kovabalıksatranc
Mars Yolcusu
- Katılım
- 19 Ara 2020
- Mesajlar
- 74
- Tepki puanı
- 166
- Puanları
- 43
9.gün tamamlandı
Ah be dostum bir türlü kurtaramadık kendimizi.Gün 15 hafif bir istek var çığ olmadan buraya gelmek istedim . Akşam üniden çıkana kadar bozmazsam çok anlatacağım şey var
Herkese günaydın ve iyi geceler
İşin kötü yanı ne biliyor musun , 16.gundeyim ki benim icin bu bile rekor sayılır fakat kendime o kadar güvenemiyorum ki ben bu süreci adam gibi bitireceğim diyemiyorum . Onca kez yenildim ve hala bunu diyemiyorum işte beni en çok hayal kırıklığına uğratan bu . Kendi hayatım için bile harekete geçemeyecek kadar tembel ve gerizekalı olmakAh be dostum bir türlü kurtaramadık kendimizi.
Emeğine sağlık çok güzel yazmışsın ruh halini. Çok etkilendimGÜN sıfırım
Aslında sürecimi cuma günü bozdum , bozduktan sonra günlerden kandil ve cuma olduğunu anladım bu baya ağrıma gitti sonra oturup düşününce genelde uzun süre gittiğim her süreci kandiller gibi çok çok önemli günlerde bozduğumu fark ettim bu daha da üzücüydü , konudan çok saptım biliyorum sadece ruh halimi anlayın diye böyle bir giriş yaptım.
Şimdi bu kadar yorgun , bitkin ve 7 ay önceye bakarak daha da artan bağımlılıklarımla ve bugünkü 2. relapse ile ailemden uzakta bu güya gelişmiş anadolu kentinde ne yaptığımı düşünüyorum , üniversiteye geçtiğimde şunu şunu yaparım böyle gelişirim vs. diye düşünürken yaşantım ailemin disiplinininde ortadan kalkması gitgide mahvoldu .
Yurtta 2 kişi ile çok samimi olduk böyle 3 kişilik bir grubuz burada hafiften kullanıldığımı hissediyorum ve artık ortama tam ait hissedemiyorum içimi huzursuzluk kaplıyor , halbuki şehre ilk geldiğimde tek olmama rağmen birçok sorumluluğumu yerine getirme gücüne de sahiptim yine konu saptı belki dersiniz bu da mı dert zaten bunlar kolay şeyler insanlarla arama mesafe koymayı bilirim görünen köy kılavuz istemez burada da mesafe koyup çizgilerimi iyi çekeceğim buraya kadar yazdıklarımı sadece girizgah olarak düşünü asıl tehlikeli ve beni bitiren 2 olaya şimdi giriyorum
###
İlk önce imzama bakmanızı istiyorum "15 eylülde başarı hikayemi burada yayınlayacağım herkese söz veriyorum" ne desem bilemiyorum aslında bunu okumuş her insandan utanıyorum , bana ne kadar küfretseniz ne kadar dramacı bir tip olduğumu dile getirseniz hatta yüzüme tükürseniz bu bana müstehaktır .
Amacımı kaybettim 7 ay önce ağzıma sigara sürmezdim ve içmeyeceğime de çok emin konuşurdum şuanda ise sigara bağımlısı biriyim , Morris ailesinin gelecekte yakalanma ihtimalim yüksek olan hastalıklarıma tedavi bulması için ve bana daha fazla sigara satmak için kullandığı bir piyonum , bakın ne diyeceğim gerçekten o kadar bunaldım ki yani bu satırları yazarken bile düşünüyorum " amacı ne ki artık olsa ne olur , olmasa ne olur " öyle bir bıkkınlık seviyesine geldim ki hayatımı artık hiçbir şey doldurmuyor 2 hafta önce namaz kılardım ve gerçekten zevk alır huzur duyardım şuanda namaz gibi devamlılık gerektiren hiçbir şeyi yapamıyorum hatta uyanıp okula gitmeye bile üşeniyorum en arkalarda dersi zor bela dinleyen yarım yamalak duyan ve anlamaya çalışan üstüne birde gelecekte rahat bir yaşam süreceğini bu tembelliğine rağmen düşünen salak benim , hep gelecekte düzeleceğini düşünüyorum hayalimdeki benle aramdaki mesafe gün geçtikçe açılıyor , ben bir sıfırım , bu kadar telaş ve huzursuzluk içindeyken 3 gün önce aklıma bu site tekrar geldi ve önceki yazdıklarıma baktım , o kadar kesin net konuşmuşum ki ve o günlerden bu günlere hiçbir değişiklik olmaması ayrı bir trajedi ayrı bir üzüntü , çöküş kaynağı artık benim için porno mastürbasyon yanında yeni bir bonus geldi sigara
Bu kadar sorumluluğu olan bir insan çevresindekilerin ondan beklentisi olan hatta çevreyi de geçtim kendisinin bile kendinden bir beklentisi olan herkese bu konuda güvence veren ( neyine güvenerek ?) insan nasıl olurda bu kadar sorumluluğu bırakıp kendini kullandırtır , bilinçaltım artık pornolar sayesinde ezilmeyi ve susmayı bir öğreti haline getirdi bu kadar ezilme susma ve içine atmadan sonra tekrardan pornoya sarılıyorum yetmiyor üstüne çıkıp bir paket sigara bitiriyorum . Sorsanız su alacak param yok ama bu lanetle ciğerlerimi bitiriyorum , bunları neden yapıyorum sanki birisi irademi elimden çekip almış gibi artık istediğim ve istemediğim şeyleri ben tercih edemiyorum , zararımı ve karımı düşünemiyorum , çöküyorum yavaş yavaş bitiyorum 2 yıl önce intihar etmeyi düşündüğüm zamanlar aklıma geliyor o zamanlara göre yine iyiyim ama eğer burada tek başımayken düzeni oturtamazsan bu şekilde devam edersem intihar düşüncelerde kalmayacak biliyorum , her ne kadar oturduğum sandalyede "ya olur mu drama yapma" diyen bir ses olsa da sigara içinde aynı şeyi diyordu , zamanında pmo bağımlılığı içinde aynı şeyi diyordu .
Yazıyı yazarken bir yandan da düşünüyorum , sanırım artık beynim geri dönüşü olmayan bir dopamin hasarı aldı o yüzden iradem elimden akıyor yakalayamıyorum tutamıyorum. Bazı olaylar çok ağrıma gidiyor özellikle bazı hatıralar buraya geldiğimde yaşadığım ve iyi niyetim yüzümden yaşadığım olaylar . Bir yanım artık boş ver diyor başaramadın sal gitsin hedeflerini düşür dünyada adı duyulmayacak onca insanın arasına gir diyor diğer tarafım hala bir umut var diyor bir kere daha başla ve sıkı tut bırakma , acı çeksen de yalnız kalsan da bunu bir kere başarabilirsen sadece bir kere bunu başarabilirsen tüm dünyanın %90 ilerisine kendini taşıyacaksın diyor sen eğer bunu başarırsan etrafındaki tüm olaylarda yavaş yavaş çözüme kavuşacak diyor , bundan önce kaç kez pes ettim , eğer yazılarıma bakarsanız uzun aralar olduğunu görürsünüz kaç kere artık nofap yapmayacağım dedim ama o batışı görünce kendime yaptığım bu eziyeti görünce gerçekten pişman oldum ve geri döndüm , hani dünya yansa umurunda olmaz diyorlar ya artık bu son haftalarda o ruh halindeyim yani artık benim için varın yada yokun bir önemi kalmadı hatta tartışmaya değer bile bir şey kalmadı aynı konu üzerinde tartışmak bile artık mide bulantısı uyandırıyor tiksinç geliyor katlanamıyorum , insanlara takındığım yalan tebessüm her seferinde artık öz saygımı daha da bitiriyor , bilemiyorum ne yapacağımı , dipsiz çukura düşüyorum izlediğim pornolar artık gitgide iğrençleşiyor onları izlediğimi her fark ettiğimde kendimden tiksiniyorum o yüzden asla izlediğim pornoları düşünmüyorum eğer düşünürsem gerçekten takıntı hastalığına tutulurum , olan oldu demek kolay ama olan olmaya devam ediyor ve bu beni bitiriyor gerçekten kendimi nasıl kontrol edemiyorum şaşıyorum , nasıl ya ellerini kontrol edemiyor musun bunu birine desen gülerler , ne kadar acınası olduğunun farkındayım anlık bir arzu tıpkı bir bebek gibi hemen gerçekleşsin şımarıklığıyla tatmin ediliyor , olan oluyor bitiyor ve farkına vardığımda tekrar çöküş başlıyor .
Yarın düzgün bir şekilde nofape başlayacağım fakat sadece bunu mastürbasyon yapmamak olarak algılamayacağım bu benim hayatımı her yönüyle değiştirmeye başlamamı temsil edecek , çıplaklığa tembelliğe ve onun gibi insana normal , doğal diye yutturulan tüm saçmalıklara karşı bir savaşa gireceğim , umarım 90 gün sonra bu günlere bakarak kendimle gurur duyabilirim - emin olun bunu derken bile kendime inanamıyorum-
görüşürüz
son olarak şunu eklemek istiyorum da vinci gibi biri olmayı çok isterdim gerçekten idolüm çalışma teknikleri olsun polimat oluşu , fikirleri ve amacına olan o motivasyonu , uyku düzeni . tekrardan görüşürüz
çok doğru1 gün benim için kalktığımdan yattığıma kadar geçen süredir ve 3 gün önce gaza gelip ders çalışırken dün çalışmadım sonucu ne mi oldu : pmo
Eğer sen gününü kendi iradenle doldurmazsan dış etkenler -pmo arkadaş çevresi oyun internet- doldurur bu bana iyi bi ders oldu