Selamlar,
Yüksek seviyede dopamine alışan beynimin en ufak işlerde bile harekete geçememesi üzerine, bu duruma bi son vermek gerektiğni düşündüm ve kendim için en uygun modun monk mode olduğna karar verdim. Bir süredir bu moda hazırlanıyorum yani modun içindeki şeyleri yavaş yavaş azalttım. Tam monk mode girmek istemedim çünkü sürece bir anlık hırsla baslayıp aradan bi kaç gün sonra patlayıp özgüvenimi kaybetmek istemedim. Bu mode da yaşayacaklarımı sizlerlede paylaşıp, hem kendi eksiklerimi görmek hemde sizlere faydam olması umuduyla yazacağım.

Liseden yeni mezun oldum ve geçen yılı istediğim şekilde götüremedim ama bu yıl, sadece kişisel gelişimime ve derslerime odaklanarak, geçen yıl verdiğim açığı kapatabileceğme inanıyorum. Zor olacak, sabır gerektirecek ama bunu özgürlük (zihnimdeki) için yapmalıyım.

Neverfapdeki en büyük amacım nefis (öz kontrol) hakimiyetini kazanmak.
Mutluluğun ancak öz kontrolle kazanabileceğni düşünüyorum.
Beynimin alfa dalgalarından kurtulup, olması gerektiği gibi beta dalgasında kalmasını, hayatıma zombi (alfa dalgasındaki bir beyin her şeyin etkisi altına girer) gibi devam etmek istemiyorum. Pmo aşırı dopamin salgılattığı için beyin o gün alacağnı aldığnı düşünüp az dopamin salgılatan şeylerde harekete geçmiyor ve asıl amacımıza ulaşmamızı sağlayacak görevlerimizi yapmamaya başlıyoruz. Sonucunda ise hayatımızın yolunda gitmemesi, sosyal çevreyle sorunlar vs. tüm bunların sonucu olaraksa depresyona giriyoruz, hayat kalitemiz düşüyor. Bu bağımlılıkların, zevklerin bir sınırının olamaması; bunu da denemeliyim, şunun da tadına bakmalıyım, bu kara günde de içmiyceksem ne zaman içcem vs. derken ömür bitiyor dostlar ve bu durum benim fazlasıyla canımı sıkıyor. Ben onlarca boş şeyin peşinden zevk için koşacağıma, artık bir tek amacın peşinden zevkle koşmak istiyorum.

_ okuyan dostlarıma not_
İlerde bir gün bu filmin sonuna geldiğmizde keşke bir kerede cesur olup amacımın peşinden gitseydim demektense, kendimizi tutup bizlere verilen şansı bir kere bile olsa deneyip değelendirmek istemez miydiniz?
Son olarak mükemmelliyetçi olmak yok, zaten mükemmel olsak kendimizde bi şeyleri değiştirmek istemezdik, sonuçta insanız illaki elde olmayan sebeplarden bazen planımızda eksiklerimiz olabilir.("Elde olmayan", eğer bile isteye eksik bıraktıysak zaten vicdanımız bizi rahat bırakmaz.)
Saat 12' yi geçtikten sonra monk mode' a tam olarak giriyorum, 1 Kasım bir dönüm noktası olur umarım.

Selamlar,
Bugün saat 5 te kalktım ama 5 ten 7 ye kadar ki kısmı istediğim verimde geçiremedim ama bi önemi yok şi.dilik önemli olan 5 te kalkmayı şürdürebilmek bir süre. Tam 7 saat ders çalıştım. Gayet zihnim açıktı. Evde ders çalıştığım için bazen mast. aklıma gelsede ciddi bir kriz olmadı. Öğlen saat 1 gibi hafif bir yağmur eşliğinde yürüyüş yaptım. Akşam denemeye girdim ve ilk kez matematiği ve feni bitirdikten sonra türkçeye geçtiğimde odağımı ve dikkatimi kaybetmeden gidebildim. (Genelde mat ve fenden sonra sınavdan koparım.) Sınav pek istediğim kadar iyi gelmedi ama sınavdan sonra eve gelir gelmez ,saat 7.30 dan sonra bir şey yiyip içmek (su hariç) yasak olduğu için, biraz dinlendim ve sınavdaki tüm eksiklerimi ve hatalarımı çıkardım. PBKY kitabını not çıkararak okudum, sosyal medyayı ve televizyonu bırakmıştım zaten bir süredir. Yarın tüm bunların yanında, daha ciddi spor yapıp, blog yazılarını okuyup notlar almayı istiyorum.

Selamlar,
Bugün istediğim saatlerde kalktim ve kalktıktan sonraki 2 saat gayet güzel ders çalıştım. Kahvaltı yaparken sabah haberlerinde iklim krizi tartışılıyordu, programda o kadar harikaydı ki Prof. un konuşması falan, ayırmam gereken zamandan biraz daha fazla vakit ayırdım. Sporu yapmadım, dersten çaldığım vakti kapatmak için spora ayırdığım vakitten aldım.
Blog yazılarını okudum.
Şeker zaten yok. Dizi, sosyal medya hiç aklıma bile gelmedi ancak şunun farkına vardım, mast isteği öğlen daha bi fazla geliyor, özellikle bugün aniden gelen mast. isteği yüzünden 2 saatim kişisel gelişim videoları ve psikolog konuşması dinleyerek geçti, bu da iyi bişey ama not almadan dinlediğimde boşa gitmiş gibi hissediyorum (15 gün kadar monk moda hazırlıkta not alarak gittiğimden dolayı).
Spor ve kitap okumayı yapamamanın bi pişmanlığı var onun dışında şimdilik fena değil gibi.

Selamlar,
Açıkçası süreçteki en iyi günlerimden biriydi diye bilirim, sabah gene tam saatinde kalktım, öğlene kadar 2 saat çalışabildim - bi tadilat işi vardı evde- asla moralimi bozmadan iş biter bitmez yotubedan not çıkararak kişisel gelişim videoları izledim ( bu not çıkarma işi mükemmel ötesi, hem odağınızı arttırıyor hem de eski notlarınızdaki ortak konuları daha hızlı görüyorsunuz. Yani verim 10 kat artıyor.) Nerdeyse hiç mola vermeden soru çözdüm ve açığı kapattım.
Bu arada, dün öğlen mast. isteği geliyo demiştim bugün geldiği saatleri bildiğim için öncesinde soğuk duş aldım ve hiç hissetmedim istek falan, herhalde bundan olsa gerek bu kadar çalışmam.
Kardeşimin yazılıları için biraz konu anlattım ardından sporumu yaptım, PBKY kitabından notlar çıkarmaya devam. Şeker isteğide zerre gelmedi.
Kısaca bugün baya verimliydi. Sürece davam...

Selamlar,
Biraz yorucu bir gündü nedeni planımda yapmam gereken çok fazla şey vardı ve ben ertelemek istemiyordum ama gün sonu hedeflerinizin büyük kısmı tamamlamış şekilde uykuya dalmak kadar hoş ve tamamlanmışlık hissi veren başka bir şey yok gibi günün her anında planlarına koştuğun için kriz arada bir geliyor, bazen sert geliyor ama iyi yanı önceden deftere notlar aldığın için ve her gün blog yazılarını okuyup videolar izlediğin için kriz anında yapman gerekenler anında zihnine geliyor (eskiden olsa blog yazısını olumaya giriyorum, bi anda kendimi haremde buluyordum).
Bugün 6 saat kadar ders çalıştım, hedefimin altında kaldım ama yinede zamanımı araya verdiğmi düşünmüyorum, vicdanım o konuda ziyadesiyle rahat.
Blogdan ve PBKY kitabından güzel notlar çıkardım, kişisel gelişim videoları, spor, yürüyüş ( diğer günlere nazaran az yürüdüm bugün, vücutta biraz yorgunluk vardı fazla kasmak istemedim), şeker ve sosyal medya bunların krizleri bile gelmiyor.
Geçen arkadaşım, "TDK' nin dergisi var" demişti, bugün o aklıma geldi bir kaç yazı da son sayısından okudum, böyle yavaş yavaş olacak gibi...

Selamlar,
Dün mâlesef yazamadım, sebep; dün gece evde bazı tatsız olaylar oldu ama sürecimi bozacak herhangi bir şey yapmadım hatta planımın çoğunu tamamladım.
Sabah uyandığım da ise zannediyorum dün geceden sebep, aşırı derecede güçlü bi kriz geldi, hatta hakimiyeti bi an kaybedeceğmi düşündüren bi his oluştu içimde (dostlar bir şey fark ettim mesele tamamen beynimizin bize oynadığı oyunlardan ibaret, tek amacı var: sana düşündüklerini, bunu başaramayacağnı ya da henüz başlardaysan başka bi süreçte başaracağnı söyleyerek sizi kandırmaya çalışıyor - ve kendi adıma ne kadar fazla yemişim bu oyunları- ama bu sefer maymun gözünü açtı) o an dedim ki fazla takıntı yapıyorum ne başaramaması, ne kaybetmesi, bu iş olacak, şimdi kuruntu yapıp da sürecimi bozamam, en az 90 günlük süreç bitmeli ("en zorlandığmız işimiz, en ivedilikle bitirdiğmiz işimiz olmalı" - ben de eksiklerimi erteleme sürem arttıkça yapmama, erteleme sürem artıyor, bi yerden sonrada çığ gibi büyümüş halde yakalıyor") dedim ve direk soğuk duşa girdim, sonrasında kriz falan kalmadı zaten. Mode da uygulamam gereken ne varsa uygulamaya devam, planımında büyük kısmı bitti, sadece bir hedefimi yakalayamayacağım gibi ona da üzülmem, sonuç olarak istediğim verimi aldım. Bugün şunu kendime hatırlatmam gerek:
" 90 günü tamamladıktan sonra tekrar aynı bataklığa düşüp düşmeyeceğni düşünmektense, bu tamamlama fırsatını değerlendirememenin üzüntüsünü bir ömür çekceksin belkide, acaba bıraksaydım ne olurdu diyip durcaksın kendi kendine. Onun yerine sen dene olmazsa gene olmamış olsun" bırakmaya niyetim yok...

Selamlar,
Bugün ders çalışma planımda yoktu ama 2 saat yinede çalıştım. Öğlen dışarı çıkıp biraz yürüdüm, arkadaş aradı biraz onlarla görüştüm, 3 saat onlarla geçti ( şimdi biride neverfap e başladı).
Saat 6 da eve geldim, günlük planımdaki eksikleri kapattım (spor, dergi, kişisel gelişim videoları...).
Geceye doğru gene bi kriz geldi, direk soğuk duşa ... Zaten soğuk duştan sonra kriz falan kalmıyor.
Genel olarak süreç güzel ilerliyor, baya bi not çıkardım, sporumu düzene oturttum, derslerden daha yüksek verim almaya başladım. Özellikle bu ders ve dikkat olarak baya zihnimdeki açılımı fark edebiliyorum.
Yarın ve sonraki iki gün kritik ama atlatacağım.
Sürece devam...

Selamlar,
Dostlar, mâlesef süreci bozdum. Gayet güzel gidiyodum aslında...
Lafı uzatmayim nasıl olduğunu anlatayim, arkadaş aradı morali bozuktu gelmen lazım falam dedi. Neyse, eski kız arkadaşı aklına gelmiş. Bi yandan sigara sarıyor bir yandan anlatıyor bir yandan Zeki Müren çalıyor... Baya bi konuştuk, boş bir şeyi dert ettiğni anlatmaya çalışıyorum ama o kaptırmış bi kere, neyse bunu kafası güzel bi halde eve bıraktım ben ama hiç bir şekilde mode u bozacak(o ortama rağmen) bir şey yapmadım. Eve geldim moral motivasyon çökmüş zaten, evde yaşananlara girmek istemiyorum zaten... En son saat gece 12, uyumaya çalışıyorum ama uyuyamıyorum bi yandan da kriz tuttu. Sabah olsa soğuk duşa falan dalcam direk ama soğuk duşa da giremem gece gece, evdekilerden dolayı. Yaklaşık 1 saat mücadele ettim ama en son dayanamadım, p' izlemeden mast yaptım. Gene başa dönmenin üzüntüsü ve pişmanlığı var, her şeyi hesap ettiğmi düşünüyordum...
Mode un diğer kurallarına hâla uyuyorum ama bu relaps olmasaydı daha iyi olurdu.
Bakalım ilerki günler ne gösterecek.

Yeniden Selamlar (05.03.2022), Eski sürecimin üstünden baya bi zaman geçmiş ve gerçekten geçen yıl bu zamanı nasıl değerlendirdiğimi düşününce ciddi bi yol kat ettim, şimdilik 90 günleri göremedim tabi ama ulaşamam dediğim günleride devirdim hem de güzel alışkanlıklarla... biraz bu 4 ayda neler yaptığımı kısaca anlatıp yeni sürecim, kendimden beklentilerim; hakkında yazmaya geçeyim.
Öncelikle mast yaptıktan sonra mode un diğer alışkanlıklarını yapmayı sürdürdüm ve bu 4 ayda 15 tane civarı kitap bitirdim (tabi içinde 150 sayfa olanda var 500 sayfa olanda), doğa yürüyüşleri yaptım arkadaşlarımla hatta şehirin tarihi kalıntılarına plansız sadece yürüyerek gittik -plansız oldumu da başka tadı oluyor- günlük tutum, tonla notum var neverfap ve başka konularla ilgili, fitness sürekli zaten, ambalajlı gıdalardan uzağım zaten; hem kolay oluyor ne içeceğine karar vermek (soda ama en güzeli irademin kuvvetlenmiş olması...

Şu sınav senesi insanın baya vaktini alıyor ama çalıştığım saatlerin dışında, bi işle uğraştığımda kendime soruyorum: Bu işin benim arzularıma ulaşmamda bi faydası var mı, varsa ne kadar...bu iki soruya göre ilerliyorum çünkü spesifik planlar bende pek işe yaramıyor. Sınava 103 gün var ve bu zamanı full monk mode da geçirmek hedefim, kendime de güveniyorum, kesinlikle hemen yeni alışkanlık kazandığımda faydası oldu mu olmadı mı diye düşünmeyeceğim, sınav geçtikten sonra bakarım, diğer türlü beyin alıştığı için yaptığı işin getirisini hemen almaya, uzun vadede fayda eden işleri bilinçaltında bi işe yaramıyor gibi düşünüyor ve yapmam gerektiğinde isteksiz oluyor. Motivasyon başlangıç için en önemlisi çünkü arzuyu arttırıyor ama beyin motivasyonsuz dopaminini alamayınca bırakma eğilimi artıyor, ilerleyen günlerde faydasını göstermeye başladığında -fark etmek istemesende belli oluyor değişimin yansımaları- ilk baştaki motivasyonun bitsede işte bunun verdiği motivasyon kendi kendini götürüyor. Yani motivasyon: sınavın sonuna doğru ambalajı açılmış nane şekeri gibi... bi 25 dk zihin max. odak moduna geçiyor sonrasında eskisinden bile daha kötü oluyor odağımız ama o da önemli değil çünkü sınav bitti. Neyse umarım yeni sürecimde güzel işler çıkartabilirim.

Selamlar,
Her ne kadar bugün o kadar güzel olmasa da bundan önceki 2 günüm gayet iyiydi...çok önceden bitirdiğim bi kitabı tekrar okumaya başladım (bu sefer notlar tutarak ama), fitnes, klasiklerden bir roman, öz eleştri ve günü değerlendirme, of günde her zamanki gibi 20-25 km arası o hafta hangi bi rota belirleyip yürüyüş, akvaryumun haftalık temizliği vs. yani planımın %85 ini tamamlamıştım ama bugün %70 i ancak bulabildim. Sabah her zamanki gibi 3 saat falan geometri konuysa konu soruysa sorusunu tamamladım temiz bitmişti aslında ama ev ortamı bazen sıkıyor arada dama çıkıyorum hava almaya bugün yarına yetecek kadar da oksijen çektim çok şükür. Bi deneme attım akşam türkçe ve fen sonucu güzel geldi , mat ve sosyal için fifti fifti diyelim, bunun üstüne ders planımda değişiklik yaptım, yarın buna istinaden yoğun olacak hatta bu 1 ay, böylesi daha iyi olur belki mast. fazla aklıma gelmez. 1 Martta sürece başlamıştım 8 gün oldu ve sadece öğlen ikindi arası ciddi krizler geliyor, kriz anlarında da forma girip bi kaç yazı okuyorum bi şey kalmıyor. Unutmadan, bugün hiç beklemediğim şekilde rüyalanmıştım, ilk kez bu kadar erken oldu. Eskiden olsa rüyalandığım zaman sürecim bozulmuş gibi hissediyordum (bozmadığnı bilmeme rağmen) ve gün içinde ufak bi kriz anında bile bozmaya yeltenebiliyordum, bugünse böyle düşüncelerin aklıma gelmesi pek etkilemedi ertelemenin sonu gelmediği için ve geçen süreçlerimde de hep aynı şeylerin tekrarladığnı gördüğüm için artık zihin antikor üretmiş.

Selamlar,
Bu son 2 gündür vücut dopamin dopamin diye kıvranıyor, şeytan durmadan dürtüyor, bazen umudumu kaybetmem için farklı farklı teoriler geliştiriyor zihnim ama buralar filmin en sevdiğim yerleri.... hedefe doğru kayından yapılmış ok gibi giderken vücudum kıvranmaya aksilikler, artmaya başladığında filmin en heyecanlı yerindeyim demektir çünkü ya bırakıp ertesi sefer daha iyi bi sürece başlarsın gibisinden içsel düşüncelere uyup cheaserla savaştıktan, yanlışımı bulma faslıyla uğraştıktan sonra ortalama 10-15 güne adam gibi bi sürece başlayacağım (bu döngüyü çoğumuz iyi biliriz) ya da bu kendimize söylediğimiz palavraları bi karanlığa atıp süreci bozmadan eksiklerimizi ve hatalarımızı iyi tespit edip rüzgarla dans ederek o hedefe ulaşıp bi kez daha yol uzun ve sancılıda olsa asıl hazzı ve çok az kişinin bildiği o mücadele etmenin verdiği hazzı tadıp yeni hedeflere kitleneceğiz ve çoğu insanın daha denemeden ben bunu beceremem yapamam dediği şeyler bizeyse: "Acaba bu rotada hangi avlar yakalarım, neleri keşfederim" diyip yola koyulmak düşecek. Motivasyon yazısı gibi oldu ama bugünlük böyle olsun bunlara bakıp kendime de hatırlatma yapıyorum

Selamlar,
Bu günler de baya bi zorlandım ama beni yoran kısım zorlanmaktan çok bu belirsizlik. Geçen krizlerimden biliyorum ne kadar iyi mücadele edersen et bi anlık dalgınlığından veya zor durumunda yakalayıp saat fark etmeksizin relaps olmana sebep oluyor, hep gardımı almış bi haldeyim çünkü sürecimde kötü sayılmayacak günlerdeyim ve ilk baştaki motivasyonumun yerini bu aldı bunu kaybetmem demek arkasından daha fazla şey kaybetmeme sebep olabilir.
Bu son 4 günde neler yaptım:
Günün büyük kısmı yks çalışmakla geçiyor her yks savaşçısı gibi; bugün Türkiye geneli bi denemeye girdim, cevapları açıklanmadı ama genel olarak işaretlemem iyiydi, sınavın sonuna doğru geometride boş sorularım vardı onlara baktım kolaydı, Türkçesi yordu biraz ama güzeldi soruları beğendim tam ösym ayarı. Bu netlerle İstediğim üni gelir mi bilmiyorum gelmese canım sıkılır, moralim bozulur belki ama oturup yasını tutmam, bu 3 ayda yapmak istediğimi değil yapmam gerekeni (sonuna kadar çalışmak) adam akıllı yaptıktan sonra çokta önemli değil.
Kar yağıyordu hava alabildiğine soğuk ama kardeşimi okuluna bıraktıktan sonra o karda öyle lapa lapa yağarken yürümek o kadar hoş ve sakinleştiriyor ki soğuğu fazla takmıyorsun. Ama eridikten sonrası da çekilmiyor ortalık çamurdan geçilmiyor; ayakkabı da dağ, yürüyüş vs. derken pinositik cep e dönüşmüş zaten her tarafından sıvı alıyor...
Olacak arkadaşlar olacak.

Selamlar,
Dostlar bugün, 1 Mart ' ta başlayan sürecim gitti, sebebini foruma sürecin başındaki günlerdeki kadar sıklıkla girmememi bağlıyorum, tabi bi sebebi de fazla özgüven olabilir ama olan oldu. İşin kötü tarafı tam zihnim berraklaşmıştı, sirk göllerindeki sular gibi içmeye doyulmaz ya aynı o hesap o kadar cinsellikten ve pmo dan uzak düşüncelerim vardı ki aklıma gelen şeyler hep hedeflerimle ilgiliydi buda acayip keyif veriyordu, odaklanmam da baya artmıştı... dün kütüphaneye gitmiştim, 18 Mart Çanakkale Zaferiyle ilgili ufakta bi sergi vardı biraz sergiyi gezdikten sonra okuma salonunda anca yer buldum ders çalıştığım masanın karşısında tek başına oturan bi hanımefendi (o da yks ci) vardı baya etkilendim ki biraz sonra kütüphaneye gelen arkadaşımın da etkilendiğini sonradan öğrendim. Geçen yıl çözemediğim bi kaynağın permütasyon soruları vardı onu çözmeye başladım bi süre sonra öyle odaklanmışımki arkadaşımın: "Çatur çutur çözüyor" demesiyle testten başımı kaldırdım ama harbiden nasıl çözdüğümü bende anlamadım 35-40 civarı soru da 4 boşum vardı sadece ve o gün bunun üstüne bi de ayt mat denemesi attım ki onun da sonucu eskiye göre güzel geldi. Hatta hanımefendi ve arkadaşlarının dikkatini çekmiş ki (onunda sonradan arkadaşları geldi) bi arkadaşı soru sordu. Diğer günlerde de neverfap in etkilerini gördüğüm başka olaylarda yaşadım ama bi anlık dalgınlığıma geldi ve tetikleyiciyle fazla oyalandım.

Normalde sürecimi bozduktan sonra biraz ara veririm ama şimdi tekrardan yeni bi sürece başladım, yks ye tam 90 gün var ve bu yks sürecindeki son şansımı denemek istiyorum sınavdan sonra eğer umduğum gibi geçmese bile sürecimde 90 güne ulaşmış olacağım ve ciddi güç verir. Sadece fap yapmamak değil daha fazlası artık çelik gibi bi irade ve dinç bir zihin...bunlarda yeni yılımda her ne yaparsam yapayım iyi başarılar yakalamam için yeterli. Çünkü aynı özel bi güç gibi sizin emrinizde olan bir bedeniniz var, ders çalışacağınız zaman bahane bulmadan anında derse, hayır demeniz gereken her şeye hayır deyip yapılması gerekeni yapmak...

Tabi Monk modedan kendi eklediğim bazı şeyleri (zaman alan) çıkardım, osınava az kaldı ve bu zamanı başka şeylere vercem. Yeni mode da ek olarak,
1. Akşam yemeğinden sonra bitki çayı iç.
2. Çalışma aralarında molayı uzatma.
3. Dışarı çıkılacak günler harici dışarı çıkma, çıkarsan da dersten bunalıp hava almak için, arkadaşların davetine ret.
4. Yemek olmadığında (dolaptan yumurta al kaynat ye ya da meyve ye vs. ne bulursan)

Beş gün sonra günlüğü yazmaya devam edemezsem chaser a yakalanmışım demektir. (24.03.2022) Arkadaşlar sürece devam ediyorum ama başım bu aralar biraz fazla ağrıyor dopamin yokluğundan değil de, soğuklardandır muhtemelen.

Selamlar,
Bu zamanlar en berbat zamanlar, çok yoruyor. Nitekim bu yılda eskiyle aynı oldu.
Ramazan ayı güzel geçti zorlanmadım, çok hoş ve güzel anlar, anılar yaşadım. Ramazandan sonra eski alışkanlıklarıma dönmem de çok zor olmadı aynı programlama gibi ay bittikten hemen sonra eski halime döneceğimi kafamda tekrarladığım için çok kolay oldu. Buradan alışkanlıklarımın bi kısmını sınavdan sonrasına bırakma kararımda iyi yaptığımı çıkardım, sınavdan sonra kaldığım yerden daha fazla zaman ayırarak devam ederim.

Sınavı daha fazla düşünmem gerek ama aklımda başka bi konu kaldı... günlük, deneme yazısına dönmezse iyi.
Bi kaç gün önce -daha fazla da olabilir- okulumdan bi kardeşim (daha sonra uzaktan akrabam olduğunu öğrendim) özgürlüğü, kafasını dinlemeyi ancak karanlıkta kaldığında bulabileceğini düşünmüş ve ak güllerden biri...maalesef. Okulda çoğu kişi birbirini tanırdı, haliyle etkiledi biraz. Çok kitap okuyan(özellikle roman düşkünü), empati yeteneği tavan, insana sevgisi olan biri. Okuduğu kitaplardan bazılarını biliyorum, bu insanın içinin kararmasına sebep olan, umudunun son damlalarını sömüren, yıktıkça yıkan, insanı kuru dala çeviren kitaplar (edebiyat dünyasında özellikle bireyin iç dünyasını konu alan, ruhsal bunalımlarını anlatan kitaplar diye geçiyor) bunlar ince ruhlu, naif insanları, özelliklede kadınları ve özelliklede gençliğinin en güzel dönemindeki o duyguların yoğun, hayal kurmanın fazla olduğu dönemlerdeki gençleri çok derinden etkiliyor, depresyona girmesine sebep oluyor. Arkadaşlarımdan ve tanıdıklarımdan gördüklerim böyle, yine bununla ilgili deneyler, araştırmalar vardır ama onlarda yine aynı sonucu verir muhtemelen. Bu tür kitaplara yapılan eleştirilere bakıyorum: (Eleştirilerin geneli) "Yazar o acıyı, yalnızlığı, hüznü, pişmanlığı ilmek ilmek ve muazzam tasvir etmiş. Bilmem içimde bıraktığı his ve duygular etkisini kaybeder mi?!" şeklinde.
İşte sorunda bu zaten etkisini kaybetmiyor; aynı yazarımız, yazarlarımız o insanlara az buçuk çözümde üretse ne güzel olur. 21. yy. daki Kişinin kafasında zaten tonla düşünce ve dert var bunları tekrar tekrar yazmanın üstüne sonunu çözümsüz bırakmanın kime ne faydası var? İnsan, genç, çocuk; zaten soruları, dertleri var bunlara cevap, çözüm arayacağı yerde bi de senin sebep olduğun duygu karmaşası yaşıyor, bu karmaşık duygular da aklı devre dışı bırakıyor ve bu ruh hali içinde çırpınıp duruyor.
Roman dışında bu tür şeylere sebep olan başka sanatlarda var ve onlarda da mantık aynı...Bu kez romanı fazla eleştirdim ama hem dostumun karanlıkta kalmasına sebep oldu hem de çok eskiden benzer ruh haline girmeme sebep olmuştu. Dostumun vefatındaki bi sebebi de yakınlarından öğrendim ancak özeli olduğu için yazmayacağım.
Kendi adıma ümitsizliğe, karamsarlığa kapılmama neden olacak şeylerden uzak durup moral ve motivasyonumu yükseltecek zihnimi zinde tutacak etkinliklerle, sanatlarla, aktivitelerle...haşır neşir olacağım. Olaylara karşı rasyonelliği daha çok arttırıp; duyguları zaten azaltmıştım iyice önemsemeyeceğim. Çünkü duygular yüzünden çözüm üretemiyorum, sözü de var ya: "Duygular aptallaştırır." diye. Kişisel gelişimi ve öğrenmeyi daha çok önemseyeceğim, kendimi mutlu ve tatmin olmuş hissediyorum.

Selamlar,
Güzel ve rahat üç gün daha...
Şunu fark ettim, kesinlikle şekerin çok az miktarı bile o günün büyük bölümünü uyuşuk geçirmeye sebep oluyor. Bayramda gittiğim misafirliklerde tatlı ikramları vs. (bayramı es geçtim, insanlara ayıp olmasın diye) beynimi baya uyuşturmuş, alışkanlıklara döneli bi hafta olmadı ama zihnim aşırı açıldı, daha berrak olduğunu çok rahat hissediyorum.
Uzun süredir yürüyüş yapmıyordum, hafta sonu arkadaşla yürüyüş yaptık. Hamlamış olmama rağmen yine de 20 km ya da daha fazla çıkarmışızdır, bu doğa yürüyüşleri bana çok iyi geliyor. Bu doğa sporları için yaza bi kaç planım var, tabi yazın işlerde parayı tamamlarım gibi duruyor.
Sınav çalışmalarım bi süredir azalmıştı, şimdi ona da eski tempoda tekrardan yükleniyorum.

Bi kaç gündür müzik ve sigara içme isteği aşırı artmıştı sebebini uzun süredir dipte birikmiş bazı şeylerin (fark etmediğim) aniden yüzeye çıkmasına bağlıyorum hatta bu 200 ve üstü ya da 90 ve üstü günlerdeki arkadaşların krize girmesindeki sebep bu diye düşünüyorum çünkü pmo da olmasa da sigarayı bir yıldan fazladır tüketmiyorum, tek dal bile içmedim. Bunu da aslında "PMO dan Kurtulduğumda" yazıda joker olarak yazmayı düşünüyordum ama nasip olmadı. Müziğe hayır diyemedim ama moral bozan bi parça da açmadım, Şafaktakiler i uzun zamandır dinlememiştim hem eskiyi hatırlamak hem de güzel türkü...

Üç gündür iki öğün yiyorum, karbonhidratı baya azalttım, onun yerine öğlen elma ve havuç yedim sadece ilk biraz karın ağrısı yapıyor ama alıştım hatta biraz açlık hissi dışında hiç bi eksiklik yok gibi hissediyorum. Pmo krizi az oldu.

Selamlar,
Bu aralar krizler öğlen ve yatmadan önce özellikle yokluyor ama bi şekilde odağımı kaybetmemeye çalışıyorum. Asla yapmamam lazım; zaten yapılacaklar çok fazla, üstüne süreç bozmak artık mücadele ruhunu kırıyor. Eski değerine göre statüm düşmüş olsa da tekrar o formu yakalayacağım zaten onu da takıla, tökezleye yakalamıştım; bunu da yakalarız. Şu var ki gelişim arttıkça daha henüz 30 gün olmuş bile olsa insanların tavırları, hareketleri o kadar çok değişiyor ki, insan bu iş oldu hissine kapılabiliyor. Özellikle kızlar, yüz vermedikçe,
aldırmadıkça; gelişimime odaklanacağım dedikçe daha bi yapışıyorlar. Sonra ufak bi hata ve verilen tavizler, en sonunda giden süreç...Bu sefer aynı hataya düşmeyeceğim, hedefe varılana kadar devam.
Bugün kitap fuarına gittim bi kaç kitap aldım öncesinde de fuardan haberim yokken kitapçıdan bi kaç tane almıştım. Normalde pdf ler falan dururken kağıda falan para vermem ama artık ekranlar o kadar hayatımdaki göz falan kalmadı, hakikaten bu soruna yazın kalıcı bi çözüm bulmam lazım; uyku süresini bir saat arttırmama rağmen sabah uyandığımda gözlerim falan sulanıyor.
Fuardaki yazarlarla konuşurken, hangi üni ye gidiyorsun diye sorduğunda gitmiyorum demek o kadar koydu ki; vücut geliştirme, sporda başarılı olma, karizma ve az buçuk yakışıklı olmak vs. hiç biri o kırıklığın, yenilginin yerini doldurmuyor o yüzden bırakmamak için bi sebep daha ama en iyisini almak zorundayım artık çünkü geçen yılki yenilgimden sonra tatmin olmam için bu lazım.

Şu sınavın sonucu nasıl gelecek o da muallak, yani bu yıllık kurtarır ama alanın en iyi üni sine gitmeden de yurt dışında kaliteli bi eğitim almak çok zor. Ama hayat planımı belirlediğim için gitmezsem rahat edemem. Artık sınavdan sonra bu konuyu iyice düşüneceğim. Pmo yu hayatımdan çıkartırsam bu sene benim için dolu geçmiş sayacağım, ileriki sınavlara da büyük moral olur.

Selamlar,
Biraz arayı uzattım ama dostlar, günlerin hepsi bu aralar aynı; yazmamın saçma olacağını düşündüm.
Kitap fuarına tekrar gittim sonra, kitap fiyatlarında %40 indirim vardı. Hazır bulmuşken affetmedim, 8 tane çok işime yarayacak kitap aldım ama bunlar roman vs. edebi metin değil; nerdeyse tamamı kaynak kitap (dil ve haklarla ilgili).
Bu 2 gündür Türkiye geneli denemem vardı onlara girdim. Pazar günü olacaktı ama kayıt yaptırdığım dershanenin iptal edip haber vermemesine ayrı sinir oldum ama bugün başka bi dershanede girdik sınava. Netlerim güzeldi özellikle ayt de çalıştığım yer karşılığını vermiş, emeğin karşılığını almak güzel ama hala istediğim üni. nin netlerinde değilim. Onu bu yıl ya da öbür yıl halledeceğim artık çünkü planlar ona göre yapıldı. Ama bu yıl gelene gidip (hazırlık oluyor ya başta, o zamanda) en azından şehrimi değiştirmek istiyorum, yks çalışmalarıma orada devam ederim; ev ortamı sebatimi zorluyor. Gittiğim yerin kütüphanesinden yararlanırım. Bunla birlikte 2 sene daha kaybetmek hayatımda çok şey kaybetmeme sebep olur mu? gibi sorular aklımdan hiç çıkmıyor sadece...
Not: Youtubedaki rehberlik kanallarının biri hariç hepsinden abonelikten çıktım, papağan gibi aynı şeyleri tekrar ediyorlar.
Yavaştan eski özelliklerimi kazanıyorum neverfapteki kadınlara karakterlerine bakış açım, vasatlıklardan uzak durmam (max. ta nerdeyse), çevremde dolanan kız sayısı tavan yaptı (bu 2 gündür dışardayken fark ettim). Ama neverfapin en güzel olaylarından biri, kadınlara direkt karakterlerine ve ilgi odaklarına göre daha çok bakmak, bu şekilde istediğim kadın tipi kafamda daha çok belirdi, gereksiz bi hayale kapılıp olmayacak yani arap saçına dönecek ilişkilerden sizi uzak tutuyor. Hepsi o kadar bağlantılı ki sadece yoldayken bile daha varmadan sorunlardan bazılarını çözüyoruz.

Bekir Avşara Premium üyelikle katılırsan kendisini videolarda Amerikan Eğitim Çavuşu gibi sert motive ederken babacan bir tavırla motive ettiğini fark edeceksin. Ayrıca biyolojisine yapış sayısalda isen. İzlemediğim tek konudan ( küçümsedim) ayt de bir boşum vardı. 13 de 12 yapmıştım.
O adamın dediklerini tam yap kafana takma sınavı.

Ayrıca ben 4 sene mezuna kaldım. Kızlı erkekli evlenen arkadaşlarım da var. Üniden mezun olacaklar da var.
İstemediği bölümü okuyan da var.
İstediği bölümü okuyanlar da var.
Hayata geç kalamazsın. Sadece elinden geleni yapmak zorundasın. Bir tek çdktiğin emekten emin olabilirsin.
Mevzu paraysa nasibin kadar yiyeceksin. Şimdi para gelmemiş olabilir. Geleceği varsa gelir ve durdurulamaz. Gideceği varsa elinden gider ve durdurulamaz.
Ayrıca hayata geç kalmak diye bir şey yok.
Bir yaşam hayal edilmiş ya da birisi günümüz modern toplumu gibi bir yaşam sürmüş diğerleri onu referans alıyor.
Her an ölebilirsin. Dolayısıyla 70 yaşını şimdiden tasarlayıp hayata geç kaldım da diyemezsin. Bir öngörün olacak tabi ancak bu sekilde zararlı.
Hayat minik anlardan oluşur. O anlarsa elimizden gelen en iyisini yaparsak milyon tane fırsat kapısı açılır. Her hayat özgündür. Kimse eşit değildir. Herkes çaba çekerek içindekini dışavurmalıdır. Başarı tanımı da kişiseldir.

Çok motive etti, hocam. Bazı şeyleri fark etmeme vesile oldu. Çok sağ ol.