Zaman Akarken Realite Sessizce İşliyor
Realitenin kendisi
lehime işliyor.
Yoğun bir iş temposunun içindeyim ve bu süreçte
zaman yönetimi konusunda bazı zorluklar yaşıyorum.
Ama biliyorum ki,
yakında her şeyi düzene koyacağım.
Aklımda olan projeleri sabırla ve azimle yürütmeye devam ediyorum.
1-2 gün sonra, hedeflediğim bir aşamaya daha ulaşacağım.
Çok
emek vererek hazırladığım finaller, her zaman bana ayrı bir heyecan ve gurur verir.
Ayın 20’sinde tam
4 ayı geride bırakmış olacağım.
Ama artık sürenin geçmesinden çok, esas odağım:
Genel nihai hedefime ulaşmak
Asıl prensibimi hayata geçirmek
Ve inanın, bunun için can atıyorum.
Zihinsel Yalnızlık ve Derin Düşünceler
Beni aşağıya çeken tek şey; uzun zamandır hissettiğim
yalnızlık.
Eskiden de olurdu, ama bu kez gerçekten
canımı yakıyor.
Yaş aldıkça, "dostum" dediğim birçok insanla:
- Ne vakit geçirebiliyoruz
- Ne de birbirimize gerçekten destek olabiliyoruz
Hayatımda kalan insanlar da
bir elin parmaklarını geçmiyor...
Dert değil, ama zaman zaman oluşan o
sosyal boşluk ve
çaresizlik hissi, beni zorluyor.
Ruhumun yaratıcı ve mücadeleci tarafı fazla etkilenmese de...
Yeni Bir Derinlik, Yeni Bir Anlayış
Zihinsel olarak daha çok:
Dostoyevski, Tolstoy, Nietzsche gibi yazar-filozofların ne demek istediğini
gerçek anlamda
idrak etmeye başladım.
Bu duygular, onların satırlarında başka bir derinlik kazandırıyor bana.
Günlük Notu: Yeni İdealler 
Bugünün notu:
Yeni idealler oluşturuldu.
Süreç devam ediyor.
Ruh hâli not alındı.
Daha sağlam geleceğime söz vermiştim, hedeflerimi gizli tutarak yaklaşık 65 gündür düşük karbonhidratlı beslenme uyguladım. 
Hemen hemen 1,5 aydır düzenli spor yaptım. 
Direnç ve dayanıklılık için ekstra uğraştım.
4. sürecin bana getirileri daha fazla olacak, hayatımın akışını değiştirecek şekilde yaşamaya gayret ediyor ve tüm birikimim için de Allah’a şükrediyor ve daha iyisi için kendimi hazırlıyorum.
Artık bahaneleri kenara atıp, adım adım ilerlemeye tüm azmimle devam edeceğim. 
Günlüğümü bilen dostlar, değerli forumdaşlarım, 
Kendinize inanmaya, sabretmeye ve çalışmaya devam edin.
tanımı, maddenin karşısında durabilmektir. Asıl mesele ise varoluşun sancıları içinde, kaynağımız ne olursa olsun, ahlakı ve erdemi 
öne çıkarmaktır.
, dünyanın ta kendisidir ve önemli olan da bizim bu düzende nerede durmayı seçtiğimizdir.
. Bu arayışta hatalar yapsalar da bu dualitede her zaman doğru için savaşırlar 
. Doğru ise gelişimin kendisidir 
.
yanı sıra tüm dönüşümler de bu dualitede kendi yerini bulmaya çalışır.
Depresif bir ruh haline girdiğimde hissizleşiyorum. Hayatın içinde eleştirilecek ne kadar çok durum var... 
Çoğunluğun gittiği yolun tam tersine gidecek gücü kendinde bulabiliyorsan, olay bitmiş demektir. 
