Son Paylaşımlar

Sitemize Hoşgeldiniz NeverFap Türkiye

Bize katılmak için kayıt olabilir veya giriş yapabilirsiniz.

Forum Rehberi >>>

Neverfap Türkiye Forum kurallarını öğrenmeniz ceza almanızı engeller. Kurallarımızı okuyunuz. Sağdaki simgeye tıklayarak gidebilirsiniz.

Yönetimle İletişime Geç >>>

Sitemizi kullanırken yaşadığınız sorun ve önerilerinizi yöneticiler ile paylaşabilirsiniz. Sağdaki simgeye tıklayarak gidebilirsiniz.

[Çeviri] Başarılan Hedef - 365 Gün (Pmo'suz) Keşiş Modu

Ciks

Mezun
Katılım
7 Eki 2020
Mesajlar
314
Tepki puanı
859
Puanları
160
Bu öğleden sonra PMO’suz 1 yıla ulaşmış olacağım. Bazıları buna "keşiş (monk) modu" veya "zor (hard)mod" diyor.

Bir yıl önce, nüks (relapse) düzenim sanki taşlaşmış gibi değiştirilemez görünüyordu. 3-5 gün sonra birkaç hafta boyunca her gece porno izliyordum.. 2 saatlik blok zamana ihtiyacım olacak ve bunu gece geç saatte bulacaktım. Hep yorgun, hep bitkin, hep utanmış… Her güzel kadın tarafından tetiklenen, güçsüzlük içinde yaşayan, bir sonraki tetikleyiciye tepki olarak yaşayan biri..
Bir yıl önce, hayatımda bir değişiklik yaptığımı hissettim - ve sonra P/M bağımlılığının iyileşmesi hakkında bilgi aramaya başladım. O zaman, aynı soruna sahip çevrimiçi bir insan topluluğu olduğunu ve çoğunun pornografisiz 30, 60 ve 90 günlerini geçirdiğini fark ettim. insanların özgürlüğü bulduklarını, daha mutlu olduklarını ve net düşündüklerini fark etmek – bu bağımlılıktan kurtulabilindiğinin mümkün olduğunu gösteriyordu. O noktada, PMO'nun açılımını dahi bilmiyordum.

Öğrenmeye başladım

1. Beynimin 2 bölümünün nasıl çalıştığı hakkında… Dürtüler uyandıran limbik bir beynim var, ama ahlaki bir pusulası yok. Pusula, muhakemenin gerçekleştiği prefrontal korteksimde bulunur. Bu 2 parçanın beynin neresinde olduğunu bulmak için internetten baktım - bu yardımcı oldu. Limbik beynin nerede ve prefrontal korteksin nerede olduğunu görebilmek, pre-frontal korteksi güçlendirmek ve limbiği zayıflatmak...

2. Çok iyi hissettiren nörokimyasal ödül olan dopamin üretimini öğrendim. Bu nörokimyasal, beni hayatta tutan şeyler yapmaya devam etmem için kullanılıyor. Bu nörokimyasalın iyi olduğunu öğrendim, ancak sistemi hacklemenin, beynimin ilaç dolabına etkili bir şekilde girmenin ve dopamin reseptörlerini aşırı yüklemenin yolları olduğunu öğrendim. PMO, kafamdaki dopamin dolabına girmenin bir yolu - büyük bir beyin heklemesi ve aşırı yük…

3. Beyin hacklemesinin sonuçlarının yıkıcı olduğunu öğrendim. Reseptörler, PMO beyin hackiyle elde ettiğim aşırı dopamin bolluğunu sınırlamak için kısmen kapanacaktı. Her şey söylendiğinde ve yapıldığında, reseptörler, normal yaşam sevincinin kapatılan reseptörleri aşamayıp yeterli dopamin üretemeyeceği noktaya kadar geçici olarak kapatılıyordu… Reseptörlerin yeniden açılması gerekiyordu.

4. PMO'nun iyileştirilmesi konusunda başkalarıyla bağlantı kurmanın sağlıklı bir dopamin vuruşu olduğunu, topluluk bağlantısının beyne bir ödül verdiğini ve reseptörler iyileşirken beyni ayakta tutacağını öğrendim.

5. Pre-frontal korteksimin limbik beyne karşı GÜÇLÜ bir araç olduğunu öğrendim. Eğer ahkam kesersem, prefrontal korteks parıldar çünkü kelimeler oluşturuyorum. Limbik beyin daha sonra ön korteksin otoritesine, azarlanmış talepkar bir çocuk gibi tepki verir. (Çocukluğumda prefrontal korteks tam olarak oluşmamıştı ve esas olarak limbik beyin tarafından yönlendiriliyordum. Babam sesini yükseltirse dinlerdim. Prefrontal korteks de babamın sesi gibidir ve ben Limbik sisteme "BUGÜN DEĞiL" veya "HAYIR - BU BiR SEÇENEK DEĞiL" veya "KESiNLiKLE OLMAZ - HAYIR" dediğimde limbik sistem, çocukken yaptığım gibi bir şeyler önermeyi DURDURUYOR.) Her gün "otoriteli ses" kullanıyorum. iyileşmemin anahtarı bu... Deneyene kadar vurmayın. Bu nokta ANAHTAR... TEKRAR EDiYORUM ... Burada başarılı olmanın ANAHTARI…

6. Bir cinsel dürtüye sahipsem, onu atlatabileceğimi öğrendim. Teslim olmak zorunda değilim. "Blue balls (testis ağrısı)" idrara çıkma ile rahatlar – geçer gider.

7. Duanın her şeyin temeli olduğunu öğrendim. Lütuf beynimi başından beri özgür bıraktı. Tanrı'nın bana verdiği yetkiyi geçen bu yıla kadar kullanmadım.

8. Reseptörlerim iyileştikçe hayattaki küçük şeylerin sağlıklı dopamin üretimini tetikleyeceğini öğrendim. Bunun fikri imkansız görünüyordu - neredeyse "etkisiz". Gün batımı, sohbet, harika bir yemek - hepsi sağlıklı seviyelerde dopamin tetikleme potansiyeline sahiptir - ve açık reseptörler sağlıklı dopamin seviyesini bir bayram gibi tedavi eder.

9. Yaşam boyunca beyin heklemelerinden dolayı kör olduğumu öğrendim. Güçlü yönlerimi veya zayıf yönlerimi gerçek netlikle görmedim. Daha iyi bir adam olmak için daha çok yapmam gereken şeyler olduğunu öğrendim.

10. En iyisinin henüz gelmediğini öğrendim. Deneyimlerimi başkalarına yardım etmek için kullanabilirim. Bu beni, kendimin farkında olmamı ve başkalarını etkileme isteğimi zinde tutuyor.

Bu hayatımın en güzel yılıydı! Tanrı'ya ve kendini iyileşmeye adamış pek çok kişiye minnettarım.
Bundan bir yıl sonra, dürtülerle çok etkili bir şekilde başa çıkabiliyorum. Ana amacım beynimi beyin heklemelerine karşı korumak - PMO yok ve aynı zamanda kasıtlı fantezi yok. Kendimi istemeden şehvetli bir şey hakkında düşünürken yakalarsam - bununla çabucak başa çıkıyorum.
Benim için önemli olan, bunu tek başına yapmamaktı. Çevrimiçi destek, güvendiğiniz arkadaşlar ve hele ki inandığınız Tanrı'yla ola bağınız çok önemlidir.

Umarım bu, uzun yıllar benim yaptığım gibi mücadele eden birine ilham verir. Bu yapılabilir. Bunun imkansız olduğunu düşünmeyi bırakmalıyız. Bir sonraki hedefim 500 gün.

Tanrı yardımcınız olsun.

Yorumlar

Sual: Sen kesinlikle bir hedefe ulaşmışsın. Bunu nasıl yaptın? 90 günden sonra bile hiç flatline oldu mu? Ve konsantrasyonunuzda ve hafızanızda bir gelişme gördünüz mü? Bunlar benim hedeflerim, öylesine bir oyalanma değil. Ben de keşiş modundayım, ama hayallerinizin kadınıyla tanışsaydınız, bundan vazgeçer miydiniz?

Cevap: Flatline’lar olmadı, ancak konsantrasyonla giderek artan farkındalık. Bulduğum şey, dopamin heklemelerinin kesinlikle farkında olduğum. Hack'i devre dışı bıraktıkça beynim daha netleşiyor.

Örneğin, kafamda aşırı dopamin üretmek için yiyecek kullandırdım. Hızlıca yemek, büyük miktarlarda yemek veya belirli şekerli veya yağlı yiyecekler yemek. Bunların hepsi dopamin üretiminde büyük bir artışa neden olur ve reseptörler geçici olarak biraz kapanır. Ve bu noktada, harika yemek bana sağlıklı bir dopamin ödülü vermez, bu yüzden kötü yemeğe geri dönerim.

Ayrıca, erteleme... Yumurta kapıya dayanana kadar erteler, sonra panik olur, işimi bitirmek için acele ederdim. Bir projeyi ertelemek büyük miktarda dopamin demek. Bağımlılık yapan başka bir süreç. Erteleme, baskı altında verilen dopamin ödülünü umar.

Son soruya gelince - Geçen yıl kadınlara hayatımda ve zihnimde büyük bir onur ve saygıyla davranmayı öğrendim. 48 yaşındayım ve kadınları onlarca yıldır nesneleştiriyordum. Saygıyla bağlantı kurmayı ve aklımda ve kalbimde kadınları kullanmamayı gerçekten takdir ediyorum. Bu yeni bir şey ama iyi bir şey.

Tanrı seni korusun!!

Sual: … (Kısaca ertelemeyle nasıl başa çıktığı sorulmuş)

Cevap: Yıllardır zor şeyleri erteliyorum. Okula döndüğümde dönem ödevlerini erteleme alışkanlığım vardı. Son tarih yaklaşana kadar erteledikçe ve ertelerdim. Uçuş modundaydım ve beynim aslında savaş modunda olduğunu sanıyordu. Savaş modu, dopamin heklemesin devreye gireceği yerdir. Yeterince zamanla, hiper-odaklanabilir ve işimi halledebilirim. Başka bir şey için zamanım yoktu çünkü bir "acil durum" yaratır ama hallederdim. Asla tam potansiyelimle değildi. Savaş modundayken herhangi bir şeye ihtiyacı olan kimse benim zamanımı alamazdı.

Bu yıl bunun üzerinde çalışıyorum. Bunu "acil durum + acele etme + çözüm" olarak ifade etme şeklimden hoşlanıyorum. Bu açıkça bir bağımlılık. Bunu biliyorum çünkü erkenden projemi yapmaya gittiğimde huzursuz oluyorum ve onları yapmaktan vazgeçiyorum. Limbik beynim nörokimyasal dopaminle onları yapılımış gibi göstermek istiyor.

A.A.Ç. iiçin bir gün sayacına ihtiyacınız var! (Acil durum + Acele etme + Çözüm)
 
shape1
shape2
shape3
shape4
shape5
shape6
Üst