Baya uzun süredir kayıplardayım. En son sürece Haziran-Mayıs’ta girdim, ondan sonra bıraktım. İlginç ama yazın neredeyse izlemedim de, çünkü günlerim baya dolu dolu geçiyordu. Ve ne oldu? Tekrar sınava hazırlanmaya geldim. Sosyal medya hesaplarını, telefonu, arkadaşlarla iletişimi kestim. Mağarada gibi bir şeydeyim hâlâ. Abartılacak kadar PMO yapmıyorum ama fark ediyorum ki gitgide artıyor. Şu an 2 günde 1 yapıyorum.
Her neyse, bu yoldan daha önce geçmiştim. Ne yapmam gerektiğini biliyorum. Tek olan, nefretimi yanıma almak. Bu iğrenç şeye olan nefretim azalmış. Ama bu ay ciddi zararları dokundu, sadece hâlâ çaresizliğe girmediğim için farkında değildim. “Bu kadar basit mi?” diyebilirsiniz, evet diyebilirim. An itibarıyla PMO’dan kurtuldum. Kulağa hoş ama inandırıcı gelmiyor olabilir, ama bozarsam size söylerim.
Bu hayatta tek bir şeye inanın gençler: Kendinize
