Bende beklemiyordum bu kadarını. Son kez klavyenin başına geçiyorum. Kafam çok dolu. Relapse olalı 1 saat oluyor. Öyle hemen yazmak istemedim. Önce bir kafamı toparlayayım diye mahalleye indim arkadaşlarımın yanına. Yazıya geçeyim.
Arkadaşlar cidden bu konuyu sürekli konuşmaktan sıkıldım. Foruma ara vermek aklımdaydı. Ancak ben bundan sonra neredeyse hiç foruma dönmeme kararı aldım. Bir de mezuniyet ya da neverfapsiz hayat çok güzel başlıklı bir yazım olmadığı sürece burada paylaşım yapmayacağım. Onca insana yardım ediyorum ve kafalarında bu mevzuyu daha iyi çözmelerini sağlıyorum. Ancak ben halendaha başarılı olamadım ki. O yüzden ne yazsam boş. Bu mevzuyu çözmeye yakınım zannettmiştim öyle değilmiş. Elbette alışkanlıkların gücünü okuyacağım ve yeşilaya gideceğim. Ancak çoğunlukla hayatıma odaklanacağım. Olması gereken de bu. Buna odaklanana kadar kız tavlamaya ya da derslerime odaklansaydım her şey çoktan bitmişti ve güzel bir hayatım olabilirdi. Bundan sonra bu mevzu üzerine sadece kriz geldiğinde veya relapse olduğumda düşünmek istiyorum. Hiç kimseden 31, mastürbasyon, porno, neverfap gibi kelimeler duymak istemiyorum. Ben kız tavlamak üzerine ya da kendime bir şeyler katacak kitaplar okumak istiyorum. İhtiyacım olan şey bu. "Ben neden yaşıtlarımdan farklıyım?" ya da "Ben acaba bir nevrozmuyum?" diye gidip bir psikologla konuşup sorunlarımı çözmek istiyorum. Ben yksden iyi bir sonuç alıp yazılım mühendisi olmak istiyorum. Ben gitar, piyano vb müzik aletleri çalmak istiyorum. Bir işe girip sorumluluk almak istiyorum. Sevdiğim bir insanla tutkulu bir dönem yaşamak istiyorum. Bir an olsun kendi dertlerimi ve hatta kendimi unutmak istiyorum. Bir gün olsun normal bir insan gibi bir gün geçirmek istiyorum. Bir an olsun mutlu olmak ve gerçekten sevildiğimi hissetmek istiyorum. Bir an olsun geçmişteki üzüntülerime bakıp iyi ki geçti demek istiyorum. Bir gün olsun eğer varsa bir tanrıyla barışık bir gün geçirmek istiyorum. Bir gün olsun depresif düşünmek istemiyorum. Çok mu şey istiyorum? Bunların hiçbirini haketmiyor muyum? Diğer insanlar yaşamaya nasıl devam ediyorlar? Neden daha fazla üretebilmek için acı çekmem gerekiyor? Beni farklı kılan nedir? Ezik biri olacak olmam mı başarılı olacak olmam mı? Hayatınızı bir gözden geçirin ve etrafınızdaki insanlarla aranızda bir fark yoksa burda durmayın yoksa buradaki çoğu insan gibi dertli ezik bir hayatınız olabilir ve enerjinizi sömürürler. Eğer çevrimiçi görürseniz beni bilin ki ya kitap bitti ya yeşilaya gittim ya da mezun oldum ve son ihtimal neverfapsiz hayat çok güzelmiş.
Öncelikle bazı şeylere cevap verebilmem için seni ve hayatını biraz bilmem gerekiyor. Çünkü Nofap'ın olumlu/olumsuz etkilerini görme zamanın ve bu etkilerin ne düzeyde olacağına şunlar etki eder: Kaç yaşındasın, kaç seneden beri pmo yapıyorsun, ne sıklıkta ve ne düzeyde yapıyordun ve yapıyorsun, Nofapta ve öncesinde günlerini veya süreçlerini nasıl geçiriyordun, pedogojik ve psikolojik geçmişin nasıl, travmaların oldu mu, şu anki psikoljik durumun nasıl vs?
Bu yazdıklarından az çok tahmin edebiliyorum cevapları. Ama farkındalık kazandırmak için soruyorum bunları. Yani sözüm sana ve Nofap'ın sonuç getirmemesi gibi vb iddiada bulunanlara... Bi insanın Nofap yapıp başaramamasının, başarsa bile etkilerin onda zuhur etmemesinin, zuhur etse bile etkileri farkedememesinin çeşitli nedenleri olabilir.
Kısaca değinmek gerekirse, ben şahsen bu yazın sonunda Nofapta 4. yılım olacak. Hala başarabilmiş yani 90. güne gelmiş değilim. Ama baya yol katettim. Hayatımı belirli düzeyde yoluna soktum. Ama başaramamamın veya bu kadar uzun sürmesinin nedenlerinden bir kaç tanesi yaşımın ilerlemiş olması ve çok uzun süredir pmo yapıyor olmam ve geçmişte çok travma yaşamış olamam. Ayrıca halen evlenememiş olmam da etkenlerden biri... Şu an Nofap'a ilk başladığımdaki halime bakıyorum. Gerçekten psikolojik olarak büyük gelişme var (tabi halen sorunlarım var). Ama yine de diyorum ki psikolojik destek alsam belki de daha iyi olurmuş. Ama bu demek değil ki Nofap'ı tamamen bırakayım ve sadece psikolojik destek alayım, Hayır! ikisi birden olmalı.
Nofaptaki etkileri hissedememenin nedenlerinden biri de süreci nasıl geçirdiğinle ilgilidir. Sana kimse "sadece pmo yapma yeter, havalara uçacaksın" demiyor. Pmo'yu bırakıp onun yerine başka bir şey koyacaksın. Alışkanlıkların Gücü kitabını okuyacağından bahsetmişsin. Ben onu geçen sene okudum, çok güzeldir. Orda da bundan bahseder... Biz burda sadece pmo üçlüsüne savaş açmıyoruz. Bu sadece bir imge, bir sembol. Pmo adı altında tüm yapay dopamin kaynaklarına savaş açıyoruz. Bağımlılıklar birbirinin dostudur. Birini bırakmak için diğerine başvurursan, ilkini bırakmayı başarırsın fakat ikincisine bağımlı olursun. Morfini bırakırsın mesela ama kokaine bağımlı olursun... Toparlamak gerekirse sürecinde sadece pmo yu bırakır olumlu bir şey yapmazsan (kitap okuma, gezme, spor yapma, özbakım vs.) hatta pmo yerine başka dopamin kaynaklarına başvurursan (şeker, bilgisayar oyunu, sigara, alkol) sen süreçten çok çok az fayda görürsün. Örneğin ben geçen sene 62 gün civarı dayandım. Bunun yarısı pandemiden ve başka nedenlerden dolayı evde sabahtan akşama kadar bilgisayar oynayarak geçti. Dışarı çıktıp tekrar işe başladığımda herşeyin çok farklı olacağını zannediyordum. Ama hiç umduğum gibi olmamıştı. Bu örnekteki gibi süreci nasıl geçirdiğin çok önemli... Ha bir de süreçte kendini ne kadar zorladığın ve ne kadar boşladığın da başarma konusunda çok önemli bir faktör. Sen ağır bir bağımlı olarak pmo yu kesip bi de diğer dopamin kaynaklarını tak diye kesersen, hard veya monk mod yaparsan 21. güne gelmeden relapse olursun. Çünkü ben yıllar sonra şunu keşfettim. Nofapta ilk 3 hafta çeşitli yan etkiler oluyor (üzüntü, umutsuzluk, öfke, bıkkınlık vs.) tabi bunu daha önce keşfettim. Asıl keşfettiğim şey ise ilk haftalar ne kadar çok yüklenirsen bu olumsuz etkiler o kadar şiddetli oluyor. O nedenle bence hafta hafta dozajı artırmak gerekiyor. Mesela ilk hafta pek beyin yoran bir şey yapmayacaksın. Mesela bol bol gezeceksin, sakin yerlerde gerekirse boş boş oturacaksın. Ailen ve çok yakın arkadaşların dışında kimseyle pek görüşmeyeceksin. Bol bol uyuyacaksın... 2. hafta mesela daha çok özbakımla ilgileneceksin. Kendine bi çeki düzen vermeye başlayacaksın. Odanı temizleyeceksin. Spora başlayacaksın... 21' e gelmeden yavaş yavaş arkadaşlarınla iletişimini artıracaksın. 21'den sonra kitap okumalara başlayacaksın mesela. Yeni alışkanlıklar edineceksin. Oruçlar tutmaya başlayacaksın. 30'dan sonra uykunu mesela 1 saat kısmaya başlayacaksın. Sporun dozunu artıracaksın. Daha önce cesaret edemediğin şeyler yapacaksın. Mesela kız çalışanların çok olduğu bi mağazaya girmeye hep çekinirdim. 29. günde cesaret edip girdim ve bir kaç gün sonra relapse olmama rağmen 1. günümde bile girebiliyordum. vs.
Son olarak da Nofap'ın etkileri bir insanda oluşur ama farkedemeyebilir. Çünkü adam Bağcılarda oturuyor alışmış Şahin kullanmaya. Sen şimdi bu arabaya çok sağlam son model bi motor takıyorsun. Beygir gücü, hızlanması felan muazzam. Ama adam Bağcılardan çıkmıyor ki. O motorun gücünü ve hızını nerde kullanacak. Örnek nasıl oldu bilmiyorum ama demek istediğim şu. İnsan mesela evde oturup pek bi işe yarar bir şey yapmadığı için o gelişimi de farkedemiyor. Mesela ben genelde Cuma akşamları relapse olurum. Cumartesi, Pazar pek bi olumsuz etkisini görmem pmo'nun. Ama Pazartesi işe gidince beynimde oluşan sisi ve kalbimdeki anksiyeteyi o zaman farkederim. Bunun tersiyle ilgili de bir örnek vereyim. Nofap'ın başlarında bir işte çalışıyordum. 15. günlerdeyken yaklaşık 10 gün sonra şirket toplantısı olacağını söylediler. Yaklaşık 20 kişi katılacaktı ve bir çoğuyla yüzyüze görüşmemiştik. Bense o zamana kadar en fazla 21. güne kadar felan gelmişim ama toplum içinde hele 20 kişi içinde kendimi ifade etme kabiliyetim diplerde. Neyse ben toplantıya kadar dişimi sıktım ve yeni rekorlar kırmaya başladım. 24. günlerde felan toplantının ilk oturumunu yaptık. Herkese sırayla konuşma hakkı veriyorlardı ve ben heyecandan kalbim güm güm atıyor ve Allah'a yalvarıyordum beni rezil etmesin diye. Ve sıra bana geldi. Ve çok çok heyecanlı olmama rağmen öyle bir konuştum ki herkes hayretler içinde kaldı. Çünkü benim gibi utangaç birinden böyle bir konuşma beklemiyorlardı. Daha sonra toplantıda başka birine sordum sesimin titrediği belli oldu mu diye, Hayır cevabını aldım. Yani o toplantı olmasaydı ve ben o gün ofiste çalışıyor olsaydım böyle bir gelişimi hiç farketmemiş olacaktım.
Onun haricinde sen kız tavlamaktan felan bahsetmişsin. Amacın kız tavlamak olursa sen hiç bir zaman başaramazsın kardeşim. Başarsan ve bir veya daha çok kız tavlasan bile seni büyük olasılıkla tekrar relapseye sürükler. Kızlar o kadar gözde büyütülecek varlıklar değiller. Biliyorum sevmek, sevilmek ve başka şeyler istiyorsun. Ama çözüm bu değil. Nofap için de maalesef bu çözüm değil. Bu yanılgıya ben de düştüm. Nofapa başladıktan sonra evlilik için bir çok kızla görüştüm. Diyordum ki bir kızı seversem ve o da beni severse o sevgiyle değil 90 gün 900 gün bile dayanırım. Gerçekten de dayanırdım. Ki rekorum olan 68'e böyle vardım. Ama bu süreçler zorlu süreçler. Ve Nofap'ta veya psikolojik iyileşme döneminde inişler çıkışlar oluyor. Bu inişlerde karşı cinsle ilişki büyük yaralar alabiliyor. Ve kadınlar da zor varlıklar. Bol bol ilgi, zaman ve para gerektiriyor. Ayrıca kadınlar adet döngülerinden dolayı inişli çıkışlı varlıklar. Bu inişler sabır gerektiriyor ve senin sıkıntılı zamanına denk gelirse relapseye de neden olabiliyor. Ben 68. güne bi kızdan çok hoşlandığım için gelmiştim. Kız kararsız kalıp olumsuz cevap vermişti. Bu olumsuz kararın üstüne salak gibi o kadar moralim bozuldu ki hayatım da hiç üstüste 3 posta atmamış olan ben 3 postayla relapse oldum. Ve uzun süre de kendime gelemedim. Daha sonra o kıza tekrar yazdım. Kızın gönlü vardı ama düşük günlerde olduğumdan biraz saçmaladım ve kızın biraz gözünü korkuttum. Bir daha da olmadı o iş. Büyük olasılıkla sabredip relapse olmasaydım ikna edecektim kızı.
Nofapsız hayat diye bir şey yok. Psikolojik problemlerinden kurtulmak istiyorsan bunu yapmak zorundasın. Eğer hayatını devam ettiremeyecek düzeyde psikolojik sıkıntı içerisindeysen uzman birinden psikolojik destek alabilirsin. Bu konuda pek tecrübem yok ama yukarda da dediğim gibi hem psikolojik destek hem de Nofap yapmalısın. Zaten Nofap ve psikoloji birbiriyle bağlantılı. Yani Nofap psikolojiyi düzeltir, psikolojinin düzelmesi de Nofap başarısını artırır. Sen Nofap yapıp psikolojinin düzelmesi için uğraşmıyorsan relapse yakındır. Nofap sadece sana psikolojini düzeltmen için tüm kapıları açar. O kapıdan girmedikçe başaramazsın. Mesela senin 500 kişinin önünde konuşma yapman gerekiyor. Nofapta atıyorum geldin 150. güne.. Ne olur? Nofap'ın sağladığı faydayla önündeki engellerden, yani fizyolojik olarak nabız artışı, dudak titremesi, beyin sisi gibi etkilerden kurtulmuş olarak o 150. kişinin önüne çıkabilirsin. Ama orda nasıl ve ne tonda konuşacağın senin kendini geliştirmenle olur. Örneğin hitabet ve diksiyon konusunda kendini geliştirmenle olur. Veya o 150 kişinin önüne çıkmak için kıçını oturduğun yerden kaldırmakla olur.
Psikoloğa gittiğinde zannediyor musun ki "Hmm, anlattıklarından anladığım kadarıyla senin sorunun şu. Sana şu ilaçları yazıyorum. Bir kaç ay bunları kullandıktan sonra tamamen düzelmiş olacaksın." diyecek? Bak hiç psikoloğa gitmedim, hiç ilaç kullanmadım, sadece okuduğum kitaplardan ve psikoloğa giden arkadaşlarımdan biliyorum. (Bunlardan biriyle aynı işyerinde çalışıyorum ve düzenli olarak gidiyor) (Bu arada psikoloğa gidilmemesini savunmuyorum yanlış anlaşılmasın) Psikolojik tedavilerde benim anladığım kadarıyla temel mantık kişi hayatını idame ettiremeyecek noktaya geldiyse ona bazı ilaçlar vererek, hayata normal bir insan gibi devam edebilmesi için rehberlik etmek gibi bir şey. Bu rehberlik dediğim şey de Bilişsel Davranışçı Terapi diye geçiyor. Zira bu kullanılan ilaçlarda her ne kadar hastanın şikayetleri ortadan kaybolsa da aslında iyileştirmiyor sadece Nofapta olduğu gibi sana bi kapı açıyor. İlacı bıraktığında hastalığın tekrar zuhur etme oranı sanırım %60 idi. Bilişsel Davranışçı Terapide ise % 40'larda diye hatırlıyorum. Ayrıca bu ilaçların da bazı yan etkileri oluyor. Çünkü duygu durumunu etkileyen nörotransmitterler senin fizyolojik fonksiyonlarını da düzenliyor. Mesela mutluluk hormonu denilen ve antidepresanların doğrudan etki ettiği serotonin aynı zamanda uyku ve iştahtan da sorumlu. Ve sen bu ilaçları kullandığın zaman uyku ve iştah dengen de değişebiliyor. Hatta Prozac kullanan bi arkadaşım vardı. Onunla tanışmadan önce kafede onu uzaktan izler ve derdim ki "Ulan ne kadar da özgüvenli bi çocuk, kızlarla nasıl da konuşuyor." Kıskanırdım çocuğu. Sonra tanışıp yakın arkadaş olunca işin arkaplanının hiç de öyle olmadığını gördüm. Mesela prozac'ın olumlu etkisi olarak, işinde odaklanarak ve organize bir şekilde çalıştığını söylemişti sanırım, olumsuz etki olarak da cinsel isteğinin olmadığını yani kuşun ötmediğini ve hakkının yendiği zaman kendisini savunamadığını çünkü sürekli sakin kaldığını söylüyordu. Daha sonra bu arkadaşa Nofap'ı anlattım ilk başlarda uzun süre inanmadı daha sonra Nofap'a başladı. Sonra ilacı bıraktı, daha sonra evlendi ve Nofap'ı felan da çok önemsemiyor artık... Bir de bu ilaçların da belirli bir kullanım dozajı da yok. Yani doktor diyor ki "Şu ilacı, şu kadar süre, şu dozda deneyelim, 1 ay sonra gel durumuna göre dozajı tekrar değiştirelim vs." Nofapta kendini geliştirmen ve psikolojini düzeltmen gereken aynı şeyleri muhtemelen psikoljik destek alırken de yapmak zorunda kalacaksın. "İyi Hissetmek" kitabını öneririm. Ayrıca psikolojik destek alsan dahi kendi kendine psikoloji, pedogoji ve beyin bilimleriyle ilgilenmen sonuca gitmen de yarar sağlar.
Bak ben Nofap'ı yaladım yuttum diye düşünüyorum. Hala kendimle ve Nofap'la ilgili yeni şeyler keşfediyorum ama çok büyük bi kısmını anladım diyebilirim. Eski forumdan beri bir çok yazı yazdım, metin ve vidyo çevirileri yaptım... Kendi grubumda benim yöntemlerimi eksiksiz uygulayanlar benden çok daha başarılı ilerliyorlar. Sadece ilaçları bilmek yetmiyor. Hastayı yani kendimizi de tanımamız gerekiyor. Hangi ilacı hangi dozda hangi zaman aralıklarında uygulayacağını öğrenmemiz gerek. Bir de bi yerden sonra da bazı şeyler de kader diye düşünüyorum. Çünkü bildiğim kadarıyla Allah (temsili olarak söylüyorum) senin Nofap'tan mezun olup olmadığına değil ne kadar mücadele ettiğine bakıyor... Eski forumda ben de çok aktiftim millete akıl veriyordum. Çok güzel yazılar yazıyordum. Bugün yeni şimdiki forumda paylaştığım yazıların bir çoğu eski forumdan kalma. Mesela Nofap Savaş Sanatı diye bir yazım varki mini bir PBKY kitabı diyebiliriz, tez formatında. Onu şu an burda paylaşmadım... Daha sonra baktım, herşeyi biliyorum ama kendim başaramıyorum tam anlamıyla. Kendimi büyük oranda geri plana çektim. Kendime yoğunlaşıp taktiklerimi daha çok kendi üzerimde denemeye karar verdim. Kendime forumdan bir kaç arkadaş buldum onlarla yolculuğuma devam ediyorum. Ve ayrıca burdaki insanların seviyesini de hiç küçümseme. Mesela benim uygulamama başvuruda bulunan bir çok tıp öğrencisi oldu... Diyeceğim o ki kimse sana sürekli bu forumda takıl demiyor. Veya kimse sana forumda bolca takılmanın sana başarı getireceğinin garantisini vermiyor. Aynı şekilde forumdan ayrılmak da sana başarı getirmeyecek. Ayrıldığında hiç bir şey değişmeyecek. Çünkü yerine faydalı bir şey koymayacaksın muhtemelen...
Çok uzun oldu biliyorum ama son olarak sana bir abi tavsiyesi. Kararlarında itidalli (dengeli) ol. Nofap'a devam et. Forum'a ara ver ama forumdan ayrılma. Örneğin 2 haftada bir foruma girip gözat. Kendine bir iki yoldaş bul. (Bu yoldaş meselesi Amerika merkezli nofap forumunda çok daha aktif bildiğim kadarıyla) Psikolojik destek al. Psikoloji alanında kendini geliştir. Kitaplar oku, vidyolar izle. Okuduklarını uygula. Psikolojinin aslında çabuk düzelebilen bir hastalık olduğunu ama modern dünyada arkadaşsızlık, sevgisizlik, akıl hocası-abisi kıtlığı, stres ve cinsel uyarıcıların hat safhada olduğundan dolayı kurtulma yolunda olumsuz etkilerin ağırlığını taşıyamayan bizlerin relapse olmasından dolayı bu iyileşmenin uzun sürdüğünü, ama senin yaşın çok genç olduğu için kendine kurabileceğin güzel bir hayat için fırsatın olduğunu unutma. (30 yaşında olup da bir işte çalışıp, ev-araba alıp, evlenip, çoluk çocuğa karışmış olman gerekirken aynı psikolojik sıkıntılardan dolayı hayatını hiç ilerletememiş olduğunu düşün bir de, hem psikolojik sorunlarınla mücadele edip hem de yeni bir hayatı nasıl kurardın kim bilir? Allah ekstra yardım etmezse çok çok çok zor.) Allah yardımcın olsun.