Son Paylaşımlar

Sitemize Hoşgeldiniz NeverFap Türkiye

Bize katılmak için kayıt olabilir veya giriş yapabilirsiniz.

Forum Rehberi >>>

Neverfap Türkiye Forum kurallarını öğrenmeniz ceza almanızı engeller. Kurallarımızı okuyunuz. Sağdaki simgeye tıklayarak gidebilirsiniz.

Yönetimle İletişime Geç >>>

Sitemizi kullanırken yaşadığınız sorun ve önerilerinizi yöneticiler ile paylaşabilirsiniz. Sağdaki simgeye tıklayarak gidebilirsiniz.

Nefret Dolu Meydan Okuma

II.Eric.JR

Yeni Fapstronot
Katılım
23 Ocak 2021
Mesajlar
4
Tepki puanı
15
Puanları
4
Merhaba kendim ve dostlar. Ben 21 yaşındayım peki neden 21 yaşında görünmüyorum. Neden 2 yıl öncesine kadar hayırlı işler dediğimde sağol ablacım diyen köşedeki marketçi abla bana sağol abi diyor. Neden insanlar beni ciddiye almıyor. Oysaki eskiden kız arkadaşlarım , ailem ve tüm arkadaşlarım benimle vakit geçirmek isterdi. Bazen sırf onları güldürmem için beni ararlar veya çağırırlardı. Şimdi neden kimse çağırmıyor ve beni aramıyor. Neden gittiğim berber eski bir fotoğrafımı gösterip saçımı bu şekilde kesmesini istediğimde , benden büyük olmasına rağmen gülerek abi senin böyle bir şaçın yok böyle traş edemem dedi. Neden ona 20 yaşında oldugumu söylediğimde bana başta inanmayıp sonradan benim çok travmatik bir olay veya kaza yaşayıp yaşamadığımı sordu. Neden herşeyi unutmaya , kimseyi umursamamaya sadece odamda oturup hiçbirşey yapmamaya başladım. Peki niye çocukluğumdan beri en yakın arkadaşlarım olan dostlarımı 2-3 ay boyunca aramadım ve hiç görüşmedim. Neden bir yıl önce ye kadar hergün görüştüğüm ve aynı evde yaşadığım insanları aramaya utanıyor ya da konuşurken heyecanlanıyorum. Neden biliyormusun kendim ve sen okuyan dostum. 7 yıldır süre gelen bağımlılıklarım son 2 yılda hat safhaya ulaştı da ondan. Sigara , miskin ve hareketsiz yaşam ve son olarak en etkili ve en tehlikelisi porno ve mastürbasyon bağımlılığı. Bana ne yaptı biliyormusun güzel dostum benim benliğimi çaldı. Benim güzel ve eğlenceli ne kadar yanım varsa aldı götürdü. Eskiden çok konuşmamdan dem vurulurdu bu bağımlılık bana ne yaptı biliyormusun özgüvenimi yerlerde sürükledi , artık insanlarla gerekmedikçe konuşmuyorum , saçmalamaktan korkuyorum , arkadaşlarımla vakit geçirirken aslında beni yanlarında istemediklerini ayıp olmasın diye aradıklarını hissediyorum. Ve bu tip bi hissi sadece kendi arkadaşlarıma değil tüm herkese hissediyorum. Sanki bir insan bana karşı güzel duygular hissedemez , bana saygı duyamaz , hoşlanmak mı :) ihtimal dahilinde bile değil. Anksiyete öyle bir duzeye ulaştı ki kendimi çeşitli hastalıklara yakalanmış olarak ilan edip hastaneye gidiyorum. Kan tesleri yapılıyor ve çok şükür kanser değilim ve başka çok büyük rahatsızlığımda yok ama 21 yaşında nur topu gibi kolesterolüm var. Karaciğer fonksiyon testleri alt üst durumda. Mastürbasyon bağımlılığının tetiklediği tembellik karacigerimi yağlandırmış , damarlarımı tıkamış beni 5 kat merdiven çıkınca nefes nefese kalan işlevsiz bir insana dönüştürmüş.2 yıl önce de benzer bağımlılıklarım vardı ama böyle sorunlarım yoktu. Tembellik , sigara ve PMO. PMO beni daha tembel olmaya , tembel olmak daha fazla sigara içmeye , daha fazla sigara içmek de daha çok PMO ya itiyordu. Sonu gelmeyen bir girdaptı hiç çıkamadığım bir girdap. Sürekli tek sorunumun sigara olduğunu sanıyordum. Sürekli bırakıyordum ve başarısız oluyordum. PMO nun başlı sorunum olduğunun 3 ay öncesine kadar farkında bile değildim. 2 ay önce ilk farkettiğimde hemen kestim ama pmo nun ilk dur bakalım tokatıyla karşılaştım. Nereye diyordu bana ve nofap süreci 1 gün sürdü , sadece 1 gün. Sonrasında farklı denemeler ve maximum 2 gün. Aklım beni kandırıyordu , hayal dünyasında yasatıyordu , sadece izle fap yapma. Bunu bu sureci yasayan herkes bilir , izliyorsan bir zaman sonra bakmışsın ki pişmanlık içerisindesin. Rezalet bir durum. Eskiden dini kaygılarım vardı , farkettim ki 2 yıldır umrumda bile değil. Hiçbirşeyi yerine getirmemişim , evet dini olarak hiçbirsey yapmamisim. Her gün herseyden olduğu gibi ondan da uzaklaşmışım. 1 aylık nefret surecinin ardından üzerimdeki ölü toprağını attım. Ve şunun farkına vardım , kimsenin umrunda değilsin. İster ölene kadar sigara iç ister bithap düşene kadar masturbasyon yap , ister tembellikten 110 kilo ol kimsenin ama kimsenin umrunda değilsin , seni senden başka kimse kurtaramaz. Bunları bil dostum kendini önemsemeyeni kimse önemsemez , kendine saygı duymayana kimse saygı duymaz ve en önemlisi , kendini sevmeyeni kimse sevmez. Benim için çok zor olacak bir sürece adım atıyorum. Belki ilk günlerde ruhsal çöküntüye gireceğim ama acıdan zevk almayı istiyorum. Kendime savaş ilan edeceğim , Canım sigara istedikçe onu vermeyeceğim , canım fap istedikçe gidip buz gibi suyla duş alacağım. Yorguluktan yere düşsem bile aşağıya inip belli bir yere kadar yürüyüp gelecegim. Ekmeği en uzak marketten alacağım bu bir savaş değilmi herşey mübah bundan sonra. Bu benim kendimle savaşım. Peki bunları neden buraya yazdım hiçmi arkadaşın yok diyeceksin evet yok , çünkü çocukluk arkadaslarım dahil kimseyle aylardir dogru duzgun gorusmedim. Psikiyatriye de mi gidemezsin evet gidemem , neden biliyormusun çünkü univeristeden kalma kredi kartım ağzına kadar sigara , gereksiz market alisverisleri ve tekel bayi harcamalarıyla dolu. Bu yazıyı buraya yazdım çünkü buradaki insanların icinde benimle aynı seyleri yasayan yada yaşamış ve benzer tecrübeleri olan insanlar olduğunu biliyorum. Bana yardımcı olabilecek olanları da. Bunları yaşayan ama sorun bile olduğunun farkında olmayan insanlar içinde yazıyorum. Bunlar kafayı yemiş ammada abartıyorlar veya abartıyor diyecek olanları hissedebiliyorum ama farkına varabilmiş olmaktan bile mutluyum inanın. Bu benim savaşım ve kazanmak zorundayım neden biliyormusunuz , çünkü kaybetmem kimsenin umrunda değil...
 

GAZAP

Deneyimli Üye
Katılım
16 Ara 2020
Mesajlar
181
Tepki puanı
475
Puanları
108
Konum
ZİNCİRLİ KUYU MEZARLIĞI.
Dostum gerçekten üzücü bir durum. Hem 7 yıl ise çok ciddi bir sayı ama burda senden daha bağımlı olup da bırakanlar var, onların hikayesini oku bir yol bulursun. Ama gerçek ten bunu bırakmak imkansız değil,bunu bırakan bir sürü insan var. Emin ol yaşın hiçbir önemi yok. Eğer halen nefes alıyorsan, işte bu en büyük Umut. Her zorluğun ardında bir kolaylık vardır. Hayatının çok değiştiğini söylüyorsun bu durum bendede şu anda çok belirgin ama süreç ilerledikçe ileştiğimi hissediyorum. Ve her gün daha iyi ye gidiyorum. Sende pes etme yapa bilirsin, yapmalısın. Anladığıma göre kaybedecek hiç birşeyi n yok, yanlız değilsin benim de kaybedecek pek birşeyim kalmadı ve bunun tek sebebi pmo öyleyse onu oldürmeliyiz. Özelikle ilk günlerde gerçekten çok zorluk oluyor ama atla ta bilirsin, bunu yapmalısın
 

The White Rider

Emekli Moderatör
Katılım
28 Eki 2020
Mesajlar
223
Tepki puanı
781
Puanları
160
Dostum kendi kendini uyandırman gerçekten de çok güzel, ki yazıdan da bilinçli bir birey olduğunu anlayabiliyorum. Gerçekten yaşadıkların büyük sorunlar ama dediğin gibi bunları silip, yeni bir sayfa açmak gerekir. Olup bitmiş bir şeyi değıştiremezsin ama olup bitecek olan bir şeyi değiştirebilirsin. En önemlisi de hani yazmışsın ya sizin, sizden başka kimseniz yok diye. İşte burası mühim. Herkes kendisinedir ve yine herkes etrafındakilere düşmandır (dış dünyaya yansıtılmaz). Sen istediğin kadar üzül, kaybet, bat, yat, öl, diril; sen bunları yaşarken yine birileri kazanmaya devam edecektir. Bu yüzden seni senden başka kurtaracak bir sen yoktur.
Dostum umarım dediğin gibi yeniden dirileceksin. Hayatın anlamını kavramaya çalış bu süreçte. Herhangi bir sorun, sorunun var ise yardımcı olmak isterim, yardımcı olmak isteriz. Başarılar diliyorum.
 

MR.NO FAP

Deneyimli Üye
Katılım
16 Kas 2020
Mesajlar
212
Tepki puanı
433
Puanları
111
Konum
Mars
İşte bağımlılıkların bizden neleri çaldığının bir göstergesi daha. Ve güzel kardeşim dediğin gibi bağımlılıklar seni köküne kadar sömürmüş, senin hayatını mahvetmiş. Şu küçük dopamin araçlarının sadece bir kaç yılda seni bu kadar yıpratmasına artık göz yumma o eski güzel hayatını mı istiyorsun? Artık sonuna kadar mücadele edeceksin başka yolu yok. Tüm bağlandığım kötü şeyleri hayatından söküp at. Sana iradenle savaşta başarılar diliyorum :)
 

Tough Climber

Emekli Moderatör
Katılım
12 Ağu 2020
Mesajlar
164
Tepki puanı
641
Puanları
108
"Canım sigara istedikçe onu vermeyeceğim , canım fap istedikçe gidip buz gibi suyla duş alacağım. Yorguluktan yere düşsem bile aşağıya inip belli bir yere kadar yürüyüp gelecegim. Ekmeği en uzak marketten alacağım"
Dostum bu yazdıklarını uygular ve yanına spor,kişisel gelişim ve meditasyonu eklersen hem gencleşecek hem de zafer yolunda ilerleyeceksin,spor için kendi vücut ağırlığını kullanabilirsin yanı sıra koşarak ciğerlerini açabilirsin.
 
N

Narsist

Misafir
Merhaba kendim ve dostlar. Ben 21 yaşındayım peki neden 21 yaşında görünmüyorum. Neden 2 yıl öncesine kadar hayırlı işler dediğimde sağol ablacım diyen köşedeki marketçi abla bana sağol abi diyor. Neden insanlar beni ciddiye almıyor. Oysaki eskiden kız arkadaşlarım , ailem ve tüm arkadaşlarım benimle vakit geçirmek isterdi. Bazen sırf onları güldürmem için beni ararlar veya çağırırlardı. Şimdi neden kimse çağırmıyor ve beni aramıyor. Neden gittiğim berber eski bir fotoğrafımı gösterip saçımı bu şekilde kesmesini istediğimde , benden büyük olmasına rağmen gülerek abi senin böyle bir şaçın yok böyle traş edemem dedi. Neden ona 20 yaşında oldugumu söylediğimde bana başta inanmayıp sonradan benim çok travmatik bir olay veya kaza yaşayıp yaşamadığımı sordu. Neden herşeyi unutmaya , kimseyi umursamamaya sadece odamda oturup hiçbirşey yapmamaya başladım. Peki niye çocukluğumdan beri en yakın arkadaşlarım olan dostlarımı 2-3 ay boyunca aramadım ve hiç görüşmedim. Neden bir yıl önce ye kadar hergün görüştüğüm ve aynı evde yaşadığım insanları aramaya utanıyor ya da konuşurken heyecanlanıyorum. Neden biliyormusun kendim ve sen okuyan dostum. 7 yıldır süre gelen bağımlılıklarım son 2 yılda hat safhaya ulaştı da ondan. Sigara , miskin ve hareketsiz yaşam ve son olarak en etkili ve en tehlikelisi porno ve mastürbasyon bağımlılığı. Bana ne yaptı biliyormusun güzel dostum benim benliğimi çaldı. Benim güzel ve eğlenceli ne kadar yanım varsa aldı götürdü. Eskiden çok konuşmamdan dem vurulurdu bu bağımlılık bana ne yaptı biliyormusun özgüvenimi yerlerde sürükledi , artık insanlarla gerekmedikçe konuşmuyorum , saçmalamaktan korkuyorum , arkadaşlarımla vakit geçirirken aslında beni yanlarında istemediklerini ayıp olmasın diye aradıklarını hissediyorum. Ve bu tip bi hissi sadece kendi arkadaşlarıma değil tüm herkese hissediyorum. Sanki bir insan bana karşı güzel duygular hissedemez , bana saygı duyamaz , hoşlanmak mı :) ihtimal dahilinde bile değil. Anksiyete öyle bir duzeye ulaştı ki kendimi çeşitli hastalıklara yakalanmış olarak ilan edip hastaneye gidiyorum. Kan tesleri yapılıyor ve çok şükür kanser değilim ve başka çok büyük rahatsızlığımda yok ama 21 yaşında nur topu gibi kolesterolüm var. Karaciğer fonksiyon testleri alt üst durumda. Mastürbasyon bağımlılığının tetiklediği tembellik karacigerimi yağlandırmış , damarlarımı tıkamış beni 5 kat merdiven çıkınca nefes nefese kalan işlevsiz bir insana dönüştürmüş.2 yıl önce de benzer bağımlılıklarım vardı ama böyle sorunlarım yoktu. Tembellik , sigara ve PMO. PMO beni daha tembel olmaya , tembel olmak daha fazla sigara içmeye , daha fazla sigara içmek de daha çok PMO ya itiyordu. Sonu gelmeyen bir girdaptı hiç çıkamadığım bir girdap. Sürekli tek sorunumun sigara olduğunu sanıyordum. Sürekli bırakıyordum ve başarısız oluyordum. PMO nun başlı sorunum olduğunun 3 ay öncesine kadar farkında bile değildim. 2 ay önce ilk farkettiğimde hemen kestim ama pmo nun ilk dur bakalım tokatıyla karşılaştım. Nereye diyordu bana ve nofap süreci 1 gün sürdü , sadece 1 gün. Sonrasında farklı denemeler ve maximum 2 gün. Aklım beni kandırıyordu , hayal dünyasında yasatıyordu , sadece izle fap yapma. Bunu bu sureci yasayan herkes bilir , izliyorsan bir zaman sonra bakmışsın ki pişmanlık içerisindesin. Rezalet bir durum. Eskiden dini kaygılarım vardı , farkettim ki 2 yıldır umrumda bile değil. Hiçbirşeyi yerine getirmemişim , evet dini olarak hiçbirsey yapmamisim. Her gün herseyden olduğu gibi ondan da uzaklaşmışım. 1 aylık nefret surecinin ardından üzerimdeki ölü toprağını attım. Ve şunun farkına vardım , kimsenin umrunda değilsin. İster ölene kadar sigara iç ister bithap düşene kadar masturbasyon yap , ister tembellikten 110 kilo ol kimsenin ama kimsenin umrunda değilsin , seni senden başka kimse kurtaramaz. Bunları bil dostum kendini önemsemeyeni kimse önemsemez , kendine saygı duymayana kimse saygı duymaz ve en önemlisi , kendini sevmeyeni kimse sevmez. Benim için çok zor olacak bir sürece adım atıyorum. Belki ilk günlerde ruhsal çöküntüye gireceğim ama acıdan zevk almayı istiyorum. Kendime savaş ilan edeceğim , Canım sigara istedikçe onu vermeyeceğim , canım fap istedikçe gidip buz gibi suyla duş alacağım. Yorguluktan yere düşsem bile aşağıya inip belli bir yere kadar yürüyüp gelecegim. Ekmeği en uzak marketten alacağım bu bir savaş değilmi herşey mübah bundan sonra. Bu benim kendimle savaşım. Peki bunları neden buraya yazdım hiçmi arkadaşın yok diyeceksin evet yok , çünkü çocukluk arkadaslarım dahil kimseyle aylardir dogru duzgun gorusmedim. Psikiyatriye de mi gidemezsin evet gidemem , neden biliyormusun çünkü univeristeden kalma kredi kartım ağzına kadar sigara , gereksiz market alisverisleri ve tekel bayi harcamalarıyla dolu. Bu yazıyı buraya yazdım çünkü buradaki insanların icinde benimle aynı seyleri yasayan yada yaşamış ve benzer tecrübeleri olan insanlar olduğunu biliyorum. Bana yardımcı olabilecek olanları da. Bunları yaşayan ama sorun bile olduğunun farkında olmayan insanlar içinde yazıyorum. Bunlar kafayı yemiş ammada abartıyorlar veya abartıyor diyecek olanları hissedebiliyorum ama farkına varabilmiş olmaktan bile mutluyum inanın. Bu benim savaşım ve kazanmak zorundayım neden biliyormusunuz , çünkü kaybetmem kimsenin umrunda değil...
Çok zor günler yaşamışsın ama Insaallah kurtulursun bu iğrenç seyden
 

purplesox05

Mars Yolcusu
Katılım
31 Ocak 2021
Mesajlar
75
Tepki puanı
156
Puanları
43
Her şeyin son iki yıldır olması bana biraz garip geldi. Sanıyorum bunun tek mantıklı açıklaması dediğin şeyleri her gün yapman. Fakat anlayamadığım travmatik bir olay geçirip geçirmediğin. Travmatik bir olay yoksa benim kişisel görüşüm sen bir girdabın içine girmişsin ve Covid-19'un getirdiği yaşam tarzı da bunu tetiklemiş. Emin olun bizim gibi insanlar için eve kapanmak kendi kendimizi boğmaktan başka bir şey değil. Evet, dışarıda virüs var ve evet size bulaşabilir ama size garanti edebilirim ki evimizdeki düşman daha kötü. Kötüden kastım gerçekten kötü, duygusuz bir düşman. Sizi öldürene kadar süründürür ve bunu düzeltmek için onu öldürmeniz gerekir fakat son 1 yıldır onunla resmen arkadaş olmaya başladık ve o bizi kandırıyor. Bu günlerde her ne kadar dışarı çıkmak zor olsa da biz gibi insanların ilacı evden uzaklaşmaktır.
 

GAZAP

Deneyimli Üye
Katılım
16 Ara 2020
Mesajlar
181
Tepki puanı
475
Puanları
108
Konum
ZİNCİRLİ KUYU MEZARLIĞI.
Her şeyin son iki yıldır olması bana biraz garip geldi. Sanıyorum bunun tek mantıklı açıklaması dediğin şeyleri her gün yapman. Fakat anlayamadığım travmatik bir olay geçirip geçirmediğin. Travmatik bir olay yoksa benim kişisel görüşüm sen bir girdabın içine girmişsin ve Covid-19'un getirdiği yaşam tarzı da bunu tetiklemiş. Emin olun bizim gibi insanlar için eve kapanmak kendi kendimizi boğmaktan başka bir şey değil. Evet, dışarıda virüs var ve evet size bulaşabilir ama size garanti edebilirim ki evimizdeki düşman daha kötü. Kötüden kastım gerçekten kötü, duygusuz bir düşman. Sizi öldürene kadar süründürür ve bunu düzeltmek için onu öldürmeniz gerekir fakat son 1 yıldır onunla resmen arkadaş olmaya başladık ve o bizi kandırıyor. Bu günlerde her ne kadar dışarı çıkmak zor olsa da biz gibi insanların ilacı evden uzaklaşmaktır.
Dostum haklısın evlerden çıkmaz olduk. Ben durma çok alıştım hatta dışarı çıkmak bana değışik geliyor. Tam 10 aydır ev deyim tek tük dışarıya çıkarım bazı haftalar hiç çıkmadı m bile. Ve işte bu durum beni daha çok pmo ya itti ve PMo bana dostmuş gibi sanıyordum.
Ama no fap süreci beni evden çıkarmayı başardı şimdi eskiye kıyasla dah çok geziyorum. Birde Aydın'da olduğumdan burası şubatın başlarında ilk bahar başlar hava falan baya iyi bundan sonra sık, sık çıkmayı düşünüyorum.
 

II.Eric.JR

Yeni Fapstronot
Katılım
23 Ocak 2021
Mesajlar
4
Tepki puanı
15
Puanları
4
Her şeyin son iki yıldır olması bana biraz garip geldi. Sanıyorum bunun tek mantıklı açıklaması dediğin şeyleri her gün yapman. Fakat anlayamadığım travmatik bir olay geçirip geçirmediğin. Travmatik bir olay yoksa benim kişisel görüşüm sen bir girdabın içine girmişsin ve Covid-19'un getirdiği yaşam tarzı da bunu tetiklemiş. Emin olun bizim gibi insanlar için eve kapanmak kendi kendimizi boğmaktan başka bir şey değil. Evet, dışarıda virüs var ve evet size bulaşabilir ama size garanti edebilirim ki evimizdeki düşman daha kötü. Kötüden kastım gerçekten kötü, duygusuz bir düşman. Sizi öldürene kadar süründürür ve bunu düzeltmek için onu öldürmeniz gerekir fakat son 1 yıldır onunla resmen arkadaş olmaya başladık ve o bizi kandırıyor. Bu günlerde her ne kadar dışarı çıkmak zor olsa da biz gibi insanların ilacı evden uzaklaşmaktır.
Dostum önceleri de aşırı bağımlıydım. Lise dahil şuana kadar extra nedenler hariç yolculuk , misafirlik vs gibi 1 günü yada max 2 günü hiç sektirmedim. Bazen o şartlar olmasına rağmen bile yaptım lanet şeyi. Sorunları mı ilk üniveristede 3 yıl önce farkettim ama ben tamamen psikolojik sandım , çünkü ben hata yapamazdım ya :) Hekim tanı koymak istememişti birhada gelememi istemişti ben gitmedim tabi. Aynen devam ettim. Sevgilim oluyordu elimde tutamıyordum. Kısacası herşeyi çöp ettim. Covid süreci tuz biber oldu elbette eve geldim hersey daha da arttı sigara , fap zirveye oynadı günde 2-3. Son 6 ay içerisinde ise pmo dan kaynaklanan çok travmatik şuan anlatamayacağım bir olay yaşadım. Sorunlarla yuzleşmeyip daha da arttırdım. Son 3 ayda ise psikolojimin bozuk olmadığını ona bunu benim yaptığımı anladım.
 

purplesox05

Mars Yolcusu
Katılım
31 Ocak 2021
Mesajlar
75
Tepki puanı
156
Puanları
43
Dostum önceleri de aşırı bağımlıydım. Lise dahil şuana kadar extra nedenler hariç yolculuk , misafirlik vs gibi 1 günü yada max 2 günü hiç sektirmedim. Bazen o şartlar olmasına rağmen bile yaptım lanet şeyi. Sorunları mı ilk üniveristede 3 yıl önce farkettim ama ben tamamen psikolojik sandım , çünkü ben hata yapamazdım ya :) Hekim tanı koymak istememişti birhada gelememi istemişti ben gitmedim tabi. Aynen devam ettim. Sevgilim oluyordu elimde tutamıyordum. Kısacası herşeyi çöp ettim. Covid süreci tuz biber oldu elbette eve geldim hersey daha da arttı sigara , fap zirveye oynadı günde 2-3. Son 6 ay içerisinde ise pmo dan kaynaklanan çok travmatik şuan anlatamayacağım bir olay yaşadım. Sorunlarla yuzleşmeyip daha da arttırdım. Son 3 ayda ise psikolojimin bozuk olmadığını ona bunu benim yaptığımı anladım.
Bu anlattıklarını yani yaşanılan *oktan hayat ve farkına varmayı ben 15 yaşımda yaşadım. Sen fark etmekte biraz geç kalmışsın düşünceme göre fakat geç değil. Emin ol hayatın neresinde olursan ol doğru şeyleri yapmaya başladığın an hayatta seni alttan destekliyor ve yukarıya çıkarıyor. Ben de en dipteydim ve yavaş yavaş yükseldim bundan emin olabilirsin.
 

purplesox05

Mars Yolcusu
Katılım
31 Ocak 2021
Mesajlar
75
Tepki puanı
156
Puanları
43
Dostum haklısın evlerden çıkmaz olduk. Ben durma çok alıştım hatta dışarı çıkmak bana değışik geliyor. Tam 10 aydır ev deyim tek tük dışarıya çıkarım bazı haftalar hiç çıkmadı m bile. Ve işte bu durum beni daha çok pmo ya itti ve PMo bana dostmuş gibi sanıyordum.
Ama no fap süreci beni evden çıkarmayı başardı şimdi eskiye kıyasla dah çok geziyorum. Birde Aydın'da olduğumdan burası şubatın başlarında ilk bahar başlar hava falan baya iyi bundan sonra sık, sık çıkmayı düşünüyorum.
Ne mutlu sana. Ben de Antalya'da okuyorum, bilirim oraları.
 

coomonster

Venüs Yolcusu
Katılım
28 Ara 2020
Mesajlar
56
Tepki puanı
80
Puanları
24
dostum yaşadıklarını çok iyi anlıyorum benzerlerini bende yaşadım, hatta ben daha geç farkına vardım bu pmo bataklığının. Yıllarca hep sigarayı bırakmaya çalıştım. 2 yıl önce bıraktım, aşşağı yukarı 1 buçuk yıl öncede pmo nun hayatımın içine ettiğini anladım ve araştırmaya başladım. Bu arada şuan yaşım 28. Bırakmaya çalıştım, süreçlere girdim, başarısızlıklar yaşadım. 1 haftalık 10 günlük süreçlerde de anlıyordum, fakat 30 güne yakın bir sürecim olmuştu ve gerçekten yapmadığım zaman farklı biri olduğuma ikna olmuştum. Daha mutlu diyemem ama daha farklıydım. Tabi düştüm kalktım, tekrar dibe battığım oldu. Şuan 40. gündeyim, çok feci krizler geliyor arada fakat bağımlılıkları bırakırken (en azından benim için öyle) ufak bir istisna beni tekrar dibe çekiyor. Sigarayı bırakalı 2 yıl oldu şuan bir duman çekmeyi aklımdan geçirmem çünkü o istisna beni tekrar eski halime döndürebilir diye düşünür bu ihtimali asla aklımdan çıkarmam. PMO bataklığı da aynı bu şekilde, en ufak istisnanın başa sardıracağıını unutma. Sigara ile ikisini birlikte bırakmak gerçekten büyük bir savaş, eğer güçlü değilsen veya çok yara almayı göze almıyorsan, girmeni tavsiye etmem. Ama eğer yeterince güçlüyüm ve azimliyim diyorsan gerçekten zorlu olacak fakat sonunda içindeki canavarı öldürüp, kendinin efendisi olacağını düşün. Başarılar.. Sıkıldığında, daraldığında, zorlandığında buradan yaz ki savaşında ufakta olsa bir cephe açabilelim.
 

None

Emekli Moderatör
Katılım
30 Ağu 2020
Mesajlar
452
Tepki puanı
943
Puanları
160
İnsanın beynindeki dopamin reseptörlerinin sayısı belirli bir eşik değerden aşağıya düşmeye başlayınca hayattan zevk alamayan,hiçbir hobisi olmayan ,günlük hayatındaki sorumluluklarını bırakıp pmoya yönelen yaşayan bir ölüye benzemeye başlıyor.Son yıllarda sana abi denmesinin sebebi yılların pmo bağımlılığın verdiği yorgunluk ve çöküntüyle asılan yüzünün ifadesidir,aynı durumu birkaç yıldır bende yaşıyorum bi ara benimde aklımı bu sorun kurcalamıştı ve az önce bahsettiğim tespiti bu sayede yaptım,bunun çözümü basit süreçte ilerleyeceksin ,gözlerinin içi gülecek sen gülümseyince yüz hatların gerilecek ve daha genç göstereceksin.

Karaciğer yağlanması ve kolestrolün çözümü var ve zor değil sadece biraz irade gerektiriyor.
Çözüm=nofap+spor
 

II.Eric.JR

Yeni Fapstronot
Katılım
23 Ocak 2021
Mesajlar
4
Tepki puanı
15
Puanları
4
dostum yaşadıklarını çok iyi anlıyorum benzerlerini bende yaşadım, hatta ben daha geç farkına vardım bu pmo bataklığının. Yıllarca hep sigarayı bırakmaya çalıştım. 2 yıl önce bıraktım, aşşağı yukarı 1 buçuk yıl öncede pmo nun hayatımın içine ettiğini anladım ve araştırmaya başladım. Bu arada şuan yaşım 28. Bırakmaya çalıştım, süreçlere girdim, başarısızlıklar yaşadım. 1 haftalık 10 günlük süreçlerde de anlıyordum, fakat 30 güne yakın bir sürecim olmuştu ve gerçekten yapmadığım zaman farklı biri olduğuma ikna olmuştum. Daha mutlu diyemem ama daha farklıydım. Tabi düştüm kalktım, tekrar dibe battığım oldu. Şuan 40. gündeyim, çok feci krizler geliyor arada fakat bağımlılıkları bırakırken (en azından benim için öyle) ufak bir istisna beni tekrar dibe çekiyor. Sigarayı bırakalı 2 yıl oldu şuan bir duman çekmeyi aklımdan geçirmem çünkü o istisna beni tekrar eski halime döndürebilir diye düşünür bu ihtimali asla aklımdan çıkarmam. PMO bataklığı da aynı bu şekilde, en ufak istisnanın başa sardıracağıını unutma. Sigara ile ikisini birlikte bırakmak gerçekten büyük bir savaş, eğer güçlü değilsen veya çok yara almayı göze almıyorsan, girmeni tavsiye etmem. Ama eğer yeterince güçlüyüm ve azimliyim diyorsan gerçekten zorlu olacak fakat sonunda içindeki canavarı öldürüp, kendinin efendisi olacağını düşün. Başarılar.. Sıkıldığında, daraldığında, zorlandığında buradan yaz ki savaşında ufakta olsa bir cephe açabilelim.
Değerli yorumların için teşekkür ederim kardeşim. Dediğinde haklısın malesef sigara mücadelesini kaybettim diyebilirim ama , 3-4 yıldır günde 1 paket sigara içiyordum 3 gündür günde 3 tane içiyorum. Umut ediyorum onuda kısa süre de noktalayacam. PMO konusunda şükür sorun yok, egzersiz ve sporuma da başladım. Gittim kütüphaneden kitap da aldım onlara da başladım. Tek sorun sabahları uyandığımda kısa süreli kendimi fantezi kurarken buluyorum , onunda çözümünü buldum yataktan hemen kalkıp birseylerle uğraşıyorum geçiyor.
 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape5
shape6
Üst