin kapısından geçersiniz.
Uzun lafın kısası, ne bir bağımlılıktan kurtulmak kolaydır ne de yeni bir hayatı yaratabilmek. Yapılabilecek yegane şey ise yürünmesi gereken o yolu yürümektir. Hiç değilse yeni şeyler keşfedersiniz, yeni anılar biriktirir, yeni yollar bulursunuz, yeni acılardan tecrübeler edinirsiniz. Bağımlılığın da zamanı geldiğinde esamesini muhtemelen okumazsınız. Pratik bir yol değildir ama yeni bir hayat ve benliğin bilinen en garanti pratiğidir.
Dönüşlerinizi bekliyorum.
