Uzun zamandır üzerinde çalıştığım uygulamalardan birini Ramazan ayı dolayısıyla sizle paylaşayım istedim. Normalde uygulamayı bu haliyle kullanmıyorum ama hazır yeni relapse olmuşken ve önümüzde de Ramazan ayı varken, "Mükemmel Süreç" denemeye karar verdim. Yıllar önce benzer denemelerim olmuş ve muhteşem etkiler elde etmiştim. Bunlardan biri de rüya kalitesindeki inanılmaz artıştı. Fakat bu denemelerim 3 haftayı geçmemişti sanırım... Bir de 2. haftadan sonra mecburiyetten süreci mükemmel ilerletmeye çalışmam vardı ki bununla ilgili yazımı BURADAN okuyabilirsiniz... Bu uygulamayı 2 hafta yaptıktan sonra çok güzel etkiler göreceğimizi düşünüyorum.

Bu kez daha sistemli bir şekilde yapacağım denemeyi sizlerle birlikte yapmaya karar verdim. Uygulamaya ulaşabilirsiniz...

Not : Alımlar bir süre sonra kapanacaktır.

Kullanım:

1. Stres Savaşı: Yapmadığınız için sizi gizli gizli strese sokan bir eylemi yapmak. Örneğin (benim için) iş başvurusunda bulunmak, iş yerinden kalan ve uzun zamandır bekleyen işlerimi yapmak.
2. Kitap Okumak: En az yarım saat, ideali 1 saat.
3. Şeker Diyeti : Yapay şeker içeren hiç bir şey yememek. Bisküvi, çay şekeri vs. Ama doğal olan her türlü şeker yenebilir. Pekmez, bal, incir vs.
4. Sosyal Medya Diyeti : Normalde bunu yaparken günde yarım saat izin veriyorum kendime ama bu kez gereksiz vakit ayırdığımız sosyal medyaları tamamen siliyor ve girmiyoruz. İnstagram, Tiktok, Facebook vs. Örneğin ben Youtube da pek faydasız vakit harcamıyorum, o yüzden silmiyorum. Whatsap, telegram gibi uygulamalar gereksiz kullanmadığı sürece kalabilir.
5. Oruç : Oruç, bildiğimiz gibi olacak. Aralıklı oruç vs şeklinde farklı bir uygulama olmayacak.
6. Bir Yakınını Aramak : (Bu ve aşağıdaki görev için çok şey söylenebilir ama kısacası burda amaç asosyallikten dolayı farkında olmadan içimizde meydana gelen stresten kurtulmak) Bu görevde akraba gibi olan ama arkadaş statüsüne de girmeyen kişileri aramak. Örneğin: Anne, baba, kardeş, dayı, kuzen vs...
7. Bir Arkadaşını Aramak : Bir arkadaşını veya bir abini, akıl hocasını aramak... Bu konuşmalar uzun olmak zorunda değil. 1-2 dakika bile olabilir.
8. Göz Orucu : Yıllar önce denemiş ve çok güzel sonuçlar almıştım. Bu görevde gözlerimizi en hafif tetikleyicilerden bile korumaya çalışıyoruz. Caddede yürürken gözümüze tetikleyici bulaşmasın diye neredeyse yere bakarak yürüyoruz. Örneğin televizyonda haber spikeri dahi çıktığında ekrana bakmadan haberi dinliyoruz... Bunu bir kaç kez denediğinizde aslında tetikleyicilere zannettiğinizden daha çok baktığınızı anlayacaksınız.

Kurallar

1. Uygulamayı, linke tıklayan herkes görüntüleyebilecek fakat düzenleme yetkisi sadece uygulamaya katılanlara verilecek.
2. Uygulamaya katılım için bana özelden gmail adresinizi göndermeniz gerekiyor. Uygulamaya telefondan girmek için e-tablolar uygulamasını indirmelisiniz.
3. Normalde herkes için ayrı bir dosya oluştururdum ama pratik olması açısından tek bir dosya olacak ve her bir kişi için farklı sekme olacak. Uygulamaya giren kişi "Örnek" sekmesine sağa tıklayıp "Kopyala" diyecek ve kopyaladığı sekmeye sıra numarası+boşluk+adını (forumdaki kullanıcı adını da olabilir) yazacak. Örneğin sekmelerin sırası şöyle olmalı: Örnek - 1. Ciks - 2. Cufcuf - 3. Babadayı ...
4. Kimse kendi sekmesinin içi dışında başka bir sekmede değişiklik yapmayacak.
5. Yapılan görevlerin yanındaki kutucuklara tik konulacak. Ayrıca her hafta sonunda son sütunda yer alan "Rapor" hücresinin içindeki not bölümüne rapor yazacak. İsteğe bağlı olarak rapor sıklığı artırılabilir... Rapor içeriği kişinin kendine kalmakla birlikte o hafta genel olarak neler yaşadığı. Olumlu-olumsuz gördüğü etkiler yazılabilir... Ayrıca yine son sekmede yer alan "Başarı Puanı" kısmına kaç tane görev yapıldıysa sayılıp bu hücreye yazılacak.
6. Bu görevlerin haricinde açılır listedeki görevler de ilaveten eklenebilir.
7. Verilerini düzenli girmeyen, raporunu vs yazmayan kişilerin uygulamaya erişimi kaldırılacaktır.

Not : Dosyanın en başındaki tablo 1. haftada olanlar için öneriler. Onu yapmak zorunda değilsiniz ama faydalanabilirsiniz.

Yoğun ilgiden dolayı kota dolmuş durumda. Alımları kapatıyorum. İlginize teşekkür ederim....

Demeyi çok isterdim ama 1 kişi bile talepte bulunmadı . Ama bu motivasyonumu düşürmez ve tek başıma devam edeceğim. Raporumu da burda haftalık paylaşacağım.

1. Hafta Rapor​

İlk günler çok kötü durumdaydım. Özellikle beyin sisinden dolayı sürekli ufak tefek unutkanlıklar yaşıyordum. Örneğin 2. gün şöyle bir şey oldu. İftar yapmak için arabayı lokantanın bir sokak aşağısına park edip 5 dk. yürüyerek lokantaya gittim. Sonra arabanın kapısını kilitlediğimden emin olamadığım için geri arabaya gittim. Sonra tekrar lokantaya gittim. Yemeği yedikten sonra arabaya tekrar gittim ve telefonu lokantada unuttuğumu farkettim. Sonra tekrar lokanta ve tekrar araba... Yani boşu boşuna fazladan 20 dk. yol yürümüş oldum.

Sonrasında bu hatalar günbegün hızla azaldı. Fakat 5. gün hastalanmaya başladım. 6. gün hastalığım biraz şiddetlendi. Hastalığın etkisiyle evden çıkamamamın da etkisiyle psikolojik olarak fazlaca bunaldım ve sosyal medya diyetini aşarak 2-3 bölüm dizi izledim. Bu da sanırım beyin iyileşmesini biraz sekteye uğrattı.

Hastalığım giderek azalıyor ama yine de gelecek hafta elimden geldiği kadar rapor alıp işe gitmeyeceğim. Çünkü birlikte çalıştığım kişi çok toksik birisi ve benim hatalarımdan ve zayıflığımdan da cesaret bularak beni aşağılıyor ve bana kızmak için en ufak hatamı kolluyor. Gelecek hafta bu eksikliğimin üzerine gideceğim inşallah. Aslında bu sorun Nofapla 60. günlerde çözülmeye başlıyor ama o kadar bekleyecek vaktim yok.

Bunun haricinde beklediğim gibi günden güne rüya kalitem artıyor. İlk başlarda her gün sapır saçma rüyalar görüyor ama uyandıktan sonra hatırlamıyordum. Şimdi biraz daha mantıklı görüyorum ama gördüğüm rüyayı kısa süre sonra unutuyorum.

Bugün kendimi psikolojik açıdan daha iyi hissediyorum.

2. Hafta Rapor​

Bu hafta iş konusunda yoğun olmamamın da etkisiyle daha stressiz geçti... Bu arada beyin fonksiyonları olarak hızla iyileştim. Yaptığım işte hata yapma oranım oldukça düştü. Aynı şekilde günlük hayatta da unutkanlık dalgınlık gibi şeyler pek yaşamıyorum. Duygusal durumum da eskisine göre daha iyi.

Bu hafta günlük hedeflerimden biraz sapma yaşasam da başka yaptığım görevlerle boşluğu tamamladım... Hafta sonlarında tetikleyici konusunda ufaktan bir tökezlemelerim olduysa da çabuk toparladım. Yine hafta sonu ekranda boş vakit geçirme konusunda biraz ileri gittim. Yine de şimdilik iyi gidiyorum.

2. Hafta Rapor


Bu hafta çok iyi geçmedi sınav telaşı bastı demeyeyim de ufaktan çalışmam gerekiyordu istemeden strese girdim. Sporla dolu geçiyor Ramazan zaten ne kadar oruç olsa da farketmez, bu sebepten rahat geçiyor baya.

Şimdi sınav haftası başlıyor, sıkı bir maraton var ama kesin söylüyorum iyi notlar getiricem kaçarı yok.

3. Hafta Rapor​

Haftanın başında bi hata edip bir dizi izlemeye başladım. Bu dizide gördüklerimden dolayı çok fazla olmasa da tetikleyicilere baktım. Ayrıca diziyi de beğendiğimden izleme işini abarttım ve 4 günde bir sezonu bitirdim. Tüm bunların belirgin bir şekilde gelişimimi durdurduğunu ve hatta geriye götürdüğünü görünce aniden bu kısa gaflet uykusundan uyanıp zor olsa da dizi vs izlemeyi bıraktım ve tekrar gelişim yolculuğuma kaldığım yerden devam ettim. Mental olarak acı çeksem de günler geçtikçe daha iyiye gidiyorum. Umarım bir an önce istediğim seviyeye gelirim.

Ayrıca tökezlediğim bu dönemde ortaya çıkan beyin sisinde dahi işlerimi ufak tefek kusurlar dışında halledebiliyordum ama sosyal olarak anksiyetem vardı.

3. Hafta Rapor​

Şuan gayet iyi gidiyorum herhangi bir problem yok, yapmam gereken bir şey varsa yapıyorum zor olup olmaması önemli değil.

4. Hafta Rapor​

Pazartesi günü zihinsel olarak iyileşme belirtilerini görmeye başlamıştım ki yine akşam eve gidince dizi izleme tuzağına düştüm. Yaklaşık 2 gün içerisinde 1 sezon daha bitirdim. Bu da yine beyin sisinin başlamasına neden oldu. Bu kez ekran süresini aniden kısamadım, yavaş yavaş kıstım. Bu da iyileşmenin yavaş yavaş olmasına neden oldu.

Bir kez daha görmüş oldum ki ekran süresi süreci çok etkiliyor. Belki de bu yüzden Nofap'ı deneyen bazı kişiler bir sonuç alamadığını söylüyor...

Bu hafta sosyal cesaret anlamında aylardır geçmek istediğim ama doğru zamanı beklediğim bir aşamayı geçmek için girişimlerde bulundum. Haftanın farklı günlerinde 4 kere en şık kıyafetlerimi giyip kalabalık yerlere gittim. Ama 4'ünde de başarılı olamadım. 3. gidişimdeki gün yani dün bir an önce iyileşeyim diye kendime çok yüklendim. 5 saat kitap okudum, spor vs... Bu kez de cinsel istek şaha kalktı. Gece istemsiz yatağa sürtünme oldu. Sabah uyanınca da kısa bir süre normal m. yaptım. Ama tabi bu hiç bir işe yaramadı ve cinsel isteği daha da çok artırdı. Ne kadar acı verici olsa da buna dayandım. Gün boyu beyin sisi oldu, ama iftardan sonra azaldı.

Bir de bu hafta ilginç bir şey oldu. Bu geçen hafta da oldu ama az olmuştu. Şık giyinip dışarı çıktığım günlerde bir çok kez kızların bana baktığını gördüm. Genelde ben de aynı bakış karşılığını vermedim ve onların baktığını görür görmez gözlerimi çevirdim. Bunun bir çok nedeni vardı. Cesaretsizlik, içimden gelmeme, sürece zarar vermeme vs.. Hatta bazen "Lan acaba kılığımda kıyafetimde, tipimde mi bi tuhaflık var, bunlar neden bakıyor" diye düşünmeden edemedim. Çünkü bu bakanların arasında benden belki 10+ yaş küçükler dahi vardı. Çok yakışıklı bir erkek değilim ama tipsiz de değilim. Eğer gerçekten hoşlarına gittiyse de bunu içinde bulunduğum sürece pek yormuyorum. Çünkü örneğin 1 senedir sporla ilgileniyorum. Bunun katkısı daha çok olmuştur. Veya kıyafet seçimim vs.

Bir de yüzümde gülümseme olsa bu bakışlar en az 3'e katlanır. Ama hiç gülümseyecek halim yok. Zihnen acı çekiyorum.

Ayrıca kızların bakması her ne kadar insanın hoşuna gitse de benim asıl istediğim, beğendiğim kızın yanına gidip etkili bir şekilde konuşma cesareti gösterebilmek. Bu konuda çok yaralıyım ve ne pahasına olursa olsun en zayıf olduğum bu noktada en güçlüsü olacağım inşallah. Doğru yerde, doğru zamanda, doğruyu hiç çekinmeden söyleyebilme kabiliyeti...

Dostum uzun süreçlerim oldu ve bazen senin gibi düşünüyordum ama inan ki 1 ay az bir süre değil elbette ki kıyafetin ve sporun etkisi olmuştur bakışlar üzerinde ama sen fark etmesen dahi hareketlerinde iyi anlamda değişiklikler olmuştur. Özgüvenin artmıştır en basitinden. Zamanla kendini daha iyi hissedeceksin ve istediğin kıza açılma özgüveni de gelecek.

Ayrıca dediğin gibi gülümseme önemli bakışlar üzerinde. Sürecinde başarılar dilerim dostum.

5. Hafta Rapor​

Bu haftayı memlekette geçirdim. İlk güne uykulu bir haldeyken, mola yerinde durduğunu sanıp 2 dk. tuvalete gittiğim otobüsümün beni tesiste bırakmasıyla yaşadığım saçma bir olayla başladım.

Haftaya damgasını vuran olaysa 3-4 gün süren evlilik görüşmesiydi. Ailemin bulduğu bir kızla dışarda oturup konuştuk. Kız çok iyi ve efendiydi. Muhabbet esnasında performansım bence iyiydi. Kız da benden hoşlanmıştı. Ama kızı maalesef fiziken pek beğenemedim. İlerleyen günlerde bir görüşme daha yaptık ama bendeki durum değişmedi. Bu durum ve kızın da çok iyi birisi olmasından dolayı karar vermekte zorlanmam bendeki anksiyeteyi oldukça artırdı. Hatta 2. görüşmeden sonra ağlamamak için kendimi zor tuttum. Acaba hislerimde mi bir problem var, begenmesem de kabul etmeli miyim diye karar vermekte çok zorlandığımdan strese girdim. Ertesi gün çok zornlansam da kıza olumsuz olduğumu söyledim. Daha sonrasında anksiyetem yavaş yavaş normale dönse de evlilik konusunda içerisinde bulunduğum durum beni üzmeye devam ediyor. Memlekette benden 10 yaş küçük çocuklar bile evlendiler, çocukları oldu...

Diğer önemli olaysa uzun zamandır üzerinde çalıştığım bir projeyi hasbel kader de olsa gerçekleştirmenin mutluluğunu yaşadım.

Her ne kadar anksiyetem yüksek olsa da sosyal anksiyetem çok değildi. Arkadaşlarımla ilişkilerim çok daha dengeliydi... İlk defa ailemi veya arkadaşlarımı arabayla bir yere götürebildim.

Son olarak bugün de iş yeri ile ilgili bir şeyi savkladığımdan dolayı bir sorun yaşadım. Umarım sonu kötü bitmez. Bu da anksiyete oluşturdu bende.

Hocam bir şey sormak istiyorum. Kurtuluş reçetesi linkinde gördüğüm kadarıyla her gün bir yakınını ve arkadaşını ara yazmışsın. Bunun özel bir sebebi var mıdır? Senin için yorucu bir şey değil mi her gün birilerini aramak? Yani en azından bir yarım saat mental olarak vaktini alan bir şey . Sana ne katkı sağlayacağını düşündünde bunu listene iki kere ekledin. Bunu açıklarsan çok sevinirim.

Bende bu tarz bir şey yapmayı düşünüyorum bu aralar. Google tablosu oluşturacağım. O yüzden sana bir sorayım dedim.

Rodion Romanoviç' Alıntı:

Hocam bir şey sormak istiyorum. Kurtuluş reçetesi linkinde gördüğüm kadarıyla her gün bir yakınını ve arkadaşını ara yazmışsın. Bunun özel bir sebebi var mıdır? Senin için yorucu bir şey değil mi her gün birilerini aramak? Yani en azından bir yarım saat mental olarak vaktini alan bir şey . Sana ne katkı sağlayacağını düşündünde bunu listene iki kere ekledin. Bunu açıklarsan çok sevinirim.

Bende bu tarz bir şey yapmayı düşünüyorum bu aralar. Google tablosu oluşturacağım. O yüzden sana bir sorayım dedim.

Genişletmek için tıklayın ...

Bunu özellikle Ramazan ayı için yapmıştım, bundan sonraki süreç için bilgisayar başına oturunca farklı şeyler yapmayı düşünüyorum. Arama konusunda da örneğin birgün arkadaş, ertesi gün de akraba arama yapabilirim.

Bunu niye yaptığıma gelecek olursak. Ben, bundan önceki yaptığım programın mükemmel olduğunu düşünüyordum. Ama sanırım 28. günde relapse olmuştum. Relapse olma nedenim de cinsel istekten ziyade zamanla üzerimde oluşan stresti. Sonra bu stresin kaynağının yalnızlık olduğunu farkettim. Çünkü arkadaş çevrem tanıdıklarım genelde başkaş şehirdelerdi. Nadiren telefonda yakın arkadaşlarimla görüşürdüm o kadar... Bu yöntemle birlikte hem yakın hem uzak arkadaşlarımı aradım ve olumlu geri bildirimler aldım. Kendim de daha iyi hissettim. Ve buna ayırdigim zaman da çok da fazla değildi. Genelde muhabbeti kısa tuttum. Kimisi uzun konuşmak istedi konuştum, kimisiyle de 2 dk konuştum. Veya işten eve yürürken aradım örneğin... Ve şu an bence sürecim iyi gidiyor.

Mesela üzerimde stres oluşturan şeylerden biri de duygularımı özellikle kaos zamanlarında ifade etmekten kaçınmak. Örneğin haklı dahi oldugun bir tartışmada masaya yumruğunu vurup hakkını arayamamak. Veya hoşlandığın ve ciddi dusunebilecegin bir kızla konusamamak... İlerleyen zamanlarda bunun üzerine yogunlasacağım inşallah

Ciks' Alıntı:

5. Hafta Rapor​

Bu haftayı memlekette geçirdim. İlk güne uykulu bir haldeyken, mola yerinde durduğunu sanıp 2 dk. tuvalete gittiğim otobüsümün beni tesiste bırakmasıyla yaşadığım saçma bir olayla başladım.

Haftaya damgasını vuran olaysa 3-4 gün süren evlilik görüşmesiydi. Ailemin bulduğu bir kızla dışarda oturup konuştuk. Kız çok iyi ve efendiydi. Muhabbet esnasında performansım bence iyiydi. Kız da benden hoşlanmıştı. Ama kızı maalesef fiziken pek beğenemedim. İlerleyen günlerde bir görüşme daha yaptık ama bendeki durum değişmedi. Bu durum ve kızın da çok iyi birisi olmasından dolayı karar vermekte zorlanmam bendeki anksiyeteyi oldukça artırdı. Hatta 2. görüşmeden sonra ağlamamak için kendimi zor tuttum. Acaba hislerimde mi bir problem var, begenmesem de kabul etmeli miyim diye karar vermekte çok zorlandığımdan strese girdim. Ertesi gün çok zornlansam da kıza olumsuz olduğumu söyledim. Daha sonrasında anksiyetem yavaş yavaş normale dönse de evlilik konusunda içerisinde bulunduğum durum beni üzmeye devam ediyor. Memlekette benden 10 yaş küçük çocuklar bile evlendiler, çocukları oldu...

Diğer önemli olaysa uzun zamandır üzerinde çalıştığım bir projeyi hasbel kader de olsa gerçekleştirmenin mutluluğunu yaşadım.

Her ne kadar anksiyetem yüksek olsa da sosyal anksiyetem çok değildi. Arkadaşlarımla ilişkilerim çok daha dengeliydi... İlk defa ailemi veya arkadaşlarımı arabayla bir yere götürebildim.

Son olarak bugün de iş yeri ile ilgili bir şeyi savkladığımdan dolayı bir sorun yaşadım. Umarım sonu kötü bitmez. Bu da anksiyete oluşturdu bende.

Genişletmek için tıklayın ...

hocam sizin yaş kaçtı? evlenirsin hayırlısıyla inşallah

Tam yaşı söylemesem daha iyi dostum. Teşekkür ederim.

6. Hafta Rapor​

Bu hafta da izinliydim... Bir önceki raporumda da anlatığım gibi haftaya iş yerinde yaptığım aptalca bir hatadan dolayı fazlaca anksiyeteyle başladım. Daha sonraki günler anksiyetem azalsa da genelde belirli bir seviyede kaldı. İzindeyken ailemin yanında kalmak ve günlerimin genelde boş geçmesi de bu anksiyeteyi biraz artırdı. Ben de hem bundan dolayı hem de 3 günlük su orucu tutmak istediğimden dolayı iznim devam etmesine rağmen çarşamba günü çalıştığım şehre tekrar geri döndüm. Döner dönmez de oruca başladım...

Bu orucu neden tuttuğumu ben de tam olarak bilmiyorum. Ama daha çok vücuttaki toksinlerden arınarak daha sağlıklı olmak için ve Nofap sürecine etkisinin ne olacağını görmek için tutuyorum. (Daha önce de 2 kez tutmuştum sanırım.)

0. Gün (Perşembe)

Uzun süren ve oldukça yorucu geçen bir yolculuğun ardından memleketten öğlene doğru döndüm. Sağlam bir yemek yedikten sonra öğlen 2 de oruca başladım. Aslında oruca akşam 8 gibi başlamam gerekiyordu ama ben Pazartesi günü mesaiye başlayınca problem olmasın diye biraz erken başladım. Bu arada bu oruç 3 gün olarak geçse de 3,5 gün sürüyor. Yani pazar günü akşam oruç sonlanacak.

Bugün pek bir şey yapamadım. Yorgun ve uykusuz olduğumdan bolca dinlendim. Açlık pek hissetmedim. Ayrıca maalesef bilgisayarda baya uzunca dizi izledim. Umarım ilerleyen günlerde bunu bir daha yapmam.

1. Gün (Cuma)

Dün izlediğim dizi yüzünden gece hep kabus gördüm. Sabah geç uyandım. Öğlen bir kaç saat orta şiddette baş ağrısı oldu, ufaktan da açlık vardı. Ama asıl açlık hissi akşama doğru başladı. Açlığın artmasına paralel olarak da cinsel istek azaldı. Bunu daha önce de deneyimlemiştim, açlıkta 30. saate doğru cinsel istek azalıyor...

Gün içerisinde genelde aktiftim. Sabah ev temizliği yaptım, Cuma namazından sonra da kütüphaneye gidip akşama kadar orda takıldım. Ufak bir beyin ve vücut uyuşukluğu olsa da çok sorun olmadı. Ama canım çok yemekleri çok çekiyor. 3. güne kadar nasıl dayanacağım bilmiyorum.

2. Gün ( Cumartesi )

Sabaha doğru 4 gibi kendi kendime uyandım. İlginç bir şekilde uykum da gelmek bilmedi. Sosyal medya diyeti de yaptığımdan vakti nasıl geçireceğimi bilemedim. Sabahın köründe ev temizliğiyle uğraştım, kitap okudum sonra kendimi zorlayıp bir kaç saat daha uyudum...

Kalp ritmimde bir farklılık vardı. Bir miktar daha hızlı ve daha sert... Onun haricinde baş ağrısı, karın ağrısı, halsizlik gibi aman aman bir olumsuz etki yoktu. Sadece ufaktan üşüme vardı... Yine de yemek konusundaki sabırsızlığım arttı ve kendimi daha fazla zorlamak istemedim. Ve orucumun 48. saatinde orucu bozmaya karar verdim. Önce meyve suyu, sonra tıka basa salata, akşam da daha ağır yemek yedim...

Ertesi gün Pazar günü ise uzun bir uykunun ardından uyandığımda kendimi anksiyete içerisinde buldum. Nerden çıktı anlamadım ama kendimi çok kötü hissediyordum. Sağlam bir kahvaltıdan hemen sonra ise 2 gündür uykuda olan cinsel istek birden hortlayıverdi. Beni inanılmaz zorlamaya başladı. Buna rağmen boş durmayıp işlerimi hallederken hem anksiyete hem de cinsel isteğin verdiği zihin acısıyla kısa süre ağladım bile... Kısa bir süre sonra kendimi daha iyi hissetsem de aşırı cinsel istek yakamı bırakmadı... Öğleden sonra da 2 hafta önce deneyip başaramadığım sosyallik konusunda geçmek istediğim aşamayı geçebilecek miyim diye bir deneyim dedim. Pek umudum da yoktu ama yine de denedim ve tabi başaramadım. Ama yakında başaracağımı düşünüyorum...

Bugün 43. günü devirdim. Ne yalan söyleyim, aslında beklentim daha büyüktü.... Bozmak yok, yola devam!.. Hahaa bu sözü şimdi buldum, güzelmiş...

Demek sabahın 8'inde süpürge makinesini çalıştıran komşu sensin. Tam uykumu almışım uyanacağım çalıştırdığın makinenin sesine uyandım.

Ciks' Alıntı:

Pek umudum da yoktu ama yine de denedim ve tabi başaramadım

Genişletmek için tıklayın ...

Burada sana kızacağım. Umutsuz başlarsan yeterince enerjik ve samimi olamazsın. Umutlu olman lazım. Kendini olumsuzluklarla çerçeveleme. Kendi kendine sınır koyma.

Benim temizlik sessiz olanındandı

Doğru diyorsun, ama yine de bazen basaramayacağımı baştan hissediyorum ve buna rağmen gidip denemeye çalışıyorum.

Bu arada dün maalesef relapse oldum. Yakında son raporumu veririm...

Her ne kadar relapse olsam da o dediğim sosyal görevimi uzun uğraşlar sonucu başardım.

Pazartesi günü pek neşeli uyanmasam da günün geri kalanı çok iyiydi. Sabah güzel kıyafetlerimi giyip çıktım... Normalde kızlara pek bakmamaya çalışırım ama uzaktan bana doğru yürüyen bir kıza gözüm takıldı. Kız yanımdan geçene kadar bana uzun uzun baktı. Hatta yanımdan geçerken gülümsedi... İş yerinde de iletişim ve neşe olarak gayet iyi ve konuşkandım. Beyin aktivitelerimde çok fazla bir gelişim olmasa da genel olarak iyiydi. Baya yorucu ve insanlarla iletişim halinde olduğum bir gündü... Akşam eve geç geldiğimde yorgunluktan yapacak pek bir şey bulamadım. Biraz film izleyip yatayım dedim. Ama olaylar gelişti ve 1 saat p. izlemeye kadar gitti. Yine de kendimi tuttum ve relapse olmadan uyudum.

Salı günü sabah kalktığımda yüksek cinsel istek ve bir miktar beyin sisiyle uyandım. Relapse olmam an meselesiydi o yüzden çok hafif bir kahvaltı atıştırıp en şık kıyafetlerimi giyerek sosyallik görevimi geçmek için dışarı çıktım. Bu arada görevim 2 kere, içerisinde bir kızın da olduğu 3 kişilik bir gruba gidip bir konu hakkında tavsiye almaktı. Aylardır geçemediğim bir seviye. 3 kişilik bir kız ya da erkek grubu olsa tamam. Ama kız ve erkekten oluşan bir grupta Türkiyede başıma ne geleceğini kestiremediğimden tırsıyordum. Her ne kadar süreçte ulaştığım bu güzel seviyenin içine edip p. izleyecek kadar aptal olsam da, en azından başarıya ulaşma konusunda oldukça inatçıyım... Saatlerce aç karnına kalabalık mekanlarda yürüdüm, dinlendim, uyudum... Ve en sonunda bu görevi geçmeyi başardım. Bu arada bakmamaya çalışsam da bazı kızların bana bakışlarını gördüğüm oldu... Ama akşam yorgun bir şekilde eve gelip yemek yedikten sonra olan oldu. Ve kendime engel olamadım bir türlü. Uzunca p. izledim... Bir kaç kez yeter artık deyip bıraktığım oldu. Ama sonra kendimi yine pm yaparken buldum. Artık bir noktadan sonra relapse olmanın daha mantıklı olduğunu görünce 1 kez relapse oldum. Aslında 2 kere olmayı planlıyordum ama 1 taneyle atlattık şimdilik.

Relapseden sonraki gün : Gün boyu beyin sisi, anksiyete, sosyal anksiyete gibi yan etkiler olsa da eskisi gibi rahatsız edici düzeyde değildi. Genel olarak işlerimi hallettim, muhabbetimi ettim. Ama çok yoğun geçen bir gündü ve bütün gün neredeyse hiç bir şey yemedim. Saatlerce araba sürdüm. 1 kez viraja çok hızlı girdim, eğer şerit ihlali yapsaydım kaza yapabilirdim. Birde yoğun geçen günün üstüne geç saatte aç bir şekilde evin yakınlarında park yeri ararken ilk defa ufak bir kaza da yapmış oldum...

Özet: Bence 45 günlük gayet verimli bir süreç oldu. Yine de relapse olmayı haketmediğimi düşünüyorum. Nerde yanlış yaptığımı bilmediğimden sonraki süreçlerim için bir revize aklıma gelmiyor. Eğer cheaser effecte kapılmazsam kısa sürede toparlayacağımı düşünüyorum.

Ciks' Alıntı:

Pazartesi günü pek neşeli uyanmasam da günün geri kalanı çok iyiydi. Sabah güzel kıyafetlerimi giyip çıktım... Normalde kızlara pek bakmamaya çalışırım ama uzaktan bana doğru yürüyen bir kıza gözüm takıldı. Kız yanımdan geçene kadar bana uzun uzun baktı. Hatta yanımdan geçerken gülümsedi... İş yerinde de iletişim ve neşe olarak gayet iyi ve konuşkandım. Beyin aktivitelerimde çok fazla bir gelişim olmasa da genel olarak iyiydi. Baya yorucu ve insanlarla iletişim halinde olduğum bir gündü... Akşam eve geç geldiğimde yorgunluktan yapacak pek bir şey bulamadım. Biraz film izleyip yatayım dedim. Ama olaylar gelişti ve 1 saat p. izlemeye kadar gitti. Yine de kendimi tuttum ve relapse olmadan uyudum.

Salı günü sabah kalktığımda yüksek cinsel istek ve bir miktar beyin sisiyle uyandım. Relapse olmam an meselesiydi o yüzden çok hafif bir kahvaltı atıştırıp en şık kıyafetlerimi giyerek sosyallik görevimi geçmek için dışarı çıktım. Bu arada görevim 2 kere, içerisinde bir kızın da olduğu 3 kişilik bir gruba gidip bir konu hakkında tavsiye almaktı. Aylardır geçemediğim bir seviye. 3 kişilik bir kız ya da erkek grubu olsa tamam. Ama kız ve erkekten oluşan bir grupta Türkiyede başıma ne geleceğini kestiremediğimden tırsıyordum. Her ne kadar süreçte ulaştığım bu güzel seviyenin içine edip p. izleyecek kadar aptal olsam da, en azından başarıya ulaşma konusunda oldukça inatçıyım... Saatlerce aç karnına kalabalık mekanlarda yürüdüm, dinlendim, uyudum... Ve en sonunda bu görevi geçmeyi başardım. Bu arada bakmamaya çalışsam da bazı kızların bana bakışlarını gördüğüm oldu... Ama akşam yorgun bir şekilde eve gelip yemek yedikten sonra olan oldu. Ve kendime engel olamadım bir türlü. Uzunca p. izledim... Bir kaç kez yeter artık deyip bıraktığım oldu. Ama sonra kendimi yine pm yaparken buldum. Artık bir noktadan sonra relapse olmanın daha mantıklı olduğunu görünce 1 kez relapse oldum. Aslında 2 kere olmayı planlıyordum ama 1 taneyle atlattık şimdilik.

Relapseden sonraki gün : Gün boyu beyin sisi, anksiyete, sosyal anksiyete gibi yan etkiler olsa da eskisi gibi rahatsız edici düzeyde değildi. Genel olarak işlerimi hallettim, muhabbetimi ettim. Ama çok yoğun geçen bir gündü ve bütün gün neredeyse hiç bir şey yemedim. Saatlerce araba sürdüm. 1 kez viraja çok hızlı girdim, eğer şerit ihlali yapsaydım kaza yapabilirdim. Birde yoğun geçen günün üstüne geç saatte aç bir şekilde evin yakınlarında park yeri ararken ilk defa ufak bir kaza da yapmış oldum...

Özet: Bence 45 günlük gayet verimli bir süreç oldu. Yine de relapse olmayı haketmediğimi düşünüyorum. Nerde yanlış yaptığımı bilmediğimden sonraki süreçlerim için bir revize aklıma gelmiyor. Eğer cheaser effecte kapılmazsam kısa sürede toparlayacağımı düşünüyorum.

Genişletmek için tıklayın ...

Bence süreci bozmanızın ana nedeni, beyne kolay dopamin sağlatmak olmuş. Beyin, kolay ödülle tatmin olmuşken zor olanı istemez. Örneğin uzun zamandan sonra ilk defa arkadaşlarımla oyun oynadım ve oyunu bırakasım gelmedi neredeyse. Zar zor bilgisayarımdan silip işime koyuldum. Ertesi gün, kendimi fotoğraflara bakarken buldum ve neredeyse sürecimi bozacaktım. Beyin, kolay hazzı bir kere elde ettiğinde ona tekrardan ulaşabilmen için elinden geleni yapıyor. Bu da sizi uzunca porno izledikten sonra mastürbasyonun mantıklı olduğunu düşündürmüş.

Özellikle 2. gün sabah uyandığımda pmo yapmamak için neredeyse yapabileceğim her şeyi yaptım. Vücudun kendimi baya yordum, meşgul ettim, aç kaldım, yapmamam gerektiğini kendime çok kez söyledim. Ama bir noktadan sonra kontrol artık benden gidiyor ve başka birine dönüşüyorum sanki. Bunun için aklıma gelen tek çözüm yanında birinin olması. Ama yalnız yaşayan biri için de bu çok zor.

O. olup tamamen bozma nedenim ise yaptığım ve yapacağım PM nin zararının o. olma zararını gecmeye başlamasından dolayı bu işi bir an önce sonlandırmak istedim.