dlnreidia' Alıntı:

21 yıldır sürekli ama sürekli sevgi alamadım. Onlar için sevgi göstergesi yok neymiş önüme yemek koymak yok neymiş giydirmek falanmış.
Küçüklükten beri her gün her gün karşılaştırma "bak asya senden önce okuma öğrendi" giydiğim her kıyafet olsun her gün her gün bitmeyen psikolojik şiddet olsun...

Kursa gittim dönem ailemi rehber hocasına şikayet etmiştim tabi bizimkiler yapacağını yaptı neyse eve gittik biz sana fiziksel şiddet uygulamıyoruz diyor sadece vuruyoruz eğer fiziksel şiddet için her gün dayak olmalı diyor lan haftada 2-3 dövmek fiziksel şiddet nasıl sayılmaz ya bıktım sevgilimle film izliyorum komik film güldüğüm için kıyameti koparıp duruyor. Böyle aile yüzünden hiç başarı olamıyorum ( sadece beni bilen varsa sınav için pek sosyal medyaya girmeyip sadece ders çalışıyorum ama günün sonunda istediğim gibi olmamasından korkuyorum)
Kavga etmek için sürekli olay yaratıyor ders yapıyorum diyorum bu saatten sonra senden bir *ok olmaz, eğer kendini satarsan vücudun ile para kazanırsın diyor ancak. Kendimi geliştirmek istediğim çok konu var ama bu evde olduğum süre boyunca yapamıyorum bunaldım artık.

Genişletmek için tıklayın ...

Benim de annem senin gibi ancak tek farkı var fiziksel şiddet yerine daha çok psikolojik şiddet uyguluyor. Muhtemelen kız olsaydım fiziksel şiddet de uygulardı. Bu konuda şunu söyleyebilirim. Şiddetin hüküm sürdüğü, huzursuz bir aile ortamında çalışarak YKS'de başarılı olamazsın bu imkansıza yakın bir şey. Bu yüzden mümkün olduğunca kütüphanede ders çalış çünkü sen kafaya takmıyorum istediği kadar kızsınlar desen bile motivasyonun, psikolojin etkileniyor. Bu açıdan şanslısın benim yaşadığım ilde doğru düzgün kütüphane olmadığı için evde çalışmak zorunda kalmıştım. Normalde çok fazla emek verdim çok iyi bir çalışma yaptım ancak YKS sonucum yaptığım çalışmaya göre çok kötü geldi. Ayrıca üniversiteye geçtiğinde mümkün olduğunca ailenden uzak bir büyükşehirde oku. Eminim yorumda o senin annen, saygı göster diye maval okuyacaklar olacaktır ancak o kişiler bu denli toksik bir aileye sahip olmanın nasıl olduğunu bilmiyorlar ve doğuştan şanslılar. Sakın böyle bir düşünceye girme üniversitede onlardan tabiri caizse kaç. Üniversite sonrasında da kendi evine çık ve onlardan uzakta yaşa. Benim önerim bu olur. Ayrıca tercih döneminde eminim ki sana güzel güzel kelimeler sarf edip senin onların yanında kalmanı ve şehir dışında üniversite okumamanı söyleyecekler. Sakın bu sözlerine kanma. Ben kendimden biliyorum şehir dışında üniversite okurken mutluluktan neredeyse ağlayacaktım çünkü ailemden uzaktım.

Ayrıca ailene yük olduğun gibi düşünceler aklına gelmesin bence. Çoğu kişi yaşın büyümüş ayaklarının üstünde dur diye düşünecektir ancak ben böyle düşünmüyorum. Belki okuyanlar bencil olduğumu düşünecek ancak ben doğruları söylüyorum. Ailen zamanında seni yapmaya karar verdiyse veya ailelerimiz zamanında bizi yapmaya karar verdiyse hiç kusura bakmasın bazı sorumluluklar aldılar. Bu sorumluluğun ister bilincinde olsunlar ister olmasınlar ancak çocuk büyütmek gibi bir sorumlulukları var. Bu yüzden hiçbir zaman aileme yük olmamalıyım gibi düşüncelere kapılmadım. Sizin sorumluluğunuz benim çünkü. Yarın benim de bir çocuğum olsa aynı sorumluluklara da ben sahip olacağım.

Babilli Dabasir' Alıntı:

Zaten yksye hazırlanıyormuş. 3,4 aya da sınav var. Kendi ayakları üzerinde durmak için didinmek bu değil mi zaten? Ne kuralından bahsediyorsun. Film izlerken gülmesin mi? Ayrıca demişsinki 21 yaşından sonra insan ek bir şey isteyemiyor. E zaten ek bir şey istediğinden bahsetmemiş?

Genişletmek için tıklayın ...

izleyici1' Alıntı:

lise bittikten sonra genelde iki yol var
ya işe girersin yada bir 4 sene daha okursun
bunları yapmazsan ailene yüksündür

bu durumdada mümkün olduğunca ailenle tartışmamalı kavga etmemelisin

bu kızımıza tavsiyem illa okuyacam diyorsa
kötüde olsa bir bölümü okusun
kendi şehrinde okursa maddi zorluk çekmez

sevgiliyle gülüşüp filim izlemeleri her aile kaldıramaz onaylamaz
sonuçta bu işin sonu fuhuşla biter
bu durumda en azından nişan yapılıp evlilik yoluna girilmeli
aileler bir birini tanımalı

yine kız çocuğu için evde kalmak kolay
erkek çocuğu için böyle bir yol yok

Genişletmek için tıklayın ...

Fuhuş? Bunun neresi fuhuş?
Farklı telden çalıyoruz. Uzatmayalım.

Kendi alanını açıp oradan ilerlemek durumundasın.Kendi yolunu aç ve oradan kendi yolundan ilerle .Sana bir eleştiri gelirse o düşünceye karşılık verme sadece izle düşünceyi ,eğer çatışmaya girersen oradan çıkamazsın

Polise şikayet et sonra üni kazan gerisini kendin hallet

Blackturk' Alıntı:

Lütfen bana kızma ama benimde annem senin ki gibi ben artık konuşmuyorum hiçbiriyle şimdi birileri çıkıcak anne o saygı göster falan kardeşim şuanki anneler bozuldu telefondan kafalarını kaldırmıyorlar bir bokta bildikleri yok kendinizi kandırmayın annelerimiz geri kafalı kaldılar ve telefon ve sosyal medya bagımlısı oldular kendine saygısı olmayan birine benim hiç saygım yok annem olsa bile hayat bu ömrümün sonuna kadar onlarla yaşamıyacaksın zaten fazla kafana takma

Genişletmek için tıklayın ...

Kusura bakmayın bu doğru değil, 38.- 40. hafta cefa çekiyor kadın. Seni doğuran birine saygı duyman gerek, evet hataları olucak oda bir insan. Gelipte senin için cefa çeken birine:"geri kafalı kaldılar,bir b*k bildikleri yok!" Olur mu bu cümleler? Gelip emeğine saygı duyucak yerde hakaret kimseye yakışmaz ne anne ne baba!

"Hiç kimse kollarında bir çocuk tutan anne kadar muhterem ve birkaç çocuk arasındaki bir anne kadar, saygı değer değildir." Wolfgang Van Goethe​

Diyor ünlü siyasetçi, bazenleri düşünmeden eleştiri yapıyoruz. Tamam kötü yönleri olucak, lakin bu kötü yönler size emeğini unutturmasın.
Sizlere çözümüm:

1. Anne babanın verdiği olumsuz duyguyu almamak. Bazı anne babalar bilerek ya da bilmeyerek içinde yaşadığı kötü duyguları çocuğa verir. Anne bir olaya üzülür, bunu çocuğuna anlatır, çocuk da üzülür. Burada dikkat edilecek nokta çocukların anne babanın problemlerini çözmek gibi bir görevi yoktur. İnsanlar kendi problemlerini çözebilir, başkalarının problemlerini çözemez. Kimse kimsenin kaderini değiştiremez. Çocuğun görevi anne babanın problemlerini anne babaya bırakmak, onların acılarını üstlenmemektir.
2. Anne babadan alınamayan olumlu duyguları kendi kendine verebilmek. Bugün ne yapsam kendimi sevmiş olurum? Bugün ne yapsam değerli hissederim? Bugün ne yapsam huzurlu hissederim? Bu soruları kendi kendine sorup cevabının gelmesini bekleyebilirsin. Cevap örneğin kek yemek olabilir, yürüyüş yapmak olabilir. Zihnin verdiği cevapları uygulamak.
3. Bir uzmandan, bir profesyonelden, bir danışmandan destek almak. Şayet anne babaya karşı olumsuz duygular çok fazlaysa ve kişi bununla baş edemiyorsa bir danışmandan yardım alabilir. Çünkü bunu kendi kendine yapmak bir yere kadar olabilir, bir yerden sonra insan tıkanabilir.
4. Anne babaya hürmetli bir şekilde sınır koymak. Çoğu kitapta anne babanın kutsal olduğu, onlara hayır demenin yanlış olduğu öğretilmiştir. Fakat anne babanın her istediği yapmak ve onlara sınır koymamak kişide bir süre sonra yoğun öfke ve çaresizlik duygularına neden olur. Anne babanın her söylediği ya da her yaptığı doğru değildir. Hürmetli bir şekilde sınır koymak ilişkiyi olumlu yönde etkiler.

dlnreidia' Alıntı:

annem 110 kilo 1.56 boyunda öyle de acıtıyor ki eli ağır ya zaten kütüphaneye gidiyorum belli bir saat huzurlu oluyorum eve gelince olay çıkarıyor artık tek şey okul kazanmak onda da yurt şart eğer yurt olmazsa evi satıp benimle aynı yere gelecekmiş

Genişletmek için tıklayın ...

Sıralamayı yüksek tutarsan yurt çıkması daha kolay oluyor. Biraz korkunç bir senaryo ama önlemek için büyükşehirlerden birinden üniversite seçmeye çalış.

Sun-zi' Alıntı:

Kusura bakmayın bu doğru değil, 38.- 40. hafta cefa çekiyor kadın. Seni doğuran birine saygı duyman gerek, evet hataları olucak oda bir insan. Gelipte senin için cefa çeken birine:"geri kafalı kaldılar,bir b*k bildikleri yok!" Olur mu bu cümleler? Gelip emeğine saygı duyucak yerde hakaret kimseye yakışmaz ne anne ne baba!

"Hiç kimse kollarında bir çocuk tutan anne kadar muhterem ve birkaç çocuk arasındaki bir anne kadar, saygı değer değildir." Wolfgang Van Goethe​

Diyor ünlü siyasetçi, bazenleri düşünmeden eleştiri yapıyoruz. Tamam kötü yönleri olucak, lakin bu kötü yönler size emeğini unutturmasın.
Sizlere çözümüm:

1. Anne babanın verdiği olumsuz duyguyu almamak. Bazı anne babalar bilerek ya da bilmeyerek içinde yaşadığı kötü duyguları çocuğa verir. Anne bir olaya üzülür, bunu çocuğuna anlatır, çocuk da üzülür. Burada dikkat edilecek nokta çocukların anne babanın problemlerini çözmek gibi bir görevi yoktur. İnsanlar kendi problemlerini çözebilir, başkalarının problemlerini çözemez. Kimse kimsenin kaderini değiştiremez. Çocuğun görevi anne babanın problemlerini anne babaya bırakmak, onların acılarını üstlenmemektir.
2. Anne babadan alınamayan olumlu duyguları kendi kendine verebilmek. Bugün ne yapsam kendimi sevmiş olurum? Bugün ne yapsam değerli hissederim? Bugün ne yapsam huzurlu hissederim? Bu soruları kendi kendine sorup cevabının gelmesini bekleyebilirsin. Cevap örneğin kek yemek olabilir, yürüyüş yapmak olabilir. Zihnin verdiği cevapları uygulamak.
3. Bir uzmandan, bir profesyonelden, bir danışmandan destek almak. Şayet anne babaya karşı olumsuz duygular çok fazlaysa ve kişi bununla baş edemiyorsa bir danışmandan yardım alabilir. Çünkü bunu kendi kendine yapmak bir yere kadar olabilir, bir yerden sonra insan tıkanabilir.
4. Anne babaya hürmetli bir şekilde sınır koymak. Çoğu kitapta anne babanın kutsal olduğu, onlara hayır demenin yanlış olduğu öğretilmiştir. Fakat anne babanın her istediği yapmak ve onlara sınır koymamak kişide bir süre sonra yoğun öfke ve çaresizlik duygularına neden olur. Anne babanın her söylediği ya da her yaptığı doğru değildir. Hürmetli bir şekilde sınır koymak ilişkiyi olumlu yönde etkiler.

Genişletmek için tıklayın ...

Kimse demedi annesine 40 hafta cefa çek diye onların eksikliğinin, cahilliğinin sonuçlarına katlanmak zorunda mıyız? Madem dünyaya getirdiler anne baba olmayı da bilmek zorundalar, anlayış beklemeye hakları yok.

Feitan' Alıntı:

Kimse demedi annesine 40 hafta cefa çek diye onların eksikliğinin, cahilliğinin sonuçlarına katlanmak zorunda mıyız? Madem dünyaya getirdiler anne baba olmayı da bilmek zorundalar, anlayış beklemeye hakları yok.

Genişletmek için tıklayın ...

bu cümle mantıksız, yarın öbürgün sizde anne baba olucaksınız, empati kurmak bu kadar zor olmamalı? dediklerinize katılmıyorum. Çok saygısızca kelimeler bunlar.

Kimse demedi annesine 40 hafta cefa çek diye onların eksikliğinin, cahilliğinin sonuçlarına katlanmak zorunda mıyız?

Genişletmek için tıklayın ...

bu nasıl bir kelime? cidden canım acıdı, bunu bütün anne adaylarına yıkmak şüphesiz mantıksızlıktır. Tek bir kişi için bütün anneleri genelleyemezsiniz!
bir makale okumuştum adı marisa peer'di 3 tavsiyesi vardı:

O ne kadar negatif olursa olsun, siz pozitif kalın​

Giydiğiniz kıyafete laf ediyorsa, ‘ben bunu giymeyi seviyorum’ deyin basitçe. Yaptığınız herhangi bir şeyi eleştiriyorsa, ‘ben böyle yapıyorum, durum bu’ diyerek fikrinizi ve kesin sonucu belirtin. Ne hissettiğinize ve ne yaptığınıza dair kesin ifadelerle konuşur ve durumu belirtirseniz, tartışmaya girmeniz imkansız olur.

Bazen tehdit tek yoldur(kabaca yapmayın)​

‘Bugün seninle anlaşamıyoruz, ben gidiyorum’ demenizde herhangi bir sorun olmamalı. Anneniz ya da herhangi biri, sizin hoşlanmayacağınız şekilde konuşmaya başladığında sizin oradan gideceğinizi bilmesi, her zaman işinize yarayacaktır. ‘Daha fazla negatiflik istemiyorum. Daha iyi hissettiğin zaman görüşürüz!

Başka destek kanalları arayın​

Marisa Peer’in düşüncelerine psikolog Dorothy Rowe da, annesiyle ilişkisi kötü olan kişilere ‘başka anne figürleri’ aramaktan çekinmemelerini öğütlüyor. Bir teyze, hala ya da bir öğretmeniniz; bir anneyle paylaşma ihtiyacı duyduğunuz konularda sizin yanınızda olabilir. Böylece kendi ihtiyacınızı giderebildiğinizi görür ve daha özgüvenli olursunuz, annenize çok ihtiyacınız olduğu fikrinden uzaklaşmanıza da yardımcı olur bu.

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
umarım anlamışsınızdır....

dlnreidia' Alıntı:

21 yıldır sürekli ama sürekli sevgi alamadım. Onlar için sevgi göstergesi yok neymiş önüme yemek koymak yok neymiş giydirmek falanmış.

biz sana fiziksel şiddet uygulamıyoruz diyor sadece vuruyoruz eğer fiziksel şiddet için her gün dayak olmalı diyor lan haftada 2-3 dövmek fiziksel şiddet nasıl sayılmaz ya

Genişletmek için tıklayın ...

Bunlar bende de var. Ama yazdığın bazı kısımlar gerçekten çok ürkütücü

Sun-zi' Alıntı:

Olsun yine annen saygılı olmaya devam et, sakin olduğu zaman oturup ciddi ve sakin şekilde konuş konuyu. Yumuşak dil yılanı deliğinden çıkarır derler. Yumuşak dilli olup konuşursan, kesinlikle Annen seni anlayacaktır. Koca adam oldun, sorumluluğu üstüne alıp adam gibi konuş.

Genişletmek için tıklayın ...

Öyle olmuyor maalesef. Anlamak istemiyorlar

strongenough' Alıntı:

Öyle olmuyor maalesef. Anlamak istemiyorlar

Genişletmek için tıklayın ...

Haklısın

dlnreidia' Alıntı:

21 yaşındayım annem 61

Genişletmek için tıklayın ...

Belki de bu yüzden size senden bir şey çıkmaz diyordur. Yani 21 yaşında artık üniversiteyi bitirmeniz gerek bence.

BloodRien' Alıntı:

Polise şikayet et sonra üni kazan gerisini kendin hallet

Genişletmek için tıklayın ...

Polise şikayet etmek başını ağrıtır. Zaten değişmeyecekler. Şikayet etse, ne olacak. Ha illa adalet diyorsanız. Adaletin sağlanması gereken daha büyük konular var

Sun-zi' Alıntı:

bu cümle mantıksız, yarın öbürgün sizde anne baba olucaksınız, empati kurmak bu kadar zor olmamalı? dediklerinize katılmıyorum. Çok saygısızca kelimeler bunlar.

bu nasıl bir kelime? cidden canım acıdı, bunu bütün anne adaylarına yıkmak şüphesiz mantıksızlıktır. Tek bir kişi için bütün anneleri genelleyemezsiniz!
bir makale okumuştum adı marisa peer'di 3 tavsiyesi vardı:

O ne kadar negatif olursa olsun, siz pozitif kalın​

Giydiğiniz kıyafete laf ediyorsa, ‘ben bunu giymeyi seviyorum’ deyin basitçe. Yaptığınız herhangi bir şeyi eleştiriyorsa, ‘ben böyle yapıyorum, durum bu’ diyerek fikrinizi ve kesin sonucu belirtin. Ne hissettiğinize ve ne yaptığınıza dair kesin ifadelerle konuşur ve durumu belirtirseniz, tartışmaya girmeniz imkansız olur.

Bazen tehdit tek yoldur(kabaca yapmayın)​

‘Bugün seninle anlaşamıyoruz, ben gidiyorum’ demenizde herhangi bir sorun olmamalı. Anneniz ya da herhangi biri, sizin hoşlanmayacağınız şekilde konuşmaya başladığında sizin oradan gideceğinizi bilmesi, her zaman işinize yarayacaktır. ‘Daha fazla negatiflik istemiyorum. Daha iyi hissettiğin zaman görüşürüz!

Başka destek kanalları arayın​

Marisa Peer’in düşüncelerine psikolog Dorothy Rowe da, annesiyle ilişkisi kötü olan kişilere ‘başka anne figürleri’ aramaktan çekinmemelerini öğütlüyor. Bir teyze, hala ya da bir öğretmeniniz; bir anneyle paylaşma ihtiyacı duyduğunuz konularda sizin yanınızda olabilir. Böylece kendi ihtiyacınızı giderebildiğinizi görür ve daha özgüvenli olursunuz, annenize çok ihtiyacınız olduğu fikrinden uzaklaşmanıza da yardımcı olur bu.

_______________________________________________________________________________________________________________________________________________________________
umarım anlamışsınızdır....

Genişletmek için tıklayın ...

Tüm annelere yıkmadım niye boş duyar kasıyorsun? Dediğim cümle mantıksız değil eğer ben de cahil bir baba olursam çocuğum bana böyle diyebilir sonuçta onu dünyaya getiren benim bu kararı sonuçlarını düşünerek almalıyım ve çocuğuma düzgün bir ebeveyn olmalıyım. Sonuçta çocuğuna saygı duymayan bir ebeveyne çocuk neden saygı duysun?

Feitan' Alıntı:

Tüm annelere yıkmadım niye boş duyar kasıyorsun? Dediğim cümle mantıksız değil eğer ben de cahil bir baba olursam çocuğum bana böyle diyebilir sonuçta onu dünyaya getiren benim bu kararı sonuçlarını düşünerek almalıyım ve çocuğuma düzgün bir ebeveyn olmalıyım. Sonuçta çocuğuna saygı duymayan bir ebeveyne çocuk neden saygı duysun?

Genişletmek için tıklayın ...

Kelimelerine dikkat et

Tüm annelere yıkmadım niye boş duyar kasıyorsun?

Genişletmek için tıklayın ...

Ben seninle saygılı konuşuyorsam seninde benimle öyle konuşmanı isterim, forum kullarını okumadınız sanırım? Küçük düşürücü ve rencide edici tavırda bulunmak yasaktır. Yazıyor
Ek olarak yazınızda çoğulluk var, kim bilmek zorunda? Anneler ve babalar oluyor. Genelleme var burada.

Madem dünyaya getirdiler anne baba olmayı da bilmek zorundalar

Genişletmek için tıklayın ...

Annelere saygı konusundaki görüşüm değişmiyicek, sizinde değişmeyecek her ne dersem diyeyim. Uzatmayalım o yüzden.

Sun-zi' Alıntı:

Kelimelerine dikkat et

Ben seninle saygılı konuşuyorsam seninde benimle öyle konuşmanı isterim, forum kullarını okumadınız sanırım? Küçük düşürücü ve rencide edici tavırda bulunmak yasaktır. Yazıyor
Ek olarak yazınızda çoğulluk var, kim bilmek zorunda? Anneler ve babalar oluyor. Genelleme var burada.

Annelere saygı konusundaki görüşüm değişmiyicek, sizinde değişmeyecek her ne dersem diyeyim. Uzatmayalım o yüzden.

Genişletmek için tıklayın ...

Çocuğuna ilgisiz olan veya kötü davranan anne babalardan bahsediyorum bu yazdıklarımdan anlaşılabilir bence.
Saygı duymamaktan kastım hakaret etmek falan değil ben sadece böyle insanların kararlarına ve düşüncelerine daha az değer veririm. Dediklerim biraz soyut kaldı o yüzden yanlış anlamış olabilirsin.