Uzun zamandır hard moda girmiyorum, vakti geldi sanırsam.

• Düzenli uyku sistemimi devam ettireceğim. Sabah uyandığım gibi telefona bakmayıp, balkona çıkacağım.
• Her gün, sabah ve akşam olmak üzere düzenli meditasyon.
• Her gün kitap okuyacağım.
• Her gün postür egzersizi yapacağım.
• Düzenli beslenmeye devam edeceğim. Paketli gıda tüketmek yok.
• Yakında sınavlar başlayacak, çalışmaya başlayacağım.
• Sürece neden başladığımı neredeyse her gün kendime hatırlatacağım. Odağımı dağıtacak insanlardan, fikirlerden uzak duracağım.

Kendime sunabileceğim tek ayrıcalık, müzik ve podcast dinlemek olacak. Gün içinde otobüsle okula git gel derken çok vaktim gidiyor.


Bunu kaç gün sürdüreceğim hakkında hiçbir fikrim yok. Bakalım, zaman gösterecek.

Erken uyandım ✔
Meditasyon yaptım ✔
Spora gittim, akşam yürüyüşe çıktım ✔
50 sayfa kitap okudum ✔
Postür egzersizi yaptım ✔
Temiz beslendim ✔

Telefon kullanımım sadece foruma girip semen retention hakkındaki yazıları okumakla oldu. Youtube'dan birkaç video izledim fakat vaktimi boşa harcayacağım tarzda videolar değillerdi. Ha bir de yemek yerken sam sulek izleme alışkanlığım var ondan kopamıyorum maalesef
İzlediğim videolar: ve Benim için keyifli bir gündü.

Erken uyandım ve hastaneye gittim. Öğlen ancak eve gelebildim, spor salonları kapalı olduğundan sadece yürüyüş yaptım.

Meditasyon ✔
Temiz beslenme ✔
Postür egzersizi ✔
Kitap ✔

29 Ekim Cumhuriyet Bayramı'mız kutlu olsun.



Erken uyandım✔
Spor salonu kapalıydı, evdeki dumbellarla kol çalıştım sonrasında yürüyüşe çıktım✔
Kitap okudum✔
Tarihle alakalı birkaç video izledim✔
Meditasyon yaptım✔

Şu ana kadar pek zorlanmıyorum, günlerim baya verimli geçiyor.

Sabah erken uyandım, sağlık ocağına gittim ardından okula geçtim. 19.30'da anca evde olabildim, birazdan meditasyon yapıp ardından kitap okuyacağım.

Bugün çok keyifli bir gün değildi, antrenmanım da kötü geçti. Arada bir öyle oluyor çok takmıyorum, onun dışında yağ oranım ciddi anlamda düşmeye başladı. Yüzümden vs. çok anlaşılıyor, bunun kötü yanı kaldırdığım ağırlıklarda da ufak bi düşüş mevcut.

Cuma, cumartesi hatta bugün neler yaptığımı kısaca özetlemem gerekirse:

Cuma günü aşırı dinç ve mutlu bir şekilde uyandım. Alarmdan birkaç saniye önce uyanıp sanki bu anı bekliyormuşum gibi yataktan fırladım. Magnetism bugün itibariyle geri döndü, aşırı ilgi odağıydım. Bu ilgi odağı olma durumu yüzünden, egoma yenik düşüp 225 günlük sürecimi bozmuştum. Bunu hep kendime hatırlattım ve bu mutlu anımı bile abartmadan yaşamaya çalıştım. İnsanlarla minimum sohbet hâlinde ve hatta tanımadığım kişilerle özellikle karşı cinsle göz teması kurmamaya özen gösterdim. Gidip konuşmayacağım ya da ciddi ilişki düşünmediğim birine vaktimi, enerjimi harcamak istemiyorum.
Neler yaptığıma gelecek olursak da, klasik rutinime devam ettirdim. Stoa felsefesini okumaya tekrardan başladım, Kendime Düşünceler'e 3. başlayışım gerçekten mükemmel bir kitap. Kitabı bitirdikten sonra altını çizdiğim yerleri buraya da yazacağım, ara ara okumak faydalı olacaktır.
Antrenmanım çok keyifli geçmişti, birçok harekette pr aldım artan enerjiyle.
İnsanlar, sen en iyi olduğun zamanlarda senle birlikte olmak istiyorlar. Kadın, erkek fark etmeksizin bu geçerli. Özellikle bugün yaşadıklarım, bunu bana tekrardan hatırlattı. Bu biraz can sıkıcı gibi gözükse de bu durumu kabullenip önüme bakıyorum.


Cumartesi günü, rutinimi devam ettirdim fakat yürüyüşe çıkmadım. Biraz dinlenmem gerekli, sol ayağımda haftalardır geçmeyen bir ağrı var. Perşembe günü MR çektirecektim fakat dersimle çakıştığından gidemedim. Geçen haftalarda antrenör kursum dolayısıyla birkaç haftalık devamsızlığım mevcut.


Bugün pek iyi hissetmiyorum fakat iyi hissedip hissetmemem yapmam gerekenleri engellemiyor. Bu yazıyı yazdıktan sonra 1 saat kadar meditasyon yapmayı planlıyorum. Dün, baya kötü beslenmiştim dışarıdan yemek vs. yedim. O yüzden bugün yemeği baya kıstım, akşama doğru da yürüyüşe çıkarım muhtemelen. Haftaya vizeler başlıyor, ders çalışma süremi yarın itibariyle arttıracağım.

Son 2 gündür berbat hissediyorum. Bu kadar sert duygudurum değişiklikleri yaşamak biraz canımı sıksa da yoluma bakıyorum. Kötü hissetmem yetmiyormuş gibi üstüne saç dökülmem de ciddi anlamda arttı. İlaca başlamamak için kendimle her saniye savaşıyorum.

son birkaç gündür bende berbat hissediyorum usta yolumu kaybetmişim gibi hissediyorum.Durup düşünmek iin hayatım çok hızlı temposunun azalmasını bekliyorum

Alın benden de o kadar. Biraz odaklı, mücadeleci olmasam tüm kontrolü kaybedeceğim. Kendi içimizdeki savaş ve o yalnızlık hissi yapıyor bunu bazen acı çekerken de ilerlemek gerekiyor. Boksörlerin, ufc sporcularının kamp sonrası röpörtajları oluyor ve o acılar olmasa olmazdı diyor hepsi. Sürece odaklanmak lazım kafamızda sonuçlar var sonuçlar kaygı, stres ve acıdan başka bir şey getirmiyor ülke zaten facia halde her şeyi dert ediyoruz.

SEDOU12 defiantwarrior aynı hisleri yaşıyormuşuz neredeyse. Sizin de süreçlerinizden bileceğiniz gibi, flatline ya da ona benzer evreleri atlattıktan sonra uzun bir süre bu kadar sert duygudurum değişiklikleri yaşamıyoruz. Dibi görmeden zirveye çıkamayız, en azından bunu hatırlatmalıyız kendimize.

Son günlerde gereksiz stres yapıyorum. Uzun süredir diş sıkma problemim yoktu ama özellikle antrenmanda falan çene ağrısı yaşamaya başladım. Yatmadan önce yeşil çay içmeyi ve meditasyon yapmayı aksatmıyorum. Bunlar, hem uyku kalitemi arttırmam da hem de stres seviyemi bir nebze de olsa düşürmeme yardımcı oluyor.

Genel olarak gün içinde çok iyi hissetmiyor olmama rağmen bir şekilde yapmam gerekenleri aksatmıyorum.
Geçen hafta kaldırdığım ağırlıklarda düşüş vardı, son antrenmanlarımda neredeyse her harekette pr alıyorum garip.


Şu aralar boşluktayım. Okula gidiyorum, ders bitse de eve dönsem ya da antrenmana gitsem diye düşünüyorum. Okulda olduğum her saniye, ben burada ne yapıyorum diye düşünmeden duramıyorum.
Sınıftan baya samimi olduğum 2 arkadaşım var aramız baya iyi, onlar dışında neredeyse kimseyle muhatap olmak istemiyorum.

İlişki konusuna da tamamen uzağım. İstediğim seviyede disipline sahip olmadan, içsel huzurumu bulmadan bir ilişki içinde olmak beni amacımdan sapıtıyor. Her ikisini birlikte götürebilene ne mutlu ama ben beceremiyorum.

Her ne kadar boşlukta olsam da beni sevindiren tek olay, en uzun sürecimdeki gibi hedeflerime inanılmaz odaklanmış olmam. Günleri saymıyorum fakat bu sürecimin şu ana kadar ki en uzun sürecim olacağına adım kadar eminim.

King Elessar' Alıntı:

SEDOU12 defiantwarrior aynı hisleri yaşıyormuşuz neredeyse. Sizin de süreçlerinizden bileceğiniz gibi, flatline ya da ona benzer evreleri atlattıktan sonra uzun bir süre bu kadar sert duygudurum değişiklikleri yaşamıyoruz. Dibi görmeden zirveye çıkamayız, en azından bunu hatırlatmalıyız kendimize.

Genişletmek için tıklayın ...

Ya şöyle ben şuan komple yolumu kaybettim daha doğrusu çok uzun bi zamandır sadece günü geçirmeye odaklandığım için(ki bunun sebebi son 4 5 senedir yaşadığım aşırı stresli durumlar) hayatı yaşamayı unuttum buda şuan söyle bi duruma sebebiyet verdi çevremde bir hiçlik var beni çevreleyen içinde kapalı kalmışım o hiçliğin ardında uzan zamandır içime gömdüğüm duygular düşünceler vb. Var onları bi anlık fark edince zaman durmuş gibi oldu sonrada zaten devamı geldi bunu daha net anlamdırabikmek içinde vizelerimin bitip eve gitmem lazım ki boş sessiz bi ortamım olsun

Tek cümleyle günü özetleyecek olursam: BERBAT BİR GÜNDÜ.

Bilmiyorum neyi yanlış yapıyorum ama çok kötü hissediyorum. Uzun süredir antrenmanı yarıda bırakıp eve gitme isteği gelmemişti, zar zor antrenmanı bitirebildim.

Meditasyon yaparken odaklanamıyorum ve gece uykuya dalmakta zorluk çekiyorum. Elimden geldiğince erken uyumaya çalışıyorum fakat uykum bir anda kaçıyor. Vücudumda biraz ödem de var özellikle şu son haftalarda da yüzüm biraz şişmiş gibi hissediyorum. Tempoyu biraz azaltıp antrenman sıklığımı düşüreceğim. Biraz dinlenip vücuda reset atmak gerekiyor.