ben şahsen genelde güne mutlu başlıyorum , daha sonra bu mutluluğumu öğrenmeye adıyorum kendimi sıkıp , bazen bunun dozunu kaçırıyorum isteklilik hali oluşuyor bunun sonucunda farkındalığım azalıyor ışık körlüğü gibi bi durum. bazende az çalışıyorum sabahleyin kendimi daha rahat ifade edebiliyorum daha bilinçli davranabiliyorum. sabah hatırlamakla başlıyorum, daha sonrasında yemek yemeden önce ve yerken bu hatrlama ve mutluluk acıya dönüşüyor,yemekten sonra da bezginleşiyorum kendimi unutyor gibi daha sonra da yeniden hatırlamaya çalışıyorum