Uzun zaman oldu. Bi ara yine 60 küsür gün ilerleyip bozdum , ardından çok fazla relapse olup tekrar sürece girdim. Antidepresan kullanıyordum ama çok da etki etmedi , şimdi uyku hapına başladım. Biliyorum kötü birşey ama sanırım bu kadar akım fazla artık. Sigorta attı yani. Hayırlısı...

SessizAdam' Alıntı:

Uzun zaman oldu. Bi ara yine 60 küsür gün ilerleyip bozdum , ardından çok fazla relapse olup tekrar sürece girdim. Antidepresan kullanıyordum ama çok da etki etmedi , şimdi uyku hapına başladım. Biliyorum kötü birşey ama sanırım bu kadar akım fazla artık. Sigorta attı yani. Hayırlısı...

Genişletmek için tıklayın ...

Seni tekrar burada görmek güzel Sessiz Adam
O hapları bırakıp doğal takviyeler veya bitki çayları tüketmeni tavsiye ederim.

Yeniden uğradım foruma. Şu an 9. Güne geldim sanırım , çok fazla bozdum son uğramamdan beri. Şaka maka üç aydır düzgün bir süreç yapmamışım , sanırım fazlasıyla bozdum artık yeter.

Bu sene boyunca çok çabaladım , çok acı çektim , defalarca ölmeyi diledim. Daha bugün bile bunun için dualar ettim. Sanki psikolojim kalıcı hasar almış gibi , sanki beynimde yara var.

Değersiz hissediyorum kendimi. Hiçbir kadının sevmemesi bu düşünceye ön ayak oluyor ama sadece bu değil. 22 yaşıma geldim hala bir başarım yok ve bu da beni kötü hissettiriyor.

Neyse , günlük hala buradaymış bir yoklama vereyim dedim. Bu defa güzel bir sürece başlar gibiyim.

Ek not : sigaraya başladım çok içiyorum maalesef.

SessizAdam' Alıntı:

Yeniden uğradım foruma. Şu an 9. Güne geldim sanırım , çok fazla bozdum son uğramamdan beri. Şaka maka üç aydır düzgün bir süreç yapmamışım , sanırım fazlasıyla bozdum artık yeter.

Bu sene boyunca çok çabaladım , çok acı çektim , defalarca ölmeyi diledim. Daha bugün bile bunun için dualar ettim. Sanki psikolojim kalıcı hasar almış gibi , sanki beynimde yara var.

Değersiz hissediyorum kendimi. Hiçbir kadının sevmemesi bu düşünceye ön ayak oluyor ama sadece bu değil. 22 yaşıma geldim hala bir başarım yok ve bu da beni kötü hissettiriyor.

Neyse , günlük hala buradaymış bir yoklama vereyim dedim. Bu defa güzel bir sürece başlar gibiyim.

Ek not : sigaraya başladım çok içiyorum maalesef.

Genişletmek için tıklayın ...

Kalibre olmanın vakti geldi. Ben de acı içinde kıvranıyorum ve bu durumdayken insan hedefledikleriyle arasındaki ilişkiye göre kendine değer biçiyor. Biz de hep mutluluğu hedefliyoruz.
Bugün yürüyüş yaparken ara ara dinlediğim jordan peterson videosunun linkini bırakayım da kalibre olmana yardım etsin.

Gün 44 sanırım. Şu an bir sevgilim var ama başından beri kıza karşı güvenme sorunum vardı. Sanırım ayrılacağım , güvenemiyorum çünkü. Veya sevilmeye sevilmeye sevildiğime inanabilme yetimi kaybetmiş de olabilirim. Kız sürekli sevdiğini söylüyor , buluşmalar , telefonda konuşmalar vs. Çok iy gitse de yanımda değilken sürekli başkalarıyla konuşuyor gibi hissediyorum. Snapchat , Instagram, tiktok vs hepsini kullanan bir kız. Güvenemiyorum. Bu akşam da toplu yemek gibi birşeye katılacağız, mecbur duruyorum ama yarın buluşup ayrılacağım sanırım. Galiba ilişki kuramayacak düzeyde hasar görmüşüm. Veya daha iyileşmem lazım , bilmiyorum.

Lanetlenmiş gibiyim arkadaşlar, hayatımda iyi şeyler olsa bile bunu kabullenemiyorum. Hep sevilmeyen adam olduktan sonra bir anda sevilmek garip geliyor , kabullenemiyorum.

Üzgünüm.

15 Temmuzda relapse oldum. Sayacı sildim , yeniden gün saymayacağım çünkü başarısızlık hissi basıyor. Gayet kendimi geliştiriyorum , eskiden hayal dediğim şeyler gerçekleşmeye başlamışken süreç bozdum diye enerjim kötüleşti ve sevgilimle ilişkime kötü yansıttım.

İnanıyorum ki nasıl düşünürsek öyle oluyor, nofapi fazla kafaua takmak diye bir konu var forumda şu ara üst sıralarda. O konuya harfiyen katılıyorum. Nofapi bilmeden önce bu kadar kötü etkilemiyordu.

Ben nofap yapmayacağım , pornoyu ve mastürbasyonu bırakacağım nokta.

Çabalayın gençler , süreç bozulsa bile umursamadan kendinizi geliştirmeye devam edin.

Respect man !

Selamun aleyküm... Geri döndüm ve bir sene olmuş. Bu foruma ta 2017 yılında falan başlamıştım. Bırakamadım işte, yeri geldi yüz günü geçtim yeri geldi aylarca dayandım ama en sonunda hep bozdum. Yalan yok yakın zamanda yine yaptım...

Ama hayatımı toparladım, eski yıkıklığım, çökmüşlüğümü attım. Ta geçen seneki girdime baktım, o zamanki kız arkadaşımla hala çıkıyoruz bir seneyi geçtik. Herhalde iş evliliğe kadar gidecek gibi.

Neyse, zaten zamanla yazmayı düşünüyorum. Bir hedefim var, 2025 yılına girerken kendi işimi kurmak istiyorum. Ne olursa olsun, kendi alanım veya bakkal bile olsa kendi işim kurmayı kafaya koydum. Çünkü iş yerinde maaşlı çalışırken köle oluyoruz, it gibi çabalasan da senin kazancın sabit iken patron daha fazla kazanıyor. Kötülemiyorum tabii ki ancak, şu dünyada gelecekte darboğaza giren bilgisayar gibi sıkışıp kalmamak için kendi işimi kurmam, kendi ailemi kurmam lazım.


Tekrardan selamun aleyküm beyler, yeniden buradayım ve sanırım herkes değişmiş ve kimse beni tanımıyor

Bugün açtım günlüğümü okudum. Geçen sene üniversite açıldığı zamanlar yazdığım şeyleri... Kendi geçmişime acıdım, ne çok depresyon geçirmişim, ne çok ağlardım. Battaniyenin altında yurt oda arkadaşlarıma duyurmamak için sessizce ağlardım, antidepresanları abartılı şekilde içerdim. En kötü hissettiren şarkıları dinler acı çekerdim...

Geçti beyler, pmodan kurtulamadım ve hala zararını görüyorum ama depresyon bitti elhamdülillah.

Bu arada ne buldum, şu altta bahsettiğim kızla aylar sonra buluşmuştum.

SessizAdam' Alıntı:

. Hatta neredeyse sevgilim olacaktı ama kızı sevmeye başlamıştım fakat kıza güvenemedim ve yarın beni tekmelemesin diye ben onu tekmeledim :S çok üzdü yalan yok ama güven vermiyordu yapacak birşey yok...

Genişletmek için tıklayın ...

Eğer karıştırmıyorsam söz konusu kız şu anki sevgilim inşallah evleneceğiz bir süre daha geçtikten sonra, ama komiğime gitti. Sevmiştim ama güvenemedim tekmeledim dediğim kızla aylar sonra görüşmüştük ve o gün direkt ilişkimiz başlamıştı. Vay be, kendisi görse trip atar şimdi