Arkadaşlar günaydın. Kafamı kurcalayan bir konu var ve sizlere derdimi anlatmak istiyorum. Bunu anlatırken üslubumu elimden geldiğince bozmamaya çalışacağım, bozarsam affola.
Kendimi bildim bileli sosyalleşme konusunda sorunlu biriyim. Lisede kızlarla arkadaşlık ilişkilerini bile nadiren kurmuştum size öyle diyeyim. Kendi içime kapana kapana pmo bataklığının en derinlerine düştüm; asosyal, ortamlarda ne diyeceğini bilmeyen, durumu vahim bir arkadaşınızım yani.
--------------
Geçenlerde bir sevgilim oldu 1 hafta kadar falan çıktık. Kız bana sevgili olmaya çalışırken arkadaş olduğumuzu ve bana sevgi duymaktan çok olduğum kişiye hayranlık duyduğunu söyledi. Ne kadar söylediği (arkadaş olmak) tamamen doğru olmasa da durduk yere ayrıldı işte. Benim sorun ettiğim şey ise ayrılık değil aslında.
Sorun ettiğim şey şu: Ortalama bir tipim var, akademik alanda gerçekten başarılı sayılırım ve 465 puanla prestijli bir üniversiteyi kazandım, saygılıyım, yalan söyleyemem bile, şeffaf biriyim saklayacak çok az ve sadece beni ilgilendiren şeylerim var, karşımdakiyle birebir konuşurken hiçbir sıkıntım olmuyor, genellikle mütevazıyım... Yahu bir sürü iyi özelliğim olmasına rağmen piyasa değerim koskoca bir 0.
--------
Arkadaşım aptallık ettiğimi söylüyor. Kendisi genlerini aktarmayı isteyen ilkel bir mağara adamından farksız. Kendisi beraber alkol içtiği kızla cinsel ilişkiye girmeyi veya o ortamlarda takılmayı savunurken ben düzenli bir ilişkide sevdiğim bir kişiyle yapmayı savunuyorum örneğin. Ama girdiğimiz ortamda durduğu yerde kızlar ona aşık oluyorlar, numarasını falan istiyorlar vs. Gerçekten bir sevgili edinebilen veya ilişkiye girebilen kişi arkadaşım. Bunları kıskançlıktan söylemiyorum bu arada, kaç yıllık arkadaşım helal olsun adına mutluyum bile. Sadece arada o kadar çok arada kaldım ki... Sosyalleşmek, sevgili flört bulmak adına kendi değer yargılarımdan ödün mü vermeliyim? Çünkü görünen o ki hiçbir halta yaramıyorlar, yukarıda bahsettiğim özellikler gayet de feminen özellikler ve sosyal ilişkilerde (gerek arkadaşlıklar gerek daha ilerisi) her zaman üzülen tarafın benim olmama sebep oluyorlar, piyasa değerimi düşürüyorlar... Şu anki halimle elde var 0 gerçekten. Gerçekten aptallık ediyor gibi hissediyorum fakat ilkel bir mağara adamı olmak da istemiyorum. Ortasını nasıl bulacağımı bilmiyorum arkadaşlar. Sizin düşüncelerinizi ve tavsiyelerinizi alabilir miyim acaba?
Kendimi bildim bileli sosyalleşme konusunda sorunlu biriyim. Lisede kızlarla arkadaşlık ilişkilerini bile nadiren kurmuştum size öyle diyeyim. Kendi içime kapana kapana pmo bataklığının en derinlerine düştüm; asosyal, ortamlarda ne diyeceğini bilmeyen, durumu vahim bir arkadaşınızım yani.
--------------
Geçenlerde bir sevgilim oldu 1 hafta kadar falan çıktık. Kız bana sevgili olmaya çalışırken arkadaş olduğumuzu ve bana sevgi duymaktan çok olduğum kişiye hayranlık duyduğunu söyledi. Ne kadar söylediği (arkadaş olmak) tamamen doğru olmasa da durduk yere ayrıldı işte. Benim sorun ettiğim şey ise ayrılık değil aslında.
Sorun ettiğim şey şu: Ortalama bir tipim var, akademik alanda gerçekten başarılı sayılırım ve 465 puanla prestijli bir üniversiteyi kazandım, saygılıyım, yalan söyleyemem bile, şeffaf biriyim saklayacak çok az ve sadece beni ilgilendiren şeylerim var, karşımdakiyle birebir konuşurken hiçbir sıkıntım olmuyor, genellikle mütevazıyım... Yahu bir sürü iyi özelliğim olmasına rağmen piyasa değerim koskoca bir 0.
--------
Arkadaşım aptallık ettiğimi söylüyor. Kendisi genlerini aktarmayı isteyen ilkel bir mağara adamından farksız. Kendisi beraber alkol içtiği kızla cinsel ilişkiye girmeyi veya o ortamlarda takılmayı savunurken ben düzenli bir ilişkide sevdiğim bir kişiyle yapmayı savunuyorum örneğin. Ama girdiğimiz ortamda durduğu yerde kızlar ona aşık oluyorlar, numarasını falan istiyorlar vs. Gerçekten bir sevgili edinebilen veya ilişkiye girebilen kişi arkadaşım. Bunları kıskançlıktan söylemiyorum bu arada, kaç yıllık arkadaşım helal olsun adına mutluyum bile. Sadece arada o kadar çok arada kaldım ki... Sosyalleşmek, sevgili flört bulmak adına kendi değer yargılarımdan ödün mü vermeliyim? Çünkü görünen o ki hiçbir halta yaramıyorlar, yukarıda bahsettiğim özellikler gayet de feminen özellikler ve sosyal ilişkilerde (gerek arkadaşlıklar gerek daha ilerisi) her zaman üzülen tarafın benim olmama sebep oluyorlar, piyasa değerimi düşürüyorlar... Şu anki halimle elde var 0 gerçekten. Gerçekten aptallık ediyor gibi hissediyorum fakat ilkel bir mağara adamı olmak da istemiyorum. Ortasını nasıl bulacağımı bilmiyorum arkadaşlar. Sizin düşüncelerinizi ve tavsiyelerinizi alabilir miyim acaba?
