Son Paylaşımlar

Sitemize Hoşgeldiniz NeverFap Türkiye

Bize katılmak için kayıt olabilir veya giriş yapabilirsiniz.

Forum Rehberi >>>

Neverfap Türkiye Forum kurallarını öğrenmeniz ceza almanızı engeller. Kurallarımızı okuyunuz. Sağdaki simgeye tıklayarak gidebilirsiniz.

Yönetimle İletişime Geç >>>

Sitemizi kullanırken yaşadığınız sorun ve önerilerinizi yöneticiler ile paylaşabilirsiniz. Sağdaki simgeye tıklayarak gidebilirsiniz.

Tavsiyeler İçin Teşekkür Ederim

  • Konuyu başlatan Mutsuz ve Hedonist
  • Başlangıç tarihi
Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...
M

Mutsuz ve Hedonist

Misafir
Merhaba arkadaşlar birazcık içimi dökmek istiyorum. Hayatım kelimenin tam anlamıyla mahvolmuş durumda kendimi aşırı berbat hissediyorum yaşım 19, 3 ay sonra 20 yaşına gireceğim. Bu sene 3. kez üniversite sınavına gireceğim ilk 2 sene çalış(a)madım ve sınavı rezalet geçirdim bu senede işler hiç iyiye gitmiyor benim için. Kısaca basarız olmamın dışında canımı sıkan yığınla sorunum var öncelikle bu sene üniye geçsem bile kendimi geç kalmış hissediyorum ayrıca son 4 senedir aşırı dozda yalnızlık çekiyorum hiç arkadaşım yok. Masturbasyon ve maladaptive daydreaming bağımlılığım var. Felsefi olarak da kafam karışık agnostik gibi bir şeyim yani tanriya da sığınamıyorum. Ders çalışma motivasyonu sağlayamıyorum sürekli sosyal medyada olsun insanların eğlenmesini filan gördükçe daha da depresif oluyorum. İçimden diyorum yaşıtların şuan eğlenirken sen bir odada tek başına yıllardır yaşıyorsun hiç kimsen yok hayatının büyük bir kısmı acı çekerek geçti. Şuan da içinde bulunduğum durum hayatımın en kötü dönemlerinden birisi. Akrabalarım filan bazen eve geldiğinde odamdan bile çık(a)mıyorum. O kadar iğrenç berbat bir haldeyim ki bazen hıçkıra hıçkıra saatlerce ağlıyorum. Ne yapacağım konusundan herhangi bir fikrim yok intihara meyilliyim ama o konuda da bazı soru işaretleri var kafamda. Son 2 senedir anladım bu dünyaya gelmenin ne kadar büyük bir dert olduğunu. Keşke zamanı geri alabilsem. Her şeyi mahvettim.
 
Moderatörün son düzenlenenleri:

İradeavcısı

Jüpiter Yolcusu
Katılım
10 Mar 2021
Mesajlar
266
Tepki puanı
253
Puanları
96
Merhaba arkadaşlar birazcık içimi dökmek istiyorum. Hayatım kelimenin tam anlamıyla mahvolmuş durumda kendimi aşırı berbat hissediyorum yaşım 19, 3 ay sonra 20 yaşına gireceğim. Bu sene 3. kez üniversite sınavına gireceğim ilk 2 sene çalış(a)madım ve sınavı rezalet geçirdim bu senede işler hiç iyiye gitmiyor benim için. Kısaca basarız olmamın dışında canımı sıkan yığınla sorunum var öncelikle bu sene üniye geçsem bile kendimi geç kalmış hissediyorum ayrıca son 4 senedir aşırı dozda yalnızlık çekiyorum hiç arkadaşım yok. Masturbasyon ve maladaptive daydreaming bağımlılığım var. Felsefi olarak da kafam karışık agnostik gibi bir şeyim yani tanriya da sığınamıyorum. Ders çalışma motivasyonu sağlayamıyorum sürekli sosyal medyada olsun insanların eğlenmesini filan gördükçe daha da depresif oluyorum. İçimden diyorum yaşıtların şuan eğlenirken sen bir odada tek başına yıllardır yaşıyorsun hiç kimsen yok hayatının büyük bir kısmı acı çekerek geçti. Şuan da içinde bulunduğum durum hayatımın en kötü dönemlerinden birisi. Akrabalarım filan bazen eve geldiğinde odamdan bile çık(a)mıyorum. O kadar iğrenç berbat bir haldeyim ki bazen hıçkıra hıçkıra saatlerce ağlıyorum. Ne yapacağım konusundan herhangi bir fikrim yok intihara meyilliyim ama o konuda da bazı soru işaretleri var kafamda. Son 2 senedir anladım bu dünyaya gelmenin ne kadar büyük bir dert olduğunu. Keşke zamanı geri alabilsem. Her şeyi mahvettim.
Üniversite sınavına hazırlanıyormuşsun bu iyi birşey
Kız ve sosyalleşme konusunda da haklısın insan kendini yalnız hissediyor.
Ne kadar iyi bir üniversiteyi kazanırsan o kadar iyi ortamın olur.
Ayrıca üniversitede 20 yaşında insanda var 30 yaşında insanda var lise gibi 1-2 yaştan zorluk çekmiyorsun
Fazla özel değilse sormak isterim 4 sene aşırı dozda yalnızlık çekiyorum demişsin, nasıl ve neden oldu bu olay
 

Herakles

Merkür Yolcusu
Katılım
2 Eki 2020
Mesajlar
100
Tepki puanı
201
Puanları
58
Yaş
27
Dostum kesinlikle geç kalma hissine kapılmamalısın. Sonuçta bir yarışta değiliz. Ne yapman gerektiğini en iyi sen biliyosun. Hayatta istediklerini gidip alacak olan sensin, kimse bunu bir başkası için yapmıyor. Yalnızlık bu sorunlar içerisinde en kolay aşabileceğin şey. Fakat bu sene sınav senen, ona odaklanman daha realist bir yaklaşım olur.

Hayatta sahip olduğun iyi şeyleri düşün ve bunları yaz. Daha sonra kendine yakışanı ağlamadan sızlamadan yap. Kafana takılan canını sıkan başka durumlar olursa mesaj kutum her daim açık.
 

Richard Winters

🔱
Meydan Okuma Rozeti
Katılım
15 Şub 2021
Mesajlar
595
Tepki puanı
1,654
Puanları
160
Daha 20 yaşındasın kendine gel hiç birşeye geç kaldığında yok ayrıca böyle diyerek kendini hırpalıyorsun şu anda tek hedefin ders çalışmak olsun Güzel bir yeri tutturmaya bak üniversite bolca arkadaş edinirsin üniversitenin klüpleri oluyor hem kızlarla tanışman için hem sosyalleşmen için mükemmel fırsat 3 4 tane klüplere katıl şu anda ders çalışmanın yanında bi spor salonuna yazıl ordada sosyalleşme imkanın olur bi dövüş sporuda öğrenebilirsin özgüvenin açısından nimet adeta sıkma canını yolun başındasın sürecin daim olsun
 

Rodion Romanoviç

Raskolnikov
Çevirmen Üye
Katılım
16 Şub 2021
Mesajlar
903
Tepki puanı
2,168
Puanları
160
Konum
Türkiye
Web Sitesi
1000kitap.com
1-Üniversite Mevzusu:

Üniversite ortamında bulunuyorum şu anda ve kesinlikle yaş kavramı diye bir şey yok. Tamamıyla kuruntu yapıyorsun . Bu Lise düzeninin bastırmış olduğu bir düşünce. Yaş ile zeka doğru orantılı değil. Önemli olan tecrübedir. Tecrübede yaşadıkların değil onlardan ne çıkardığındır. Abi dediğim kişiler bile yok . Sınıf kavramı bile yok ! 19,25 ,30 yaşında kişiler var . Kesinlikle bunu kafana takma.

2-Yalnızlık ve Eğlenceli İnsanlar:

Beynin durmadan çalışıyor ama yanlış bakıyor. Şu an olduğun durumda olup mutlu olan yüzlerce insan vardır. Eğlenceli insanlar gördüğünü söylüyorsun. Sosyal Medya'ya bakarsan tabiiki de öyle görürsün. Tavsiyem hepsini bir anda silmendir . (yaklaşık 2 yıl önce bunu yaptım senin durumuna çok yaklaşık haldeydim gelişim inanılmaz idi. Yakın zamanda Youtube'yi sildim ve dün tüm müzikleri sildim . Bu tip kararlarda düşünmeye gelmez basacaksın, olacak bitecek. )İnsanlar sandığın kadar neşeli değil. Ama dışarıda öyle olmak zorundalar.
Bunu ancak tecrübe ile anlarsın. Hep bir sonraki adımda kazanılacak muhteşem sevinçler olduğu düşünülür. İnsan yaşadığı hayatı değilde olabileceği hayatı hayal ederek yaşar. Motivasyonu oradan bulur. O hayatı elde ettiğinde ise sıkılır ve hayat monoton hale gelir. Evlilik buna mükemmel bir örnektir. Yaşam ne olursa olsun arzu edilir! F.M Dostoyevksi.

Şu karamsar bakış açını bir kenara bırak, çıkarlarını güt. Olduğun durumdan en iyi şekilde kar amacı sağlamaya çalış. Sosyal bir hayata sahip olan bir insan belki de hayatına özenecektir. "Şu insanlar beni bir bıraksa da evde yalnız kalsam" diyecektir. Herşey bakış açına bağlı bunu unutma . Nereden bakarsan oradan görürsün.

İnsana hepimiz ihtiyaç duyuyoruz . Burada demek istediğim kitaplarda ki veyahut buradaki insanlar değil. Direk canlı kanlı insanlar. Ama bu her daim mümkün değil. Bir insan dahi yok mu etrafında? Bir insan dahi sana gülüp sana neşe katmıyor mu? Hayır ise cevabın o zaman küfret hayata! Sokakta çocukları görüyorum , anneme bakıyorum , babama ve bu kadar karamsar olmanın mantıksızlığını anlıyorum. Gülerken ne kadar da güzeller. Onları bir müddet görmeyip sesini duyduğunda insan ne kadar seviniyor.

3-Din ve İntihar:

İntihara meyilli olmakta ne demek? Bunu ben inançlı bir insan olmama rağmen düşünmüştüm. Neden yaşadığım sorulduğunda şu anda ben de net bir şey söylememem. Ama intihar ettiğimde olacak şey (dinsel anlamda bakmayacağım) ileride belki de olacak bir şeyi kaçırmış olacağımdır. Gelecekte farklı bir insan olacağım kesin , belki de daha iyi bir hayatım olmayacak ama ben farklı açılardan bakabilirim hayata. Bunu düşününce bu umudu yok saymak bana imkansız gibi geliyor.

4-Acı ve Dünya Derdi:

Hayat bir oyundur! Oyunu oyna neden bu kadar ciddiye aldın ki! "Hayatımın, başı ve sonu belliydi; hiç olmazsa ortasını kaçırmamalıydım." Oğuz Atay. Sen inanılmaz bir şekilde ortasını da kaçırıyorsun ve bunu sen yapıyorsun . Bulunduğun duruma isyan ediyorsun. Çözümler istiyorsun ama hiçbir şey yapmıyorsun. Öylece her şeyin düzeleceğini umuyorsan, yanılıyorsun. Ne durumda olursa ol! Hep bir isyandasın şu cümlelerine bak. Hiçbir pozitiflik içermiyor. Sana k-hayata kızma , ağlama demiyorum. Ama her şeyi kabul etmiş durumdasın. Yani diyosun ki " bu böyle oluyor " zaten. Ufacıkta olsa farklı bir hayatın mümkün olduğunu görsen eminim her şeyini bunu için verirdin. Ek: Buna inanmıyor olsan bu forumda işin olmazdı zaten.

Bana tüm motivasyonu veren budur. İlk olarak tamamen gelişi güzel bir şekilde başladım gelişmeye, sonra insanlar için geliştim. Sonra ise kendim için geliştim. Şimdi mükemmel falan değilim. Ama eskiye kıyasla çok daha iyiyim. Çok daha iyi olabiliyorsam daha iyi de olabilirim.

Acını abartıyorsun! 19 yaşında ne acısı çektin gerçekten? Son kuşak olarak ajitasyona bayılıyoruz .Berbat bir hayat yaşamanın güzel olduğunu sanıyoruz. Karamsar karamsar gönderiler dönüyor sosyal medyalarda ! Bırak görme onları , sana faydalı yerlere gir. Daha iyisini hesaplayan , düşünen insanların olduğu yerlere gir. Onlar sosyal medyalarda dolanmaz öyle . Önce bırak oraları, gerekirse geri dönersin. Acıymış! 1890 yılında Dostoyevski az sonra öleceğini bildiği bir durumdaydı. Bir müddet sonra öleceğini bilirken , inanır mısın kitabında yazdığına göre gene de yaşama ümidi varmış için de ! Gene de belki kurtulurum demiş. Ve kurtulmuş , en büyük eserlerini ise ölümle bu kadar burun buruna geldikten sonra yazmış. Şimdi senin ne haddine hayata karşı isyan etmek, ne haddine vazgeçmek, ne haddine çalışmamak!

Bu yazdıklarımı bir düşün! Berbat bir halde değilsin. Sadece öyle olduğunu sanıyorsun. Çukurdan çıkış mümkün ve burada bunu yapan bir sürü insan var.
 
Son düzenleme:
M

Mutsuz ve Hedonist

Misafir
Fazla özel değilse sormak isterim 4 sene aşırı dozda yalnızlık çekiyorum demişsin, nasıl ve neden oldu bu olay
Hocam şöyle izah ediyim ben zaten cadde üzerinde yaşadığım için yaşadığım çevreden pek arkadaşım yoktu genelde okuldan filan birkaç arkadaşım olurdu. lisede 1 ve 2. sınıf da iyi kötü bir arkadaş ortamım vardı fakat lise 3 de alan seçimi yapıldı ve hiçbir arakdaşımla aynı sınıfa denk gelmedim. yeni sınıfımlada nerdeyse hiç kayanaşamadım ve bütün sene tek başıma oturdum. lise 4 de ise biz taşındık ve haliyle okulum değişti yeni okulda da pek ısınamadım zaten sınav stresi filan vardı üzerimde 2. döneminde açığa geçtim o zamandan sonrada evdeyim işte.yalnızlık normalde alışık olduğum bir durum fakat ilk defa gerçek manada etrafımda hiç kimse olmadığı için ''aşırı dozda dedim''.
 

Alper Bahçebaşı

Venüs Yolcusu
Katılım
30 Eki 2021
Mesajlar
94
Tepki puanı
115
Puanları
43
Dini konularda araştırmalara başla (yardimcı olabilirim) ve oradan aldığın motivasyonla derse uğraş. Yavaş yavaş çözülür.
 
M

Mutsuz ve Hedonist

Misafir
Dostum kesinlikle geç kalma hissine kapılmamalısın. Sonuçta bir yarışta değiliz. Ne yapman gerektiğini en iyi sen biliyosun. Hayatta istediklerini gidip alacak olan sensin, kimse bunu bir başkası için yapmıyor. Yalnızlık bu sorunlar içerisinde en kolay aşabileceğin şey. Fakat bu sene sınav senen, ona odaklanman daha realist bir yaklaşım olur.

Hayatta sahip olduğun iyi şeyleri düşün ve bunları yaz. Daha sonra kendine yakışanı ağlamadan sızlamadan yap. Kafana takılan canını sıkan başka durumlar olursa mesaj kutum her daim açık.
sağolun hocam.
 

surec

Merkür Yolcusu
Katılım
18 Eyl 2020
Mesajlar
166
Tepki puanı
194
Puanları
58
Kardeşim ben senle aynı durumdayım şu anda yapabileceğimiz en iyi şey nasıl başarabileceğimize odaklanmak nasıl yapamıyacağımıza odaklanırsak yapamayız şuan sadece sınavdan sorumluyuz kendimizi sosyal yönden geliştirmek için uygun bir zaman değil yarınlara umutla bakalım kazanalım bu sınavı
 
M

Mutsuz ve Hedonist

Misafir
Kardeşim ben senle aynı durumdayım şu anda yapabileceğimiz en iyi şey nasıl başarabileceğimize odaklanmak nasıl yapamıyacağımıza odaklanırsak yapamayız şuan sadece sınavdan sorumluyuz kendimizi sosyal yönden geliştirmek için uygun bir zaman değil yarınlara umutla bakalım kazanalım bu sınavı
Kolay gelsin hocam. Umarım istediğiniz yeri kazanırsınız
 

kendine nofabır

Ay Yolcusu
Katılım
9 Kas 2020
Mesajlar
40
Tepki puanı
49
Puanları
21
okurken bunu ben mi yazdım diye baktım. şuan aynı durumdayım seninle arkadaş yok 3 senedir üni sınavından berbat alıyorum bi geçen sene çalıştım onda da ülke ekonomisi okuyanların haline baktım felan çalışmayı bıraktım tam bıraktımda denemez hevesim birden kayboldu 5 ay çalışmıştım halbu ki ama devam edemedim. evde çürüyürum 1,2 işe girdim ama yok insanı ezmek köleleştirme kurumları insanca çalıştırma diye bişi yok eve gitmeden yada işten çıkmadan önce olabildigince seni sömürüyolar bi makinaymışşsın gibi muamele ediyolar durulmuyor. ülkemizi hiç sevmiyorum nefret ediyorum o dışarda ki aramızda yaşayan cahil insanlardan bayada çoklar nasıl bu kadar cahil olabilirler diye bakıyorum şu hükümetin bize yaptıklarını nasıl görmüyorlar hayret. dışarı çıktıgımda direk hissediyorum millet birbirini skmeye yer arıyor gezmek tozmakta istemiyorum. aklıma en mantıklı hareket bi şekilde yurt dışı geliyor ama ona da *g*t lazım.
 

surec

Merkür Yolcusu
Katılım
18 Eyl 2020
Mesajlar
166
Tepki puanı
194
Puanları
58
okurken bunu ben mi yazdım diye baktım. şuan aynı durumdayım seninle arkadaş yok 3 senedir üni sınavından berbat alıyorum bi geçen sene çalıştım onda da ülke ekonomisi okuyanların haline baktım felan çalışmayı bıraktım tam bıraktımda denemez hevesim birden kayboldu 5 ay çalışmıştım halbu ki ama devam edemedim. evde çürüyürum 1,2 işe girdim ama yok insanı ezmek köleleştirme kurumları insanca çalıştırma diye bişi yok eve gitmeden yada işten çıkmadan önce olabildigince seni sömürüyolar bi makinaymışşsın gibi muamele ediyolar durulmuyor. ülkemizi hiç sevmiyorum nefret ediyorum o dışarda ki aramızda yaşayan cahil insanlardan bayada çoklar nasıl bu kadar cahil olabilirler diye bakıyorum şu hükümetin bize yaptıklarını nasıl görmüyorlar hayret. dışarı çıktıgımda direk hissediyorum millet birbirini skmeye yer arıyor gezmek tozmakta istemiyorum. aklıma en mantıklı hareket bi şekilde yurt dışı geliyor ama ona da lazım.
Hocam okursak en azından iş şartları daha iyi artı olarak okursak yurt dışı imkanları daha çok okumaz isen anca evlilik ile gidersin yurt dışına
 

gotpsycho

Yeni Fapstronot
Katılım
5 Ocak 2022
Mesajlar
9
Tepki puanı
36
Puanları
58
Merhaba arkadaşlar birazcık içimi dökmek istiyorum. Hayatım kelimenin tam anlamıyla mahvolmuş durumda kendimi aşırı berbat hissediyorum yaşım 19, 3 ay sonra 20 yaşına gireceğim. Bu sene 3. kez üniversite sınavına gireceğim ilk 2 sene çalış(a)madım ve sınavı rezalet geçirdim bu senede işler hiç iyiye gitmiyor benim için. Kısaca basarız olmamın dışında canımı sıkan yığınla sorunum var öncelikle bu sene üniye geçsem bile kendimi geç kalmış hissediyorum ayrıca son 4 senedir aşırı dozda yalnızlık çekiyorum hiç arkadaşım yok. Masturbasyon ve maladaptive daydreaming bağımlılığım var. Felsefi olarak da kafam karışık agnostik gibi bir şeyim yani tanriya da sığınamıyorum. Ders çalışma motivasyonu sağlayamıyorum sürekli sosyal medyada olsun insanların eğlenmesini filan gördükçe daha da depresif oluyorum. İçimden diyorum yaşıtların şuan eğlenirken sen bir odada tek başına yıllardır yaşıyorsun hiç kimsen yok hayatının büyük bir kısmı acı çekerek geçti. Şuan da içinde bulunduğum durum hayatımın en kötü dönemlerinden birisi. Akrabalarım filan bazen eve geldiğinde odamdan bile çık(a)mıyorum. O kadar iğrenç berbat bir haldeyim ki bazen hıçkıra hıçkıra saatlerce ağlıyorum. Ne yapacağım konusundan herhangi bir fikrim yok intihara meyilliyim ama o konuda da bazı soru işaretleri var kafamda. Son 2 senedir anladım bu dünyaya gelmenin ne kadar büyük bir dert olduğunu. Keşke zamanı geri alabilsem. Her şeyi mahvettim.
Tek sorunun mastürbasyon olmayabilir dostum.Maalesef başka sorunların da var gibi gözüküyor.Bu durumda uzman yardımı almanın faydası olabilir.
 

bocchi

Uranüs Yolcusu
Katılım
19 Tem 2021
Mesajlar
211
Tepki puanı
440
Puanları
111
Web Sitesi
1000kitap.com
Merhaba arkadaşlar birazcık içimi dökmek istiyorum. Hayatım kelimenin tam anlamıyla mahvolmuş durumda kendimi aşırı berbat hissediyorum yaşım 19, 3 ay sonra 20 yaşına gireceğim. Bu sene 3. kez üniversite sınavına gireceğim ilk 2 sene çalış(a)madım ve sınavı rezalet geçirdim bu senede işler hiç iyiye gitmiyor benim için. Kısaca basarız olmamın dışında canımı sıkan yığınla sorunum var öncelikle bu sene üniye geçsem bile kendimi geç kalmış hissediyorum ayrıca son 4 senedir aşırı dozda yalnızlık çekiyorum hiç arkadaşım yok. Masturbasyon ve maladaptive daydreaming bağımlılığım var. Felsefi olarak da kafam karışık agnostik gibi bir şeyim yani tanriya da sığınamıyorum. Ders çalışma motivasyonu sağlayamıyorum sürekli sosyal medyada olsun insanların eğlenmesini filan gördükçe daha da depresif oluyorum. İçimden diyorum yaşıtların şuan eğlenirken sen bir odada tek başına yıllardır yaşıyorsun hiç kimsen yok hayatının büyük bir kısmı acı çekerek geçti. Şuan da içinde bulunduğum durum hayatımın en kötü dönemlerinden birisi. Akrabalarım filan bazen eve geldiğinde odamdan bile çık(a)mıyorum. O kadar iğrenç berbat bir haldeyim ki bazen hıçkıra hıçkıra saatlerce ağlıyorum. Ne yapacağım konusundan herhangi bir fikrim yok intihara meyilliyim ama o konuda da bazı soru işaretleri var kafamda. Son 2 senedir anladım bu dünyaya gelmenin ne kadar büyük bir dert olduğunu. Keşke zamanı geri alabilsem. Her şeyi mahvettim.
Agnostik gibi bi şeyim derken, evren ve Tanrı hakkında düşünmüşsün ama yeterince düşünmemişsin gibi geldi.

Boyle konular şakaya gelmez. hayattayız ve gerçeği tüm yeteneklerimizle aramamız gerekir. Çünkü o gerçektir. O yüzden yapılacak en iyi işin sorgulamaya, sorgulamayı bile sorgulamaya başlamaktır.

Eger hiçbir şey yapasın gelmiyorsa hiçbir şey olacaksın. Kalkıp düşünmek gerekiyor.

Şimdi Agnostik olmakta kararlıysan şu var. Senin için bu dünyanın bir amacı yok. Ama bu senin amaçlarının olamayacağı anlamına gelmez. Düşünüp istediğin şekle sokabilirsin kendini.

Ben bir iki ay önce yapacak hiçbir şeyi olmayan, sıkıntıdan duvara kafa vuran biriydim. Fakat düşündüm, her şeyi ama her şeyi sorguladım (neden kitap okuyayım ki, neden sorgulayayım ki, neden kendimi geliştireyim ki,) çok derin düşündüm ve yaratıcının olduğunu düşünüyorum ama onun bizi niye buraya gönderdiğini henüz sorgulamadım. Yeri geldi yastığa kafamı gömerek ağladım ben de çünkü hayatımın ne kadar boş geçtiğini görüşüm beni bu hale getirdi. 18 yıllık hayatım çok kötü geçti son bir iki ayı hariç. Şimdi ise sorgulamam hayat boyu sürecek ve gerçekleri bulmaya devam edeceğim.

Unversite konusuna gelirsek, ben de ilk girişimde *ok gibi geçirdim sınavı. İkinciyeyse hazırlanmiyorum, herkes bana hazırlan diyor. Daha tutkumun ne olduğunu bile bilmiyorum tam olarak niye çalışayım. Şu hayati bir anlayalım da gerisini hallederiz.
Ama şöyle bir şey düşünüyorum bir işe girerim 5, 6 ay çalışırım sonra bi pc mikrofon alır insanlara bilgi anlatma tutkumu doyururum, hem para da kazanırım. Hayat felsefemi oturtunca da, yine sorgulamaya devam eder, istediğim gibi bir hayat yaşarım işte.

Hiçbir şey etki etmiyorsa şunu düşün, ben bu dünyadayım hiçbir amacım yok o zaman ölmek var ama bu saçma yol. O zaman amaç edinmek en iyi seçenek. İstediğim şeyleri yaparım mutlu olacağım şeyleri yaparım, boşuna gelmişiz zaten istediğim gibi yaşarım. Neden sevineceğime üzüleyim. (sevinç derken amaçsız zevklerden bahsetmiyorum) Başka insanların dayattığı olguları reddediyorum.

Bu düşünce senin için mantıklı olabilir.

Tabii ben bu kadar yazdım(üstelik cümleleri iyi de kuramadım) ama sen de hiçbir etki olmayabilir. Çünkü insan kendi düşüncelerine daha çok ikna olur. O yüzden düşünmek gerekiyor mu bunu düşün

 
Son düzenleme:

selam_lar

Ay Yolcusu
Katılım
12 Kas 2020
Mesajlar
47
Tepki puanı
45
Puanları
21
Merhaba arkadaşlar birazcık içimi dökmek istiyorum. Hayatım kelimenin tam anlamıyla mahvolmuş durumda kendimi aşırı berbat hissediyorum yaşım 19, 3 ay sonra 20 yaşına gireceğim. Bu sene 3. kez üniversite sınavına gireceğim ilk 2 sene çalış(a)madım ve sınavı rezalet geçirdim bu senede işler hiç iyiye gitmiyor benim için. Kısaca basarız olmamın dışında canımı sıkan yığınla sorunum var öncelikle bu sene üniye geçsem bile kendimi geç kalmış hissediyorum ayrıca son 4 senedir aşırı dozda yalnızlık çekiyorum hiç arkadaşım yok. Masturbasyon ve maladaptive daydreaming bağımlılığım var. Felsefi olarak da kafam karışık agnostik gibi bir şeyim yani tanriya da sığınamıyorum. Ders çalışma motivasyonu sağlayamıyorum sürekli sosyal medyada olsun insanların eğlenmesini filan gördükçe daha da depresif oluyorum. İçimden diyorum yaşıtların şuan eğlenirken sen bir odada tek başına yıllardır yaşıyorsun hiç kimsen yok hayatının büyük bir kısmı acı çekerek geçti. Şuan da içinde bulunduğum durum hayatımın en kötü dönemlerinden birisi. Akrabalarım filan bazen eve geldiğinde odamdan bile çık(a)mıyorum. O kadar iğrenç berbat bir haldeyim ki bazen hıçkıra hıçkıra saatlerce ağlıyorum. Ne yapacağım konusundan herhangi bir fikrim yok intihara meyilliyim ama o konuda da bazı soru işaretleri var kafamda. Son 2 senedir anladım bu dünyaya gelmenin ne kadar büyük bir dert olduğunu. Keşke zamanı geri alabilsem. Her şeyi mahvettim.
Kankam aynı durumları inan bende yaşadım.İstemediğim bi bölüme sırf adı var diye gittim ve bitirdim en sonunda istediğim bölüme gitmediğim için pişman oldum.Arkadaşlık konusuna gelince senin yaşlarında akraban felan varsa ona derdini anlat kendini rahatlat.
 

jesus tod

Ay Yolcusu
Katılım
11 Kas 2020
Mesajlar
43
Tepki puanı
64
Puanları
21
Net ve kararlı olman gerek.
Minimalist yaşamanı tavsiye ederim: Gün içinde 3-4 tane kendini geliştirecek şey yapmak yerine 1-2 tane yapmak gibi.
Aydın serdar kuru kanalını da tavsiye derim.
 
Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...
shape1
shape2
shape3
shape4
shape5
shape6
Üst