Merhabalar
Hayat kötü olduğunda zorlanınca mast yapmayı biraz anlarım. Ama hayat iyiye giderken bunu mahfetmeyi anlamam. Alıştığım şey suçluluk ve mutsuzluk duygusu olabilir mi? Biraz olsun iyi hissetmeye izin vermiyor muyum hemen sabote ediyorum kendimi. Kendimi anlıyorum anlamasına da çözümü öyle hemen bulunmuyor. Yoruldum.
Analizlerime göre başıma kötü bir olay gelirse yapmıyorum ama sürekli kötü bir sey olmasını istemem. Bunun sebebi kendimle mücadele etmeyeyim diye başıma çeşitli imtihanların gelmesi diye düşünüyorum.
Aynı şeyleri yapmayayım tamam da neyi değiştireyim ki farklı bir sonuç alayım. Değiştirmeye çalışınca da kendimi sabote ediyorum.
Durumum zor arkadaşlar bunun farkındayım.
Dostum olay, ilerleyişini kendine çok görmen olabilir mi?
Mesela ilk etap beklentilerini görmek istiyorsun diyelim. Artmış enerji vs vs gibi. Bunları görünce de ilk etap beklentilerini karşılamış oluyorsun. Artık süreci bozmanda sakınca yok gibi bir düşünceyle mi ilerliyorsun acaba?
Sen ilerledikçe hedefini de bir adım ilerlet ki hedefine ulaşmayı ucundan kaçırmış olasın. Hedefine bu kadar yaklaşman kaybetsen bile seni motive eder. İleri doğru ilerleyişinde yüzde 1 değil yüzde 0,99 gelişme sağladıysan bu yine de iyi bir sonuç. Fakat yüzde 1 olmadığı için tatmin olmadın ama geliştin.
Hayatta mutluluğu çok aramamak lazım bana göre. Çoğu zaman sana uğrar tabi. Harika bir motivasyondur ancak belirlediğin hedeflerine ulaşmak daha iyi. O nedenle işlerinle ilgili olmanı tavsiye ederim. Mutluluğa bağımlı olmadıkça kriz anlarını daha iyi yönetirsin.
Suçluluk duygusuna ise hiç gerek yok. Deniyorsun. Kaybetmen motivasyonunu kırabilir ama tecrübe getirir. Suçluluğa ve mutsuzluğa alışma konusuna ise katılmıyorum. Mastın sonrasında gelen duygu suçluluk ve mutsuzluk tamam. Ancak bu iki duygu yerine örneğin korku ve şaşkınlık gibi duygular hissetseydin "Bunlara mı alıştım ben acaba?" diyecektin ? Hepimizin alıştığı şey mastın ödül mekanizmamızı tetiklemesidir. Zaten biz de burada ödül mekanizmamızın gerçeğe uygun çalışmasını istediğimizden mastı bırakıyoruz.
Özet :
Saldır aslanım !
Başarırsın bu işi ve diğer hedeflerin için öncü bir güç olur.
Kanıtla kendini kendine !
Temelde güçlü birisin.