Bu, özgüvensizlikten de gelen bir olay.
Black Rose çocukluktan gelen bir şey olduğunu vurgulamış (tabi, bazı kişilerde çocukluktan var). Ama siz:
küçükken yoktu şimdi neden var bilmiyorum
Demişsiniz. Ben de böyleyim son zamanlar. Eskiden kendime çok güvenirdim ve hata yapmaktan da hiç çekinmezdim, veya bir tartışma giderken dahil olup kendi fikirlerimi söylerdim (haklı veya haksız çıkacağımı düşünmeden).
Ama son 1,5 yıldır kendime verdiğim sözleri tutmadığım için kendime olan güvenim çok azaldı. Bir de etrafımda beni kıskanan, haset eden (başarılı bir öğrenci olduğum için) bir kız var. Onun beni kıskandığını öğrendikten sonra da onun yanında hata yapmamaya, mükemmel olmaya çalıştıkça ve her hata yaptıkça özgüvenime daha bir darbe değdi.
Şu anda dürüst olmak gerekirse, özgüvensiz "loser" gibi dolaşıyorum. Kimlerse bir tartışma içindeyse, o konu hakkında fikrim dahi olsa, girmiyorum.
Bence bunun en iyi çözüm yolu kendini geliştirmektir. Yeni şeyler öğrenmek veya bildiğin bir şey üzerine ustalaşmak özgüvenini yerine getirebilir. Bir de kendine verdiğin sözleri tutmak ve doğru ya da yanlış demeden kendi fikirlerini sunmak. Bırak eleştirsinler.
Şu sıralar anladığım şey var ki, "mükemmel olamazsın, mükemmel olmak Güneş'e dokunmak gibidir. Ama Güneş'e en azından birazcık da yakın olmak istiyorsan, hatalar yapmalısın, düşmelisin, kalkmalısın. Ve bu hataları yaptığın zaman hiç kimseyi düşünmemelisin"