whatWasfap
Uranüs Yolcusu
Selamlar dostlar.
Beni pmo'dan daha çok zorlayan ve daha çok krize sokan bir şeyden bahsederek başlayacağım öncelikle.
Alakasız gelebilir lütfen okuyun.
Oyunlar
Yaklaşık 3 yaşımdan beri oyunların içindeyim. Gerek ps1 olsun gerek ps2 olsun 3,4 PC vs. derken yaklaşık bir 15 yıldır oyun oynuyorum. Son 4 yılda aşırı oyun oynamasam da genel olarak eski oyunları, sevdiğim serileri ve strateji oyunlarını sıklıkla oynarım; eu4, age of serisi, golf vs.
Bunların zihnimi dağıtıp beni rahatlattığını düşünsem de aslında ciddi bir vakit israfı ve bağımlılık olduğunu fark ettim.
Oynamayı bıraktım ve tahmin ettiğim gibi canım acayip oyunları arzulamaya başladı. Sanırım sürecimi yıpratan elemanı bulmuştum. Tamam buraya kadar her şey güzel ''bunun ders çalışmakla ne alakası var?'' diye soruyorsunuzdur belki de.
Hemen açıklayayım: Arkadaşlar oyunların mantığı nedir? Size bir şeyler verir. (silah, ülke, karakter neyse artık) ve karşınıza belli zorluklar çıkararak elinizdeki şeyle onu aşmanızı bekler. Sonuç olarak da haz alırsınız. Bu sistem doğada milyar yıldır olan bir sistem. Bir zorluk vardır (hayatta kalmak, sınav, açlık), elinizde bir materyal (beden, zeka, taş, kılıç, kalem, kağıt, test) vardır. Bu sorunu çözersiniz ve doğanın size verdiği o dopaminler açığa çıkar. Şimdi sanırım mantığı anladınız. Biz burada ders ve sınav konusunu oyun olarak göreceğiz. Bunu hayatın her alanına uygulayabilirsiniz. 10 tane konu var diyelim bir dersten. Her öğrendiğiniz konu sınav günü karşınıza çıkan düşmana karşı bir hazırlık gibi düşünün. Bossla karşılaşmadan önce karakterimizi güçlendirmemiz gerekir değil mi? Aynı zamanda etrafta pek çok o bossu alt etmek isteyen karakter var. Burada da rekabet devreye giriyor ve daha da hırslanıp derslere asılmanız gerekiyor. Eğer siz bir adım geride kalırsanız onlar o ödülleri kapacak. Eğer sen yeterince hazırlanmazsan 1 sene sonraki turnuvaya hazırlanacaksın ve hazırlık süreci sancılıdır bunu bilirsin. Yani yapman gereken şey karakterini güçlendirip ''O zorlu levelleri geçmek''. Oyun oynuyorsan acilen bırak ve bunu oyun olarak görmeye başla. Bu oyunu oynarken ne vicdan azabı çekeceksin ne de vaktini boşa harcadığını hissedeceksin aksine kendini, aileni mutlu edip hayalindeki geleceğe ulaşacaksın.
Bence gerçek oyuna dönmenin vakti geldi. Pmo oyununu da bırakırsan onun gerçeğini oynayabilirsin. Mantık hep aynı.
Not: Bunu sosyal medyaya uyarlarsak, sosyal medyada vaktini harcayıp milletle mesajlaşmak yerine dışarı çıkıp sosyalleşip bu duyguları gerçekten yaşayabilirsin. Sahtesini yaşadığınız her konuyu düşünün ve kendinizi sınırlamayıp gerçeğini yaşamaya çalışın. Bu öyle bir felsefe ki hayatın her alanına uyuyor.
Beni pmo'dan daha çok zorlayan ve daha çok krize sokan bir şeyden bahsederek başlayacağım öncelikle.
Alakasız gelebilir lütfen okuyun.
Oyunlar
Yaklaşık 3 yaşımdan beri oyunların içindeyim. Gerek ps1 olsun gerek ps2 olsun 3,4 PC vs. derken yaklaşık bir 15 yıldır oyun oynuyorum. Son 4 yılda aşırı oyun oynamasam da genel olarak eski oyunları, sevdiğim serileri ve strateji oyunlarını sıklıkla oynarım; eu4, age of serisi, golf vs.
Bunların zihnimi dağıtıp beni rahatlattığını düşünsem de aslında ciddi bir vakit israfı ve bağımlılık olduğunu fark ettim.
Oynamayı bıraktım ve tahmin ettiğim gibi canım acayip oyunları arzulamaya başladı. Sanırım sürecimi yıpratan elemanı bulmuştum. Tamam buraya kadar her şey güzel ''bunun ders çalışmakla ne alakası var?'' diye soruyorsunuzdur belki de.
Hemen açıklayayım: Arkadaşlar oyunların mantığı nedir? Size bir şeyler verir. (silah, ülke, karakter neyse artık) ve karşınıza belli zorluklar çıkararak elinizdeki şeyle onu aşmanızı bekler. Sonuç olarak da haz alırsınız. Bu sistem doğada milyar yıldır olan bir sistem. Bir zorluk vardır (hayatta kalmak, sınav, açlık), elinizde bir materyal (beden, zeka, taş, kılıç, kalem, kağıt, test) vardır. Bu sorunu çözersiniz ve doğanın size verdiği o dopaminler açığa çıkar. Şimdi sanırım mantığı anladınız. Biz burada ders ve sınav konusunu oyun olarak göreceğiz. Bunu hayatın her alanına uygulayabilirsiniz. 10 tane konu var diyelim bir dersten. Her öğrendiğiniz konu sınav günü karşınıza çıkan düşmana karşı bir hazırlık gibi düşünün. Bossla karşılaşmadan önce karakterimizi güçlendirmemiz gerekir değil mi? Aynı zamanda etrafta pek çok o bossu alt etmek isteyen karakter var. Burada da rekabet devreye giriyor ve daha da hırslanıp derslere asılmanız gerekiyor. Eğer siz bir adım geride kalırsanız onlar o ödülleri kapacak. Eğer sen yeterince hazırlanmazsan 1 sene sonraki turnuvaya hazırlanacaksın ve hazırlık süreci sancılıdır bunu bilirsin. Yani yapman gereken şey karakterini güçlendirip ''O zorlu levelleri geçmek''. Oyun oynuyorsan acilen bırak ve bunu oyun olarak görmeye başla. Bu oyunu oynarken ne vicdan azabı çekeceksin ne de vaktini boşa harcadığını hissedeceksin aksine kendini, aileni mutlu edip hayalindeki geleceğe ulaşacaksın.
Bence gerçek oyuna dönmenin vakti geldi. Pmo oyununu da bırakırsan onun gerçeğini oynayabilirsin. Mantık hep aynı.
Not: Bunu sosyal medyaya uyarlarsak, sosyal medyada vaktini harcayıp milletle mesajlaşmak yerine dışarı çıkıp sosyalleşip bu duyguları gerçekten yaşayabilirsin. Sahtesini yaşadığınız her konuyu düşünün ve kendinizi sınırlamayıp gerçeğini yaşamaya çalışın. Bu öyle bir felsefe ki hayatın her alanına uyuyor.
Moderatörün son düzenlenenleri: