Alper Bahçebaşı
Venüs Yolcusu
- Katılım
- 30 Eki 2021
- Mesajlar
- 94
- Tepki puanı
- 115
- Puanları
- 43
Vaay beeBen başımdan geçen ilginç olayları ve imkânsız denecek kadar düşük bir olasılığın başıma nasıl geldiğini anlatmak istiyorum.
1) Bundan bir kaç ay önce laptop üzerinden oyun oynuyordum. Mutfakta yalnızdım saat gece 11 civarıydı. Oyuna dalmıştım mutfağın kapısı kapalıydı. O an kafamı çevirince kapının yavaşça açıldığını gördüm. Sonra 3-4 saniye bekledim. Annemin beni kontrol edip gittiğini zannettim. Ama hiç ses yoktu. Anne diye bağırdım ses olmayınca bir an içim ürperdi eve hırsız girdiğini zannettim korkuyla koridoru falan kontrol ettim fakat odalare girmeye g*tüm yemedi annemi kaldırıp o an yaşananları anlattım o bana göz yanılması falan olduğunu söyledi fakat ben emin gibiydim bütün odaları kontrol ettik kimse yoktu... Benim olayı çözememe sebebim ise evde hiç bir cam açık değildi. Rüzgar olma ihtimali yoktu o olay beni o gün çok korkutmuştu maalesef...
2) rüyalarımda gördüğüm bazı şeylerin gerçek hayatta gerçekleşmesi... bundan yaklaşık 10 sene önce rüyamda Büyük dedemin vefatını hiçbir neden yokken gördüm. Hatta bunu aileme anlattım. Aradan çok geçmeden dedem vefat etti. Lise okurken ise üniversite tercihi yaptıktan sonra rüyamda bir binanın yanında denize bakarken gördüm daha sonra basamaklardan indim... Üniversitem Trabzon'a çıktı o an rüyamda gördüğüm yer ile okulun kampüsü tamamen aynıydı. Aynı bina, manzara ve basamaklar. Beynimden aşağı kaynar su dökülmüş gibi oldu oturup düşündüm acaba dejavumu oldu diye fakat rüyada ki yerdi emin gibiydim.... Bundan birkaç ay önce ise abimin kızının hastanede seruma bağlı olduğunu hasta bir şeklide yattığını rüyamda gördüm.. fazla takılmadım ilk başta fakat ta ki bir akşam abimi arayana kadar... Abim kızının çok hasta ve ateşinin olduğunu söyledi ve tam 1-2 hafta hastanede yoğun bakımda kaldı. Çok şükür iyileşti fakat bu durumların gerçekleşmesi beni psikolojik olarak çok yıpratıyor...
3) platonik aşk yaşadığım kızla imkânsız bir tesadüfle karşılaştım. Ben lisede maalesef bir kıza aşık oldum fakat bir türlü ona açılamadım. Ama aklımdan silinmedi. Kimseyi sevemiyordum hep ona keşke açılsaydım kafasıyla yaşıyordum. Bir gün üniversite 1. Sınıftayken sosyal medya üzerinden ona ulaştım. Fakat beni hatırlayamadığını söyledi. Nedenini bilmiyorum fakat o an yıkılmış gibi oldum benden fotoğraf isteyince ise atmadım. Öylece hesabı sildim. Biraz olsun adım atmak aslında beni rahatlatmıştı. Artık aklımdan silebilirdim yollarımız ayrılmıştı. Onun nerede yaşadığını bilmiyordum. Üniversitelrimiz ise kilometrelerce uzaktaydı. Ben tamamen ümidimi kesmiştim. Ta ki üniversitenin 2. Sınıfına kadar... Üniverstelerin tatil arası bitmişti 2. Sınıfın son dönemiydi. Otobüs biletimi kestim ve yolculuk başladı yaklaşık 6-7 saat sonra mola verdi otobüs terminal de bir kız ilgimi çekti nedense o kız aşık olduğum mız gibi hissettim. Hatta kendi kendime ben kafayı yiyorum diye düşünüyordum o an 5 dk bekledim kız bir anda benim ona donmuş gibi baktığımı görünce biraz ürktü evet oydu aşık olduğum kızdı. Kalp atışlarım hızlandı biraz otobüste soluklandım. Meğersem aynı otobüste 6 saattir yolculuk yapıyormuşuz. Bu ihtimal nasıl olurdu ? Aynı güzergah aynı otobüste aynı gün aynı saat ve dakika içerisinde karşılaştık... Muavine başka mola var mı diye sordum. Evet var dedi tek duam inmemesiydi... Bir şansım vardı ve kullanacaktım otobüs durdu. Kız indiği anda bende indim ve onu dürttüm ve herşeyi itiraf ettim... Kız ilk başta soğuk davransada molada yanıma geldi ve beni yanına davet etti. Hatta yanında oturan kadının biraz önce indiğini söyledi. İnanamıyordum bu kadar tesadüf yaşanamazdı. Sanki kaderin bir oyunuydu. Çekim yasası gerçekleşmişti. Çaktırmadan ona nerede okuduğunu sordum (biliyordum zaten ) Samsun'a değiştini duyunca güzergahlarımızın nasıl kesiştiğini fark ettim. 3 saat onunla sohbet ettik yanyana onu izleme ve dinleme fırsatım oldu fakat Kader bizi mutlu olalım diye değil aklımdaki o soru gitsin diye karşılaştırmış. Kız beni reddetti. Hatta birazda duygularımla oynadı diyebilirim.. onun gerçek yüzünü gördüm. Tek mutluluğum platonik takıntıdan artık kurtulmam oldu diyebilirim fakat bi ihtimalin gerçekleşmesi çok ilginçti....
4) Çocukken yaşadığım bir anı %100 gerçek olduğuna eminim fakat kanıtlamam mümkün değil. Çocukken 2 katlı bir evde yaşıyorduk bahçemiz falan vardı sabahları kapıyı açardık eve güneş değerdi oraya kahvaltı soframızı kurardık... Bir gün yine balkona çıkmıştım gökyüzüne baktığımda L şeklinde ilginç bakıra benzer birşey farkettim. Hiç hareket etmiyordu tamamen sabit bir şeklide duruyordu ben donup kaldım hareket edemiyordum. Bazı arkadaşlar helikopter olduğunu falan düşünebilir ama alakası yok maalesef annemi çağırdım anne görüyor musun diye annem görmedi sanki tek bana gözüküyor gibi hissetmek daha ürperticiydi. Bunu yazarken bile o an aklıma geliyor. O zamanlar kameralı telefon olmadığı için bunu asla kanıtlayamam fakat gerçek olduğuna adım gibi eminim.
Biraz uzun oldu kusura bakmayın içimi dökmüş ğibi oldum buraya kadar okuyan herkese teşekkür ederim.